Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 19/08/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buiten reizen hou ik van tennis en ben ik fan van Kim Clijsters.
Mijn reisgezel is mijn man René en mijn hond, Amber.
we genieten van de natuur, de mensen. we blijven staan en trekken verder. we leven vrij maar respecteren de anderen
21-05-2005
Aan de Hoz de Arbayun
21/05/2005 We vervolgen onze weg langs de NA 140 naar Ochagavia en zo langs de Barranco de Uztarroz naar de Valle del Roncal. Ik sta verstomd dat het hier zo mooi is. Men heeft altijd het zuiderse Spanje voor de ogen maar dit is helemaal anders. We rijden door de dorpjes Roncal en Burgui en voorbij de Puerto Iso vinden wij een overnachtingsplaats aan de Hoz de Arbayun. Hier zien wij onze eerste vale gieren vliegen. Het zijn roofvogels met een vleugelwijdte van 2,5m. Wij zien ze tegen de avond hun slaapplaats opzoeken. Met de verrekijker kunnen we ze heel goed bekijken en enkele zitten zelfs op een nest.
21/05/2005 We hebben ons vandaag overslapen. Dus wat later vertrokken dan anders. Langs de N135 naar de grens door een prachtig woest berglandschap. Aan de pas van Roncesvalles zijn we gestopt en uitgestapt om het gedenkteken voor Roldan, een legeraanvoerder waaraan het epos le Chanson de Roland is opgedragen, te bekijken. Verder staat een klooster met enorme slaapzalen dat beheerd wordt door vrijwilligers. Bij Burguete splitsen de NA172 naar Lumbier en de NA202 naar de Valle de Salazar. Wij nemen de weg naar Lumbier, een streek dat gekend is voor de gierenpopulatie.
20/05/2005 Als echte belg lopen wij ook geen terrasje voorbij en ik proef dan ook eens van de plaatselijke aperitief. De kelner was vol lof over het "baskisch aperitiefje" en ik wou dat dan ook geproefd hebben. We zijn tegen etenstijd terug naar ons rijdend huisje gewandeld en op deftig uur gaan slapen. Zo adieu Frankrijk, hello Spanje here we come.
Vandaag wat rust genomen en het stadje gaan bezoeken. Het is echt leuk om er in rond te slenteren. We zijn naar de citadelle gewandeld van waar we een wijds uitzicht hebben op de omgeving. De straatjes zijn hier steil naar boven en de meeste huisjes dateren nog uit de Middeleeuwen. Velen bieden nog logies aan voor een zacht prijsje, vooral voor de pelgrims. Zij vertegenwoordigen nog de helft van al de toeristen en zijn ook van alle nationalieten. We hebben zelfs met een nieuw-zeelander gesproken. Vooral de natuur trok hem aan en de faciliteiten langs de camino.
In de namiddag zijn we er terug op uit getrokken en nog wat rondgeslenterd,wat is het hier toch mooi en soms is het alsof de tijd hier heeft stilgestaan. Zulke stadjes zijn een zaligheid om door te wandelen.
Deze morgen met veel moed en de zon vertrokken. We zijn langs Oloron Ste Marie en St Palais naar St. Jean Pied de Port gereden. Dit is een oud middeleeuws stadje waar vroeger al de pelgrims bijeen kwamen om van daar uit hun weg te vervolgen. Hier is een mooie camperparking met alle faciliteiten maar wel te betalen. Ik ben vergeten hoeveel, maar veel zal het wel niet zijn. Het beste is wel te betalen want er wordt regelmatig kontrolle uitgevoerd. We blijven hier een paar dagen staan en het stadje bezoeken.
