Een aangenamer leven!
Inhoud blog
  • Voor de rechtbank.
  • Voetbal!
  • Klaar komen!
  • Wijze gezegden en spreuken.
  • De hond van boer T.

    Zoeken in blog


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    Wat gisteren tegenviel kan vandaag meevallen!
    20-01-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Klaar komen!

    Ge komt nooit klaar!

    Zei ie tegen haar.

    Wat is toch dat wringen en stoten?

    Ge moet eerst dat ding ontbloten 

    en dan dat knopje ontknopen

    en trek nu die rits eens open!

    Pak nu dat ding daar beet!

    Als je blieft een beetje discreet!

    Dan 't voorste gedeelte naar achter schuiven!

    Ge moet nu niet naar de buurman wuiven!

    En nu dat handvat goed vasthouden!

    Kunt ge dat allemaal onthouden?

    Ziet ge wel, het gaat vanzelf!

    Voilà het werkt al uit zichzelf!

    Probeer het nu maar eens van vooraf aan,

    Ge zult zien het zal nu vanzelf wel gaan!

    Later zult ge zeggen: " Déjà vu!"

    Zo opent men immers een paraplu!

    November 2001. Jaak van Bree.

    20-01-2015, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wijze gezegden en spreuken.

    - Geluk hangt soms aan een zijden draadje!

    - Ge kunt nog jaren met een vrouw leven....als ge doof wordt!

    - Al is de reiziger nog zo snel, die van het spoor vertragen hem wel!

    - Er is geen aangenamere val...dan carnaval!

    - Wie niet rookt, drinkt of auto rijdt is een belastingontduiker!

    - Liefde is een vogel die zingt in je hart!

    - Een man die zijn vrouw op handen draagt, doet de deur voor haar open als   ze de vuilbakken buitenzet!

    - De beste manier om een vrouw aan te trekken is een parfum dat naar een   bankkaart ruikt!

    - Liefde is... je maitresse bedriegen met je eigen vrouw!

    - Liefde is als een flitspaal. Ze komt onverwacht en kost je veel geld!

    - Sommige dingen zijn zo eenvoudig dat zelfs een man ze begrijpt.

    - Thuis is waar je alles kan zeggen ... en niemand luistert!

    - Humor is als een bloem die wortelt in het troebele water van verdriet.

    - Als de kat van huis is...is er nog altijd de poes van de buurvrouw!

    - Ge zult nooit tijd hebben! Ge zult tijd moeten maken!

    - Maak een grapje, doe een dansje, zing of fluit.

       Slaat de treurnis in je knoken, dan krijg je ze er niet meer uit!

    - Als liefde blind is, waarom is lingerie dan zo populair?

    - Wilt ge van het natuurschoon genieten? Ga dan bij het leger!

    - Hoe meer ik de mensen leer kennen, hoe meer ik hou van mijn hond!

    - Zon, zee, strand! Een dagje tof plezier ... en je kont vol zand!

    - Het leven zou veel plezanter zijn, als je op je tachtigste geboren werd en    dan langzaam achttien zou worden!

    - Ieder mens is een clown, maar slechts weinigen hebben de moed het te    tonen!

    - Zij die achter mijn rug kwaadspreken, staan op de juiste plaats om mijn    kont te kussen!

    - Waar is de tijd dat ik nog in sprookjes geloofde?

    20-01-2015, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    22-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De hond van boer T.

    Op en af loopt hij in zijn kooi

    en bijt verbeten naar een vlooi,

    die in zijn schrale, magere vacht

    reeds lang op betere tijden wacht.

    Hij rent van links naar rechts, gestaag,

    de kop naar de grond, als steeds omlaag.

    Springt lichtjes op wanneer hij keert,

    terwijl hij wat door zijn poten veert.

    In zijn ogen blinkt een vervaarlijk licht,

    wanneer hij die op een indringer richt.

    Hij bast dan luid, vervaarlijk en wild,

    geluid dat over de weiden en velden trilt.

    Eens per week is zijn loop nog feller.

    Het gaat dan op en neer steeds sneller.

    Hij voelt dat aan, hij weet, nu komt de tijd

    dat ie uit zijn ijzeren ren zal worden bevrijd.

    Het is zondag namiddag en het weer is mooi,

    de baas komt uit 't huis, recht naar zijn kooi!

    De meester komt en opent van de ren 't hek,

    terwijl hij rondspringt, jankend, als een gek.

    Als de weerlicht springt ie naar buiten,

    een wervelwind, niet meer te stuiten!

    Springt dan omhoog een gat in de lucht!

    Dan schrikt een kip, die ijlings vlucht.

    Dan kruipt ie op zijn pens naar zijn baas

    en stopt zo met dat wild en woest geraas.

    Schudt zijn lijf en kwispelt met zijn staart

    en jengelt ondertussen, blij en onbedaard.

    Dan is het tijd om de weiden in te trekken

    en kan hij zo zijn poten nog eens strekken.

    Hij snelt vooruit van boom tot boom en paal,

    aan d'urine geur kerkent hij ze nog allemaal.

    Ginder in de weide staan kempische koeien,

    die luid en verschrikt beginnen te loeien,

    als het beest in volle vaart op hen afrent.

    Zij kennen die wreedaard en zijn dreigement.

    Een paar meter van hen staat hij plotseling stil!

    Zijn nekharen overeind, alsof ie zeggen wil:

    " Hier ben ik! Ik zal in jullie poten bijten!"

    Een koe begint van alteratie al te schijten.

    Dan rent ie plots naar 't paard in d'andere wei,

    dat deed juist verschrikt een stap opzij,

    omdat voor zijn poten een bruin, wild konijn

    het hazenpad koos en dit zo snel als een trein.

    De hond schiet achter het bruine beestje aan!

    Dat nu zigzaggend voluit er vandoor moet gaan,

    omdat die met zijn vervaarlijke, scherpe tanden

    hem, tot de dood erop volgt, aan zal randen.

    De hond rent... tot opeens een schril gefluit

    hem bekend in de oren klinkt en hem stuit!

    Hem verbiedt het malse brokje nog te volgen.

    Hij recht zijn kop en over de weiden, verbolgen,

    kijkt ie naar zijn baas, die over het veld komt aangestapt,

    terwijl het konijntje hem zo, jammer genoeg, ontsnapt!

    " Hieieier!" Klinkt dan opeens de bitse, bekende stem.

    De hond springt over een beekje en een bosje brem,

    kruipt op zijn pens tot aan de baas zijn voeten.

    Die een hand opsteekt om een buurman te groeten.

    Verder niets! Hij kan weer rennen, snuiven en zoeken,

    met zijn snuit tegen de grond in alle velde-hoeken.

    snuift hier de geur van een vette, zwarte mol

    en wat verder de scherpe stank van een vossendrol.

    Hij ruikt aan bomen en drinkt aan een beek

    en holt voortduren naar iedere windstreek.

    Ondertussen houdt ie goed zjin baas in 't oog.

    Die staat nu bij de maïs, reeds al manshoog.

    In een andere wei ziet hij dan opeens een ander dier.

    Hij denkt, vermoedt: ' Dat is een koe!' Maar 't is een stier.

    Op zijn buik kruipt ie onder prikkeldraad door

    en bast eens luid naar die bruinrood gevlekte domoor.

    Maar in die kerel heeft ie zich enorm en lelijk vergist!

    Want die enorme, stoere en bruingevlekte bigamist,

    stormt plots luid snuivend en brullend op hem af.

    Hij moet er vlug vandoor en liefst op een snelle draf.

    Want in de ogen van dat monster zag ie de woeste drang

    van vernietigende haat en daarvoor was ie 't meeste bang!

