|
een vervolg op gedichtje eenzaamheid
daar stond ik dan alleen
door de vrienden verlaten
bijna was ik in geween
ik was alleen gelaten
ze lieten me in de steek
ik was vol van verdriet
dit duurt nu al een week
en waarom weet ik niet
dan een triest gedicht
dat deed een ieder zeer
dan was er dat ene licht
en mijn vrienden waren er weer
big ietie
|
