|
Als hertog van Brabant en als koning volgde Leopold II zijn vaders voorbeeld. Herhaaldelijk betuigde hij zijn sympathie voor de taal van Vlaams België, maar hij sprak steeds Frans. Zelfs wanneer hij op Vlaamse adressen kwam zoals bij zijn huwelijk in 1853 in Antwerpen. Ook wanneer hij de leiders der Nederlandse Congressen van Antwerpen plechtig ontving in 1873 en in 1876 in Brussel en eveneens in 1886 wanneer hij werd ontvangen door de pas opgerichte Koninklijke Vlaamsche Academie.
De vraag werd gesteld of het derde geslacht van onze koningen ook Vlaams-onkundig zouden blijven.
De vermoedelijke erfprins, zoon van de broer van de koning, prins Boudewijn.
Uit verscheidene hoeken werd druk uitgeoefend om ons moedertaal aan te leren. Zelfs in 1847 werd Hendrik Concience, toen griffier bij de Koninklijke Academie van Schone Kunsten te Antwerpen door een Koninklijk Besluit aangesteld als leraar in de Vlaamse taal en letterkunde van de hertog van Brabant en van de graaf van Vlaanderen. Wat allemaal gebeurd is voor en achter de schermen, weten we niet maar een feit is dat Concience nooit een Vlaamse les heeft gegeven aan de zonen van koning Leopold I.
(Uit Vlaams België-Victor De Hoonfonds)
|
