Dag 25:

Om 3u even wakker door de hanen van de buren. Madeleine is er kwaad op "zegt ze", "ze maken mijn gasten wakker". 

Na het lekkere ontbijt nog een lunchpakket meegekregen en afscheid genomen van deze lieve oude gastvrouw. Op stap en na het verlaten van het dorpje terug de weidse velden en veel bossen. Niet te warm en veel schaduw door de hoge heggen. Na 10 km aankomst te Melle. Een klein provinciestadje en het was er marktdag. Wat fruit gekocht en een stempel gevraagd in het gemeentehuis. Toen ik opmerkte dat er een Melle in Vlaanderen bestond zei de dame dat er een verbroedering was, alsook met Melle in Duitsland. Ook wat taart en koeken gekocht, en een café gezocht waar we dat allemaal op het gemak konden opeten. Daarna een siesta aan tafel en terug verder.

Nog maar een km of 8 naar la Torserie en waren niet gehaast, en ze wisten van onze komst.

Daar aangekomen aan die mooie oude molen, met het riviertje die de het rad doet draaien. Er was te weinig debiet om de molen te laten werken maar alles was gerestaureerd, en klaar om te malen. Fris water van een ondiep snelstromend riviertje. De schoenen en sokken uit en lekker afkoelen, die warme voeten!

Een hartelijke ontvangst met thee en fris fruitsap. Marie-Franse is na haar carriere in het toerisme en onderwijs, terug naar de ouderlijke molen gekomen en woont hier alleen in deze stille oase. Geen auto noch internet en geen honden en katten. Ik alleen, zegt ze" en soms wat gasten en pelgrims die hier verblijven. Haar kamers staan vol met boeken over psychologie. Ze is medium, tarot kaartlegster, waarzegster, psychloge en voorspeld je de toekomst. Ze zwijgt geen minuut en zelfs ik kan er geen woordje tussenwringen. Filip zegt dat het een heks is.

Ze stelde voor om onze was te doen en te drogen te hangen in de tuin. 

Avondeten was ook zo al een speciaaltje. Haring filets in dillesaus ,rechtstreeks uit het blik ,in het bord.Koud dus. Daarbij pasta. 3 soorten kaas en een zelf gebakken appelcrumble. Lekker en voldoende. Speciaal met haar fiets naar het stadje gereden om een goede Bordeaux wijn te kopen voor ons. Dan nog wat nagepraat en naar bedje. S' nachts wakker geworden door het gekrijs en weg en weer geloop van de relmuizen of slaapmuizen. Het diertje is zo 15 cm lang zonder zijn pluimstaart en eet zich vol met noten en zaden, en slaapt dan gedurende de lange winter. Verder nog wat vleermuizen en ander ongedierte. Dus geen plaats om ons Anita mee te brengen.

Een mooie stempel gekregen in onze creditaal.

Onze was niet droog genoeg door de mist, dus vertrokken met onze kleren vastgemaakt achteraan de rugzak. Marie-Franse wilde wel een eindje meefietsen maar gelukkig had ze te veel werk, en dus geen tijd. Wij vlug verder naar een volgende bestemming.