Niet te geloven maar we beginnen vandaag onze 10^de week.
We namen de draad van gisteren terug op en gingen opnieuw met de bus naar Lissabon. Gisteren hadden we niet echt de smaak te pakken want het was miezerig maar vandaag was daar niks meer van te merken. Een najaarszonnetje deed de stad heerlijk stralen. We hadden in ons boekje wat meer info opgezocht en we zouden vandaag de wijk Alfama eens onder de loep nemen. Het is een deeltje van de stad dat zich omhoog worstelt van aan de Taag tot aan het kasteel. Op weg naar boven kwamen we ook een kathedraal tegen. Dit was de meest sobere kathedraal die we al gezien hebben maar daarom zeker niet minder mooi. Al gauw kwamen we een eerste binnenpleintje tegen. Langs de kant hadden we een mooi uitzicht over de benedenwoningen en de Taag. Een muzikant zorgde voor een prettige sfeer. Op een kleine afstand verwonderden we ons al weer over zo’n leuk pleintje. We wandelden verder tot aan het kasteel en kuierden wat rond in de kleine straatjes die zich schilderachtig uitstrekten in de omgeving. We haastten ons een beetje tijdens de afdaling want we wilden het museumpje van de poppendokter deze keer zeker bezoeken. Dan moesten we vandaag rekening houden met de openingsuren, nietwaar. We kregen een heuse rondleiding in het poppenhospitaal. Tientallen poppen lagen te wachten om weer hersteld te worden. In de kasten van de dokter lagen oogjes, beentjes, armpjes, pruiken en nog allerlei poppenonderdelen. Op een tafel lagen kapotte poppen, touw, verschillende soorten lijm, scharen, een lintmeter en nog zoveel meer. In een andere kamer was een hele poppencollectie te bewonderen. Het was precies een schat op zolder. En alles was heel sfeervol opgesteld. Heel mooi om naar te kijken. Hier voelde je gewoon een bijzondere sfeer uit vervlogen tijden. Alles leek compleet. Ik kan er moeilijk de perfecte omschrijving voor geven maar ik vond het museum ‘subliem’.
Terug op straat werden we benaderd door zonnebrilverkopers. Gisteren boden diezelfde verkopers ons paraplu’s aan. Niet te geloven hoe die op de toeristen inspelen, he.
Voordat we weer terug op de bus gingen, liepen we even langs bij de bakker en kochten er de specialiteit van Portugal: pasteisj de nata. Ze werden verpakt zoals onze Lierse vlaaikens. We waren zo benieuwd dat we er ieder eentje proefden op een bank in het zonnetje. De andere exemplaren bewaarden we voor later.  We waren allebei dadelijk fan van dit lekkere gebakje. Het is een soort bladerdeeg gevuld met geflambeerde flan. Heeeeeeerlijk!!!!
Terug op de camping namen we nog even de tijd om de hond wat te verwennen want ze was 2 dagen
alleen in haar mandje gebleven. Dus even qualititime voor haar was geen overbodige luxe.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Linda

03-12-2012, 20:14 geschreven door vokke