    Het gaat nu verder door het bos,

    waar ie even verpoost op 't zachte mos,

    tot hij de boer bemerkt die komt aangestapt,

    hem nog een fluit en in zijn handen klapt?

    Met kwispelende staart en schuddende kont

    loopt ie er dan ook heen dat ook terstond,

    tegenover zijn baasje, hem dankbaar tegemoet,

    die hem in een beweging een halsband om doet.

    Want nu gaat het langs andere boerderijen,

    over een weg met kinderkopjes en kasseien.

    Naast zijn baas gaat hij dan verder, heel gedwee

    en ondertussen neemt ie al die vreemde geuren mee.

    Hij is moe! Zijn tong hangt uit zijn bek

    als ze aankomen bij de boerderij en het hek.

    De halsband wordt hem afgedaan en hij krijgt bevel

    weer in zijn kennel te verdwijnen en dat dan snel!

    Ondertussen stapt de haan over het erf!

    De kam omhoog in helle bloedrode verf.

    Zijn ogen schieten vervaarlijk vuur,

    als hij plots een kip, gans overstuur,

    onder zich tegen de grond drukt en pakt

    en zo zijn drift weeral wat heeft afgezwakt.

    De hond ligt ondertussen met zijn kop op zijn voorste poten

    in de zon te dromen van de vrijheid die hij pas heeft genoten.

    Het wordt weer een hele week van waken, opletten en grommen!

    Was het maar weer vlug zondag... Waf! .. Wrauw... Verdomme!  

    22-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    20-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oud worden in deze tijd!

    Oud worden in deze tijd!

    De tijd gaat snel,

    gebuik hem wel!

    Er verandert voortduren iets, zo maar

    en dat menig keer en per jaar!

    Het is gewoon niet voor te stellen,

    je moet nu met een mobieltje bellen,

    je kan er ook een tekstop lezen

    en je moet altijd bereikbaar wezen

    en dat kan dus niet gewoon

    met een normale telefoon!

    Wil je een treinkaarje kopen,

    neen, niet naar de balie lopen.

    Daar is niemand meer te zien,

    je kaartje komt uit een machien.

    Je moet dan overal op drukken

    in de hoop dat het zal lukken.

    Pure, pezige zenuwsloperij,

    achter je zie je een lange rij

    kwaad en knarsetandend staan,

    want de trein komt er al aan!

    Bij de bank wordt er geen geld

    netjes voor je uitgeteld.

    Want dat is tegen de cultuur!

    Neen! Je geld komt uit de muur.

    Als je maar de code kent,

    anders krijg je vast geen cent.

    Om je nog meer te plezieren,

    mag je internetbankieren.

    Allemaal voor jouw gemak,

    heb je alles onder dak.

    Niemand die er ooit naar vroeg!

    Blijkbaar is het nooit genoeg!

    Man, man! Wat een geploeter,

    alles moet met een computer.

    Anders sta je buiten spel.

    Op www.be of ook nl.

    Vind je alle informatie!

    Wie behoed je voor frustatie?

    Als dat ding het dan niet doet,

    dan wordt je toch niet goed!

    Maar dan roept men dat je boft,

    je hebt immers vooral microsoft.

    Ach je gaat er onder door,

    je raakt gewoonweg buiten spoor.

    Neen echt geen kleinigheid

    om oud te worden in deze tijd!

    De moderne tijd, weet je wel!

    Maar waarom moet dat toch zo snel?

    (Ontvangen van een vriend) 14.12.14 Jaak van Bree.

    20-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Adam's eerste woorden tot zijn Eva!

    In de mooie Hof van Eden,

    lang, heel lang geleden,

    liep Adam in zichzelf te brommen

    en grolde tussen door "Potverdomme!"

    Hij voelde het aan, hij miste iets.

    Geen auto, geen brommer, geen fiets.

    Maar iets wezenlijks in zijn leven ontbrak.

    Straks was ie nog een oud versleten wrak.

    Hij at niet meer, werd mager, hj treurde

    als er niet vlug iets bijzonders gebeurde!

    De Goede Vader kreeg het dan toch in de gaten.

    Hij wist wel dat er in zijn schepping foutjes zaten.

    Daarom boog Hij op een dag naar d'aarde neer en riep;

    zijn stem klonk welluidend en ook wonderlijk diep:

    " Zeg eens vriend Adam! Wat scheelt er eigenlijk aan?"

    " Ge ziet het precies niet meer zitten om verder te gaan!"

    En Adam, verlegen en zo ongelukkig met de situatie

    en dan nog vol eerbied voor de goddelijke presentatie,

    verborg zijn aangezicht  in zijn mensenhanden

    en kloeg:" " Ik heb hier helemaal geen banden!

    "Ik heb och God! Geen kennissen, geen vrienden!"

    " Mag ik weten waarom ik dit toch allemaal verdiende?"

    " Zo alleen op de wereld, daar is ook geen bal aan!"

    " Moet ik zo eenzaam door 't Eden en 't leven gaan?"

    God stapte vlug van zijn zachte, witte en wattige wolk.

    Het was ook altijd wat met dat onnozele mensenvolk!

    Kwam met een klein, keurig sprongske op d'aarde neer,

    just tussen de grijsgroene bergen en het Zilvermeer.

    Hij krabbelde zich eens in zijn baard en op zijn kin

    en loerde ondertusssen naar een naakte zeemeermin,

    die daar op het stand lekker en lui lag te genieten van de zon

    en ondertussen genoot van een teug uit een zuivere waterbron.

    Hij zei dan een beetje ongeduldig en nogal nors:

    " Ga daar eens liggen tegen die eik en zijn schors!"

    " En ik wil dat ge gaat slapen!

    " Lukt dat niet dan telt ge schapen!

    " Dan zal ik zorgen,"

    " dat vanaf morgen,"

    " gij een gezellin zult krijgen!

    " Nu mondje dicht en zwijgen!"

    Zo werd gezegd, zo werd gedaan.

    Adam is dan maar slapen gegaan.

    En God nam uit de mens zijn lijf een rib,

    streek die in met een handvol slijk of slib,

    sprak een toverformule onder hevig gewrijf

    en daar lag naast Adam plots een heerlijk wijf.

    Iets mooiers was er niet te zien!

    Gij gelooft het ook niet misschien!

    Want toen Adam 's anderendaags weer bij de zijne kwam,

    wist hij niet wat hij zag en nog minder wat hem overkwam!

    God was ondertussen weer in de wolken verdwenen.

    Zijn scheppingswerk was weer eens goed geschenen!

    Want!

    Dat vrouwmens had prachtige donkere lange haren

    en zij maakte van die stijlvolle en gracieuze gebaren.

    Ogen om in te verzuipen zo klaar!

    Zij stonden wel een beetje uit elkaar!

    Een neusje had ze om zomaar af te lekken

    en op haar wangen van die rouge vlekken.

    En een mond! Och God een rode mond,

    waar je vertand zowat van stille stond.

    En een kinnetje zo uidagend naar voor

    dat je, zo gelukkig, je verstand erbij verloor.

    Wat later dan ook duidelijk gebleken is!

    De wil van de vrouw werd wet! Gewis!

    En dan die schouders, die benen, die armen,

    allen zo mooi, zo opvallend en ...vol charme!

    Dan nog die borsten en die zachte buik,

    met daaronder zo'n kleine zwarte pruik.

    En dan och God! Die rug en die kont!

    Alles zo zacht, zo lekker en zo rond!

    En ruiken deed ze als duizende geurige bloemen,

    te veel om die soorten hier allemaal op te noemen!

    Dus schiep God daar de eerste en enige vrouw,

    zoals Adam dat toen ook waarschijnlijk wou.

    En weet je ook wat het eerste was dat Adam zei?

