De nachten lengen, de bladeren verkleuren en vallen van de bomen: tijd voor een herfstwandeling. Het bos had zijn herfstkleed al aan met schitterende kleuren, de natuur in al zijn glorie!
We beginnen onze wandeling in het arboretum van Het Leen waarwe de collectie van dit bomen- en struikenmuseum (met meer dan 7 000 planten) konden bewonderen.Niet alleen de rijkdom van de collectie, maar ook de wetenschappelijke nauwkeurigheid van de naamgeving en de zorgvuldige aanleg van de perken maken een bezoekje de moeite waard. We vonden er heel wat vreemde planten die we nooit eerder gezien hadden, heel bijzonder!
We gaan het bos in en genieten van de mooie boswandeling, grotendeels een gemengd loofbos.
Hoe het bos is ontstaan
Graaf Gwijde van Dampierre bezat rond 1250 heel wat bossen in deze streek. Een deel daarvan schonk hij als leengoed aan een Heer Van Steenhuize, via zijn dochter werd het leengoed eigendom van de familie van Spiere. Tot in de 18de eeuw werd over het gebied gesproken met de naam Het Leen-Spiersbos: het bos werd Het Leen.
In de loop van de volgende jaren kreeg Het Leen (toen vooral De Wilde Moer genoemd), een kwalijke reputatie. Roversbenden vonden er een geschikte schuilplaats, er leefden wolven, everzwijnen en er kwamen toen ook al vervelende muggen voor. Ook de 'haastige ziekte', een vorm van malaria, zorgde voor veel slachtoffers.
In de leenbossen werden kilometers en kilometers sloten gegraven die er nog altijd liggen. Op de hogere stukken tussen de sloten in werden er bomen aangeplant. Waar het zeer vochtig bleef handhaafde zich het elzenbroek met kernsoorten zoals zwarte els, moerasvaren , koningsvaren, blauw gildkruid, wolfspoot, gele lis en enkele soorten veenmos.
Vanaf 1938 werd Het Leen een militair munitiedepot, maar in 1972 werd de militaire bezetting van het bos opgeheven. Het ministerie van Defensie verkocht het gebied van zo'n 150 ha. aan het Oost-Vlaamse provinciebestuur het gebied. Het grootste deel van de munitiegebouwtjes werd gesloopt en op de vrijgekomen ruimte kreeg het bos weer vrij spel.
In 1973 mochten de eerste bezoekers komen genieten van de natuur en de rust van deze groene oase in de provincie. Waar mogelijk worden aanpalende stukken groen aangekocht en ondertussen is de oppervlakte van het domein al meer dan 260 ha.
We kwamen veel wandelaars en fietsers tegen op deze zalige dag. Het weer was perfect, alsook het gezelschap.
Maar niet alleen de bladeren vallen van de bomen. Helemaal op het einde kreeg één van onze wandelaars een eikel op haar kop, pets! Dat kwam hard aan!
Onze wandeling eindigt in cafetaria Het Leen met een drankje en een snoepje. Bedankt Liliane, Walter en Monika voor deze prachtige wandeling!
De dag was aangebroken l onze medewerkers aan dit project waren present om hun taken op zich te nemen. De eerste wandelaars waren al vroeg aanwezig,men kon vanaf 9 uur vertrekken en een keuze maken uit verschillende^parcours zoals 6-9 en 12 km,de"Dauwstappers" hadden dit volledig parcours uitgezet. Rond 10 uur kwamen de fietsers inschrijven een groep van zowat 25 deelnemers met als fiets begeleider"Herman" die hun het prachtige omloop circuit door een groene gordel bracht rondom de gemeente Edegem en omliggende gemeentes. De volgende afdelingen namen deel:Antwerpen-Berchem-Edegem-Hove/Konticht-Kalmthout-Kapellen-Kessel Lo-Merksem-Turnhout-Willebroek,dit zowel voor het wandelen en fietsen. Het VMPA:die zorgde op hun beurt voor geleide natuurwandelingen op Fort V te Edegem dit met als gids;Karel Mathijs waar ook vele deelnemers gebruik van maakten om deze unieke bezoeken binnen het Fort mee te beleven. De namiddag vanaf 14 uur verzorgde"Orginal Bergmüssi" voor een fantastisch optreden met Oostenrijkse muziek,velen waagden zich aan een dansje. Vervolgens gaven de"Pa-Radise-Dansers" demonstraties van Square dansen,met hun kleurrijke rokken en hun"Caller Ronny" dit was toch ook een unieke kans om dit bij te wonen en ervan te genieten. Men kon lekker genieten van het schitterend spektakel met een frisse pint,pannenkoeken waren super lekker,bereid door de"Blauwvoetvendels",soep met brood wat door Nancy en Guy en Ludo(kajak) bereid werden.Ze hebben de ganse dag soep gemaakt. Klavertopje daar was Jean die een gedeelte van stroomverdeling aanlegde,vervolgens hebben Ludo en Dirk van onze afdeling alles wat met elektriciteit te maken had aangesloten zodat we buiten alle nuts voorzieningen hadden. Tegen 17.30 uur hield"Jenny Cuvelier" een speech en werden de bekers uitgedeeld aan de verschillende afdelingen van het grootst aantal deelnemers. Onze Provinciale Wandelfietsdag was echt een groot succes te Edegem,en wij danken dan ook al onze medewerkers die hieraan hebben mee gewerkt voor hun inzet,ook het "Gemeente bestuur van Edegem".
