Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
In mijn hart draag ik julie allen even vast, daarin knuffel en begroet ik zoals het past. De warmte die ik hieruit graag wil stralen, mogen julie ook in julie hartje binnenhalen. Hou deze warmte vast en geef ze aan vrienden, hou ze steveg vast om de vriendschap te vinden De vriendschap die eeuwig mag blijven duren, Een vriendschap die langer duurt dan enig uren. Het is heel moeilijk om dit te zetten op papier, julie de groetjes schenken doe ik met plezier. big ietie
Ik wil julie altijd alleen gelukkig zien, ik geef julie daarom een tien op tien, maar ik kan julie zeker niet alles geven, enkel wat woorden tot een gelukkig leven. Een heel goede dag kan ik julie wensen, julie zijn voor mij een ploeg lieve mensen. Sinds ik hier op seniorennet ben geraakt, heb ik nog meer lieve vrienden gemaakt. ik zou julie niet willen missen voor geen geld, ik blijf dichten tot mijn dagen zijn geteld. Zelfs als mijn inspiratie ten einde gaat, sta ik met een gedicht voor julie paraat. Tjenneke
Droom eens van een bloem in je hand, droom eens van een heel mooi land. Zalig zulk een droom in iedere nacht, zalig dat er na die droom een vriend wacht. Een vriend die niet in julie dromen leeft, een vriend die iedere dag om julie geeft. Deze vriend heeft een hart van goud, en blijft julie vriend,al worden julie oud. Deze vriend bevindt zich in julie hart, deze vriend deelt julie in liefde en smart. Hou deze vriend met bijde handen vast, hierbij de groetjes van big ietie zoals het past. big ietie
Terwijl de dames van home big ietie weggingen,besloot ik eens een dagje met de trein te gaan rijden.Mijn mindervalide broeder mocht bepalen naar welke stad we zouden gaan.Ik belde mijn nichtje op of haar oudste zoon van bijna 4 meekon. Om acht uur reed ik met de auto om de jongen op te pikken.Ik liet de wagen in een zijstraat staan om vandaar met de nieuwe tramlijn te rijden tot het Centraal station van Antwerpen. De jongen was verheugd om eens door de metro te rijden. Aangekomen aan het station liepen we naar de lokketen voor het treinkaartje van mijn broer en tevens de validatie van zijn verminderingskaart WIGW(wat wij vroeger als conducteur een WIGWam kaart noemden. De jongen zag het station langs de zijde van de Keyzerlei en zei me:Nonkel Tjen,dat is een kasteel,en tlekken hiel de tleinen? Ik zei dat het geen kasteel was maar de spoorwegkathedraal. Hij weer:Wat is dat? Wij gingen naar het perron en zochten naar een trein,die we vonden op spoor 5.Hij bekeek de trein die in de volksmond Den Duikbril maar eigenlijk een sprinter is. Eerst een kofiekoek eten en de trein vertrok.De jongen keek naar buiten en was stil tot we aankwamen in Lier.Dan heeft zijn mond niet stilgestaan tot we in Leuven aankwamen.Hij verteld hondertuit over treinen die hij onderweg zag. In Leuven keek hij rond en was een beetje bedroefd en zei tegen me:Nonkel Tjen,ik zie geen stoomtlein. We zijn eerst in het buffet iets gaan drinken.Plots erleefde de knaap,hij zag fotos van stoomtreinen. We gingen naar buiten en hij zag een muur met allemaal namen op van oorlogshelden.Ik zei dat ik van hem een foto ging nemen en hij zei me hoe men aan die muur moet staan.De foto zal hierbij staan in bijlage. Door de bondgenotenlaan gingen we wandelen,terwijl mijn broer in enkele winkels op zoek ging naar koopjes. Ten einde van die straat zijn we in een Quick iets gaan eten-mijn broer een hele burgermenu-ik een hot-dog(echt hot) en de jongen moest frietjes hebben zonder een saus. Dan wandelden we terug richting station een beetje sneller daar het was gaan sneeuwen. In het station gingen we onze kelen nog eens smeren. Op het perron kwam de trein aan,de jongen ging direct aan het venster zitten en begon weer over treintjes te praten. Nonkel Tjen,waar is jou tlein?Is dat een goede tlein.Dat was zo tot in Antwerpen. In Mechelen reden we het station binnen langs de onderkant onder de brug van de lijn Antwerpen-Brussel en hij weer vragen:Is dat de tlein boven tot de hemel.Valt die nie? Ik vroeg hem wat hij later zou doen en hij snel:Kaaltjesknippel zo als jij. In Antwerpen toen we uitstapten zag ik een stationsmedewerker die me een hand gaf en me vroeg wat er met mij was,omdat hij me lang niet gezien had. De jongen weer met een vraag:Nonkel Tjen,kent die meneel jou? Wat moet ik daar op antwoorden.Ik zei dus ja en ik wees hem het bureel waar we begonnen en weer een vraag van die jongen van bijna vier:Is dat een klasje om bokes te eten?Ja de kaaltjesknippel is op de tlein. We namen de metro terug en we stapten af om met de auto to bij mij thuis te rijden.Hij bleef bij ons slapen. Zou die jongen dat menen om in de voetstappen van zijn grootoom te treden om ook treinconducteur te worden. big ietie
Bijlage: Monica 011.jpg Bovenstaand attachment is virusvrij.
