|
Vandaag, na het ontbijt, was het een beetje bewolkt. We
hadden besloten om mijn schoonouders ook een beetje van het moois van de westelijke
richting van de Algarve te laten ontdekken. We reden eerst met de auto naar
Carvoeiro. We vonden het nu al wel sneller dan onze vorige keer. Maar het is
beslist de moeite om dit natuurstukje in de rotsen voor een tweede keer te
bezoeken. Met Hugo deed ik de wandeling nog eens over die ik vorige keer alleen
deed. Langs de rotstrappen naast de kust daalden we af. Hugo genoot er met
volle teugen van, ondanks hij last heeft van hoogtevrees. Daarna reden we naar
Lagos, de Portugezen spreken het uit als Lajos. Het weer was al omgeslagen naar
zeer goed en we misten onze short, die we thuis vergeten waren. We liepen
nogmaals langs de oude binnenstad en de slavenmarkt, waar ik voorstelde om Hugo
te verkopen, maar de tijden zijn veranderd, hé. De winkeltjes waren allemaal
geopend en de sfeer was goed, want blijkbaar hebben de Portugezen al kerstvakantie.
Rond 13.15u gingen we op onze vorige camping eten. Een buffet voor een lage
prijs kan je hier niet laten liggen. Onze oude buur, van de camping, kwam er
ook eten en was verrast om ons nog eens terug te zien. Nadien reden we terug
richting Silves. Een oud dorpje waar er vroeger veel kurkfabrieken waren en nu
nog slechts één overbleef. Linda had in de groene Michelingids gelezen dat je de
fabriek kon bezoeken en dat het een goede toeristische exploitatie had. Het
adres werd in de gps gezet. Bij aankomst zagen we helaas dat alles er gesloten
was. Twee werklui die er buiten kwamen, wisten me te vertellen dat heel het fabrieksmuseum
al een jaar failliet was. Tja, daar stonden we dan. Op de berg zagen we ook de
burcht nog die in rode zandsteen opgetrokken was met ernaast de kathedraal. We
namen de moeite om tot boven te wandelen en bekeken er de buitenkant. Toen we
terug naar de auto gingen zagen we plots een winkelstraatje met rode loper. We
kwamen er terecht in het oude stadsgedeelte. Het was een prachtig oud dorpje
waar we de nodige winkeltjes bezochten. Toen we nadien terug naar huis
reden,stuurde de gps me langs een smal wegje met mooie sinaasappelgaarden.
Prachtig. Er liggen ook al veel sinaasappels op de grond, maar die worden naar
het schijnt nooit opgeraapt. Moe en voldaan genoten we s avonds nog van enkele
gebakjes die we in Lagos bij een artisanale bakker kochten. Ook de pasteisj de
natal werd door mijn schoonouders heerlijk bevonden.
stany
|