Vandaag waren we op stap in Wijnegem waar we het Vogelzangpad volgden.
Bijeenkomst op de parking van taverne The Old Birdy en de Vogelenzang, aan de grens van Wijnegem en Schilde. De opkomst was: 14 deelnemers, het weer: perfect.
Vroeger moest men in deze cafés tol betalen voor het gebruik van de wegen in s-Gravenwezel.
Bij aankomst kregen wij meteen een lekker geschenk, voor de 28e verjaardag van Kris, mmm, lekker .. Bedankt Kris, dat heeft ons goed gesmaakt!
Wij stappen de Victor Frislei in, een residentiële villawijk. De eerste kastanjes lagen al voor het rapen. De regen van de laatste dagen heeft de paddestoelen letterlijk uit de grond doen schieten. Van sommige werd al lekker gegeten door de knaagdiertjes.
In de Wijnegemlei zien we het domein Villers. Vroeger was het een abdij en de geschiedenis ervan gaat terug tot 1148, toen de Heer van Schooten, Engelbrecht, de helft van het grondgebied van Schoten schonk aan de abdij van Villers. Tot onder de Franse revolutie bleef de abdij eigenares van dit gedeelte. In die periode brandde het klooster af en al de onroerende goederen werden verbeurd verklaard. Het nadien heropgerichte gebouw bleef tot een tiental jaar geleden nog een klooster.
We komen aan de Lusthofdreef en blijven zo in het grote villagebied waar we de verschillende bouwstijlen van de villas door de jaren heen bekijken. Ook komen we voorbij het Vijverhof, waar je bij mooi weer in de tuin of in de taverne kan verpozen.
We volgen verder en komen aan een smal pad waar we een bruggetje oversteken. Hier volgen we een aarden pad naast de kronkelende rivier de Kleine Schijn.
We gaan het kasteeldomein Hof ter Linden binnen, langs de dreef.
Het was één van de vele Hoven van Plaisantie uit de 16e en 17e eeuw die in de omgeving van Antwerpen gebouwd werden en de buitenverblijven waren van de heren. Later kwam het domein in het bezit van de familie Gilles de Pélichy. Tot in 1930 was de burgemeester van s-Gravenwezel meermaals een Gilles de Pélichè. Het oorspronkelijk domein bevatte een paar honderd hectaren. Door o.a. verkavelingen na 1950, is het gebied met park, bossen en weilanden thans beperkt tot 100 ha.
We volgen de dreef +/- 800 m en draaien rechtsaf aan de houten bareel. Over de hofgracht zien we een boswachterswoning, rustig gelegen midden in het bos.
Verderop, aan de witte sierpoort, zien we in de verte een glimp van het kasteel. Daar volgen we een smaller bospad door een prachtig gemengd loofbos, waar je de natuur nog in al haar facetten kan bewonderen. Met wat toeval en geduld kan je hier zelfs nog veel reeën waarnemen.
De bomen zijn bezaaid met paddestoelen en we vinden er ook borden met spinazie en kaas. De tafel voor de eekhoorns is al gedekt. Hoewel de naam van deze wandeling anders deed vermoeden, hebben we vandaag geen enkele zingende vogel gezien.
