Ik ben vyvey Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam JP.
Ik ben een man en woon in Jabbeke () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/10/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen.
Te voet van Jabbeke naar Compostela
Een dagelijks verslag over mijn tocht naar Compostela
21-10-2016
Dag 72 A Salceda - Santiago de Compostela
Dag 72:
Niet veel goesting om op te staan. Een baaldag. Een laatste keer stappen. 27 km en gedaan.
Wat blijven liggen. Maar ja je moet verder, en afwerken waar je aan begonnen bent.
Traag op gang gekomen en redelijk de tijd genomen om te drinken en te eten. Water en een stuk oud brood. Was vergeten wat geld af te halen en zat krap bij kas vandaag. Juist genoeg voor een koffie en een broodje met ham.
Veel volk op de weg. De laatste 100 km zijn populair. Busjes vol worden gelost aan de albergue. Veel Spanjaarden en iedereen wil een bed om te rusten. Een stormloop naar Compostela.
Rond 13 uur kom ik aan de rand van de stad. Ik ga een bank binnen, en kom rijk terug buiten. Ik stap verder richting het centrum, en op weg naar de kathedraal. Overal elbergues. Ik kies er eentje uit op 1 km van het centrum en vraag een bed voor 2 of 3 nachten. Normaal kan dit niet maar ik kan de man overtuigen, en kan voor 30 € 3 nachten blijven. Eenmaal dat ik zeker ben van mijn bed ga ik op zoek naar het plein waar iedereen elkaar ontmoet. De kathedraal is niet moeilijk te vinden. Volg de anderen.
Via talrijke smalle straatjes kom ik aan op het plein voor de machtige kathedraal. Wat een emotie. Mensen wenen en of lachen, en vallen elkaar in de armen. Foto's nemen en groepjes pelgrims herkennen anderen die al voor ons aangekomen waren. Lekker weer en de meeste liggen gewoon op de grond en te kijken en te genieten van het aankomende volk. Ik zie regelmatig bekende gezichten en feliciteer deze mensen. Iedereen is moe maar tevreden dat het gedaan is.
Na een tijdje wil ik weg. Ik heb honger en wil me douchen en beslis om morgen de kathedraal grondig te bekijken. Ik loop een straatje in en overal zijn restaurants en terrasjes. Ik hoor iemand mijn naam roepen. Hey: Jean le Belge. Jean-Laurent uit Parijs. We vallen elkaar in de armen en kussen elkaar. Hij heeft een een slokje witte wijn in zijn fles en ik moet drinken. Ik bestel menu nr 2 en een fles witte wijn. Leuke boel daar. We zien bekenden passeren en roepen ze na. We schudden handen en knuffelen Amerikanen en Koreanen. Die kussen niet. Elkaar vast pakken en op de rug kloppen is daar de mode. Ook Laurent de andere Fransman komt aangelopen. We nodigen hem uit aan onze tafel. Hij eet het zelfde menu als ik: schelpdieren in een lekkere saus, gestoofd lamsvlees met frieten en ijskreem. Hij koopt ook een fles witte wijn. Amaai, heb moeten weglopen.
We spreken af om s avonds pinchos te gaan eten. Hier zeggen ze pincho tegen tappa.
Ik ga in de file staan aan het bureau voor mijn eindstempel. Het duurteen half uur eer het mijn beurt is en na de nodige vragen en grondige kontrole van mijn stempelkaart krijg ik een persoonlijk certifikaat. Dit staat op naam en ook de afstand en de startplaats kan je erop terugvinden.
Ik krijg ook een aflaat. In het latijn dan nog. Al mijn ( kleine) zonden worden mij vergeven. De tekst is in het latijn en ga mijn dochter vragen het te vertalen.
Daarna vlug gaan douchen en wat rusten.
S avonds met de vrienden in een pincho bar gaan proeven. Lekker en heel vers. 10 tallen verschillende hapjes en lekkere wijn. Veel ambiance. Iedereen is blij dat het gedaan is.
Tijd om naar bed te gaan en vlug verder want de herberg sluit zijn deuren om 23 uur.
Redelijk geslapen en weinig last van mijn tenen. Alles ingepakt en wilde vlak naast de deur gaan ontbijten maar was gesloten. Goed dan maar zonder eten vertrokken.