    Toen overwacht bij hem iets begon te groeien

    en hij met een bepaalde gedachte begon te stoeien:

    " Vrouwke! Evaatje lief! Ge maakt me zo gelukkig en zo blij!

    " Maar ik weet ook niet hoe lang hij gaat wordend! Ga dus op zij!"

    Zo gebeurden in het aardsparadijs!

    Dat met die appel kwam later! Was toespijs!

    April 1993 door Jaak van Bree.

    20-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    19-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.JAN, JANG OF JENG VAN TANTE TREES!

    Jang is een soort ongetemde oermens

    en leeft bij ons in 't dorp, zeer intens.

    Hij is niet moeder's mooiste, is groot en sterk en heeft gewis

    heel veel last van zijn hormonen. Vandaar deze getuigenis!

    Hij loopt al weken, wat iedereen ziet, achter de vrouwtjes aan.

    Tante Trees, het arme mens, weet niet hoe dat moet verder gaan.

    Jeng loopt alle vrouwen aan te gapen

    en kan haast niet meer rustig slapen.

    Hij kijkt zijn ogen uit op al die lieve snoeten

    en blijft opvallend alle vrouwen overdreven groeten.

    Jeng loopt dus, dat dient gezegd op vrijersvoeten.

    Hij zoekt zichzelf dan ook een meidje,

    een stevige en niet zo'n onbenullig geitje.

    Hij heeft nog last van een naslepend puberteitje.

    Hij heeft al enkele belevenissen achter de rug.

    Dus wil hij nu weer een vrouw en liefst heel vlug.

    Want in zijn lijf zit er iets te kriebelen

    en met al die vrouwenlijven, die zo wiebelen,

    is er haast geen houden meer aan!

    Dus vooruit met de geit! Er volop tegenaan!

    Eerst en vooral, het was maar om te proberen,

    ging hij naar een seksshop, zoals zo vele heren

    en kocht zich daar een opblaasbare pop,

    met hier en daar wat namaak haar d'r op!

    De verkoper, een man met veel ervaring

    sprak van een zeer grote en enige besparing.

    " Want!" Zo sprak de man:" Vragen ze nooit naar geld!"

    " En dat is toch niet het minste dat heden telt!"

    " Daarbij klagen ze nooit over hoofd- of andere pijn!"

    " Met zo'n vrouwtje moet ge maar gezegend zijn!"

    " Daarbij kunt ge er mee uitspoken en doen wat je wilt!"

    Daarom dat Jang kocht en verder werd geen tijd verspilt!

    Doch s'anderendaags staat hij terug in die seksboetiek;

    hij kijkt wat bleek en lijkt waarempel een beetje ziek.

    " Awel mijnheer?" Vraagt de verkoper: " Hoe is't gegaan?"

    Jeng kijkt hem aan en lijkt verdorie ook wat ontdaan.

    " Kijk! Ik was zo maar wat met ding aan het stoeien,"

    " toen er plots bij mij opeens iets begon te groeien!"

    "Van opwinding beet ik dan eens in haar borst!"

    " Toen ging de wind eruit! Werd dus gelost!"

    " En mijn lieve en mooie plastieke bruid,"

    " vloog zo onder mij vandaan het venster uit!"

    " Moeder!" Brulde Jan enkele weken later;

    hij sprong rond gelijk een krolse kater.

    " Nu heb een vrouw gevonden!"

    " En vertel u dan ook onomwonden,"

    " dat ik er aan denk te gaan trouwen"

    " en van dat vrouwtje gaan te houwen!"

    Tante Trees geweldig ontdaan en ook ontzet,

    kreeg te horen: Ze was opgedoken uit de gazet.

    " Jongen toch!" Berispte het geschokken mens.

    " Dit is toch zeker niet je grootste hartewens!"

    " Zou je niet eens met de pastoor gaan praten?"

    " Die zal je raden, voordat je mij zo wil verlaten!" 

    Jeng dus naar mijnheer pastoor, een braaf en geestig man.

    " Eentje uit het dagblad?" Dit na de inlichtingen van de Jan.

    Daar wist hij blijkbaar alles en nog veel meer van.

    Daarover kon hij ogenschijnlijk een liedje meezingen.

    Kranten die de mensen zo van alles willen opdringen.

    " Jan!" Sprak dus mijnheer pastoor: " Luister nu eens goed!"

    " Gij wilt een vrouw nemen en dat in voor- en tegenspoed!"

    " Maar bedenk dan wanner ge iets uit de krant neemt"

    " en ik zeg dit uiterst bedachtzaam en ook welgemeend,

    " weet dan dat ge meestal flink wort bedrogen en gefopt!"

    " Heel jammer dus voor al het vele geld dat ge erin stopt!"

    " Kijk zie! Ik zal je eens een voorbeeld geven!"

    " Iets dat ik waarempel zelf eens moest beleven!"

    Jeng dacht: 'Zou die achter de wijven zijn aangegaan,'

    Maar de priester maakt hem vlug duidelijk en liet verstaan,

    dat het met vrouwen helemaal geen uitstaans had

    en dat er bij hem helemaal niets verkeerds zat!

    " Uit de gazet kocht ik een brommer!"

    " Kijk! hij staat daar nog in de lommer!"

    " Het ding start niet en gaat niet aan de gang"

    " en daarvoor was ik al onzeker en ook bang!"

    " Of hij bij 't eerste starten is ie al verzopen!"

    " Zoiets moet ge dan in de krant maar kopen!"

    " Het is een rotding waar ik mij steeds aan ergerde"

    " en dat dus heel wat van mijn zenuwen vergde!"

    " En om je nog op wat anders voor te bereiden!"

    " Ik heb er nooit of te nimmer op  kunnen rijden!"

    " Trek dus hieruit maar je eigen conclusies!"

    " Ik wil je bewaren voor verdere disillusies!"

    Jeng heeft van de vrouwmens uit de gazet maar afgezien.

    Een ander zoeken, leek hem toen toch beter! Misschien?

    En op een andere keer;

    het gebeurde Jang maar weer,

    zat hij in 't café 'Bij Lily' op den hoek;

    stapte daar eentje binnen in een lange broek.

    Zij was zo lelijk als de nacht.

    Iedreen die binnen zat, dacht:

    ' Wat een lelijke afgrijselijke kraai!'

    Op haar schouder zat een papegaai.

    Ze bestelde een koffie met een koekje

    en zette zich aan den toog op 't hoekje.

    Dan sprak ze plots het gezelschap aan:

    " Hij die met mij naar bed wil gaan!"

    " Moet raden wat hier op mijn schouder zit!"

    Haar ogen flonkerden, zo zwart als git.

    Maar niemand scheen erin geïnteresseerd

    en terwijl allen haar de rug hadden toegekeerd,

    zegt Jeng zo langs zijn weg: "Een olifant!"

    Het wijf krijste en greep hem bij de hand.

    " Gij vent! Gij knappe bink! Gij hebt toch moed!"

    " Eigenlijk is't mis, maar ik reken het toch goed!"

    Een paar weken later, het is heus waar!

    Kreeg ie de keuze tussen twee vrouwen voorwaar!

    Eentje was dokterassistente en d'andere lerares.

    Hij geraakte er zowaar van onder de ergste stress.

    Aan zijn vriend Juul vroeg hij welke hij zou nemen?

    Want nu zat hij toch met twee vervelende problemen.

    Zijn vriend gaf hem dan de volgende wegemeende raad:

    " Voeg bij het woord nog eens de wel overwogen daad!"

    " En neem toch niet de dokter's hulp, gij onnozele blaag!

    " Want die zegt voortduren: en nu de volgende graag!"

    " Maar neem de lerares! Die is immers niet te betalen!"

    " Want zij zegt steeds: zullen we alles nog eens herhalen?" 