Onze wandeling eindigt aan het startpunt, waar we in The Old Birdy kunnen genieten van een hapje en een drankje.
Ditmaal waren we op stap in Limburg en dit te Zolder, waar Jean ons een mooi stukje natuur liet zien.
Bijeenkomst was aanHostellerie De Kluis, de opkomst 17 deelnemers, weeromstandigheden perfect, gezelschap super.
Waren kompleet en konden vertrekken met een oversteek van de baan recht de bossen in met een steile klim omhoog waar men een mooi zicht kreeg over dit gebied.
Vervolgens kwamen we aan het Kabouterbos waar een volledig assortiment van die kabouters stond, wel jammer dat sommige deze vernielen.
Toen kwamen we langs het gemeentelijk park Bovy in Bolderberg, daar vind men ook oude en fraaie vakwerkhuizen, ook is hier een kinderspeeltuin aanwezig.
We zetten onze tocht verder waar we op gegeven moment aan het Albert kanaal uitkwamen met plezier vaartuigen volgeladen toeristen die lustig naar ons zwaaiden.Men moest wel even opletten op deze dijk voor de voorbijflitsende wielertoeristen.
Terug de prachtige dennenbossen dreven in om ons nu te gaan naar het autocircuit van Zolder, langs te omheiningen toch even piepen, kwam daar een kwiet langs de weg met zijn race karretje aan getuft en geraakte precies niet zou goed naar boven zeker verkeerde versnelling genomen.Zijn toen verder gegaan naar Bolderberg waar we konden genieten van die mooi overzicht van Heide daar.
Maar toen kwam het, we moesten een zeer steile klim nemen voor daarboven te geraken, maar het loonde de moeite men kreeg daar een zicht op de enorme vijvers en het kasteelTerlaemen.Met nog een paar honderd meter kwamen we aan Kluis van Bolderberg, de Kluis ligt boven op de Bolderberg, vroeger in1880 woonden er twaalf kluizenaars.Het gebouw had te lijden van de verschillende oorlogen en plunderingen.
De Kluis werd beschermd als monument in 1996, in 2006 is dit gebouw terug bewoond, en men kan deze Kapel bezoeken.We hebben daar trouwens een korte samenvattig van gekregen door de bewoner.
Na nog wat stappen kwamen we terug uit aan onze parking van vertrek, en wisselde onze wandelschoenen voor frisse luchtige sandalen om ons vervolgens een plaats te zoeken op het terras.Daar hebben we nog kunnen genieten van heerlijke frisse dranken en koffie met lekkere taart.
Het was een zeer leerrijke belevenis en wederom een mooi natuurgebied ontdekt in het Limburgse Zolder.
Bedankt Jean voor deze prachtige wandeling in uw provincieLimburg.
Vandaag onze vierde sessie gehouden van de nordic walking in onze vertrouwde parken.
Het is een zaligheid om s morgens vroeg op pad te gaan en optimaal te genieten in het natuurschoon en kunstwerken te bewonderen.
Wij begonnen met warming-up oefeningen zoals enkel/voorvoetoefening vervolgens bovenbenenbuikspieroefeningen, dijen bilspieroefeningen, dan de gehele lichaamsoefening, nog eentje rompspieroefening.
Na deze oefeningen gingen we richting heuveltjes om de twee verschillende tactieken te gebruiken om berg opwaarts te gaan, wat goed toepasselijk is en knieheup ontlastend functioneert trouwens de kracht komt uit de armen met het bergopwaarts te stappen.
Vervolgens gingen we het Nachtegale park in om meteen een lange dreef te nemen richting Middelheim park om daar de nieuwe beelden te gaan bewonderen, natuurlijk zijn er mooie kunstwerken zou zeggen naar ieders smaak.
Eentje vond ik persoonlijk zeer mooi aan de vijver een beeldje van Olivier Strebelle het stelde precies vier hanen voor,verder lopend langs de smallere paden via het bruggentje stonden ook prachtige dennenbomen waar spijtig genoeg geen naam bij vermeld staat,het zijn wel unieke bomen.
Zijn verder gegaan naar de overzijde van dit park om daar tevens terug het kunstwerk te bewonderen van draden die via een bepaald katrol systeem functioneren:De Meikevers stond er vermeld.
