We maakten vandaag een tripje met de auto in de buurt van Assisi. Op een 4-tal km van Assisi ontdekten we de basiliek van Santa Maria Degli Angeli. Omdat we Yuna mee hadden moesten we om de beurt een kijkje nemen in de basiliek. Terwijl Stany zijn toertje deed in de basiliek wandelde ik met Yuna over het grote plein. Stany lichtte me in over de belangrijkste vondsten zodat ook ik kon genieten van de bijzonderheden in deze basiliek. Midden in de grote kerk bevond zich een kleinere kapel. We mochten ook in de gewelven van het bijbehorende klooster. In één van de gangen stond een beeld van St Fransiscus met levensechte duiven op zijn handen. Dat vonden we wel bijzonder. Toen we ’s middags de basiliek verlieten, luidden de klokken uit volle borst. Het leek echt een vrolijke bende, die vele klokken. Ze klepelden er lustig op los.
We reden even verder naar het klooster van San Damiano. We aten eerst onze bokes op een bank en daar voelden we al dat het best kil was om stilletjes buiten te zitten. Het klooster leek middagpauze te hebben zodat we onze tocht verder zetten richting Spello een 10-tal km verder. Het stadje is op de flank van een berg gebouwd. Rondom het stadje ligt een ringmuur waarlangs we rustig kon wandelen. Het zonneke kwam efkes piepen en dat deed even deugd.
In het stadje hing een historische sfeer. Steegjes die tegen de flanken omhoog klommen, wisselden mekaar af. De huizen waren vaak versierd met mooie bloembakken en potplanten. Heel even voelde het ‘ zomers ‘ aan maar algauw begon het in de verte te donderen. En voor we het wisten hing het onweer dreigend boven het stadje. Grote regendruppels kondigden het begin aan van een heus onweer. Onder een gewelf vonden we een tijdelijke schuilplaats. Toen de regendruppels minderden, kozen we de weg terug naar onze auto.
Op de terugweg konden we nog terecht in het klooster van San Damiano. De paters liepen er heel rustig en onbezorgd bij. De vertrekken die we mochten bezoeken waren bijna allemaal gebedsruimtes. Ze waren vaak versierd met eenvoudige maar mooie fresco’s.
Toen we thuis aankwamen, verwarmden we de voortent alweer met ons vuurtje en we bekwamen van ons onweeravontuur.
’s Avonds werden we nog eens getrakteerd op een flink onweer. Er kwamen deze keer zelfs hagelbollen bij kijken. Yuna vond zo’n onweer maar niks, ze kroop op een bolleke in haar mandje.

Linda