Ik ben vyvey Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam JP.
Ik ben een man en woon in Jabbeke () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/10/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen.
Te voet van Jabbeke naar Compostela
Een dagelijks verslag over mijn tocht naar Compostela
04-09-2016
Dag 26 La Torserie - Aulnay
Dag 26:
Gestart in de mist. Fris maar mooie landschappen. Niet koud genoeg om een trui aan te doen.
Na een uur of 3 stappen onze boterhammen opgegeten in de schaduw van een grote boom. Boven op een heuvel, fantastisch zicht en niets anders dan het gezoem van de vliegen. Heet. Een siesta kon er wel vanaf. Tijd genoeg om het parcours af te leggen. Onze kamer gereserveerd in het enige hotel van de stad en mochten pas om 16 u binnenkomen. 24 km stappen van 9u tot 16 u, een makkie.
Op een zeker moment bemerken we een beeldje in een muur van een mooi domein. Zo 'n 4 km van Aulnay wonen Marylise en Roland en wij worden uitgenodigd op de koffie en koeken. Ze hebben interesse in onze avonturen. Het beeldje toont hoeveel km het nog is naar Compostela als men de route van de oceaan neemt. Ik stap in die richting en weet zo dat het vanaf daar nog een 1470 km ver is.
Vlug verder gestapt richting hotel want we moesten op tijd binnen zijn voor de laatste kamer. 50 € maar mooi hotel en goed ontbijt.
Zondag en bijna geen verkeer. Na een verzorgt ontbijt even de markt gedaan, en brood en fruit gekocht.
Slechts 24 km ver naar het volgende hotelletje dat ik reeds vooraf reserveerde. Rustig vertrokken en onderweg even gestopt aan een romaans kerkje uit de Xii eeuw, en er het boek van de pelgrims getekend. Iemand liet ons binnen in een lokaaltje naast het kerkje en we konden daar in de schaduw onze stokbroden eten. Men bracht ons ook tomaten en vroeg of we water wilden.
Veel grote zonnebloemenvelden onderweg, en weinig bossen. Heuvels op en neer. Wandelen op rustige kiezelpaden, en van watertoren naar watertoren. Warm en vochtig weer.
Niet te gehaast gestapt want we konden pas om 18 u binnen in het hotel.
Onderweg 2 pelgrims voorbijgestoken en die man en vrouw waren al 3 dagen op stap. Deny klaagde niet maar Dominique had pijnlijke voeten.
Nog tijd over voor een siesta aan de boorden van een riviertje, niet te ver van ons einddoel.
Aangekomen in Saint Jean d'Angély even iets gedronken en het hotel gezocht. Info gevraagd voor een restaurant. Niet zo veel keuze en de meeste zijn in verlof.
Om 3u even wakker door de hanen van de buren. Madeleine is er kwaad op "zegt ze", "ze maken mijn gasten wakker".
Na het lekkere ontbijt nog een lunchpakket meegekregen en afscheid genomen van deze lieve oude gastvrouw. Op stap en na het verlaten van het dorpje terug de weidse velden en veel bossen. Niet te warm en veel schaduw door de hoge heggen. Na 10 km aankomst te Melle. Een klein provinciestadje en het was er marktdag. Wat fruit gekocht en een stempel gevraagd in het gemeentehuis. Toen ik opmerkte dat er een Melle in Vlaanderen bestond zei de dame dat er een verbroedering was, alsook met Melle in Duitsland. Ook wat taart en koeken gekocht, en een café gezocht waar we dat allemaal op het gemak konden opeten. Daarna een siesta aan tafel en terug verder.
Nog maar een km of 8 naar la Torserie en waren niet gehaast, en ze wisten van onze komst.
Daar aangekomen aan die mooie oude molen, met het riviertje die de het rad doet draaien. Er was te weinig debiet om de molen te laten werken maar alles was gerestaureerd, en klaar om te malen. Fris water van een ondiep snelstromend riviertje. De schoenen en sokken uit en lekker afkoelen, die warme voeten!
Een hartelijke ontvangst met thee en fris fruitsap. Marie-Franse is na haar carriere in het toerisme en onderwijs, terug naar de ouderlijke molen gekomen en woont hier alleen in deze stille oase. Geen auto noch internet en geen honden en katten. Ik alleen, zegt ze" en soms wat gasten en pelgrims die hier verblijven. Haar kamers staan vol met boeken over psychologie. Ze is medium, tarot kaartlegster, waarzegster, psychloge en voorspeld je de toekomst. Ze zwijgt geen minuut en zelfs ik kan er geen woordje tussenwringen. Filip zegt dat het een heks is.
