|
Vanmorgen waren alle wolken verdwenen. En het zonnetje
schitterde aan de hemel. Het was even geleden dat het s morgensvroeg al zonnig
was. We besloten om vandaag met de fiets naar Pisa te gaan. Het was een mooi fietstochtje
langs rustige baantjes. In Pisa zelf leek het drukke verkeer op ons af te komen.
Daarom beslisten we om onze fietsen ergens te stallen en de stad te voet te
verkennen. We hadden de perfecte straat uitgekozen want na een korte wandeling
kwamen we op het grote Piazza Miracoli. Op dit grote plein huist de
wereldberoemde toren. Iedereen kent de toren van Pisa maar als je hem in het
echt ziet is hij betoverend, attractief, charmant, feeëriek en innemend. We
waren er beiden van onder de indruk. We hebben hem langs alle kanten bekeken en
bewonderd.
Naast de toren pronkt de grote dom. Die is geometrisch heel strak gebouwd en
omdat de toren en de dom zo dicht bij mekaar staan, is het spel van horizontale
en schuine lijnen nog fascinerender.
Vrij snel dreven wolken bij mekaar en werden we getrakteerd op een heuse
plensbui. Overal doken paraplus op en
zochten de mensen een schuilplaatsje. Na een kwartiertje leken de wolken het op
te geven maar ze bleven dreigend hangen.
We hadden in het portaal van baptisterium geschuild. Dit is een rond gebouw dat
aan de buitenzijde rijkelijk versierd is. We hadden vandaar een mooi zicht op
de voorgevel van de dom. We namen dan ook nog een kijkje in de dom. Elke keer
weer ben je verbaasd hoe ze zon grote gebouwen konden bouwen zonder alle
moderne en technische machines van onze tijd. Langsheen het grote plein stonden
ontelbare kraampjes met allerlei aandenkens aan hun stad. Torentjes op
T-shirts, op bierglazen, op pennenzakjes, op petjes of op shoppingtassen. Je
kan het zo gek niet bedenken of er prijkte een scheve toren op.
De stad zelf sprak ons niet zo bijzonder aan. Maar het mirakelplein zal nooit
uit ons geheugen verdwijnen.
Toen we onze fietsen bereikten was het weer zachtjes aan het regenen. We
verwachtten dat we kleddernat zouden thuiskomen maar het leek wel een waar
mirakel: het klaarde helemaal op in de richting van ons thuisfront. We genoten
met volle teugen van het fietstochtje terug.
De wolken haalden ons achteraf wel in en trakteerden ons de hele avond op malse
regenbuien maar dat kon ons niet meer deren. We waren droog thuisgeraakt en
daar waren we blij om.
Linda
|
