Vandaag zijn
we weer wakker geworden met een stralend zonnetje. Onze Yuna liep al van
s morgensvroeg dartelend door een grote weide
naast de camping. Ook zij geniet met volle teugen van het buitenzijn.
Voor de
derde dag op rij hadden we een stadsbezoek gepland. De reisgids meldde ons dat
Arras op en top een Vlaamse stad is met vooral 2 belangrijke pleinen. Dus wij:
Heel benieuwd!
Onze
verwachting voldeed volledig als het op de 2 pleinen aankwam.
Het eerste
plein is een reusachtig, rechthoekig plein ( Grand Place) helemaal omgeven met
huizen in
Vlaamse
stijl. Ze waren voorzien van arcades zodat men vroeger ook handel kon drijven
als het regende.
Het kleinere
plein is het Heldenplein met stadhuis en Belfort. Dezelfde mooie geveltjes
geven een
mooie
indruk. Enkele restaurants en cafeetjes en winkeltjes ( die jammer genoeg
maandagvoormiddag gesloten zijn) smukken het plein wat op.
De
kathedraal en de abdij maakten niet zoveel indruk. Ze hadden beide een enorme
omvang maar konden qua uitwerking niet tippen aan de fraaie kathedraal van
Amiens.
Dan gingen
we terug naar het Heldenplein. Daar waagden we een klim met de lift en verder
met de trap op het Belfort. Daar werden we dankzij het supermooie weer
getrakteerd op een prachtig uitzicht op Arras en het omliggende platteland. De
beschrijving van het tripje naar beneden langs de open ijzeren trap wil ik
jullie besparen ( hoogtevrees). Gelukkig heb ik een gentlemen bij die me wat
moed insprak.
Onder het
plein zijn vele onderaardse gangen uitgegraven in de kalksteen.
Natuurlijk
werd onze nieuwsgierigheid geprikkeld om de ondergrondse geschiedenis van Arras
te ontdekken. Een gids vertelde ons dat de gangen door de eeuwen heen meerdere
functies hadden.
Ze werden
gebruikt als kelders en opslagplaatsen voor de plaatselijke winkeliers. Tijdens
de eerste
WO kregen de Engelse soldaten hier de nodige eerste zorgen en tijdens WO II
dienden de gangen als schuilplaats voor de bewoners van Arras.
Door de
constante temperatuur van 11 graden is het ook een ideale bewaarplaats voor
wijn.
Deze
stadswandeling maakte onze dag weer compleet.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Graag wil ik
de volgende anekdote toevoegen:
Het liefst
van al willen we jullie zo snel mogelijk briefen maar het internet lijkt het
met ons op een loopje te nemen.
We hadden op
de camping al enkele keren geprobeerd om onze tekstjes te posten op onze blog
maar zonder resultaat.
Rond 18.30
stelde Stany voor om het eens te proberen in het dorpje ( +/- 30 huizen). In
het stadhuis zag hij nog licht branden en klopte aan.
De
vriendelijke dame wou ons de code geven zodat we via hun internet konden
werken.
Wij blij
maar
je kan het al raden: het plaatselijke internet deed het niet.
Een andere
aanwezige meneer in joggingpak vertelde ons dat we over een uurtje mochten
terugkomen want hij ging nog wat doorwerken. Het bleek de burgemeester himself
te zijn. Als een goede burgervader nam hij ook zijn vaderlijke plicht op zich
want hij was zijn zoontje aan t helpen
met zijn
huiswerk.
Wij hopen nu
dat het internet op de volgende camping ok is!!!!!
Linda
|