Schip ahoi, schip ahoi, schip ahoi. Vandaag was het de grote waterdag. Na het ontbijt maakten we ons zeewaardig. Een stevig ontbijt van spek en eieren zorgden voor een goed begin. Wat is dat nu weer, hoor ik jullie al denken. Vandaag hadden we een ganse dag op het water geboekt. Om 09.45u waren we aan onze rederij waar onze boot de Millesime op ons lag te wachten. We kregen een nederlandstalige vertaling van wat ons die dag te wachten stond. De tocht vertrok vanop de rivier L’Hérault richting zee. Als we op het einde van  de rivier de zee ingingen bonkten de golven op de voorsteven. Langs de kustlijn van Le Grau D’ Agde vaarden we richting Cap D’Agde. Een beetje in zee was het Fort Brescou gelegen. Dit was vroeger een gevangenis. We maakten een tochtje langs het Fort om zijn hoge muren en toren te kunnen aanschouwen. Een beetje verder kwamen we voorbij de havengeul van Cap D’Agde. Net daarlangs lag er een  strand van zwart zand, wat een restant was van een vulkaan uitbarsting. Je zag duidelijk de vorm van de vroegere krater. Indrukwekkend eigenlijk. Daarna gingen we terug landinwaarts op de stroom L’Herault tot aan de barrage van Agde. De boot draaide zich en meerde aan zodat we de tijd kregen om Agde te bezoeken en in een restaurant dat we bijgeboekt hadden ons middagmaal te nuttigen. Helaas was het een beetje beginnen regenen zodat we besloten om iets te gaan drinken alvorens te gaan eten. Tegen 12.30u namen we plaats op een afgesloten ponton van het restaurant. Heerlijk toch , eten op de rivier. Het eten was heerlijk , voorgerechtje, hoofdschotel, kaas tussendoortje met een flesje wijn erbij en dessert en koffie en thee. Om stipt 14.15u pikte de boot ons terug op voor het vervolg. Via een sluis bereikten we het Canal Du Midi. En een eindje verder via een tweede sluis konden we verder naar het meer De Thau varen. Tussen het dorpje Marseillan en Mèze konden we de oesterbanken van dichtbij bewonderen. We meerden even aan om een bus gepensioneerden af te zetten in Marseillan en met weinig volk aan boord vaarden we rustig terug naar onze eindbestemming. Onderweg werden we nog getrakteerd op oesters en een glaasje witte wijn. Daar niet alle deelnemers oesters lustten, konden we ons tegoed doen aan een paar extra oestertjes. De schipper zou ze anders toch maar overboord kappen, zei hij. Rond 18.15u meerden we terug aan en namen onze stalen rossen om terug huiswaarts te keren. Wat was het een geweldige belevenis en mooie dag. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />