|
Vandaag was het extra spannend voor ons. We hadden het
bezoek van de Mont-Saint-Michel uitgesteld tot vandaag in de hoop dat we het eeuwenoude
eiland zonder regen konden bezoeken. En onze wens is uitgekomen. We wachtten s
morgens tot de miezerige regen ophield. We fietsten langs rustige smalle
weggetjes naar de Mont-Saint-Michel. Al vanop enkele kilometers konden we de reusachtige
abdij zien oprijzen. Onze fietsen moesten we stallen aan het begin van de dijk.
Vandaar bracht een pendelbus ons naar de ingang. Door een grote poort geraakten
we binnen in de middeleeuwse stad. Het eerste straatje is bezaaid met
winkeltjes, restaurants en hotels. Het is er best gezellig kuieren langs
huisjes in de karakteristieke bouwstijl van weleer. Van daaruit geraakten we op
de omwalling. Hier had je een schitterend uitzicht op de baai. Het water stond
laag zodat het zeeslib, veel zand en grasvelden vrij waren. Het moet ook
machtig zijn als de zee tot aan de rots komt. Via trappen kwamen we aan de
ingang van de abdij. Zelfs als je er vlak voor staat is het een imposant gebouw
dat een knap staaltje van bouwtechniek weergeeft. Het is immers gebouwd op een
rots. Via kleine steegjes kwamen we aan een pleintje. We zochten een plekje om
onze bokes op te eten. Vele mussen en zelfs een zeemeeuw waren heel
geïnteresseerd in ons middagmaal. Ik kan het dan niet laten om een stukje te
gooien naar die bedelende vogeltjes. Allemaal tegelijk leken ze het stukje op
te merken en vlogen in een fractie van een seconde op een grote hoop er
naartoe. Een heel schouwspel. Met ons buikje goed gevuld kwamen we langs weer andere
trappen aan een kleinere parochiekerk. Achter de kerk lag nog een klein kerkhof
met enkele oude graven. Nissen, poortjes en stenen weggetjes wisselen mekaar af.
Omdat het hoogseizoen nu voorbij is, konden we in alle rust alle mooie plekjes
verkennen. We hoefden helemaal niet over de koppen te lopen. Na een poosje
kwamen we weer terug in de hoofdstraat met de vele winkeltjes, geurende
kraampjes en restaurants. De bus bracht ons weer naar onze fietsen. We keken
nog even achterom naar de enorme rots met zijn mooie bouwwerken en zetten weer
koers naar onze caravan.
Aan de caravan genoten we buiten nog van een
namiddagdrankje. Kan het nog beter?
s Avonds reden we met de auto nog even terug naar de
Mont-Saint-Michel. We waren benieuwd hoe hij er uitzag bij nacht. De abdij is
dan mooi verlicht. We hadden Yuna mee zodat die nog kon genieten van een
avondwandelingetje. We hadden zeker geen spijt van ons avonduitstapje.
Linda
|
