Op 20 april 1864 kwam het domein Ooidonk in bezit van de familie tKint de Roodenbeke. Het was baron Henri (1817-1900), die niettegenstaande hij een bevoorrechte positie had, in de hoofdstad Brussel, toch kwam wonen op Ooidonk. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De latere graaf Henri tKint de Roodenbeke, (1817-1900) is gehuwd te Gent in 1841 met Zoè de Naeyer (1818-1894). De familie de Naeyer had verschillende eigendommen in de streek van Aalter, zoals in Bellem en Lotenhulle.
Hij liet het kasteel restaureren en zo kreeg het een meer residentieel karakter. Hij liet het park heraanleggen en bewaarde wel de ecologische waardevolle elementen, waaronder de Leiemeersen.
Graaf Henri t Kint de Roodenbeke heeft in de Belgische politiek een vooraanstaande rol gespeeld.
In het België van 1847 werd hij op dertigjarige leeftijd lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers voor het Arrondissement Gent Eeklo. In 1862 werd hij naar de Senaat gestuurd en van diezelfde Senaat zou hij voorzitter worden. (Senaatsvoorzitter van 26 april 1892 tot 10 november 1899)
Koning Leopold II benoemde hem tot Minister van Staat.
Voor bewezen diensten verkreeg hij in 1870 de titel van baron, en enkele jaren later mocht hij de grafelijke titel dragen.
Ook Arnold t Kint de Roodenbeke (1853-1928), de overgrootvader van de huidige graaf Juan, zou later Senaatsvoorzitter worden.
Graaf Arnold, was vele jaren burgemeester van Bachte Maria Leerne en tijdens de wereldoorlog I liet hij tijdens de bombardementen, de bevolking schuilen in de ruime kelders van het kasteel. Een veiliger plek kon waarschijnlijk niet gevonden worden.
Trouwens de onderkeldering van het kasteel is vrij imposant en was naar de normen toen relatief veilig.
In de wereldoorlog II was graaf Juan t Kint de Roodenbeke (1886-1954) ook burgemeester van Bachte Maria Leerne, en opnieuw konden de inwoners van de gemeente een veilig onderkomen vinden in de kelders van het kasteel.
De Voorzitter van de Senaat zit de plenaire vergadering en het Bureau van de Senaat voor. Bij de opening van elk parlementair jaar wordt hij door zijn collega's verkozen met een meerderheid van stemmen van de aanwezige leden.
De voorzitter van de Senaat is traditiegetrouw afkomstig van een van de meerderheidspartijen, terwijl de eerste ondervoorzitter behoort tot een partij van de andere taalgroep.
Uiteraard wordt de voorzitter steeds gekozen onder de parlementsleden die over een grote politieke ervaring beschikken.
De voorzitters van Kamer en Senaat volgen de Koning in de protocollaire rangorde. De oudste van beide voorzitters neemt de tweede plaats in.
De Voorzitter is de centrale figuur in de werking van de Senaat.
Naast de leiding over de plenaire vergadering handhaaft hij eveneens de orde in de vergadering, doet hij het reglement naleven, stelt hij de vraagpunten en brengt hij ze ter stemming. Als Voorzitter leidt hij de werkzaamheden van het Bureau van de Senaat waar de agenda van de senaatswerkzaamheden wordt bepaald.
Essentieel is zijn verantwoordelijkheid om de instelling democratisch te laten werken. Zo maakt hij het mogelijk dat de wetsontwerpen van de regering en de wetsvoorstellen van de senatoren op een correcte wijze worden besproken. Hij stelt de meerderheid in staat te handelen zonder de rechten van de oppositie te schenden.
De Voorzitter vertegenwoordigt de Senaat naar de buitenwereld, zowel nationaal als internationaal. Samen met de Kamervoorzitter zit hij de parlementaire overlegcomissie en de controlecommissie betreffende de verkiezingsuitgaven en de boekhouding van de politieke partijen voor. Hij is voorzitter van de begeleidingscommissie van het Vast Comité van toezicht op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten.
|
