De 7 dagen van de week zijn: zondag, zondag, zondag, zondag, zondag, zondag en zondag In deze dagen is dit blog aan het evolueren van een humoristische naar een sarcastische confrontatie met wat ons overkomt door deschuld van domme onverlaten die de regels niet kunnen respecteren tegen corona.Ze zijn seriemoordenaars!
22-11-2020
No more!
Geen vooruitgang!
Kerncentrales vervangen door meer windmolens, een idee van de 'Groen'e natuurpartij, daar hoeft geen commentaar bij!
Ik vraag me af of de leden van Gaia voor Groen stemmen!
Cardiologen komen nu ook op de proppen met gevaren die op ons loeren wanneer we corona gehad hebben!
Wanneer we ons gelukkig prijzen na een periode van niet smaken noch ruiken, vermoeidheid en meer symptomen van coronabesmetting, moeten we niet te hard van stapel lopen en opnieuw uitgebreid gaan sporten!
Cardiologen waarschuwen dat de hartspier mogelijk ontstoken en verlamd raakt als één van de eerste reeds gekende bijwerkingen en nawerkingen van de coronabesmetting.
Een goede raad van Frankie is dus de volgende;
De volgende sporten zijn aangeraden:
-schaken, zolang je weinig met de lopers speelt.
-darts, op voorwaarde dat je maar één pijltje tegelijk in de handen houdt.
Daarmee kan je te weten komen of je in de buurt geweest bent van een 'besmetteling'.
Handig voor mensen zonder stijl, tact en wilskracht.
Want het enige dat je wijzer wiordt, is of je al een hap corona binnen hebt.
Te laat dus.
Als ik gewoon zoals nu uit ieders buurt blijf, mijn mondmasker draag in winkels of in de buurt van mogelijke virusvervoerders, dan heb ik geen app nodig.
Mijn handen zijn clean, ze stinken wel eens naar wisky bij gebrek aan andere alcohol, maar zolang ik teksten zoals deze uit mijn duim kan zuigen,vertoon ik wel een lichte graad van promille.
Het is een manier om vrolijk te worden in deze barre tijden.
Men zou gaan denken dat we liever allemaal snel doodgaan dan iets van ons egoïsme op te geven.
Collectieve zelfmoord is het, niets meer en niets minder.
Liever nu een kast, en gordijnen of nieuwe schoenen kopen dan nog enkele jaren blijven leven.. Stoer, onkwetsbaar zijn we, wij worden nooit ziek, wij leven eeuwig, dokters en verplegend personeel, de pot op!
Jammer voor alle mensen die hun werk dreigen te verliezen, maar ze hebben meestal beroepen die niet levensnoodzakelijk zijn, zoals voedselproductie, veiligheid, transport, distributie, onderwijs en bovenal gezondheidszorg!
Nog spijtiger dus voor de zorgverleners en verplegers (m/v uiteraard! ) die nu TE VEEL werk hebben.
Meestal komt het omdat er de laatste decennia een hoop activiteiten toegankelijk geworden zijn voor iedereen (concerten, cafés, restaurants, festivals, pretparken, bioscopen, culturele centra...) waar het virus smakelijk zijn ronde doet.
Allemaal dingen die we te vanzelfsprekend vinden.
Alsof ze tot onze RECHTEN behoren.
Tuinieren, doe-het-zelven... werken, zelf koken, wassen, wandelen, fietsen... ouderwets en passé?
Onverantwoorde toestanden dulden en eraan participeren, gemakzucht tout court... Het lijdt tot de ondergang.
In een kerk gaan bidden voor rust, vrede en gezondheid, zoals in 40-45... HET MAG zelfs niet meer.
En indien het kan, wie riskeert het nog?
God is overal, hebben we geleerd, Hij is overal aanspreekbaar.
Om Hem te danken dat we het nog allemaal goed doorstaan, bijvoorbeeld.
Wildplassen mag niet, maar als je nu door een stad wandelt, op zoek naar een nieuwe bh, een stokbrood of een potje américain, dan gebeurt het best dat je zo nodig moet!
Vroeger kon je een café in, of een winkel met klantvriendelijke uitstraling, maar wegens corona-excuses mag dat niet meer.
Soms zoek je dan een struik, een voortuintje, een plek tussen twee SUV's (of gewoon erTEGEN) , ideeën genoeg, in de broek/slip/tanga laten vloeien mag ook, en doet alleen deugd wanneer het fris weer is.
Daarom ontstond het initiatief 'nudging', waarbij met gele stickers op de stoep wordt aangeduid waarheen het dichtbije wc is.
En nu maar hopen dat je niet hoeft te betalen!
Wanneer dat ventje over tien jaar zal meemakendat ze zo tegen zijn huis plassen, zal hij anders piepen!
Waar is de tijd toen ik in de 60's door Gent kon fietsen en wel 10 (TIEN) urinoirs kende waar ik ondanks geur en dampen mijn overtollig vocht kon lossen: Sint-Amandsberg gemeentehuis, Sint-Annaplein, Zuidpark, ... meer weet ik niet meer.
Maar als ik het huis van Filip Watteeuw weet zijn....