Bijlage 2: Monica 012.jpg Bovenstaand attachment is virusvrij.
In het verre dierenrijk Animalia roept koning Leo de leeuw alle dieren bij elkaar. Broeders en zusters,er is een heel gevaarlijke griepepedemie.De naam van deze griep Influenza Homonidus-kort de mensengriep. Ze is zzer schadelijk voor ons dieren die met de mens in aanraking komen. De symptomen bij een met deze griep aangetast dier: 1)onvertsaanbaar spreken 2)ge denkt alleen aan je eigen 3)ge weet niet meer wie je bent. 4)ge rookt als een ketter 5)ge hangt de ezel uit 6)ge zijt zo vet als een varken 7)ge blaft als een hond 8)ge kruipt als een slang. Er is een middel om deze ziekte niet te krijgen. Veel big ieties eten en daarna veel gedichtjes lezen van wie ze ook mogen zijn. Deze griep is van korte duur.Van het begin tot het einde schorpioen Tjenneke
Heel ver weg van de realiteitswereld,is de dierenwereld Summertime. Daar is het altijd mooi weer.Daar leven de dieren als vrienden onder elkaar. In de woonplaats van moeder Cis-ka,zijn de vier poesjes Jan,Piet ,Knuffels en Kramikske aan het spelen.Moeder Cis-ka roept haar kroost bijeen:Poesjelief we gaan wandelen naar het park de Schoonegast. De vierling heel blij,want dan komen ze voorbij het restaurant van Jeedeke.Ze verheugen zich al om daar hun lievelingskost te kunnen eten. Ze gaan gevijven door,Kramikse heeft de lievelingsmensje mee aan de leiband en zegt:Kom Snoupy we gaan een wandeling maken. Aan het park komen ze hun vader Zjoske tegen die gedaan had met werken. Samen gaan ze bij Jeedeke binnen om wat te eten. Joke de dienster kom de bestelling opnemen en geeft het door aan kokkin Monika:Drie Big Ieties en voor de rest een Okidoki. Na dit opgegeten te hebben,wandelen ze alle zes naar hun huisje:Sennet weltevree. big ietie
Ware vriendschap kent geen grenzen, echte vrienden willen julie altijd wensen. Vrienden worden dat kan zeer snel gaan, vrienden blijven is een waarde in het bestaan. Vrienden hebben is het mooiste in het leven, door hen veel liefde en warmte te geven. Beter een vijand tot vriend is mijn spreuk, dan tien vrienden tot een vijand dat is niet leuk. Ik big ietie wil eeuwig julie vriend blijven, door altijd een gedichtje te mogen schrijven. Als ze dit ooit eens van mij willen afpakken, gaat zeker mijn moed in de schoenen zakken. Ik blijf voor julie vrienden schrijven is het nie, tot ik krampen in vingers krijg blijf ik big ietie. Tjenneke
Ik droomde vannacht een heel aardige droom. Ik stond met mijn familie op een perron van een onbekend station. Ik porde iedereen aan om een kaartje te nemen,want de trein ging komen en zou op tijd vertrekken.Niemand mocht te laat zijn anders was je je trein kwijt. Ik stak mijn kaartje in mijn zak.De trein kwam aan en iedereen die op dat perron stond stapte op.Deze trein had geen conducteur.Plaats was er genoeg.Er was geen klasse-onderscheid. We vertrokken.Ik keek om en mijn familie was er niet meer.Iemand zei me dat die trein naar een onbekende bestemming reed.Niet iedereen stapt op het zelfde station uit. Ik zag mensen die ik uit het verleden kende,maar ze kenden mij niet meer of wilden me niet meer kennen. De trein reed maar door en we kwamen door mooie en minder mooie plekken.Af en toe een licht.Af en toe de duisternis. De trein stopte en een paar mensen,onder wie ik stapten uit. Iemand riep me:Jij bent zeker big ietie?Volg me ik ben het hoofd van deze mooie plek.Hij leidde me naar een groot huis.Ik moest binnen gaan.De vrouwen begroetten met een een heerlijke zoen,de mannen met een stevige handdruk en een schouderklop. Welkom in Dichterstad op het eiland Sennet. Ik werd wakker en mijn droom was weg.Eigenlijk niet weg.Ik was terug bij julie,mijn enigste echte vrienden. big ietie
