|
We maakten vandaag met de auto een tocht door het gebergte
ten noordwesten van Madrid. Het gebergte draagt de naam Sierra Guadarrama.
Vanaf ons beginpunt, de vallei waar we kamperen, zagen we op de hoogste toppen
rondom ons een witte weerspiegeling. Het leek wel of iemand met een grote zeef
poedersuiker over de toppen had gestrooid. Fascinerend was het wel. Via een
klein dorpje klommen we steeds hoger het gebergte in. Er stonden indicaties
i.v.m. de hoogte langs de weg vanaf 1200m. Af en toe werden we getrakteerd op
een heel weids zicht op het massief. Daarna werd ons zicht belemmerd door het
gekleurde bladerdek van de loofbomen. Stilaan verliezen sommige bomen al hun
blaadjes. De grillige donkere stammen met uitlopende takken en twijgjes pasten
niet in het nog bloeiende herfstlandschap. Maar stilaan zullen we moeten wennen
aan die kale bomen. Vanaf 1400m maakten we kennis met de lange rechte stammen
van de dennen. Het leken wel zuilengalerijen die ons mee vergezelden in de haarspeldbochtjes.
Op een hoogte van 1600 m hadden we de sneeuwgrens bereikt. Heel subtiel lag de
sneeuw tussen de dennen. Op een open plek lag er een behoorlijk laagje sneeuw.
We stapten even uit om van dit witte landschap te genieten. Een sneeuwbal mocht
natuurlijk niet ontbreken. De lucht was heel blauw en het was lekker warm op
die open vlakte. Op 1800 m lag een klein skistation. Ook daar gingen we even op
verkenning. De hogere bergen torenden nog boven ons uit. Het was er 1,5° en het
was volop aan het dooien. Het voelde helemaal niet koud aan. Vanaf dat punt was
het weer dalen. Al gauw zagen we geen sneeuw meer en steeg de temperatuur tot
11°. We reden verder tot in El Escorial. Daar lag een mooi groot klooster dat
te bezoeken was maar er hing een kaartje: lunes cerrado aan de deur. Dat
hadden we kunnen weten want ook bij ons zijn er veel musea s maandags
gesloten. Het stadje bekoorde ons en we genoten vooral van het bijzonder warme
najaarsweer tijdens onze wandeling.
Aan de rand van het stadje waren enkele grote supermarkten en daar maakten we
gretig gebruik van want zoals ik al eerder meldde is er in de buurt van de
camping geen groot warenhuis te bekennen.
Laat in de middag reden we terug via een weg in het dal. Op die terugweg
merkten we dat de bergtoppen alweer gesluierd waren door de wolken. Voor de
middag was het zonnetje van de partij en toen was alles heel helder. We hadden veel
geluk gehad.
Linda
|
