Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
21-06-2007
waarom
niemand viel
kijkend naar de mensen merkte ik vannacht het blijft vaak vaag waarom doet de een het wel de ander niet fietsen in het donker door een verse poel vol stilstaand hemelwater
alleen op een bank wachtte ik gelaten tot en met nummer tien vier stapten af liepen er omheen zes spatten er nat twee met een bel terug ging er niet één toen hield ik het maar voor gezien
De directeur over de humeuren opent voortdurend deuren hij klinkt alleen van de gekken als ze hem koud laten verrekken
's Zomers tikte hij zomaar laat aan een vrouw haaks bij de poort zij sprak ijzig jij ook al voor mijn tomaat lief je mag als je de rust niet verstoort
hij sprak ik kwam gewoon rechercheren of ik bij jou effecten kon sorteren pommodori wat ben jij koud bij de grond terwijl de soep warm op het rechaud stond
als ze tegen mij lopen te zeiken we zagen koeien op het veen dan zeg ik laat je vooral nakijken die zakken er dwars doorheen
een dichter uit delft in disharmonie vroeg kan ik voor sas en de koeien optreden liefst met behoud van mijn lijf en leden in Voorst tot Voorst de veenbaronie
ja kerel gegarandeerd met strapatsen herkauwers welzeker maar diep gezonken soms geconserveerd meest verklonken je wordt belazerd met stadse fratsen
uit de ijssel is wel wat klei getrokken in repen - ga daar achter de koeien aan zolang ze niet zakken blijf jij droog staan al slammen melkmuilen bier hier om te lokken
de dag voor de nacht het kennen om te ontkennen de vrede voor de onvrede het woord voor het wapen het denken voor het ongedachte de eerlijkheid om te liegen de werkelijkheid om te dromen de oren om te verdoven de mond om te zwijgen het ja voor het nee de vrede voor de oorlog het ik voor het jij de strijd tegen jou maakt mij vrij van jou in mij
vrede bestaat niet los van de oorlog omdat ik niet leef en dood ga zonder jou
elke oorlog is voor de vrede oorlog geeft innerlijk vrede naamloos vechten dient het hoogste doel voor de levende streven naar eeuwige vrede
alles verandert als alles verandert sprak de regelaar van de temperatuur voor hoger vroeger in dit voorjaar
rupsen piekten keurig vroeger mooi weer tegelijk op pad met de uitloop van hun voedsel zomereik groen in het blad
koolmezen bleven seizoenstrouw wachten tot de dagen lengen zodat snavels zojuist uit het ei vergeefs om rupsjes vroegen
ze broedden in de tijd normaal bij alle verandering toch te laat want de sterfte was massaal broedsel kreeg te weinig voedsel rupsen piekend in vlinderstaat vlogen aan de mezenneus voorbij
Amsterdam werd snel een grote stad handel en cultuur ongekend in bloei met tegelijkertijd fenomenale groei dicht op elkaar van mens en zwarte rat
edoch ratten hadden vlooien bij het leven daar kregen we samen de pest van door wij later - de ratten gingen stervend voor na geprikt hun bloed te hebben gegeven
kerken waren nog nooit zo vol geweest voor vlooien zoveel bloed het was feest vers besmet thuis stierf menigeen meteen
vuig geboefte opgesloten in de nor zat hevig contact gestoord wel snor in die pestjaren stierf er niet één
zal men mij nog juist in herinnering bewaren als ik straks in deeltjes zal zijn vergaan anders dan als ik tijdig betaal mijn naam om vreemden blind op steen te laten staren
als ze je reputatie naar de maan ruïneren Casanova staat nu beter bekend als pruimentaart en dan nog wel om te versieren las ik op de kaart wellicht ziet men kans mij als tulp te reanimeren
u weet wel zij ik die hier altijd samen kwamen ze friemelde zo lief met haar laarsjes terwijl ze in tolkien las we woonden in de baarsjes
u weet toch wel jullie zeiden poeslief lekkerding die ik op het surinameplein opving terwijl ze haar gezicht kwijt was met al haar spulletjes om het er weer op te doen
u weet wel de schat voor wie ik op het mercatorplein omdat ze in deel één pas was deel twee en drie de hele trilogie gebonden haalde uit de bibliotheek omdat ze die staccato steeds herlas
ja u weet wel die van toen en wat ik nu zeggen wilde tot voor kort geleden dat we het een keer publiekelijk deden s nachts op de markt van vespucchi m'n liefie is nu veni-vidi-foetsie helemaal weg bij mij op de admiraal de ruyterweg
ze woont nu op de admiralengracht maar niet alleen zoals ik tot op gister nog dacht
