|
Op ons verlanglijstje stond de stad Siena nog vermeld. We
beslisten om vandaag deze stad eens onder de loep te nemen.
Via vrij goede banen kwamen we na anderhalf uur aan aan de rand van de stad. We
vonden ook een degelijke parkeerplaats voor de auto. We moesten ons even
oriënteren op ons stadsplannetje om de
juiste invalsweg te zoeken. We zetten er goed de pas in en bereikten na een 10-tal
minuten een ingangspoort. Na de poort moesten we klimmen. Een steile straat
bracht ons nog dichter bij de voetgangerszone. Siena had sinds 1959 de eerste
autovrije binnenstad van Italië. Heerlijk toch!
Het was er dan ook ideaal om te kuieren langs de straten die ons tot aan het
grootse mooie plein
PIazza del Campo leidden. Het is een licht aflopend plein dat aan drie zijden
omringd wordt door statige huizen en gotische paleizen. Op de laagste plek van
het plein heerst het Palazzo Pubblico met zijn hoge klokkentoren als heer en
meester over de enorme mensenmassa die zich op de straatstenen hadden
neergevleid. Het was lekker warm en de toeristen waren in grote getale komen
opduiken in deze geweldige stad. Aan een grote fontein wasten de duiven zich
alsof hun leven er vanaf hing. Echt grappig om hier even bij stil te staan. De
duiven konden in ieder geval op veel aandacht van de aanwezigen rekenen. Het
was een mooi schouwspel.
Het plein wordt eens per jaar het centrum van een heuse paardenrace. Er worden
tribunes op het plein gezet en de paarden met ruiter rijden om ter snelst.
We wandelden verder door de omringende straten. We staken onze hoofden binnen
in de vele gezellige winkeltjes.
s Middags aten we een snelle hap in één van de vele snackbars van de stad.
Verder op verkenning ontdekten we de Dom. Het is een spectaculaire kerk die op
het hoogste punt van de stad is gebouwd.
De voorgevel is rijkelijk voorzien beelden en zuilen. De buitenkant is
opgesmukt met donkergroen-witte strepen. De ronde koepel staat in schril
contrast met de strakke rechthoekige toren. Het geheel is een teken van rijkdom
en vroomheid. Jammer dat we de binnenkant niet vrij konden bezoeken. Je had er
een ticket voor nodig.
Langs kleine straatjes werden we verder gevoerd naar nog een heel mooi
voorbeeld van een Toscaans paleis. Het binnenkoertje was toegankelijk en daar
bewonderden we mooie frescos op het plafond van de kleine gaanderij. Het was
een gezellig koertje dat we goed in ons opnamen vooraleer we weer op zoek
gingen naar onze auto.
Linda
|