    En geloof het of niet!

    Maar zoals ge hier nu verder ziet!

    Is onze Jeng dan toch getrouwd geraakt.

    Hij heeft zijn wensen voor waar gemaakt.

    HIj trouwde met een tien jaar oudere chaperonne,

    met zukke zachte, dikke en gezonde mammelonne.

    En een man vraagt 's morgens bij de koffie zo al eens wat.

    Zoals: " En was het gisteravond nog eens lekker schat?"

    " Want ik voelde toch dat je ook wat hebt bewogen!"

    " Maar ja! Met mijn seksueel en krahtig vermogen,"

    " is het niet te verwonderen! Niet? Gij lekker stuk!"

    " 't Is immers zo dat ik mijn grote liefde voor je uitdruk!"

    Terwijl zij hem over haar bril aantuurt,

    vraagt ze: " En heeft het nog lang geduurd?"

    Toen dan die dikke madam zijn geld had,

    koos zij op donkere nacht het hazenpad?

    Jeng is weer alleen en loopt weer achter de vrouwen aan!

    Wat iedereen zou toch moeten kunnen en willen verstaan.

    De wijfkes zijn er immers om te beminnen!

    Alhoewel ge nooit weet hoe het eindigt 

    en nog minder hoe ge er aan moet beginnen!

    Die trouwt met 't wijf voor 't lijf!

    Behoudt het wijf en verliest het lijf!

    december 1993.  Jaak van Bree.

    19-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WIJS- en WAARHEDEN!

    - De vraag des levens is: "Gaan we door of slaan we af?" Maar voor de meesten is het: "Slaan we door of gaan we af?"

    - Geld gelijkt op vet! Van beide is er genoeg, maar altijd op de verkeerde plaatsen!

    - Alle paddestoelen zijn eetbaar! Weliswaar zijn er paddestoelen die men maar één keer kan eten!

    - Op een dag vindt je de vrouw van je leven, maar dan ben je al getrouwd natuurlijk!

    - Als je een keus moet maken en je doet dat niet, dan is dat op zich al een keuze!

    - De natuur is een wonder. Een miljoen jaar geleden wist nieamand dat de mensen een bril zouden dragen en toch staan de oren op de juiste plaats!

    - Een atoomoorlog heeft ook zo zijn voordelen. Volgens deskundigen zou die maar acht uren duren! s' Avonds zijn we dan terug weer thuis!

    - Elk huisje heeft zijn kruisje! Elk meisje heeft haar muisje en elke jongen heeft iets hangen om dat meisje mee te vangen!

    - Mooie meisjes zijn net als eekhoorntjes..... zij vallen op eikels!

    - " Verdomme!" Vloekt de koffie: " Ik sta hier al 5 min. heet en niemand die mij pakt!" - "Had dat gezegd!" Zegt de thee: " Ik sta hier al 5 min te trekken!"

    - " Geef mij maar een jointje!" Zei de goudvis: " Dan wort ik haai!"

    - Als een mens 180° gedraaid zat, zou hij bij regenval verdrinken!

    - " Drinken doe ik uitsluitend om mijn vrouw aantrekkelijker te maken, hik!" zei de dronkaard! 

    - Elke getrouwde man weet ondertussen waarom ze een  orkaan een vrou-wennaam geven!

    - Vreemd gaan is eens beschreven als: met het goede been uit het verkeerde bed stappen!

    - Een vriend is iemand die tijdens je leven die dingen tegen je zegt, die anderen pas na je dood vertellen!

    - Het enige plezierige aan je eigen fouten, is dat je er soms anderen gelukkig mee maakt!

    - Houdt steeds in gedachten: wees vriendelijk tegen je kinderen, zij kiezen later uw tehuis!

    - Amai! Het is me al een paar keer opgevallen. Je moet niet mooi zijn om te computeren precies!

     - Ik was een mooie baby! Maar in het ziekenhuis hebben ze mij verwisseld!

    19-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    18-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De dag na de kermis!

    Het kleine, dunne slipje of broekje

    van de dochter van het paar op 't hoekje

    hing te drogen in de zon,

    toen de nieuwe dag begon.

    Het hing daar zomaar aan de draad,

    genietend van een nieuwe dageraad.

    En naast dat kleine, dunne, witte ding

    was er nog iets anders dat daar hing.

    Een beha was't daar aan de waslijn

    tussen lakens en 'n rok in ribfluwijn.

    En aan de wasdraad daar in de wei

    rook het naar frisse geuren allerlei!

    Ook naar bomen en heel veel frisse lucht,

    meegebracht door een windje als een zucht.

    " Zeg jij!" roept me die soutien opeens:

    " Wie ben je? Ik ken je nog niet eens!"

    " Wat ben jij eigenlijk voor een ding?"

    En het slipje dat daar te bungelen hing,

    keek eens vlug naar die gekke tweeling,

    die d'r uitzagen als twee grote eierdopjes,

    het leken wel mutsjes voor kinderkopjes,

    aaneengebonden met wat lintjes d'r aan.

    Het broekje dacht: 'Loop naar de maan!'

    Maar toch verlegen en rood wordend,

    zei het wat sputterend en al hortend:

    " Ik ben een intiem kledingstukje van Magrietje,"

    " De dochter van 't paar op de hoek: Wies en Pietje!"

    " Ah zo! Ik ben een zeer bijzondere tettensteiper*!"

    " Das nogal wat anders dan zo'n billenknijper!

    " En vertel eens klein en pietsich* wit ding"

    " hoe het je gisteren op de kermis verging?"

    " Mama mia!" Tetterde het dubbele geval blij;

    want het was van goede Italiaanse zijde makelij.

    " Hebben wij toch een heerlijk feestje gehad!"

    't Was blijkbaar zo'n ding dat kermissen aanbad.

    " Heel wat handen hebben achter ons in gegraaid!"

    " en ons vrouwke d'r borsten gestreeld en geaaid!"

    " Ze hebben zachtjes gefroemeld en ook geknepen!"

    " Allemaal om het vrouwtje van ons op te zwepen!"

    " Eentje was erbij die heeft aan ons gerukt!"

    " Maar niets is hem daarbij ook maar gelukt!"

    " Wij zijn immers van een degelijke makelij!"

    " In Italia maken ze immers geen prullerij!"

    " Eentje had een gouden ring aan zijn vinger!"

    " Dat was een kenner, een echte swinger!"

    " Hij grabbelde naar alles wat hij maar kon krijgen!"

    " 't Vrouwtje begon zowaar opeens luid te hijgen!"

    " Effe later kwam er dan een jonge frisse hand!"

    " Maar die kwam niet verder dan aan onze rand!"

    En zo kwetterde het steeds maar verder door!

    Het broekje luisterde met steeds roder wordend oor!

    " Maar ze geens klein en wit lapje stof!"

    " En doe niet onnozel of zomaar alsof!"

    " Hoe is het eigenlijk jouw vergaan?"

    " Of konde gij nie naar de kermis gaan?"

    Zo vroeg de tweeling grof en duister.

    " Kom op! Vertel eens! ik luister!"

    Het broekje werd toen toch wat kwaad

    en snauwde vol nijd, jaloezie en haat:

    " Ik heb van heel de kermis niets gezien!"

    " Want die onnozele, stomme, geile trien,"

    " heeft me liggen gehad en daarbij gefopt!"

    " En me om acht uur al in d'r sacoche gestopt!"

    * Tettensteiper: dialect voor beha.

    * Pietsisch: klein en onbelangrijk.

    maart 1992 Jaak van Bree.

    18-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    17-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZOU DAT TOCH ECHT WAAR ZIJN....???

    WAARSCHUWING VOOR DE ECHTE MANNEN ONDER ONS.........!!!!!