Ze stelde voor om onze was te doen en te drogen te hangen in de tuin.
Avondeten was ook zo al een speciaaltje. Haring filets in dillesaus ,rechtstreeks uit het blik ,in het bord.Koud dus. Daarbij pasta. 3 soorten kaas en een zelf gebakken appelcrumble. Lekker en voldoende. Speciaal met haar fiets naar het stadje gereden om een goede Bordeaux wijn te kopen voor ons. Dan nog wat nagepraat en naar bedje. S' nachts wakker geworden door het gekrijs en weg en weer geloop van de relmuizen of slaapmuizen. Het diertje is zo 15 cm lang zonder zijn pluimstaart en eet zich vol met noten en zaden, en slaapt dan gedurende de lange winter. Verder nog wat vleermuizen en ander ongedierte. Dus geen plaats om ons Anita mee te brengen.
Een mooie stempel gekregen in onze creditaal.
Onze was niet droog genoeg door de mist, dus vertrokken met onze kleren vastgemaakt achteraan de rugzak. Marie-Franse wilde wel een eindje meefietsen maar gelukkig had ze te veel werk, en dus geen tijd. Wij vlug verder naar een volgende bestemming.
Lekker geslapen in een bed deze keer. Met 2 op de kamer en gelukkig een wandelmaat gevonden die niet snurkt. Een verzorgt ontbijt en om 7u30 vertrokken en met goeie moed naar onze volgende bestemming. Het doel was 25 km te doen maar onderweg toch besloten om er 5 bij te doen. Mooie rustige streek, eenzaam en warm. Hagen van bramen en geen wind. Ik stop regelmatig en eet bessen en stap dan door en haal Filip weer in. Zeer goede bewegwijzering en Filip volgt alles op met zijn gps. Ik volg. Stappen met 2 is aangenaam en de tijd vliegt voorbij.
Onderweg 2 keer gestopt aan een bar voor koffie en cola. Onze boterhammen gegeten en gereserveerd voor een volgende gastenkamer op 3 u stappen. 35 € voor het bed, avondmaal, ontbijt, broodjes voor onderweg en onze was gedaan door Madeleine. Vriendelijke mensen Remy en Madelaine.
Madelaine heeft zelfs onmiddelijk getelefoneerd naar onze volgende aankomst plaats en er een gastenkamer gereserveerd in een molen aan de boord van een riviertje.
IK ga morgen en misschien nog meer dagen samen stappen met Filip en is leuk met twee en hij is best te pruimen. Morgen een iets kortere afstand stappen.
Mijn vriend Jean Yannic moest om 3u op staan om tegaan werken. Hij zei, ik zal niet veel lawaai maken en stilletjes vertrekken. Ik zei neen ,maak me maar wakker en ik drink een koffie met jou en neem afscheid, om hem om 4 uur uitgeleide gedaan.
Daarna kon ik niet meer slapen en heb mij klaar gemaakt, en ben vertrokken in het donker. Start in Chasseneuil du Poitou en via landelijke wegen naar Poitiers. In die grote stad gezocht naar de juiste kerk, voor een stempel. Er zijn veel kerken in poitiers en dan toch de kerk van st Hilaire gevonden, aan de andere kant van de stad. De kerk was echter pas om 9 u open en dan teruggekeerd naar het centrum, en een koffie en croisants gekocht.
Terug aan de kerk gekomen stond de deur open, en een vriendelijke medewerker bezorgde mij een stempel in mijn geloofs brief.
Verder gestapt en de stad verlaten via een extra lange avenue, en zo terug in de natuur gekomen met zijn veldwegen en heggen. Onderweg stonden veel braamstruiken en ik was mij tegoed aan het doen aan die vruchten ,toen ik iemand achter mij hoorde die vroeg in het Frans:"ga jij ook naar st Jacques",.
Ik antwoorde in de zelfde taal en begreep wel aan zijn accent dat het een Vlaming of Nederlander was. Filip bleek een inwoner van Kessel bij Lier. We hebben de rest van het pacours samen afgelegd en met ups en downs zijn we op onze bestemming geraakt.
Het provincienest Coulombier, amper een schort groot, maar we hebben er een hotel kunnen boeken en er lekker gegeten.
