Dag 44:

Whaw wat een dag. Eerst ontbijden bij de oude dame. Dan op weg en niet moeilijk te vinden. Volg de anderen. Tientallen pelgrims beginnen aan de klim naar de Spaanse zijde.

Direkt stijgen van 200 meter naar 1400 meter en terug dalen naar 800 meter. Onmiddelijk na het verlaten van het stadje erg bergop en zeer lastig met koude spieren. Een beetje mistig en direkt een hoge hartslag. Even temporiseren en onder de 80 % van mijn maximale hartslag blijven en het gaat zonder probleven. Ik steek er velen voorbij en geniet van de vergezichten. Na 2 u klimmen een herberg. Fris water bijtanken, een grote koffie en een punt aardappeltaart. Terug langzaam klimmen, uren lang. Ik zie er veel die de overkant niet gaan halen. Er lopen er zeker 300 naar boven.

Voor de splitsing naar Ronceveau staat een boer met zijn bestelwagen en verkoopt drank en kaas. Ik koop wat en eet wat brood met schapenkaas. Lekker. Onderweg veel schapen en herders met honden. Ook veel gieren die boven onze hoofden cirkelen. Ik vraag de herder wat ze eten en hij antwoord al lachend: pelgrims! Neen zegt hij. Dode schapen en andere dode dieren worden door hen opgeruimd.  Paarden en koeien met een koperen bel rond de nek hoor en zie je overal.

Eindelijk de top van de berg. En dan nog moeilijker. 4 km stijl naar beneden op smalle paden vol glibberige keien en boomwortels.

Aankomst in de vallei van Roncheveau en aanschuiven aan de inschrijving van het klooster. Nederlandse vrijwilligers leiden ons rond en helpen ons.

Gelijk gereserveerd om te eten en te ontbijten.

Bed 202 meneer. Er zijn meer dan 300 bedden. Douchen en de was naar beneden gedaan. Voor 3 euro wast en droogt men de was. Gemakkelijk.

Op de kamer 3 jonge mensen. Een Amerikaanse, een Canadese en een Ier.

Ik haal mijn beste Engels boven.