Na 117km in Lourdes aangekomen. Hier schijnt terug de zon. Hier weten we dat er een wasserette is, want de was moet ook gedaan worden. Daarna gaan we een Vlaamse krant kopen. Het doet deugd om iets van de thuis te lezen. We zijn gaan wandelen en daarna op een terrasje iets gaan drinken. Mijn man was blij eens een goede Belgische trappist te kunnen drinken. Zoals je kunt zien is de kuip groot genoeg. Ik hou mij maar bij een tasje koffie. Morgen onze laatste trip tot St Jean Pied de Port, het startpunt van de eigenlijke reis.
17/05/2005 Het heeft heel de nacht geregend. We rijden dan toch door naar Andorra. Onderweg begon het weer te sneeuwen. Zelfs de sneeuwruimers deden al hun werk. Ik vond het op een moment dat we wel beter terug rijden, maar ge moet maar eens een plaatske zoeken om de draaien. Dus maar verder naar boven. In Pas de la Casa aangekomen bleek dat er nog verschillende campers hun weg hadden gevonden naar hier. Er stonden enkele grote Hymers en Flaires. Met zulke mastodonten zou ik wel niet graag rijden. Toch zeker niet de baantjes die wij doen. Onze gps weet niet hoe groot wij zijn en hij zoekt altijd de korste weg en die kan soms heel smal zijn. Dan moeten we beide spiegels naar binnen klappen en dan verder rijden, maar ik vind dit persoonlijk leuker dan een autostrade.Het is hier boven toch veel te koud en wij beslissen dan ook van maar terug naar beneden te rijden. Natuurlijk eerst tanken , sigaretten kopen(voor mijn man) en dan verder. We rijden door tot Mazères-sur-Salat, een mooie plaats naast de rivier Salat. Ook hier weer veel water. Ik rij achteruit en ga toch maar eens kijken of we hoog genoeg staan,moest het water nog stijgen. Naast ons staat een Engelsman met een lage lange camper. Die heeft een blauwe kleur met een woestijn op geschilderd. Knap zo iets. Zou ik ook wel willen, maar ik denk dat het duur is om te laten doen. Hier is het weer droog en dus gaan we wandelen met Amber.Zij mag niet gaan zwemmen want ik ben bang dat ze meegesleurd zou worden. Dus maar terug naar binnen en eten. Morgen is ons doel Lourdes.
16/05/2005 We hebben vandaag alles gehad wat je kunt bedenken. Zon, regen, hagel en zelfs sneeuw. Ja wel, toen we vanmorgen doorreden scheen de zon. Daarna begon het te regenen. Toen we dan uit de tunnel van Foix reden kwamen we in een sneeuwbui terecht. Er lag al 5 cm sneeuw en een 20km verder was de baan terug droog. Very strange. Wij twijfelden toen welke weg we zouden nemen, maar we zouden dan toch naar Andorra rijden. We zijn daar al verschillende keren geweest maar we vinden de streek van de Ariége nog altijd prachtig. In Ax-les-Thermes hebben ze nu ook een speciale camperparking gecreeërd, bij het binnen komen van het stadje de brug over en dan naar rechts. Hier is nu zeker plaats voor een 20tal campers. Toen we hier aankwamen was alles al volzet. Zo ziet ge dat Frankrijk een echt camperland is. We hebben ons dan maar ergens opzij gezet en gewacht tot er misschien eentje vertrok. En inderdaad dat geluk hebben we gehad. Het was wel niptjes maar het ging. Het is toch maar om te slapen Wat een vrijheid, hier staan we en achter ons stroomt het water van de Ariége ons voorbij, want er stroomt veel water door de rivier. De sneeuw van boven zal nog niet gesmolten zijn. We zullen moeten afwachten hoe het daarboven is.
15/05/2005 Ik ben doodop. Het was warm en we zijn vandaag langs de Gorges du Tarn gereden. Het was de moeite maar ik vind de Gorges du Verdon nog spannender. Nu reden we wel altijd langs het water en dat is ook lekker fris. We zijn daarna richting Millau gereden en naar het hoge bouwwerk, nl de brug gaan kijken. Zo hoog, mij zul je nooit op de brug vinden zo hoog is niets voor mij. We staan nu in een klein dorpje Amibel, aan de rechteroever van de Tarn. We staan hier in het groen. Wij staan niet zo dikwijls op een camping meestal op campersplaatsen of buiten de kern van de stad aan een sportcomplex.
