De laatste dag van april trokken we er op uit naar Saint-Tropez. Het lag op fietsafstand maar omdat we Yuna meenamen gingen we met de auto.
Op weg naar de zuiderse badplaats was het behoorlijk druk. De laatste 4 km was het zelfs filerijden. Wat moet dat in de zomer niet zijn??? We parkeerden ons net buiten het centrum en stapten met de hond naar de stadskern. Op het grootste plein van Saint-Tropez was het markt maar dat was geen optie met Yuna er bij. Dat is een beetje te druk voor ons meisje.
Kuierend langs verschillende straatjes kwamen we aan de oude vissershaven. De huizen er rond zijn in mooie, vrolijke pastelkleuren geschilderd. Rond het haventje is een mooie wandeldijk aangelegd. Het zonnetje deed vandaag erg haar best. Het voelde aangenaam op ons snoetje. We namen echt de tijd om de bedrijvigheid van het haventje vanop de dijk gade te slaan. Bootjes kwamen aan of kozen voor de wijde zee. Via kleine steegjes die als een wirrewar in mekaar overvloeiden, kwamen we aan de stadsrand waar een grote trap naar de citadel leidde. Er was aangegeven dat de citadel tot eind juni gesloten was. De omgeving rond de trap was heel mooi. Het leek een wel een park maar dan één waar de grasveldjes bezaaid zijn met kleurige veldbloemen. Dat was de ideale plek voor onze picknick.
Toen we na de middag weer terug langs het haventje wandelden begonnen velerlei artiesten hun creaties ten toon te stellen.
Op de terugweg reden we een ommetje langs een vuurtoren. Vandaaruit hadden we een mooi zicht op de baai met de stranden van Saint-Tropez.

Linda