    Wist u heren dat er vrouwelijke hormonen zitten in 'Duvel'?

    Gisteren zat ik met een paar vrienden na een vergadering wat te filosoferen. Op een gegeven ogenblik zei iemand, dat hij ergens gelezen had dat 'Duvel' veel vrouwelijke hormonen bevat.

    Nadat we er eerst eens flink om hadden gelachen, besloten we toch dat we deze stelling proefondervindelijk aan de werkelijkheid moesten toetsen. Waar we dan ook stante pede mee gestart zijn.

    Daarom hebben we, uitsluitend en alleen, en ik moet zeggen met veel enthoesiasme, en uitsluitend alleen puur in het belang van de wetenschap, allen een stuk of tien 'Duvels' gedronken.

    Aan het einde van het experiment, dat wel eens naar hilariteit uit-deinde, hadden we effectief bewezen ... dat Duvel ( er waren er bij die het al 'dwul'  noemde na een paar glazen ) echt waar: "vrouwe-lijke hormonen bevat!!!!!!"

    En waarom beweer ik dat hier?

    Omdat:

    1. We waren allemaal dikker geworden!

    2. We hebben veel gepraat, zonder inhoudelijk eigenlijk iets te zeggen!

    3. We konden niet meer fatsoenlijk 'auto rijden', laat staan 'parkeren'!

    4. We konden in verste verte niet meer logisch denken!

    5. We konden onmogelijk toegeven dat we ongelijk hadden, zelfs niet wanneer dat onverduidelijk het geval was!

    6. We dachten en ieder van ons dacht dit afzonderlijk, dat 'hij' het middelpunt was van het hele universum!

    7. We hadden allemaal hoofdpijn en zoals al vlug bleek, helemaal geen zin meer in seks!(Zo is achteraf gebleken!)

    8. Onze emoties waren niet of nog nauwelijks beheersbaar!

    9. We liepen voortduren hand in hand of arm in arm, ter ondersteu-ning van elkaar!

    10. We moesten om het kwartier naar het toilet, vaak allen tegelijk!

    We hebben ons voorgenomen om in het belang van de wetenschap volgende week te testen of 'LEFFE' hetzelfde effect heeft!

    De vrienden van den 'Duvel'!

    (Ontvangen van een vriend! Jaak van Bree) 17.12.'14

    17-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
    06-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verschillen van mening!

    Die zondag namiddag loopt boer Hans met zijn knecht Gerard door de weilan-den en zij vinden daar een vrouwenslipje. De knecht raapt het ding op en ruikt eraan en zegt: " Vijf en dertig!" De boer wil ook zijn mening kwijt, vraagt het vrouwelijk intieme kledingstukje en ruikt er ook eens aan en zegt dan: "Neen! Neen! Gerard! Minstens vijf en vijftig!"

    Komt op dat eigenste ogenblik de pastoor voorbij op de fiets en hij ziet de twee mannen daar staan redetwisten. Als goede herder meent hij zich in de debatten te moeten mengen en vraagt, na dat hij van zijn fiets gestapt is:

    -" Wat is hier gaande? Waarover bekvechten jullie eigenlijk?" De boer legt dan de zielenherder uit wat er is voorgevallen en daarop vraagt de pastoor:

    - "Mag ik ook eens ruiken?" Dus de brave man ruikt en snuift ook eens aan het kledingsstukje en zegt dan tenslotte: " Hoe oud ze is weet ik niet! Maar wat ik wel weet, is dat ze niet van onze parochie is!"

    ---------------------

    13 augustus (dus midden in de zomer)  2013

    06-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fransen!!!!!!!!!

    Dat Fransen chauvinistisch zijn en zichzelf op een pedestal kunnen zetten is al meer dan eens verteld en aangehaald. Hier volgt nog zo'n staaltje van hun bescheidenheid- (sic!)

    Monsieur Durand, een befaamd violist, komt zijn vriend monsieur Dutoit, een zeer beroemd cellist, tegen en meldt hem dat hij voor een paar dagen een prachtig recital heeft gegeven in de Notre Dame, de befaamde kerk in Parijs.

    - " Zij hadden mij een plaats gegeven juist onder het beeld van Onze Lieve Vrouw, tegen een van die pilasters in het koor. Ik speelde mijn ziel uit het lijf en toen alles achter de rug was, kreeg ik een staande ovatie en huilde ieder-een en toen ik omhoog keek zag ik dat bij de Heilige Maagd ook de tranen over haar wangen liepen! Is dat niet mooi?"

    - " Och!" Zei daarop monsieur Dutoit, de cellist: " Ik heb gisteren een recital gegeven en dat was ook in de Notre Dame. Mij hadden ze een plaats gegeven juist onder het beeld van Christus aan het kruis. Toen mijn recital gedaan was begonnen alle aanwezigen ook te klappen en kreeg ook ik een staande ovatie! Zelfs Christus klapte mee. Hij kwam toen van zijn kruis, greep me bij de schouders en zei: " Je bent nog veel beter dan die idioot die voor een paar dagen hier is geweest met zijn viool en mijn moeder deed huilen!"

    --------------- 

    Nov. 2013

    06-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gedachten bij het ouder worden!

    (Ontvangen van een vriend!)

    Met mij is er totaal niets aan de hand.

    Ik ben nog fit van lijf en leden.

    Wel wat artrose in mijn heup en in mijn knie

    en als ik mij buk, is het net of ik sterretjes zie!

    Mijn pols is iets te snel, mjn bloeddruk wat te hoog,

    Maar ik ben nog fantastisch goed... zo op 't eerste oog!

    Met de steunzolen die ik heb gekregen,

    loop ik weer vlot langs 's Heren wegen,

    kan ik weer in winkels en op het plein.

    Wat heerlijk om zo gezond te zijn!

    Wel gebruik ik een tabletje om in slaap te komen

    en om van vroeger, mijn jeugd, te kunnen dromen.

    Mijn geheugen is wel niet meer zoals het was

    en vergeet ik wel eens wat ik gisteren nog las.

    Ook heb ik wat last van mijn ogen

    en mijn rug raakt meer en meer gebogen.

    De adem is wat korter en mijn keel wel eens droog.

    Maar ik voel me verder goed... zo op 't eerste oog!

    Is het leven niet mooi? Alleen het gaat zo snel voorbij,

    als ik naar foto's kijk, die eens werden gemaakt van mij.

    Dan denk ik met weemoed terug aan mijn jeugdige jaren.

    Wilde ik een nieuwe jas, dan was dat maanden sparen.

    Ik ging fietsen en wandelen, overal heen

    en ik kende geen vermoeidheid, zo het scheen.

    Nu ik ouder wordt, draag ik vaak blauw, grijs en zwart

    en loop heel wat trager en dit vanwege mijn hart.

    - " Doe maar rustig aan!" Zei de oude cardioloog.

    - " U bent nog fantastisch goed... zo op 't eerste oog!"

    De ouderdom is goud! Ja julie begrijpen dat wel.

    Als ik niet kan slapen en dan tot honderd tel,

    dan twijfel ik en denk.. of dat wel waar is

    en of dat beeld van goud niet een beetje raar is!

    Mijn tanden liggen ondertussen in waterglas,

    mijn bril op tafel en het hoorapparaat in mijn tas.

    Mijn steunzolen liggen naast het bed op een stoel!

    U weet voorzeker wat ik met al die twijfels bedoel!

    - " Trek niets in twijfel!" Zei een dokter, een bioloog.

    - " U bent nog fantastisch goed... zo op 't eerste oog!"

    's Morgens als ik  al eens vroeg ben opgestaan

    en eerst de afwas van gisteren heb gedaan,

    lees ik steeds de laatste berichten in de krant.