14/05/2005 Deze nacht heeft het constant geregent. We hebben ons wel overslapen en zijn dan later vertrokken. Ons doel vandaag is Mende. De gps stuurde ons langs de autoroute terug naar Lyon en zo naar St. Etienne. Deze weg is wel eentonig maar na Le Puy en Velay is het veel mooier. We rijden langs de Auvergne voorbij de grote uitgedoofde oude vulkanen. Het is een mooie streek. We staan nu op een camperparking in Mende. Het staat hier al vol met campers, vooral fransen natuurlijk. Een van mijn andere hobby's is tennis, en vooral dan als fan van Kim Clijsters. Ik volg ze al sinds 1998 daar haar coach Marc De Hous een kennis is en hij haar op de voet volgde. Daarom hebben wij ook een tv. en satelliet aan boort, zowel een analoog als digitaal. Ik volg vooral Eurosport en mijn man de films. Voor tennis maak ik altijd tijd en mijn man gaat dan wandelen met Amber.
13/05/20 Vandaag rijden we door de Jura en door het departement d'Isére. Langs een mooi middeleeuws dorpje Crémieu, rechts van Lyon op de D 85. Dit dorpje moeten we later toch nog eens met een bezoek vereren maar nu is het doorrijden richting St Jean Pied de Port. Het is vandaag prachtig weer en heerlijk om te rijden. Ik rij met de mobilhome want mijn man René wilt er niet mee rijden. Hij geniet liever van de omgeving en ik rij zeer graag. Onze stopplaats wordt vandaag St George d'Esperence. De krekels zingen buiten hun vleugeltjes stuk en Amber ligt in de zon te genieten. Ze weet ook wat heerlijk is..
12/05/2005 Na een goede nachtrust rustig verder rijden naar Belfort en Besancon. Daar is een camperparking, maar als we aan komen zien we dat we verleden jaar hier reeds geweest zijn en dat we het toen hier niet zo veilig vonden. We rijden dan maar verder op zoek naar een andere parking. Plots op een rond punt herinner ik mij een bepaald straatje en ik rij op mijn geheugen voort tot in het dorpje Veney sur Doubs. Onderweg blijkt mijn geheugen juist te zijn en we staan hier nu op een parking naast de doubs. Het wordt vanavond wat tv kijken want het is beginnen regenen en van beentjes strekken komt er niets in huis.
11/05/2005 We hebben afscheid genomen van onze dochter Diny en kleinkinderen Yannick, Dominique en Yordi. We vertrekken richting Luxemburg, want zijn we belg of niet, we gaan eerst tanken. Dan tik ik de gps in naar Millery wat onze eertst overnachtingsplaats zal worden. De gps geeft 155 km aan in 3.45 h en dat is veel te veel. De instellingen staan nog op "geen snelweg" en wanneer ik dit verander wordt het nog 155 km maar een uurtje rijden. Op de parking aangekomen zien we dat er nog verschillende campers staan. Het is dan al ook de maand mei en zijn de echte zwervers al op de baan. We staan hier nu aan de Moezel. Amber heeft het al geroken en staat kwispelend te wachten tot de deur open gaat. Als een pijl uit een boog loopt ze naar de rivier en enkele ogenblikken daarna horen wij haar spartelen in het water. Vandaag gaan we met de kippen op stok want morgen wordt het nog een lange tocht.
11/08/2004 We zijn terug thuis. Onze kinderen en kleinkinderen verwelkomen ons en wij zijn ook blij ze terug te zien,toch zal het weer wennen zijn aan het leven in België. De teller staat op 12.492km. We hebben wel wat tegenslag gehad maar ook veel mooie zaken gezien en beleeft. Nu kan ik terug beginnen aan de voorbereiding van onze volgende reis. Deze zal ons naar het noorden van Spanje brengen. We willen naar Santiago de Compostella en dan richting Portugal.
