|
triestig stond het bloempje alleen
geen een vriendje naast haar
hoe kan de natuur toch zo zijn
en dit in dit mooi deel van het jaar
een klein regenvlokje als traan
die ze heel stevig bij zich heeft
die eenzaamheid niet gedaan
zolang ze in dat bosje leeft
een kind plukt het bloempje voor thuis
en zet het in een vaas op de vensterbank
dat bloemje heeft nu een vriendje daar thuis
ze heeft nu gaan traantje meer uit dank
big ietie
|