Na onze toch van sporten en kunst bewonderen trokken wij naar Nachtegaal park om onze Cool-Down Upperbody Flex af te sluiten.
Hebben nog genoten van heerlijke koffie verkeerd met koekje,en zijn vervolgens goed gemutst huiswaarts gekeerd.
Na een zeer lange tijd konden we ons toeleggen op extra trainingen voor de nordic walking men moet dit echt onderhouden, wil men in een goede conditie blijven.
Op de grasvlakte aan de achterzijde van het kasteel begonnen we onze oefeningen, cirkel(enkeloefening),knie-heup-hef/,knie-flex,/ hak-teen(voorvoetoefening).
Ook werden schouderoefening gedaan(push-up) schouderreflex dit zijn nek-en schouderoefeningen, bovenrug-twist zijn rompspieroefening.
Vervolgens deden we een test om een bepaald object in u op te nemen, dan met gesloten ogen daarop af te stappen maar dit was niet gemakkelijk.
Ook werd aandacht geschonken aan het afrollen van de voeten, de stappen zijn iets groter dan gewoon wandelen, door het oefenen van hak-teen komt men in de goede richting.
Toen hebben we de rondweg langs de vijver genomen om vervolgens aan het beeld van David uit te komen, daar hebben we nog extra nek-schouderoefening gemaakt of te ontstressen, dan ook locomotief wat zeer interessant is om de juiste pas erin te krijgen.
Natuurlijk slalommen gemaakt voor onze reflexen te testen,dit parcour leent zich echt daartoe voor zo eens vlug erdoor te lopen,we zetten onze weg verder en het eerste dat we tegen kwamen was een grote boom die tegen de vlakte was gegaan waarschijnlijk door de hevige wind.Toen stapten we verder richtingBunkers voor de training van berg opwaarts nogmaals te oefenen, maar zagen plots dat men die Bunkerkon bezoeken.
Dat hebben we ook inderdaad ondernomen mits entreegeld te betalen zijn we afgedaald in dit enorme complex, dateert van de tweede wereldoorlog was dit een hoofdkwartier van de Duitsers die daar hun kwartier hadden, het is ontzettend groot met gangen en kamerindeling.Zelfs toen was een soort van airco installatie voorzien van koud en warme temperaturen plus een groot verscheidenheid aan oorlogsmaterialen vind men daar terug in hun tentoonstellingsruimte(een bezoek waart).Het was daar ook constant een temperatuur van rond de 12 graden, dus waren tevreden om eens een afkoeling te krijgen.
Het was al vrij laat geworden en gingen nu maar eens iets drinken in een kokette instelling op de buitenzijde van dit park, prachtig gelegen terras waren we optimaal hebben genoten van ons verkwikkend drankje.
Ditmaal waren we op stap in Vlaams Brabant meer bepaald te Sint-Joris-Winge met als gidsen Fonsie en Mieke een tocht van zowat 8 km.
De weersomstandigheden waren sub-tropisch, aantal deelnemers 19 onze Boccelli en Carluccio die waren verhinderd.
Maar enfin met een beetje vertraging gingen we van start langs mooie wegen en men kon de wijde omgeving aanschouwen in dit heuvelachtig gebied, men liep daar in de rustige natuur ver weg van alle drukte.
Op een gegeven moment zagen wij kersen hangen jongens dat waren super grote dus en alles hing over de haag, dus met zen allen kersen plukken en smullen met de nodige sporen van dit pluksel op onze lippen stapten we verder.
Er werd geregeld een stop gehouden op te drinken want met zulke temperaturen hadden we dit echt wel nodig, even verder kwamen kleine geitjes naar de draad afspanning gelopen om te kijken of we niets bij hadden er werden nog enkele fotos genomen en het peloton trok verder door deze landelijke wegen.Iets verder ontdekte we een veld van aardbeien..jam..jam..konden daar ook niet aan weerstaan en plukte enkele grote exemplaren en dit meteen in ons bekje gestopt waren wederom tevreden.