10/08/2004 Eindelijk, de nieuwe katalysator is binnen. We mogen naar de garage rijden om de mobilhome te laten herstellen. We zijn allebei blij want zo onze tijd doorbrengen op een camping is niets voor ons, maar gelukkig is niet iedereen zoals wij. Na twee uurtjes werk is hij herstelt en onze rekening is een 1000euro kleiner, maar ja het moest nu eenmaal. We rijden nu door naar Luxemburg. We gaan onze tank nog vol gieten met diesel en dan is het richting België. We vinden een overnachtingsplaats in Bérismenil, een klein dorpje langs de weg van Houffalieze naar La Roche. We staan hier nu boven op de heuvel met de Ourthe beneden ons. We hebben een prachtig uitzicht op de omgeving. De zonsondergang is hier ook mooi, ons landje heeft toch ook iets speciaals. Morgen gaan we hier nog een wandeling maken.
04/08/2004 We staan in panne. Met veel moeite zijn we tot een garage in Saarburg gereden. Blijkt dat de katalysator van de mobilhomes stuk is.Die stukken moeten besteld worden en dus zullen we enkele dagen op een camping moeten gaan staan. Het lijkt ons een verschrikking zo lang op een camping te moeten staan maar we zullen er het beste maar van maken.
03/08/2004 We komen dichter bij huis. Ondanks we nog wel twee weken hebben rijden we toch door. We zijn allebei moe en we zullen blij zijn om onze kinderen en kleinkinderen terug te zien. We zijn zo dikwijls al in deze streek geweest dat we beslissen een andere kant te nemen en zo komen we uit in Merzig, Duitsland. Hier is een camperplaats naast de jachthaven. Op de hoek is een Mc. Donalds gevestigd. Na zoveel maanden zal een hamburgerke wel smaken. René gaat eerst op zoek naar de jachtmeester om het staangeld te betalen. We kunnen hier ook water nemen als we willen. Tegen de avond komen nog enkele mobilhomes naast ons staan. René gaat ons avondmaal halen en we eten met smaak onze hamburger met frietjes op. Heel die tijd heb ik geen frietjes gemist maar nu smaken ze toch. Morgenvroeg gaan we eerst een garage zoeken want er is iets mis. De mobilhome trok daarstraks niet zo op als ik gewoon ben. We shall see.
02/08/2004 Door de warmte rijden we van meer tot meer. Onze volgende overnachtingsplaats wordt dan ook de Lac de la Folie in de buurt van Contrexéville. Een deel van het meer is afgebakend en wordt gebruikt als openlucht zwembad. Als we aankomen is het zoeken naar een plaatske, maar deze avond zullen er vele naar huis rijden en dan is er voldoende plaats om te overnachten. We wandelen rond het meer onder de bomen, lekker fris. Naast het meer is een hotel van Campanile en daar gaan we vanavond eten, zo is René ook eens vrij. We weten dat in het restaurant van Campanile het eten lekker is want we zijn reeds in vele, zelfs in Bretagne, gaan eten. Het wordt dus een tof avondje uit.
01/08/2004 De bedoeling was vandaag de stad Langres te bezoeken, maar het is zo warm dat we beslissen naar het meer in de buurt van de stad te rijden. Het is zondag, dus zijn er veel mensen die de koelte van het meer hebben opgezocht. We moeten een plaatske zoeken tussen de vele autos. We gaan een kleine wandeling maken langs het water en daarna wat uitrusten en van het zonnetje genieten. Tegen de avond gaan alle dagjes mensen één voor één weg en kunnen wij ons verpaatsen. Ook komen er andere mobilhomes nu het meer opzoeken om er te overnachten. Het is hier dan ook zeer rustig en mooi.
Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
18/05/2005
14/05/2005
