Inpakken, tentje opbreken, tv-schotel demonteren, tentzeil
opplooien en de caravan aanpikken horen tot de taakjes bij het vertrek naar
nieuwe oorden. Vandaag beslisten we om eerst nog naar de winkel te gaan. We
hadden al ondervonden dat er in sommige delen van Italië weinig voorhanden is,
vandaar dat we onze voorzorgen namen.
Rond 11 uur konden we dan op pad. Riotorto was de volgende stop. Om 12.30
bereikten we de camping. De camping was heel groot en achteraan vonden we een
fijn plekje. Later ontdekten we dat er vlak achter de camping een spoorbaan
was. Voor één nachtje kon ons dat niet deren. Morgen zouden we alweer verder
trekken. We hoefden dan ook geen tent op te stellen. Voor zon korte tijd
redden we het wel zonder.
Op die manier restte ons nog tijd om een wandeling naar het strand te maken.
Het was fijn om de beentjes te strekken. Yuna genoot ook van de gezellige
aandacht onderweg. Op het strand zelf waren geen honden toegelaten maar we
konden de zee en omgeving heel goed waarnemen vanop een pier die zich enkele
honderden meters in zee uitstrekte. We merkten niet zo ver van de kust een
bergachtig eiland op. Thuis controleerden we de atlas en die vertelde ons dat
het om het eiland Elba ging. Vlak achter het strand strekte zich een bos uit en
daar konden we wel met huisdieren wandelen. Af en toe waren er doorsteekjes en
wierpen we nog een blik op het blauwgroene water van de zee en het strand met
ontelbare strandstoelen die je voor een gepeperde prijs kon huren. Een
gemiddelde prijs van ongeveer 20 euro per dag kan toch wel tellen, he?
Toen we terug op de camping aankwamen, was het hoog tijd om het avondeten te
bereiden. We konden nog lekker buiten eten. Later op de avond werd het toch
weer te fris en zochten we bescherming in de caravan. Nu maar hopen dat het
treinverkeer niet te druk is s nachts.
Linda
|