Net voor onze tocht verder naar het grote bos toe ontdekte we ook nog heerlijke rode bessen,dus daar ook nog wat van gesmuld met ons fruit assortiment konden we het bos instappen.Dit was een lange aanloop berg opwaarts maar echt prachtig ook enkele oude dode bomen met versteende zwammen erop zeer decoratief.Vervolgens wat we hadden geklommen moesten nu terug naar beneden gaan langs een holle weg wat nogal zeer steil was een mens moest uit zijn doppen kijken of je ging op je donder maar gelukkig is alles goed verlopen.Daar in verte zagen we onze parking en de taverneGempemolen dus met heel de bende daar heen, maar op het voorterras was helemaal geen plaats dus dan maar aan de achterzijde plaats genomen.En daar hebben we echt genoten van onze hemelse dranken alsook sommige met een cream glacé met een toef slagroom erop.
Nadien zijn we allemaal goed gemutst huiswaarts gekeerd.
De aankomst verloop vlotjes. Iedereen druppelt op het afgesproken uur binnen en de kamerverdeling kan beginnen want we zijn wel nieuwsgierig hoe de kamers in een klooster er zullen uitzien. Het valt reuze mee. De kamers zijn simpel maar netjes ingericht met de nodige basisvoorzieningen. De toiletten en douches zijn op de gang, maar de volgende dagen zal blijken dat het geen probleem is om een douchke te nemen ook al is het water niet altijd even warm.
Dan worden wij aan tafel verwacht voor onze eerste maaltijd : soep, kip, appelmoes en puree. Een simpele maar eerlijke bereiding met weinig liflafjes maar lekker en zeker in voldoende hoeveelheden. Dan koffie of thee met een koekje en we krijgen ook nog een vieruurtje mee voor tijdens de wandeling (een suikerwafel).
Onze eerste wandeling begint als met een stevige kuitenbijter en leidt ons naar de mooie bossen van de Wolfsbuch met prachtige panorama's onderweg en de nodige rust- en plaspauzes. De verleidelijke suikerwafel wordt spoedig verorberd. Nog even vermelden dat de weergoden ons gunstig gezind waren want het was heerlijk weer.
Na de wandeling kunnen wij onze verhitte voetjes afkoelen in een soort Kneipp bad. Dit is een voetbadje met ijskoud water waarin je gedurende een 60 à 80 sec een soort ooievaarsstap moet rondstappen. Een komisch zicht maar echt wel deugddoend.
Dan volgt weer een simpele maar voedzame maaltijd : koude schotel met brood. Ook weer simpel maar erg lekker en meer moet dat niet zijn.
In de ontspanningsruimte kunnen we bij een biertje, wijntje of frisdrank nog wat napraten over de dag. Ik wordt door Roger geduldig ingewijd in de geheimen van de Sudoku en zowaar ik slaag er in om mijn puzzel op te lossen (with a little help of my friends). Ik vrees toch dat ik er niet aan verslaafd ga raken want dat is toch niet echt mijn ding.
Moe maar voldaan gaan wij rond een uur of tien slapen en genieten van de ongelooflijke stilte en rust in en rond het klooster.
Dag 2
De radio meldt deze morgen een massale intrede in "Kloster St Rafael" te Montenau...
Na het ontbijt bezoeken wij in de voormiddag de hespenrokerij in Montenau waar wij een video te zien krijgen over het productieproces van die heerlijke gerookte hammen, salami's en worstjes. Er wordt ons een blik achter de schermen gegund (via ramen) en een proeverij aangeboden. Iedereen geniet van die heerlijke smaken en spoedig wordt er naar hartelust een voorraadje voor thuis gekocht.
Na weer een heerlijke maaltijd : soep,varkensgebraad met bloemkool, erwtjes en worteltjes en gestoomde aardappeltjes en als dessert een fruityoghurtje en weer een vieruurtje voor onderweg (frangipanneke) vertrekken de meesten voor weer een heerlijke wandeling.
Een paar mensen verkiezen wat gemiste nachtrust in te halen of gewoon van de zon te genieten in de prachtige tuin van het klooster.
De wandelaars krijgen weer een stevige kuitenbijter voorgeschoteld en een tocht van zo'n 11 km langs bospaadjes en mooie vergezichten. De thuisblijvers gaan de wandelaars tegemoet naar het dorpscentrum war zij al op het zonovergoten terras zitten te genieten. Daar wordt alles in gereedheid gebracht voor de haan- en ganzenslag en een dorpsfeest. Als we met z'n allen terug naar ons klooster vertrekken stoten wij op de fanfare van de schutterij met de schutterskoning en -koningin; de vrijgezellenvereniging met de haankoning en ganzenkoningin. Wij stappen dapper mee in de optocht tot we rechtsaf moeten en zij linksaf.
