Eindelijk zover. Firenze, Florence… hoe noemen ze deze stad nog allemaal? We hadden de wekker gezet zodat we vroeg konden vertrekken. Het was een ritje van 130km. We bereikten  Firenze om 10u maar dan moesten we nog een parkeerplaatsje vinden. Even zoeken en tamelijk dicht bij het centrum vonden we een plekje. Via de rivier de Arno bereikten we, in de regen, als eerste de wereldberoemde Ponte Vecchio. Het is een zeer speciale brug. Aan de beide zijkanten hangen er huisjes aan. In deze huisjes mogen al sinds eeuwen alleen maar juweliers hun winkeltjes hebben andere winkeltjes zijn niet toegestaan. De regen was opgehouden en we trokken verder de stad in. Al snel dook het palazzo Vecchio op. Een prachtig gebouw op een enorm mooi plein. Wat konden ze in die tijd toch grote bouwwerken neerplanten. Aan de zijkant was er een ander gebouw met zuilen en enorme stenen beeldhouwwerken. Als je ervoor staat kan je er enkel met verbazing staan naar kijken. We trokken nadien weer verder tot aan de Dom. Het was weer een “waaw, wat is dat hier”. De buitenkant was helemaal betegeld door roze, witte en donkere marmer. Ook de toren ernaast en de Battistero, de eerste kathedraal van de stad, waren in dezelfde kleuren marmer betegeld. Met het zonnetje erop was het adembenemend mooi. De Dom  binnenin was vrij te bezoeken maar eigenlijk vonden we de buitenkant ditmaal mooier. Ik ben is benieuwd hoeveel foto’s hier op een jaar gemaakt van worden. Op een bankje aten we onze bokes op en gingen verder op pad. Plots waanden we ons in de “Souks”. Langs beide zijden van de straatjes waren er tentkraampjes met “zuiderlingen” die hun waren aan de man probeerden te brengen. “We make good price for you” deze uitspraken hebben we al heel vaak gehoord. We dwaalden erdoor tot aan de overdekte markt. We moeten toegeven dat we er in Spanje wel mooiere hebben gezien. We konden ook nog het Palazzo Strozzi bezichtigen en deden daarna een ontdekking die niet in het boekje stond. In een kerk konden we naar boven gaan tot in de nok en hadden er een prachtig uitzicht . De kerk bovenaan stond in verbinding door een bruggetje met een gebouw aan de overkant. Lang daar konden we terug naar beneden. Langs het grote Palazzo Pitti bereikten we terug de Ponte Vecchio en daarna kuierden we langs de smallere winkelstraatjes waar we in een bar nog iets dronken. Alles is in feite dicht bij elkaar in Firenze. Heel makkelijk. Op weg naar huis kregen we nog enkele regenbuitjes. We sliepen goed die nacht.

Stany