Je staat op en een duisternis is gekomen, je bent wakker en het einde van je dromen. Je gaat naar beneden en doet een knopje aan, een groot licht verschijnt en het donker is gedaan. Je denkt:Wat gaat er komen en wat zal ik vinden? en daar verschijnen lieve woorden van je vrienden. Je pece staat aan en de blijdschap kan beginnen, je gaat lezen,je gaat schrijven aan heel mooie zinnen. Prachtig hoe liefde klinkt op die mooie muziek, het gemoed komt naar boven,je bent niet meer ziek. Hoor naar die geluiden die deze muziek voortbrengt, waarden van deze klanken zorgen dat het leven lengt. Warmte vloeit hieruit,het komt recht uit het hart, het is deze zalige warmte die je voelt voor een part. big ietie
Wat is liefde als je het niet kent? wat is liefde als je het nooit went? liefde moet recht uit het hart komen, dit is de liefde waarvan jullie dromen. Liefde met een warm ge voel is echt, anders wordt het een gevaarlijk gevecht. Zelfs als het vriest gaat liefde nooit stuk, als je gelooft in een mooi aards geluk. Daarom laat het recht uit het hart vloeien, en er kan iets heel moois uit bloeien. big ietie tjenneke
Kijk naar de bloemen en hoor wat ze zeggen, hoor naar de bloemen hoe ze het uitleggen. Daarom,zeg het met bloemen en geef het door, zeg het heel gelukkig of zing het samen in koor. Luister naar de muziek die de bloemen laten klinken, hoor goed en ge hoort hoe ze van het geluk drinken. proef maar van het geluk bij hun heerlijke muziek, dit klinkt zalig in de oren en voelt aan als een piek. Deze piek is het die u het warmtegevoel zal geven, de warmte die hoort bij de gouden muziek in het leven Tjenneke
Onlangs was ik met moeder in de shopping. Ik kwam iemand tegen die vernomen had dat ik met pension was. Hij zei:Ha die Etienne daar.En je bent met pensioen.Je hebt veel tijd.Wat doe je zoal? Ik:Ik sta vroeg op om de pece op te zetten en mails lezen. Dan om kwart voor negen ben ik met moeder weg om boodschappen te doen,naar de bank,ziekenkast,kleerwinkels voor mijn zus.De neefjes halen om eens mee te gaan. Thuis het eten maken voor de familie-in de tuin werken en de rommel bij een zoeken.Twee maal per maand alles naar het containerpark brengen. En als het nodig is ieder vervoeren naar de kliniek om sneller terug thus te zijn en via de apotheker rijden.Eventuuel nog eens meehelpen aan de afwas. De andere gezinsleden helpen als ze aan iets niet aan uit kunnen van de financien. En ook de familie naar een ziek iemand brengen. Ik kan nog verder opsommen. Die iemand vroeg me heel beschaamd met een glimlachje:Is dit alles wat een gepensioneerde moet doen? big ietie
Vrede zij met U allen deze witte morgen, vrede is met elkaar zijn zonder zorgen. Vrede is begrip hebben voor elkaar, om gelukkig met elkaar te zijn ieder jaar. Vrede is zelf lief zijn voor elk levend wezen liefde en geluk kan men in vele boeken lezen. Daarom wens ik jullie allemaal veel geluk, geluk in alles,warmte in het hart voor een stuk. Reik elkaar de hand en vorm een grote band, zo dat er vrede ontstaat die gaat van land tot land. Zo kunnen we gelukkig en liefde vol samen leven, groetje van big ietie die jullie enkel liefde wil geven.
Wie wil er in een mooie droom komen? over wie mag ik eens ooit dromen? Een droom waarin ik een bloem geef, aan iemand die ooit iets liefs schreef, een droom waar in alleen liefde bestaat, een droom die enkel over goed gevoel gaat, een droom waarin nooit ziektes bestaan, een droom zonder ongevallen op de baan, zulk een droom dat bestaat zeker nie, doch een bloemetje en groet van big ietie.
