cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
02-08-2013
Vrijdag - 02/08/2013 - Na een bewogen dinsdag kreeg ik 's avonds een superleuk telefoontje van de universiteit. De doctoraatsstudentes hebben navraag gedaan over het effect van metaal op hun testresultaten. Daaruit blijkt dat titanium niet zo'n probleem vormt. Dat is namelijk niet zo'n goede geleider en zal de testen niet storen. Daardoor ben ik weer 'in de running' voor de studie en kan het trainingsprogramma volgende week al starten. Ze komen op woensdag, donderdag en vrijdag 90 min. krachtoefeningen doen. Zaterdag vertrekken wij voor een week op fietsvakantie en als we terugkomen, komen ze mijn arm opnieuw testen om te zien wat het effect is. Ik ben even benieuwd als zij ! Enkele dagen later heb ik een afspraak met het fietsadviescentrum om een driewieler te proberen. Daar kijk ik al naar uit. We gaan niet direct weer een nieuwe fiets kopen, daar hebben we de plaats niet voor. Waarschijnlijk kunnen we via Join2Bike een driewieler uittesten (zij kopen die aan en wij huren die voor 1 /maand, dat is het opzet de fietsotheek van Join2Bike : revalidanten de mogelijkheid bieden om te blijven sporten door materiaal ter beschikking te stellen). Als dat meevalt, kunnen we daarna uitkijken naar een eigen fiets. Op die manier kunnen we nog samen fietsen zonder dat Marcel mij op de tandem moet hijsen. Dat zou op de lange duur niet langer haalbaar zijn. Ik begin al de kriebels te krijgen. Gaat dat nog lukken ? Het voelt zo veilig achter Marcel op de tandem. Woensdag reden we aan 30 km/uur langs de Diestsesteenweg. Dat durf ik nooit alleen. Ik ben ook bang dat er op smalle paadjes niet te fietsen valt met een driewieler. Stel dat ik overkop ga als het ene achterwiel hoger komt dan het andere. Stoepranden lijken mij ook heel gevaarlijk en hoge bergen, daar zal ik zwaar voor moeten trainen. Daarom ook dat ik liefst een driewieler wil. Dan kan ik thuis blijven trainen op mijn hometrainer. Een ligfiets is ook een mogelijkheid maar vraagt een aangepaste training omdat je daar andere spieren voor gebruikt dan wanneer je rechtop zit. Het kan even duren voor Join2Bike die fiets ter beschikking heeft. Nog wat geduld oefenen dus. Gelukkig start in september de conditietraining. Daar zal ik me wel kunnen afreageren. Ook daar kijk ik naar uit. 2014 belooft boeiend te worden !
Maandag - 29/07/2013 - Een verjaardag als geen andere
! Al heel vroeg berichtjes via gsm en Facebook (waarvoor dank
iedereen). 55 worden is leuk. Het heeft 1 nadeel : ik kan de
cijfers nu niet meer omdraaien om er jonger op te worden. 6 jaar wachten
voor ik weer 16 ben ! Vorige week donderdag leek het alsof ik aangevallen
werd : een luide knal op onze avondwandeling : een klapband links
vooraan. Marcel zou Marcel niet zijn als hij dat niet snel zou
verhelpen. Vrijdag had hij al andere wieltjes meegebracht (afdankertjes van
karren van het ziekenhuis). Nu weten we waarom die karren zoveel lawaai
maken. Die wielen zijn gewoon keihard. Zaterdag moest hij voor een
boodschap naar Vivantia, de thuiszorgwinkel van het ziekenfonds. Daar
heeft hij andere tweedehands wielen meegekregen uit het atelier, volle, geen
luchtbanden, deze keer. Deze rijden even zacht als luchtbanden, qua
geluid en vering een hele vooruitgang en ze kunnen niet afgaan of knallen
! Eens zien hoe lang het duurt eer we die op rijden. Vermits we die
rolstoel alleen gebruiken voor wandelingen in de buurt zal dat wel een hele
tijd zijn ! Van de fietssimulator in Pellenberg kreeg ik vorige week het
bericht dat die ten vroegste in 2014 operationeel zou zijn. Ik kan er wel
terecht in het fietsadviescentrum. Daar hebben ze me, toen ik er nog
opgenomen was, enkele ligfietsen en tandems laten proberen. In september
ga ik er eens een driewieler proberen. Marcel dacht dat het opstappen nog
een probleem zou zijn. Ik heb hem zaterdag bewezen dat ik dat wel
kan. Alleen zelfs! September wordt dus heel interessant :
driewieler testen, eerste conditietraining op maat. Van de sociale
woningmarkt in Leuven hebben we nog steeds geen nieuws. Wij denken dat
dat voor volgend jaar zal zijn. Ondertussen oefen ik ijverig verder met de
handpedalo (dagelijks al een kwartier). Het geeft me voldoening omdat ik
dat zonder hulp kan doen.
Door de onweersdreiging zijn we dit weekend 's avonds niet op stap
geweest. Zondagmiddag zijn we met de kinderen op restaurant gaan eten
voor mijn verjaardag. Nu zijn zij heel de week druk, druk, met hun werk
en zo, zodat we dat in het weekend moeten doen. Mijn 55ste wordt dus een
2-daagse, eigenlijk een 4-daagse. Mattias had op vrijdag al een kaart bij
van mijn schoonfamilie. Het kan niet op dit jaar ! In Pellenberg
heb ik er 2 jaar geleden per vergissing een 2daagse van gemaakt. Ik
verjaarde toen op vrijdag en mijn zus had mij op woensdag al voorzien van het nodige
snoepgoed om mee te trakteren. "Niet vergeten, hè ": zei ze nog voor
ze wegging voor de koorrepetitie. Dus de volgende dag ging ik, met mijn
kamergenote, al op ronde en kreeg ik van iedereen gelukwensen en kussen.
De volgende dag stond er bij het middagmaal een stuk verjaardagstaart op mijn
bord. Dat heb ik toen met een rode kop opgegeten ! Ik had niet door
dat het dan pas de 29ste was. Maar 't was leuk !
