Zoals afgesproken met onze vrienden Herman en Anne gingen we
vandaag op uitstap naar een dorpje in de bergen op 25 km van Benidorm. De
wekker deed zijn best om ons wakker te maken. Na het ontbijt snel wassen en
klaarmaken en tegen 10u waren ze hier op de camping. Vermits de meeste
mobilehomebezitters een smart hebben, en onze vrienden ook, reden we met onze
auto. Tegen 11.15u waren we ter plaatse. Onderweg waren we even gestopt om een
foto te maken. We parkeerden de auto en deden een verkenning van het dorpje
Guadelest. Heel prachtig met een mooi panorama op het beneden liggend meer met
stuwdam. Met de zon als kleurenpalet levert dit mooie zichten op. Onze vrienden
wisten Linda ook te verrassen met een museum van
wat dacht je? Een poppenhuismuseum.
Zij waren hier al eens geweest. Op het gelijkvloers en eerste verdieping
stonden mooie poppenhuizen opgesteld, waar Linda de nodige fotos van nam. Op
de tweede verdieping werden we met stomheid verslagen. Het huis was tegen een
echte rots aangebouwd en in die rots waren miniatuurhuisjes uitgebeiteld. We
konden er blijven naar kijken want telkens ontdekte je iets anders. Nadat we
uitgekeken waren doolden we nog langs de pittoreske straatjes in het dorpje.
Ook hier hebben de Spanjaarden het gesnapt dat er toeristen kwamen en waren ze
aanwezig met souveniesrwinkeltjes. Uiteraard kochten we ook het een en het
ander om de plaatselijke middenstand iets te gunnen. Natuurlijk ook omdat we
iets moois vonden hé. Rond 13u doken we terug in de auto en reden we naar
beneden om in het volgende dorp linksaf te draaien en terug de bergen in te
rijden. Onze vrienden wisten een mooi en goed restaurant. Langs een kronkelend
weggetje kropen we langzaam de berg op. Op de top was het restaurant gelegen.
We konden er op een groot terras plaatsnemen en hadden een mooi uitzicht en
konden zelfs het eiland Ibiza zien. We waanden ons precies in de Franse Alpen.
Nadat we onze bestelling hadden gedaan besloten we toch om binnen te gaan
zitten, omwille van de frisse lichte wind. Eten is in Spanje altijd uitgebreid
en om lang stil te zitten wordt het dan wel te fris. We hadden geluk en konden
binnen dichtbij de openhaard zitten, die er steeds brandt. Het eten werd ludiek
opgediend en smaakte heerlijk. Ook het dessert overdonderde ons compleet. Toen
we terug op de camping kwamen was de klok van zessen al gepasseerd. Avondeten
moesten we echt niet meer doen, onze buikjes zaten zo rond als iets. Met de
glimlach op onze gebruinde snoetjes vleiden we ons neer in de zetel en keken nog
wat TV. Wat is het leven toch mooi
Stany
|