Slecht geslapen. Veel lawaai van spelende kinderen en het gezang van de gitanes. In een zaal 100 meter verder was een optreden van Spaanse Flamenco gezang. Ik heb het gehele repertoire van Andaloezie gehoord. En dan de kraaien. Honderden kraaien komen slapen in de bomen,in de buurt van de camping. Veel kabaal om het beste plekje in de pikorde. En de Franse spoorwegen doen ook mee. Zo veel mogelijk goederentreinen laten passeren tussen 22 en 5 u smorgens.
Wakker om 4 u 45 en terug slapen tot 6u30. Wat later vertrokken, en flink moeten zoeken naar de weg om de stad te verlaten. De rivier "Le Glain" volgen was de boodschap. Mooie heuvelachtige streek met meer en meer bos,en wat weiden met koeien. Geen enkele andere pelgrim gezien. Kleine dorpjes en zeer warm weer. Onderweg een "Dolmen gezien". Enorme stenen op elkaar gestapeld door onze voorvaderen. Miljoenen jaren geleden. Hoe deden ze dat? Van waar kwamen die stenen en waarom?
In st Georges les Baillargeaux wist ik een camping zijn. Le Futuriste gevonden op het net en aan 15 € per nacht. Niet dus. 27 € meneer. Ik vraag vermindering als arme pelgrim. Neen. Goed ik ga verder naar een volgend dorp en zoek de gemeentelijke camping. Niemand in het onthaal tot 17 u.
Wou net mijn tentje zetten maar een dame zegt me dat ze een chalet hebben voor pelgrims. 9 € per nacht. Ik ga kijken en in de chalet is al iemand. Geen pelgrim maar een dakloze en daar geplaatst door de gemeente in afwachting dat hij een studio kan bemachtigen. Vriendelijke man en zet koffie voor mij.
Hij vertelt dat hij werkt maar dat hij arm is. Ik ga met hem een pint drinken en koop hem wat tabac en betaal zijn avondmaal in Auchan.
Voor de chalet mag ik niets betalen van de beheerder. Gratis voor een pelgrim met een goed hart.
Wakker om 4u45 en in het donker vertrokken. Rustig weer en een degelijke weg langs de Vienne. Moet niet veel zoeken en alleen de rivier volgen. Meer en meer heuvels en bossen. Zonnebloemen en millet (een soort vogelzaad).
In Dangé st Romain gestopt in een café en er een brood gevuld met gedroogd fruit gegeten. Nog een kleine koffie gevraagd en de krant gelezen. De volgende dagen voorspellen ze goed weer tot 28 graden en geen neerslag.
Via kleine landelijke wegen naar Chatellerault en de weg gevraagt naar de camping. Niemand in het onthaal en een vrouw roept me toe dat ik mijn tentje mag zetten ,en komen betalen na 15 u.
Voor de prijs moet ik het niet laten: 4€32 cent voor de nacht. Wifi en zeer vuile wc er gratis bij.
Een hamer geleend van een Franse campeerder en toen ik vertelde dat ik al 3 weken op stap was ,en er nog een stuk of 7 zou bij doen kreeg ik van zijn vrouw een brood en een doos tonijn en een appel cadeaux.
Mijn inkopen gedaan in een warenhuis hier wat verder, en eten gekocht voor 2 dagen.
Morgen een trip van 35 km en in die kleine dorpjes en gehugten is geen enkel winkeltje noch cafétje te vinden.
Vroeg wakker gemaakt door mijn gastvrouw en goed ontbeten met zelfgemaakte confituur en honing van eigen kweek. Vertrokken naar Marcilly in het halfduister. Regelmatig een paar reeen, geheel onverwacht en van dichtbij te zien. Na de eerste schrik springen ze het bos in en verdwijnen.
Minder graan maar wel veel zonnebloem en meer en meer bos. Lichtjes heuvelachtig en mooi parcours. Minder warm dan de vorige dagen.
In St Maure de Touraine op zoek naar een stempel voor in mijn kontroleboekje plots een Belgische auto naast mij . Het koppel kijkt mij aan en ik doe teken om het raampje open te draaien en zeg," bonjour-goeie dag". De dame zegt: " je bent Vlaming!". Ik zeg " ja van West Vlaanderen. Ik ben van Tielt zegt ze en mijn man hier heeft de camino vroeger ook gelopen. Na een leuk gesprek op de foto met Francis en Els, op reis in dit gebied. Fijne mensen als je het mij vraagt.
Wat brood en beleg gekocht en in een bar gegeten en doorgespoeld met een grand café.
De weg gevraagt naar Marcilly sur Vienne en daar de plaatselijke camping gezocht. Bijna geen volk en slechts 5 € voor de nacht. Geen wifi en geen winkeltje noch bar.
Ik ben vyvey Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam JP.