    Ik wil toch wel bijblijven om naderhand

    van alles te doen. Ik geef de planten water,

    de kamer opruimen en stoffen doe ik later.

    Ik merk het niet eens, het gaat allemaal wat traag

    en na het eten heb ik dan wat last van mijn maag.

    Maar ik wil niet blijven zeuren, want het mag.

    Het is en blijft normaal zo in je oude dag.

    - " Aanvaard alles rustig!" Zo zei de psycholoog.

    - " U bent nog goed.... zo te zien op 't eerste oog!"

    En de eerlijkheid gebied mij te zeggen: met seks is ook al gedaan!"

    Daar kan ik alleen maar van dromen, die keer dat ik het heb gedaan!

    jan. 2014 Jaak van Bree

    06-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De ondertrouw.

    Jan en Betsy, een jong koppeltje komt bij de ambtenaar van de burgelijke stand op het gemeentehuis voor de ondertrouw. (Enfin dat was vroeger toch zo!) Er moeten de nodige papperassen ingevuld en getekend worden. De vrouwelijke beambte vraagt dan op zeker ogenblik:

    - " En huwt u ook uit vrije wil?" 

    Jan, De jonge bruidegom, aarzelt wat en dan stoot Betsy, met een boos gezicht, hem heftig aan en snauwt:

    - " Het vakje 'Ja' aanvinken!"

    ------------------

    06-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ontrouw!

    Een Nederlandse zakenman moet regelmatig naar het buitenland. Maar op een gegeven moment vertrouwt hij zijn vrouw niet meer. Hij gaat naar de Chinees aan de overkant van de straat en vraagt aan Li Fong van Jasmin Palace of hij op zijn vrouw wil letten en een oogje in 't zeil wil houden als er soms bezoek is.

    Vier dagen later komt de zakeman terug van zijn reis en gaat eerst bij de Chinees langs. Li Fong van Jasmin Palace zit helemaal in het gips, verband overal en vol schrammen en pleisters.

    - " Wat is er gebeurd, vriend?" Vraagt de Nederlander. En Li Fong begint te vertellen: " Ik op jouw vlouw letten. ik zie jouw vlouw met man. Man gaat ook mee naal binnen; ik klim vlug langs legenpijp om in slaapkamel te kijken en zien: vlouw is naakt, maan is naakt, vlouw gaat op bed liggen en man gaat bovenop! Li Fong zien wippie! Man komt klaal en laat vlouw los. Vlouw komt klaal en laat man los en Li Fong komt ook klaal en laat legenpijp los!"

    -------------------

    06-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    05-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Belgische politiek.

    Een dertienjarige zoon vraagt aan zijn vader: "Papa wat is eigenlijk politiek?"

    - " Jongen dat is heel eenvoudig!" Verklaart de vader: "Ik zal je onze Belgische politiek eens uitleggen met een voorbeeld zie!"

    - " Kijk! Ik breng het geld in huis, dus ben ik het kapitalisme! Je moeder beheert het geld, die is de regering. Opa ziet toe dat alles hier ordelijk verloopt. Hij is de overheid.. Het dienstmeisje is de werkende klasse en bij dit alles hebben we allemaal een doel voor ogen en dat is jouw welzijn. Daarom ben jij het volk! Je kleine broertje, die nu nog in de luiers ligt is de toekomst! Snap je?"

    De jongen denkt daar over na en vraagt dan of hij er nog eens een nachtje over mag slapen. Dat is geen enkel probleem.

    Maar die nacht kan hij niet slapen en ligt voortdurend te piekeren. Hij staat dan maar op en gaat eens kijken bij zjin kleine broertje, die in zijn luier heeft gekakt en ligt te snotteren. Omdat hij niet goed weet wat hij daar mee aan moet, gaat hij dan maar naar de slaapkamer van zijn ouders. Daar ligt alleen mama en die slaapt zo vast dat hij haar niet wakker kan krijgen. Dus blijft er niets anders over dan naar de kamer van de meid te stappen. Als hij daar binnenglipt ziet hij tot zijn verbijstering dat papa bij de jonge meid in bed ligt en dat ze samen vreemde dingen aan het doen zijn. Dus gaat hij op zoek naar opa. Die treft hij aan terwijl de oude man op de veranda door het raam zit te turen. Dus heeft het ook geen zin om de oude man lastig te vallen. Daarom besluit hij maar terug tussen de lakens te kruipen en trachten te slapen.

    De volgende morgen vraagt zijn vader of hij nu eens met eigen woorden kan uitleggen wat politiek betekent. Hij steekt van wal: " Het kapitalisme mis-bruikt de arbeidsklasse, terwijl de overheid toekijkt en de regering slaapt. Het volk wordt ondertussen volledig genegeerd en toekomst ligt in de stront!"

    -------------------

    Franske heeft drie weken bij mama mogen slapen omdat papa op reis was voor zijn werk. Als papa terug is en het kleine mannetje fier vertelt dat hij bij mama heeft mogen slapen, zegt zijn pa: " Ja maar vanavond moet je terug in je eigen bedje gaan slapen! Want papa en mama slapen samen en gaan oorlog voeren!"

    Die nacht, ze liggen nog maar een paar minuutjes in bed, hoort hij op de kamer van zijn ouders steeds zuchten, klagen en grommen! De nieuwsgierigheid haalt het op zijn gezond verstand en hij slipt zijn bedje uit en gaat heel voorzichtig de kamer van zijn ouders binnen, waar hij bij het nachtkastje gaat staan aan vader's kant. In het bed wordt er hevig gevochten, zo te zien. Als de strijd dan eindelijk gedaan is, draait pa zich om en knipt het ligt aan op zijn nachtkastje en tot zijn verbijstering ziet hij daar zijn zoontje staan! " Verdomme! Wat doe jij hier? Sta je hier al lang?" en het manneke antwoordt zonder verpinken: " Al van vóór de oorlog!"

    ------------------

    05-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Onze Kanarie!

    In zijn kooitje zit ons kanariepietje.

    Wij noemen hem wel eens: ons Wietje.

    Hij is niet geel en ook niet oker,

    die kleine verwende onruststoker.

    Hij is wat meer van de witte kant

    met wat grijs op zijn achterhand.

    Zijn bekje is ook niet scherp of spits,

    eerder bot en bovendien wat bits,

    niet fel gekleurd en ook niet geel,

    maar zachtroze, zo naar 't kaneel.

    Hij fluit ook niet, maar kwettert.

    Rolt niet zo mooi, maar schettert

    zijn hoge tonen zo door ons huis.

    Hij lijkt wat op een vliegende muis.

    Grijs dus en helemaal niet geel.

    Maar dat geeft toch niet zoveel.

    Hij is immers een goede vriend,

    die zijn zaadkorrels wel verdiend.

    Met zijn hoge tonen en halen

    geeft ie eigenaardige signalen.

    Zo fluit geen enkele kanarie meer!

    Hij wel! Iedere dag opnieuw steeds weer.

    Hoog, luid en aanmatigend scherp

    klinkt zijn hard soms kwaad gesnerp.

    Soms schrik ik er van op!

    Roep dan: "Houd je kop!"

    Ik denk: 'Hij blijft eraan!

    als hij zo door blijft gaan.'

    " Is dat, kanariestuk, nu fluiten?"

    " Bek dicht of ik gooi je buiten!"

    Maar daar trekt hij zich geen fluit van aan.

    Dus laat ik dat geschetter verder gaan.

    Onophoudelijk, zijn kleine hals gestrekt,

    zijn grijs-witte keel gebold en gerekt.

    Zijn lied schalt steeds maar door!

    Het lijkt op het koken van een watermoor.

    En toch zingt ie dan zo maar opeens.

    Zo'n deuntje bestaat geeneens.

