De Leie
Bekoorlijk kronkelt de Leie zich als een paling
door het aanlokkelijk landschap, bij herhaling,
van eens bosjes dan velden, dorpen en weiden,
met huisjes die zich in de natuur verspreiden,
overheersend wit gekalkt met zwarte onderrand
en oeverbewoners die vlijtig werken op het land.
Schouwspel dat zich ontvouwt aan uw boorden,
en uw oevers die een groots vertoon verwoorden,
uw malse kouters versierd met gouden korenvelden,
frisse weilanden waar grazende koeien alleen telden,
uw water uitgewuifd door waaiend lover van tronken,
en rijen wilgen die aan uw flanken staan te pronken.
De boomgaarden, tooien zich iedere lente in het wit,
met gerijde schilderachtige fruitbomen in het gelid,
uw water slingert zich door deze landelijke frisheid
en zo eindeloos deinend langs wisselende kleuren glijd.
De verandering van seizoenen tekent strakke lijnen,
enkel de winter doet vormen en kleuren verdwijnen.
Trage lome gouden rivier die wringt door de streek,
canadabomen en tronken gezaaid langs de beek,
die elegante en bevallige grachten mag ontvangen
en uw beemden in regelmatige vakken doet vangen.
De weergaloze kunsten geboren aan uw boorden,
gebracht door kunstenaars wonend in lustoorden.
Louis Van de Reviere
16-06-2006 om 11:03
geschreven door LOU PARADOU
