|
Het is hier wel wat frisser in de bergen. De verwarming werd
deze morgen wat langer aangelaten dan we gewend waren. We moesten de afwas van
gisteren nog doen en daarna reden we naar Ronda. Het zou een wit oud dorpje
moeten zijn en we waren benieuwd. We parkeerden de auto aan het station en
keken even op een stadsplannetje uit een infoboekje. We zagen dat het stadje in
twee werd gedeeld door een rivier, maar op de gps van de auto was geen rivier
te bespeuren. We dachten dat we in een ander dorpje waren dat ook zo zou
noemen. Uiteindelijk vonden we de oplossing. Het stadje ligt op een berg en het
riviertje ligt 160 meter dieper in het dal. Vandaar dat de gps het niet op mijn
wegenkaart zet. We vonden onze weg en bereikten een omwalling met een
adembenemend zicht op het dal. Fantastisch mooi. Vlakbij lag, zo lazen we, de
oudste stierengevechtarena van Spanje. We bezochten het samen met onze Yuna.
Men was er bezig een paard te dresseren. We liepen doorheen de kleine gangen
binnenin en bereikten toen de arena zelf. Er waren heel wat toeristen. Voor een
foto nam ik mijn zakdoek en hield die naast mij geopend alsof ik een stier
lokte. We zagen nadien dat er van mijn idee volop gebruik gemaakt werd om
hetzelfde te doen. Dat was echt grappig en we konden er goed om lachen. Het
werd tijd om ons lunchpakketje op te smullen en daarna kuierden we naar het
oude gedeelte over de Puenta Nuevo, een prachtige brug, met 160 meter dieper
het watertje. Aan de overkant was het witte oude dorpje. Mooi om in te wandelen
en de nodige fotos te nemen. Langs de oude brug keerden we terug naar de
andere kant. Aan de Plaza de Toros genoten we nog van een bordje tapas met een
drankje. Dan terug naar de auto en naar huis. s Avonds nog lekkere
eigenbereide spaghetti gegeten met een glaasje wijn en de avond kon niet meer
stuk.
Stany
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
