|
Gepakt en gezakt met lunchpakketjes,drank, fototoestel en
stadsboekje vertrokken we met de metro naar Porto. Na een ritje van 40 min bevonden
we ons in het centrum van de stad. We bezochten eerst de dienst van toerisme
maar eigenlijk hadden we zelf al documentatie genoeg.
Het stadhuis keek uit over twee in elkaar lopende pleinen. Rondom de pleinen
torende hoge huizen uit de 19de eeuw. Ons boekje raadde enkele
winkelstraten aan waar je nog oude gevels en vitrines kon bewonderen. We keken
onze ogen uit. Bij sommige winkeltjes waande je je echt aan het begin van
vorige eeuw. Tegenover één van die mooie winkeltjes zagen we de ingang van een
overdekte markt. De sfeer die daar heerste was erg nostalgisch. Vooral oude,
zelfs bejaarde vrouwen verkochten de vis, bloemen, groente of kruiden. Even
verderop namen we een pauze in het beroemde Majestic Café die nog helemaal
ingericht was in jugendstildecoratie. Echt chic, het leek net een museum. Terug
fit na deze korte onderbreking stapten we naar rivier. Onderweg stapten we even
de inkomhal van het station in. De muren waren versierd met duizenden
mozaïeken. Het is echt fijn dat zulke monumenten nog bewaard blijven en dat niet alles zomaar
gemoderniseerd wordt.
De Ponte Luis I kwam in ons vizier. Deze brug verbindt zowel de hoog- als
laaggelegen wijken met elkaar. De brug lijkt net een horizontale Eiffeltoren.
We vonden ze echt heel bijzonder. We stapten eerst op de hoger gelegen brug en
kregen zo een perfect uitzicht over de oude stad. Aan de overkant aten we ons
lunchpakket op in aanwezigheid van 2 heel alerte meeuwen. We moesten eens een
kruimeltje laten vallen!
We vervolgden ons wandeling langs dalende kleine straatjes tot aan de kade van
de linkeroever van de Douro. Langsheen deze kade bevinden zich vele wijnhuizen
van de bekende portwijnen. Bij een cafeetje vlak naast de wijnkelder van
Sandeman trakteerden we onszelf op een glaasje porto. We kozen 2 verschillende
soorten zodat we van elkaars glaasje konden nippen. We hadden een prachtig
uitzicht op de rivier waarop bootjes dobberden die geladen waren met grote
vaten wijn. Via de onderste brug wandelden we terug naar de oude stad. De
rechteroever is de levendigste plek van heel Porto. De hoge enigszins vervallen
huizen met hun kleurrijke wasgoed geven deze kade een vrolijk karakter. Ook de
souvenierswinkeltjes dragen bij aan de cultuur van de Portugezen. Altijd leuk
om er eens in rond te neuzen.
Via trappen en smalle steegjes kwamen we terug op het hoger gelegen plein
waarop een heel bombastische schandpaal stond. Vanop deze hoogte konden we over
de rode daken de stad aanschouwen. We bemerkten onder één van die rode daken
een publieke wasplaats die hier nog steeds gebruikt wordt om het wasgoed te
schrobben. Het plein werd omgeven door
de massieve omtrekken van een romaanse kathedraal.
Binnenin was het altaar verbouwd in barokke stijl. In de meeste kerken zijn de
interieurs met heel veel (een beetje teveel) goud ingericht.
Vanaf deze kathedraal wandelden we terug naar het metrostation. We hadden een
goed gevoel bij deze stad waar momenteel veel mooie gebouwen gerestaureerd
worden. Morgen gaan we beslist nog eens
een kijkje nemen want er zijn vast nog mooie plekjes te ontdekken.
Linda
|