    Hij fluit en het borrelt toch zo mooi

    vanaf zijn stokje in zijn kanariekooi.

    Hij fluit dan zijn dagelijks herhaald refrientje

    en dat loopt dan als een speelgoedtreintje.

    Hij heeft lak aan alles om hem heen,

    dat wit-grijze-bijzondere-kanarie-buitenbeen!

    Soms laat ik hem wel eens uit zijn kooitje

    en dan neemt ie me wel eens in 't ooitje.

    Want  om hem later er terug in te krijgen,

    dat is een paar ander mouwen of vijgen!

    Uren duurt het soms, als ie dan heel onverwacht,

    de keuken inglijdt op zijn kleine vleugels zacht.

    Hij vliegt over het electrisch fornuis

    over de tafel naar de hoge neonbuis,

    die zorgt voor de nodige verlichting,

    of hij duikt eronder door in mijn richting.

    Neemt dan opeens een dwaze en zotte bocht

    en verdwijnt dan tot ik hem weer heb gezocht.

    Gewoonlijk zit ie dan achter de koelkast weggeborgen

    en dat baart me dan steeds opnieuw veel zorgen.

    Trek ik dat ding dan van de muur af naar voor,

    dan ritst ie langs me heen er weer vandoor!

    Hij vliegt tot boven op de keukenkast,

    waar hij, verbazend, mij weer eens vergast

    op een kille, korte en hoveerdige fluittoon.

    Hij lijkt dan een beetje op mijn schoonzoon.

    Ik grol wel eens: " Morgen mag je d'r niet meer uit!"

    Maar terwijl hij dan een lustig, levendig deuntje fluit,

    gaan flitsend heen en weer zijn gitzwarte oogjes,

    omhoog, omlaag, heen en weer in vlugge boogjes,

    loerend naar mij? Waarschijnlijk zijn vijand!

    Jongens toch! Wat is ie toch bij de hand!

    Dan flitst ie opeens weer de living in

    en 't spel begint weer van in 't begin.

    Hij zwiept de luster op en zit daar stil,

    terwijl ik hem terug in zijn kooitje wil.

    Maar daarvoor heeft ie nog geen zin.

    't Wordt tijd dat ik eens iets verzin!

    Ik laat het deurtje van zijn kooitje neer,

    horizontaal plat leg ik het deze keer,

    leg daarop een kaartje met wat voer

    en hoop hem zo te verleiden met deze toer.

    Zo dus! Met vernuft en de nodige spitsvondigheid.

    Maar dat heeft ie weer doorzien! Een kleinigheid.

    Hij zweeft erop af en duikt naar onder,

    terwijl ik die duikvlucht zozeer bewonder.

    Maar op 't laatste nippertje wijkt hij af

    en hangt dan ondersteboven en dat is straf,

    tegen de zijkant van zijn huis, zijn vogelkooi!

    Nu is't genoeg voor mij! Nu is't wel mooi!

    Maar zo heeft mijnheer het niet voorzien.

    Hij loert naar mij achter mijn typmachien

    en terwijl hij zo naar mij kijkt en gluurt,

    vindt ie zelf ook; het heeft al lang genoeg geduurd.

    Hij vindt er zelf blijkbaar geen plezier meer aan.

    Vliegt nog eens tot bijna tegen het venster aan,

    keert danop zijn prachtige vleugeltjes terug

    en vliegt dan achter mijn brede mensenrug,

    terug naar zijn kooitje en wipt naar binnen!

    Om morgen het zelfde spelletje te herbeginnen!

    januari 1988.

    05-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    03-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een oude man.

    Ter nagedachtenis aan de vele oorlogshelden uit 1914-'18.

    Een beeld is mij altijd bijgebleven.

    Het kleine hoofd, fier opgeheven

    wanneer de klaroen 't Te Velde blies

    en hij met kepi met d'oude, gouden bies

    in de rij voor de koning stond,

    met een verbeten trek om de mond.

    In zijn linker hand hield ie de vlag,

    hem steeds herinnerend aan de veldslag,

    die hij in '14-'18 in Ieper had beleefd

    en die hij gelukkig heeft overleefd.

    Wie oplettend toekijkt, ziet dan de helse pijn,

    die voor altijd in zijn hart moet gekerfd zijn,

    om het verlies van zovele vrienden,

    die dit lot zeker niet verdienden!

    Later sjokt hij naar de tram,

    mijn grootvader, onze Abraham;

    gelukkig dat hij dit weer heeft meegemaakt,

    om thuis weer aan het poppenhuis te beginnen

    een werkje dat hij de dag eerder heeft gestaakt.

    Zodat hij ze wat ken verzetten  zijn zinnen?

    Blijft hij dan thuis dan is het uren stil!

    Maar dat komt omdat bomma dat zo wil!

    Jaak van Bree. 12 november 2013. 

    03-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De saxofoon.

    Als hulde aan Adolphe Sax.

    Er klinkt een zachte en zoet gevooisde toon.

    Iedereen luistert aandachtig en ingetogen.

    Want daar speelt, zo heerlijk, een saxofoon

    en die heeft dan steeds het stil vermogen,

    om noten te laten zoemen en klinken

    als een bos vol zachte en ijle wind.

    En terwijl men dat dan laat bezinken,

    gaat het verder, vlug en gezwind.

    De ademtocht gaat over een rietje

    van boven in de kop van het instrument.

    Een speciaal, smal houten sprietje,

    gevat in een huis, als mondstuk bekend.

    Soms klinkt het als een scherpe kreet,

    weer afgelost door zacht zuiver gezoem,

    dat door de mensen hun hart sneed.

    Een fluisterkreet! Zoals ik dat dan noem.

    Meestal speelt ie op de achtergrond,

    fijne, zoemende en borrelende muziek.

    De speler blaast zijn wangen rond.

    Vandaar die tonen en klanken zo uniek.

    Ofwel neuriet ie zachtjes het wijsje mee

    of begeleid de woorden van een lied.

    Het klinkt som als het ruisen van de zee

    en het ontroert ons! Waar of niet?

    Soms kan een noot zo lang worden aangehouden;

    men denkt die speler komt in ademnood!

    Dan wordt dat even plots weer opgehouden

    en speelt de saxofonist een vlugge noot.

    Kort en krachtig, dol en ritmisch sterk,

    swingt opeens een ander geluid naar boven,

    de tonen van een of ander boogie-werk!

    Het klinkt verrassend! Het gaat beloven!

    Het klinkt het mooiste als het over de liefde gaat.

    Dat soort muziek lijkt het hart te omklemmen.

    Dan is't de soxofoon die alle instrumenten slaat

    en het klinkt als duizend zoet gevooisde stemmen.

    Dan wordt ons hart vervuld met grote vreugde

    en in heel wat ogen blinkt er dan een traan.

    Weet die saxspeler dan wat ons zo verheugde?

    Wij luisteren en genieten en laten ons gaan.

    Dus saxofoonspeler, gij knappe virtuoos,

    gij brengt ons in zalige vervoering.

    Daarom dat ik zovele sax-platen koos

    en ik luister dan met zalig ontroering

    naar dat zacht-zoet-ijl en subtiel geluid

    tot op de dag dat ik voorgoed mijn ogen sluit!

    Jaak van Bree. 20.05. 2014.

    03-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    02-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tante Germaine.

    Tante Germaine, een verre nicht, was gestorven.

    Dood gegaan! Ze had het voor zichzelf bedorven

    en het dan ook helaas helemaal verkorven,

    door patékes, bergen slagroom en hopen friet.

    Zoveel eten zeven dikke, vette Duitsers niet.

    Haar leven was een voortdurend schransen en eten.