's Avonds worden wij verrast met een smakelijke spaghettischotel met koffie achteraf.
Weer wordt er verzameld in de ontspanningsruimte en worden de ervaringen van de dag uitgewisseld. Het was terug prachtig weer en we gaan weer op tijd naar bed want dag was vermoeiend maar heerlijk.
Dag 3
Wat gaat de tijd toch snel. Na het ontbijt (met pistolekes, het is tenslotte zondag) is het tijd om in te pakken en de kamer in orde te maken alvorens we opnieuw een wandeling aanvatten. Enkele mensen besluiten om nog wat in de tuin van het klooster te genieten van het heerlijke weer en de wandelaars vertrekken voor een laatste stevige wandeling. Langs kleine paadjes en mooie wandelwegen verkennen wij de omgeving. De bossen in het mooie lentegroen, de bermbloemen en een enkele vlinder (hij laat zich zelfs op foto vereeuwigen) kunnen ons wel bekoren. Na de wandeling wacht ons weer een heerlijke maaltijd : soep, stoofvlees met sla en frietjes en als kers op de taart: aardbeien met een toefje slagroom.
Dan begint iedereen zijn bagage naar de wagen te sleuren en wordt er besloten om nog een laatste stop te houden op ons, intussen stamterrasje, om een heerlijke ijscoupe te verorberen en nog wat na te praten.
Na een uitgebreid afscheidsgeknuffel vertrekken we elk huiswaarts.
Het was een super geslaagd weekend en wij danken Mariette, Wim en Alida en ook Fons voor het heerlijke aanbod en hun inzet.
Wij hebben alvast ingeschreven voor volgend jaar !!!!
Ditmaal was onze bestemming het Duitstalig gebied van België te bezoeken voor het weekend in het ST.Raphael Klooster. Toen we daar aankwamen zagen we het prachtig klooster liggen in een oase van groen en rustgevend gebied. Iedereen was zowat op verkenning in dit prachtig gebouwen,ook de prachtige tuinen met een weelde aan bloemenpracht trok onze aandacht,het was ook ingedeeld met niveau verschillen en als men naar beneden ging kwam men in een schitterend park terecht. Het was inmiddels tijd om onze eerste maaltijd te gaan nuttigen wat dan ook overheerlijk was met een lekker dessert erna plus kregen we nog extra een vieruurtje mee. Onze eerste wandeling begon iets verderop tegenover het klooster met al meteen een steile klim waar toch enkele mensen al puffend berg opwaarts gingen,maar men kreeg prachtige panoramische vergezichten over dit gebied.Langs deze mooie paden stonden veel bosbessen maar jammer genoeg nog te vroeg om te plukken.De weg slingerde maar steeds berg op kwam geen einde aan,op sommige momenten gingen we maar voor effen neerwaarts en dan wederom omhoog. Er werd wel geregeld een kleine rustpauze gehouden zodat een mens wat op adem kon komen,ook werd er duchtige gebruik gemaakt om de bosjes in te duiken voor wateroverlast kwijt te geraken oef dat was steeds een opluchting. Na een tocht van zowat een 11 km zagen we in de verte het klooster liggen en gingen in dalende lijn naar beneden door een klein bospadje kwamen we terug op de baan en daar de oversteek om in de tuinen terecht te komen. Er was ook een soort van"Kneipp" voor de voeten voorzien,dus de schoenen en sokken uit en pardoes in het ijskoude water met de over verhitte voetjes te relaxen,maar oesje dat was verschrikkelijk koud.Vervolgens hebben we onze wagens genomen en zijn 2 km verderop gereden naar taverne"Terminus" daar hebben we op het terras genoten van onze wel verdiende frisse dranken. Wederom was het tijd om etrug te keren naar onze verblijf plaats om te gaan eten,en nadien in de tuinen te vertoeven tot de late avond,iets later gingen we naar de ontspanningsruimte omdaar verder te genieten van onze eerste dag te Montenau. Sportieve groeten Mariette
Mariette
Mariette
foto's Mariette
foto's Mariette
Foto's Mariette
Foto's Mariette
Foto's Mariette
foto's Mariette
foto's Mariette
