Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
28-11-2007
Weer thuis
de vraag uiteraard waarom nog nooit nu wel wij van zee afgeleid over het rechte dijkpad met zicht vanuit den hoge op vernielzucht nieuwbouw doorzonwoningen kris kras garages in wit grijs steen nieuwe barbarij de geest verdreven uit ruige binnenlanden
later ging ik vreemd op kijkduin het strand een verlaten landschap wild kolkende golven kreken een bord verbood een man zei granaten als je niet verzuipt dan ontplof je ze komen je niet opvissen eenmaal in stukken gereten
dat stelde me gerust de mensen verwarmd in hun huizen ik huiverend hoog op duin was weer thuis dit was mijn kust
hij doet het voor zijn baas ze vangen in vallen en dan doodslaan als ze binnen komen lopen geen gif asjeblief worden ze resistent van en de stank niet te harden
gister sprak ik die man zich noemende rattenvanger van montmarte nu in mokum op het pijpersplein ik vertelde hem van mijn ratten
hups in hun spel met sprongetjes naar de mussen die opvlogen van zwiepende wilgentakken terwijl wij in tijden lang vervlogen toekeken tegen de zon s namiddags op een bankje in het sarphatipark
hij geloofde me niet ik had mia mijn liefje toen achter de hand die was contractueel gebonden tot de waarheid bij de regering in dienstverband zo zeide ik hem officieel
Amsterdam werd een grote stad men zag een grote opbloei met vooral veel groei in mens en zwarte rat
beiden vlooiden bij het leven kregen we samen de pest van in de ratten gingen duidelijk voor eenmaal rottend in gore straten sprong vlo over naar onze bloedvaten
vuig geboefte opgesloten in de nor contact gestoord zat veilig snor vele pestjaren stierf er niet één op droog brood klagend achter steen
onderwijl trokken we in massa ter kerke wat baden we voor die dooie pestklanten rouwend ging het jeuken aan alle kanten krabbend thuis zonder aan smet te denken
ik hoorde gister catalaans commentaar ze houden het daar voor onvoorstelbaar dat democratisch belgenland splijt zonder dat een druppel bloed vloeit
franco met geweld zette de regering af vernietigde mededogenloos de democratie met steun van paus hitler en musolini aan beide zijden vonden velen hun graf
waaronder zeer strijdbare religieuzen dienstbaar aan paus en god was hun keuze de duitse paus nu tuk op martelaren heeft ze met spoed in de hemel doen opnemen ter verrekening heilig doen verklaren
lijkt meer dan een doekje voor het bloeden helden lieten hun leven voor het fascisme gehoor gevend aan hun rooms katholicisme innen in de hemel nu opgebouwde tegoeden
wacht men wellicht bij belgie's formatie tot paus Benedictus XVI besluit te rome wier bloed voor zegen in aanmerking kome geheiligd door strijd voor r.k. unificatie
(bij gewone voordracht blijft alles normaal kandidaten moeten mirakels boven-presteren experts die uit hun professies rapporteren wat hun ogen niet geloven omzetten in taal
wil ik nou echt eens een boom over opzetten dat genie van Weather Report die onder een zonnevlek gebaard nu het weer op termijn voorspelt secreet uit de sterren verklaard falsifieerbaar zoals hij stelt
eerst beurs genoteerd nu zielsalleen achteraf verlaten in een droef kantoortje noodseinen over ons uitstort over superstorm zonder weerga vertaald door pietje paulusma
ik kijk wel ff linker uit ik heb enkel reuze-iep op kluit bij de eerste vlaag van de orkaan zie ik die tegen de vlakte gaan
stel je voor W.F. Hermans met zijn hondje sans doute max geheten zie ze samen op de boulevard de fameuze schrijver gromt maxxie blaft naar den passant dat wil zeggen heren met pantalon vrouwen alleen met paardenstaart
na de kiosk sur la place in spoed naar het terras de schrijver doet zich te goed aan koffie met een glimlach achter breed uitgevouwen nrc terwijl hondje geschoren benen likt van een dame die dusdanig schrikt dat haar kopje valt en breekt zij gilt de krant raakt in een deuk hij hoest slijm en dooft zijn peuk
de bediening komt en spreekt streng wrijft met een doekje veegt brokken en schilfers met stoffer op blik hermans staat op met enig misbaar plakt ze meteen weer aan elkaar volgens de regels van het boekje
ze vertrekken al kleurt de lucht grijs ze houden het droog geheim van parijs
wat is die ruud geels toch een zakkenwasser wat een potloodpasser
heeft de spits wat origineels dat hem in het echt overkomen is om in eeuwige roem te beklijven namelijk dat de edele zwengels van de backs suurbier en krol tijdens de wk in germany tussen de hete vermicelli in zijn Birnenschaumsüppchen na de Carpaccion auf Feldsalaten menu fünf gänge neunundsechzig mit geschnippelten Kartoffeln Möhren Porree und Kohlrabi als soepstengels from italy azuur blauw uitgeslagen zoals tot nu iedereen wist pesterig lang gehangen hebben zegt-ie dat het niet waar is
terwijl helaas die grapjurken sindsdien hun rampetampen omzwachtelen met compressen schokken van de krampen zouden plassen uit hun bressen waarbij zij meestal dicht blijven dankzij trekkers voor de kurken