Het volgende dorp was slechts 4 km verder. Redelijk goed weer en een beetje mistig. Nijdige hellingen om te starten en dat doet pijn in de stramme spieren. Rustig opwarmen.
Ik zie veel nieuwe gezichten, en al die pelgrims die ik voorbij gestoken heb zie ik nooit meer terug.
Een leuke trip vandaag. Mooie paden en makkelijk te stappen. Kleine dorpjes overal. Enkele huizen en veel boerderijen. Overal koeiemest op straat. Ook veel bossen en struiken. Kastanjes zo veel men wil.
Grote ecalyptussen. Enorm hoge en rechte stammen. Bossen vol van deze heerlijk ruikende bomen. Ik trek een blad af, en kneus het tussen de vingers, en de geur blijft urenlang hangen.
Ik eet en drink regelmatig en 2 km voor mijn bestemming stop ik in een bar. De baas spreekt Frans. Ik drink een biertje en koop een bord paella voor 2 euro. Na de maaltijd wil hij me laten proeven van zijn eigen gestookte alcohol. Niet slecht maar straf spul.
Aankomst in A Salceda en op zoek naar een bed. Ik ben vroeg en dus zeker geen probleem. Wil wel eens een kamer voor 1 persoon maar die was al bezet. Dus dan maar een bed genomen in de zaal. 12 euro. Zeer proper en ik ontmoet de 2 Fransen weer van de voorbije dagen. Jean-Laurent en Laurent.
We gaan samen het dorp gaan verkennen terwijl onze was in het zonnetje tedrogen hangt.
Mist en regen. Wat een druildag. Opstaan en in het donker gaan ontbijten in de bar next door.
Via de pechstrook van de expresweg naar Ligonde. Gevaarlijk? Neen. Weinig auto's en je ziet ze van ver afkomen en je kan aan de kant gaan staan. Makkelijk stappen en na een uurtje is het licht genoeg om te stappen zonder licht.
Veel slijk en water op het pad. De meeste stappers die ik inhaal ken ik niet. Ze zijn nieuw. Veel Amerikanen, Brasielianen, spanjaarden en Finnen. Geen enkele Belg te bespeuren. 31 km is ver en eentonig. Om 14 u kom ik aan in Belide. Versleten en heb bijna 8 u gestapt. De eerste beste elbergue binnen en wat rusten. Een drukke stad. Ik maak wat eten klaar en, ga vlug slappen
Gisteren in de bar wel 2 fietsers uit Kortrijkgesproken.
Direkt na het eten vlug naar mijn bedje. Ik hoor het regenen en realiseer me dat mijn was nog buitenhangt. terug opstaan en binnenhalen. Ja kletsnat natuurlijk.
Niet zo goed geslapen. Wat tintelende tenen in de linkervoet. Als ik wandel voel ik het niet maar s'nachts stoort het me en kan er niet van slapen. In de stad iets gaan zoeken voor ontbijt. Koffie en chocoladekoeken. Samen met mijn vriend uit Barcelona op weg naar Portomarin. Een groene streek vol oude kastanje bomen. Kleine gehuchten en dito boerderijen. Bewolkt maar droog.
De meeste pelgrims die ik dubbel ken ik en zij mij. Ze roepen mij na en ik groet hen terug. Halfweg Portomarin nog vlug een koffie en een broodje kaas. We halen de 2 Fransen in van de voorbije dagen en lopen enkele km samen.
Na een tijdje zet ik de gashendel open en laat ze achter. Ik ben alleen en stap goed door. Ik besluit nog wat extra km te doen en laat het stadje Portomarin links liggen en stap door richting Gonzer. Zo een 8 km verder.
Daar een bed gevonden en mocht kiezen. Ik was weeral eens de eerste. Vlug wassen en de was doen en buiten te drogen hangen.
Iets gaan eten en drinken in het café. lekker en helemaal niet duur. Een soep, 2 kotteletten met frieten en een flan. Wijn zoveel je wil. 9 €.
Daarna wat werken aan de blog en gaan slapen.
Lichte regen en toen ik bijna sliep realiseerde ik me dat mijn was nog te drogen hing. Ja kleren terug aan en gaan kijken. Alles terug nat natuurlijk.
Goed gelapen . Niet te veel snurkers.
Morgen verder richting Compostela en hoop donderdag aan te komen.
Ik ben vyvey Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam JP.