    Zij was dan ook; dat dient men toch zeker te weten,

    de tegenpool van allerlei regimevolgers en asceten.

    Honderd twee en tachtig kilos gewicht, zo zwaar!

    Dus dan ook helemaal geen kleinigheid voorwaar!

    Ik zal een trachten haar globaal te beschrijven,

    zoals zij in mijn gehegen zal hangen blijven.

    Een vrouw! Neen! Een monster van vettigheid,

    die ook nog barstte van een ongekende ijdelheid.

    Zij poeierde zich en lakte al haar nagels bloedrood,

    alsof dit haar dan ook betere kansen bood

    om wat meer op een vrouwmens te lijken,

    terwijl niemand daar naar om bleek te kijken.

    Zij had een hoofd gelijk een ronde basketbal

    met daarop, en die dan eigenaardig bovenal,

    steeds netjes gekamd en aardig in de plooi,

    van dat geelblonde haar, net gedroogd strooi.

    Haar ogen waren twee giftige grijze balletjes,

    die je aankeken van tussen twee vetwalletjes;

    alsof ze door je heen wilde kijken.

    Ze liet immers nog al vlug blijken

    of ze iemand mocht of helemaal niet.

    Zij was eigenlijk een beetje pierewiet!

    Haar neus was van zo'n stomp model,

    Bijna een zwarte zijn neus, ge kent dat wel!

    Alleen haar mond, dat dient hier gezegd

    en ik ben daarin dan ook zeer oprecht,

    was een pronkstuk van twee heerlijke lippen,

    met daartussen haar tanden als witte stippen.

    Haar kin was een stevig stompje vlees,

    dat tussen haar twee onderkinnen oprees.

    Haar zwakte was dus het smullen en eten

    of beter gezegd: het voortdurend vreten.

    Haar hoofd stond dan ook op een kolossaal lijf.

    Wat wilt ge? Bij zo'n opgeblazen, groot wijf.

    Zonder keel of hals of nek!

    Alleen een laagje mensenspek! 

    Schouders had ze eigenlijk ook niet veel.

    Haar borsten leken op twee zakken meel

    en de spleet daar tussen in

    begon al bij haar onderkin!

    Een soutien of bustenhouder heeft ze nimmer gedragen.

    Want zo'n ding kon ze blijkbaar niet goed verdragen!

    Bij haar moest alles los en gemakkelijk zitten.

    Heel wat mensen hebben daarover zitten vitten.

    Maar daar trok ze zich geen mem van aan!

    Zei je wat, dan kwam ze eens voor je staan

    en keek je met haar grijze ogen koud en killig aan.

    Je zou je mond wel houden in 't vervolg, voortaan.

    Haar hele lijf was eigenlijk een kolossale brok vet,

    waar twee enorme vleesklompen waren onder gezet.

    Dat moesten haar dikke, gezwolle benen dan wel zijn!

    Door gebrek aan bloedtoevoer, leed ze daardoor veel pijn.

    Zij klaagde steeds over steken in haar vormeloze kuiten.

    Kon ook niet anders! Ze waggelde steeds naar buiten,

    zonder enige bescherming of een paar kousen aan.

    Zouden die voor haar wel hebben bestaan?

    Ze stond dan op een of andere hoek te zwetsen

    om steeds over andere mensen te kletsen!

    Onder haar benen bevonden zich haar enorme voeten.

    Twee van die stompe, vormloze en lelijke knoeten,

    waarrond iedere schoen gewoon belachelijk leek

    en die iemand ooit eens - ongewoon - vergeleek

    met twee stompe, leergelooide nijlpaarden poten!

    Waar, voor haar, menig leed is uit voortgesproten!

    Daarbij kwamen dan nog haar twee dikke armen.

    Die leken op twee gepensionneerde gendarmen.

    Met boven de ellebogen, een paar vette plooien,

    zoals in leer, dat men bijna niet meer kan looien.

    Opvallend bij haar waren haar twee kleine handjes

    en zeer opmerkelijk twee rijen hagelwitte tandjes.

    Haar vingers leken meer op tien kleine worstjes

    met op d'r nagels van die felrode geverfde korstjes.

    Haar tanden, hoger vermeld, dat waren;

    ze heeft ze goed verzorgd in al die jaren,

    glinsterende, witte, zeer opvallende stippen

    en omkroont door die twee prachtige lippen,

    waarlangs het eten steeds in haar mond gleed.

    Want eten was het liefste dat ze altijd deed.

    Het trok haar aan als een onweerstaanbare magneet.

    Maar daarmee heeft ze zich de dood in gestort

    en zo haar leven met menig jaartje verkort.

    Haar maag en darmen konden het allemaal niet meer verwerken!

    Eet men dus te veel! Dan gaat men dat vroeg of laat wel merken!

    En toch had ik voor tante Germaine een dikke boon!

    Want zingen! Dat kon ze toch zo lieflijk en schoon! 

    02-12-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    19-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ELECTRABEL: het is jouw energie!

    Een jonge echtgenoot komt die avond thuis en zijn vrouwtje vliegt hem om de hals en kirt:

    - " Schat, ik heb goed nieuws: ik ben al een maand overtijd. Ik denk dat we een kindje gaan krijgen! Ik ben bij de dokter geweest en heb een zwanger-schapstest laten doen. Binnen een dag of twee zullen we het resultaat krijgen. Zolang we de uitslag niet kennen, vertellen wij aan niemand iets!"

    De toekomstige jonge vader is natuurlijk in de zevende hemel en beloofd ook om zijn mond te houden!

    De volgende dag telefoneert er bij hen een klantenadviseur van Electrabel i.v.m een onbetaalde factuur:

    - " Dag mevrouw! U bent mevrouw Van Belderen?"

    - " Ja! Hmmm ja!"

    - " Mevrouw het spijt me heel erg, maar u bent al een maand over tijd!"

    - " Heila! Hoe weet u dat?" Vraagt het vrouwtje stomverbaasd.

    - " Mevrouw wij hebben computers en het is ingeschreven in onze gegevens-

    bank!"

    - " Wablieft? Ingeschreven in uw computers? Maar dat kan niet!"

    - " Zeker weten mevrouw!"

    's Avonds vertelt het vrouwtje natuurlijk die verhaal aan haar echtgenoot en die, wild van woede en goed opgefokt, begeeft zich de volgende dag naar de zetel van de electriciteitsmaarschappij.

    - " Wat is dat hier voor een toestand? God zal me truttebollen! Jullie schrijven in de computer dat mijn vrouw een maand over tijd is! Waar bemoeien jullie je eigenlijk mee?"

    De klantenadviseur, die al andere varkentjes gewassen heeft, blijft kalm en zegt:

    - " Mijnheer blijf kalm! Ja? Het is immers niet zo erg. Ze is nog niet voldaan!"

    - " Niet voldaan? Wat bazelt gij nu man? Voldaan of niet, daar moet jij je niet meer bemoeien! Begrepen!"

    - " Mijnheer in dat geval moeten wij andere maatregelen nemen en moet ik u verwittigen dat hij zal worden afgesneden!"

    - " Wat? Agesneden? Maar man ben je nu helemaal van lotje getikt of gek? en wat gebeurt er dan met mijn vrouw?"

    - " Dat weet ik niet mijnheer! Daar heb ik helemaal geen inzicht in. Zij zal zich met een kaars moeten behelpen!"

    Misverstanden zijn er om uit de weg geruimd te worden! Maar hoe dat hier is afgelopen weet ik niet!

    19-11-2014, 00:00 geschreven door Jaak van Bree

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Archief per week
  • 22/02-28/02 2016
  • 26/10-01/11 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 22/12-28/12 2014
  • 15/12-21/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 06/10-12/10 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 11/08-17/08 2014
  • 04/08-10/08 2014

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!