|
De laatste dag van jaar. De eerste keer sinds lang dat ik
niet meer thuis was, maar nu zijn we beiden samen ver van huis. Het is en
blijft toch nog altijd raar, hoor dat je hier in korte broek kan rondlopen terwijl
je weet dat het in België met deze periode altijd koud is. We besloten om voor
de middag nog onze aankopen te gaan doen. Hier langs de kust is het wel een
eigenaardige mobiele situatie. Je moet hier langs een snelweg rijden met steeds
afritten voor de verschillende dorpjes die je tegen komt. Zo moesten we ook de
snelweg op om naar de winkel te rijden. 6 km verderop de afslag nemen en dan zaten
we direct aan een gehucht waar er 2 warenhuizen gevestigd zijn. Linda haar
boodschappenlijstje werd afgewerkt en we keerden terug naar huis. s Middags
aten we iets gewoons en daarna begon Linda aan onze oudejaarsmenu. Het is
ongelooflijk hoe zij in zon kleine ruimte zoiets groots kon klaarmaken. In de
namiddag genoten we buiten nog van het zonnetje. Rond half zeven begonnen we
aan onze aperitief. Ook hier had Linda speciale hapjes voor gemaakt. Tussendoor
keken we even naar TV en genoten van ons heerlijk uitgebreid koud buffet. Af en
toe hoorden we Yuna eens blaffen door de knallen die hier en daar al te horen
waren van voetzoekers en een vuurpijl. Zoals bij ons gebeurt dat ook hier
sporadisch al vanaf 20u. Tegen middernacht werd een glaasje Cava uitgeschonken
en haasten we ons naar buiten om van het vuurwerk te kunnen genieten. Helaas
was het enkel hier en daar eens een pijl die de hoogte in ging en de rest
bestond eigenlijk uit knallende voetzoekers. Drie plaatsen verder, op een
leegstaande plaats, hadden een hele avond Britten samen gezeten en gedronken.
Het waren overwinteraars dus de herrie viel wel mee. De overschotjes van ons
buffet werden opgeborgen in de ijskast en we kalmeerden Yuna die telkens blafte
met de knallen.
Bij deze wensen we al onze familie, vrienden en kennissen
een jaar vol geluk en goede gezondheid.
Stany
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
