|
Jongens , jongens , jongens
Toen we gisterenavond in ons
bedje lagen begon het te regenen. De hele nacht werden we getrakteerd op buien.
Ik trok dan eens een lodderoog open en sliep verder, terwijl Linda er wat meer
last van ondervond. Maar ja, t kan overal is regenen zeker? Het toeval wil dat
we voor de derde keer eenzelfde koppel Nederlanders hebben ontmoet op de
camping. Ze zijn met een mobilehome. We zagen ze voor het eerst in Santiago,
daarna in Porto en nu hier in Lissabon. We wisselen zo onze reisinfo uit en dat
is prettig. Dus na de natte nacht stonden we nog steeds op met een grijze
hemel die zijn lichaamsnat over ons spreidde. Na het ontbijt trokken we onze
regenkledij aan en trokken met het openbaar vervoer, de bus, naar Lissabon
city. Telkens als ik een bus begin te zien, begint het haar op mijn armen recht
te staan. Hoe zou dat komen? Zijn dat afkick verschijnselen? De bus bracht ons
voor het schamele bedrag van 1,75 per persoon naar het hartje centrum. We reden
ongeveer 45min en de chauffeur kende zijn weg wel een beetje, zo vond ik. Van
onze Nederlandse vrienden wisten we dat er bij de halte een poppendokterwinkeltje
was. Op de eerste verdieping was er ook een poppenhuismuseumpje. Helaas de
meeste winkels gingen hier maar om 10.30u plaatselijke tijd open. Ik kan mijn
vrouwtje dit niet weigeren en we zouden dit straks doen dan. We waren dus iets
te vroeg en besloten om de stad te
verkennen. We vergaten thuis onze michelingids en stapten naar het info kantoor
om een stadswandeling te halen. Helaas dit hadden ze niet. Raar ,voor zon
stad, maar ja. We hebben dan op eigen houtje de stad verkend. De vele, dure
moderne, winkels trokken onze aandacht. Vier rechte, naast elkaar lopende
straten, de ene met winkels ,de andere met restaurants, leidden ons tot bij de
Taag. Het is een brede rivier die vanuit het land de zee ingaat. Het was
bereikbaar via het grote plein , dat vroeger door een aardbeving en zondvloed
werd verwoest. Er waren ook verschillende ministeries, waaronder die van
landsverdediging. Ik ben niet binnen gegaan om me te laten aanwerven, hoor,
haha. Lang leve de Genietroepen van Belgie. Nadien trokken we nog naar een
groot park waar het standbeeld van de markies de Pombal stond. Nogal ne kerel
hoor
als ik daar vroeger mee belde was dat voor een paar uur
De regen bleef
in deeltijdse buien maar neervallen. Toen we terug op het plein kwamen om de
bus te nemen, gingen we terug naar de poppenhuisdokter, nu was het winkeltje
open maar het museum ging pas open om 17.30u onze tijd. We zullen het dus
morgen bezoeken. Tijdens de avond bleef het maar buien regenen, maar in ons
huisje deerde dat niet.
Stany
|