Goede morgen allemaal zeg ik in akkoord hier zijn we weer met een weekendwoord Graag zou ik jullie wat beter leren kennen, zodat jullie aan mijn gedichtje kunnen wennen. Ik begin eerst met de woorden af te wegen, zodat jullie deze krijgen als een warme zegen. Soms weet ik niet wat zeggen dat komt voor, soms komen de zinnen er heel snel door. Dan verschijnen ze met een grote vloed, dan blijven ze hangen en zweet ik bloed. Ik zoek naar woorden om jullie iets te geven, waardoor jullie plezier krijgen in het leven, Dit zijn voor mij heel zware momenten, om woorden te schenken om in te prenten. woorden om geluk en warmte schenken, zonder hierbij iemand te moeten krenken. IK zie jullie allen graag op mijn scherm komen, groetjes van big ietie met gemeende dromen. tjenneke
Ziek lag de jongen met een hoop in het leven hulpeloos,niemand die helpen kon. zijn ouders wilden hem zeker nog niet opgeven tot een jonge dokter er aan begon,
Een nieuw serum werd zou redding brengen, en werd zorgvuldig toegediend het zou het knaapje het leven verlengen en werd zo ieders beste vriend.
Deze jongen werd een man in voller pracht, en straalt hierdoor veel geluk uit hij werd een kerel met veel liefdeskracht, simpel door die ene grote spuit.
ik heb het toch voor me kaar gekregen het verhaal om te zetten in een gedicht big ietie tjenneke
Een jong echtpaar was blij dat hun zoontje ter wereld kwam.Ze hadden zo juist een baby van 21 maanden moeten afgeven na een slepende ziekte. Het pasgeboren zoontje lag thuis in zijn wiegje.De ouders keken ernaar.Ze stelden vast dat er iets was. Hij kwam bij,maar viel meer af dan goed was.Hij was twee maanden oud toen hij in allerijl opgenomen werd in de kinderkliniek. De moeder weende aanhoudend omdat ze niet graag een tweede kind wou verlieren. De jongen werd dadelijk de lieveling van al de verpleegsters.Deze zeiden:Ons klein roske. De jongen zou een ongeneeslijke ziekte hebben,die ze de oudemanziekte noemde. Een jonge,pas afgestuudeerde dokter ontfermde zich over de jongen en zei:Deze jongen heeft nog maar twee maanden te leven.Laat mij hem behandelen en hij kan misschien van die ziekte genezen. Niemand van de oudere artsen geloofde hem. Hij gebruikte een techniek die uit de States kwam en ook een serum om de ziekte te genezen. Die jonge dokter mocht zijn zin doen. De kleine frele jongen werd behandeld met een nieuw serum uit een universiteit van de USA.Hij zou een van de eerste Europeanen zijn die hiermee behandeld werd. Inmiddels is deze jonge man een stoere kerel geworden.Een kerel die hierdoor graag andere mensen wil helpen voor zo ver hij kan. Deze jongeman inmiddels met pensioen heeft dit levensverhaal hier zelf geschreven. Deze jonge man is big ietie tjrnnrkr
Als je eens een bloemeke mocht zijn? welk wou je zijn,groot of heel klein? Aan welk bloemeke zou je denken? eentje die altijd warmte zou schenken. eentje die altijd met liefde kan bloeien, eentje die met met gevoel kan groeien, een bloemeke die niet alleen zou staan, een bloemeke waaruit een aroma zou gaan. Zulk een bloemeke wil ik altijd zijn, zo een bloemeke mooi en heel fijn. Dit is maar een droom,maar een bloemeke geven is het mooiste geschenk in een mens zijn leven. big ietie/tjenneke
Of dit verhaal juist weet ik niet. Ik kreeg het te horen van een oude dame. Een jong meisje van 12 lag doodziek in de kliniek. De dokters konden niets meer doen voor haar. Een stil gebed tot De Heer was het enigste wat mog hielp. Naast haar bed stond op het tafeltje haar lievelingsbloem-een klein roosje. Dat roosje hing er maar slap bij.Het meisje wou deze niet afgeven alhoewel ze het watergaf. Die nacht is ze heen gegaan. Voor de hemelpoort stond ze daar met haar verslensd roodje. De engel vroeg haar wat ze kon geven aan de heer. Ze antwoorde:Ik heb niks alleen dit roosje.Geluk heb ik nooit gekend.Ik kan enkel mijn genegenheid geven en mijn warm gevoel. De engel zei:Ga door,maar laat het roosje hier. Ze zei:Ik kan niet binnengaan zonder mijn ziek roosje want ik moet het kunnen verzorgen,het is mijn enigste bezit. Ze kwam voor de Heer.Deze nam het roosje vast en door de liefde van het meisje veranderde Hij het in een gouden roos. Het meisje zei:Heer dank Je,maar goud is niks voor mij.Schenk het Heere aan al zij die dit nodig hebben. Deze gouden roos zal in elk hart zitten van mensen die deze roos aanvaarden. big ietie tjenneke