niks met tochtlatten wel wat sleets old fashioned voor de connaisseur wel degelijk te herkennen vermits ondervindelijk lage depidruk uit veengebieden rook beneveld in den rose ochtendgloed wel riekend naar Pacha Mama met snufjes radicchio
of misschien toch biobeschikbare quinoa met ondergrondse in netwer ken fluisterpraat hou je oren super wijd hoor je poriefocaal hop dur op
uit het verre oosten de shamaan sprak ooglichtend van bijna-con sumptie duurzaam in bedauwde pieken in morgenstond op glad ijs in afgegleden tijden waar rupsen euforie doorbraken van het vrije engagement vandaar nu geman keerd bekend als enjambement
alleen in beeld met de meisjes van querido versleepte van Bernards kamer paleis Het Loo op gloeiend zaad van de prins geen kwaad de boekenbal zich gelauwerd van zijn à propos
Aderen waaruit liefdesdichters dichten zijn vaak gemodelleerd in dunne draden de beestjes die zwemmen zijn hun zaden de rode pijltjes om de stroom te richten
Voorts weten wij dat de oh zo geliefde Bredero sedert lang met stip in het vak als lyrisch eroot in de kantlijn van zijn werk schreef met potlood voor betere standen bezoek Nes nr. zus en zo veel
reclame in blokken nieuws in items afgehakt bij nova nieuwkerk witteman alles van hetzelfde laken je feest voor tachtig jaar je schrijft een leuk boekkie je bent hapklaar je klokt lekker weg
waar is de armatuur ieder houdt zijn mond angst voor wilders verdonken rest teasen verleiden lonken narigheid en lijden voorverpakt of terzijde
geheiligd zij hun koe cijfers worden vergeleken om te weten of wij keken naar bij voorbeeld hoe mensen publieke ruimten uitgerekend misbruiken
meisjes van drie-en-dertig jaar hoog opgeleid en goed gevuld bekend met tal van wanten contactueel zo hoog begaafd allemaal pompen of verzuipen
zijn het de genen die het doen een veter in een oude voetbalschoen de biobreuk die krijst en vraagt door hoeveel bronnen ook gelaafd ze gaan gestrekt voor hun mankement
zonder paus bijslag zingevend aspirement onbedrempeld klinkt haar wanhoopslied mijn laatste kans voor ik verschiet ook onbekend neemt ze je bij de sprong tok tok mijn ei klokt haar koekoekssong
de scan liegt er niet om uit het lab ze hebben geput inzake de hersenkwab het orgaan dat driften hoort te betomen zulks bij de normale homo sapiens ook doet
maar helaas naar nu blijkt toch geheel onvermoed bij dames in orgasmen niet doorbloedt
men zag twintig keer klaar komen bij twaalf van dit type personen met telkens een zelfde resultaat waarbij hun verstand stil staat
met dramatisch hoge hyperactiviteit in alle andere kwabben tegelijkertijd
al die dichters thuis zijn van binnen heel kuis al neuken ze liefst met gespuis uitgestreken in fauteuils smoken opium van morpheus verpotten bij schaamsluis condoom droog in de kluis kinderen kwamen per abuis stofzuigen wol voor pluis met cd's voor naaldgeruis 17.30 uur aan het fornuis rapen bakken gaar incluis bloedworst met pielenmuis elke patat moet een kruis poetsen mutsen op plavuis gebruiken pc als godshuis hun heer eren ze met muis met poseidon in hun kruis hevig aan de sperma thuis lustig in het knekelsluis rendez-vous bij mij thuis pruimensap van Prometheus haar hol heet als kombuis
landgenoten vrij gevestigd in gastvrij frankrijk klagen over niet te houden zo heftig bramen die woekeren in plagen op hun landjes en op autochtonen die communautair niet te hulp wel op trekvogeltjes schieten als ze wat doen er niet om malen dom te breken trekken en rukken met glacé's tegen bloed aan hun handen leer tegen doornen die prikken
gaat u toch plukken jam met pitjes in manden en spuit of hak ze dan kapot het zal ze daar boudin wezen NL go home heb ik al gelezen Causse de Gramat bij de Lot
bioboeren al eeuwen indien verenigbaar met reeruggetjes en pate de canard
het is weer bizar en raar met het bos in het najaar veel bonte paddestoel en kraai maar vooral de vlaamse gaai met bolle wangen volle keel
men zag de vogelminnares uitslaand groen en geel van boze ergernis bij afgebladderd struweel
het is immers geen kattenpis wie zit hij nu te pesten er zijn toch geen nesten buiten het broedseizoen zij sloeg er maar een slag naar
maar thuis zei zij heel kloek weet je ik zoek in het grote boek ontdeed zich eerst van boezeroen las na geblader met geduld zag de gaai in herfst gevuld met tal van eikels in de mond voor de verstop onder de grond
zo verbreidt hij elk jaar het woud vooral de eik wordt aangeplant zij zag ineens zijn andere kant is nu met een vlaamse gaai getrouwd
in een notendop gedropt met moderne wereldliteratuur uit willen varen en verkassen wijd over grote plassen naar ver over de einder bij storm of zelfs oceaan lees je door terwijl alles sopt ter hoogte van de evenaar zie je drijven een liaan je denkt droog pak maar op voor als ik ooit pauzeer ideaal als bladwijzer die sliert blijkt echt te zwaar je voelt ik disequilibreer laat los maar helaas te laat je rijst met je gewicht ten top zodat je voorover slaat
het slot is leerzam wrang en zuur want je zou nu willen schrijven ik zie mijn notendop wegdrijven tot de naad vol werelditeratuur
