Liefhebben is in droefheid zich vermeren, en voller worder van een vreemd erbarmen, en langzaam tot de bodem weer te keren als men ‘t geluk drinkt in elkanders armen.
Want wie bemint neemt ook de droefheid over die zich in ‘t andre, zo geliefde leven genesteld heeft als schaduw in het lover nevens het zonlicht en daarmee verweven.
Liefhebben is opgroeien in verdriet en dan, in de berusting van het zwijgen, de toppen van het leven te bestijgen, tot waar men in het dal der tranen ziet, dat zacht en blauw is en schier onbewogen, als somtijds droefheid is in kinderogen.
Op een dag zal ik weg zijn en wat dan? Verdwenen zonder een teken te geven of te nemen en het puin dat ik achterlaat is niet langer lachwekkend. Want wie als ik nooit heeft gebouwen laat niets achter dan verwachting en verwarring en wat dan?
Wellicht in uw herinnering zal ik stollen verstijven, niet lang meer blijven maar verbleken tot verleden en wat toen? Te doen? 'Het was waar' zult gij zeggen 'hij speelde met woorden als geen ander maar wat heeft dat te betekenen.' Zo bleek zal ik zijn.
Hoe goed een acteur of actrice overkomt, heeft te maken met de overtuiging waarmee hij of zij een bepaalde rol speelt. Een acteur is overtuigend als zijn personage geloofwaardig overkomt.
Acteurs in een film bepalen in grote mate hoe goed het verhaal overkomt. Een slecht acteur kan een goed verhaal verknallen, terwijl een goed acteur het kijken naar een slecht verhaal kan veraangenamen. Het overtuigend neerzetten van een geloofwaardig personage is op verschillende manieren te bereiken.
In de huid van
De Amerikaanse traditie van method-acting gaat ervan uit, dat je een rol pas goed speelt, als de acteur in de huid kruipt van zijn personage. Alle kenmerken, trekjes en gewoonten van het personage moet de acteur eigen maken; hij wordt zo het personage.
Waanbeelden
In de film Apocalypse Now (Francis Ford Coppola, VS 1979) leidde dit 'method-acting' tot grote problemen. Acteur Martin Sheen ging zo op in zijn rol als langzaam gek wordende legerofficier, dat hij daadwerkelijk last kreeg van waanbeelden.
Gewicht
Een ander voorbeeld is acteur Robert de Niro. In de film Raging Bull speelt De Niro de zeer gewelddadige bokser Jake La Motta. Om dit personage goed neer te kunnen zetten, moest hij enorm aankomen.
Als een auto die lang in de regen gestaan heeft optrekt en wegrijdt, blijft waar hij stond achter een plek die zich van de rest van de straat onderscheidt, even nog, tot hij ook nat is en niet afzonderlijk meer bestaat.
Het levenslied is niet alleen populair in Nederland. Ook in andere culturen neemt het levenslied een belangrijke rol in.
Liedjes over het leven zijn populairder dan ooit. Zangers als Jan Smit, Thomas Berge, Frans Bauer en Wolter Kroes trekken avond na avond volle zalen, en zijn in trek bij een breed publiek. Dit komt omdat het over emoties en gebeurtenissen gaat die iedereen kent. De muziek raakt je, je voelt de muziek in je buik. Rondom de dood van André Hazes liet het Nederlands publiek dan ook de tranen rijkelijk vloeien. Het afscheid van de Amsterdamse volkzanger raakte ook de mensen die geen fan van zijn muziek waren.
Uit het hokje Tegenwoordig willen zangers van het levenslied niet meer in het hokje ‘levenslied’ worden geduwd. Liever spreken ze van Nederlandstalige muziek. Niet alleen de naam is veranderd, ook het imago van deze muziek is de laatste jaren sterk veranderd. Frans Bauer en Jan Smit beheersen de Nederlandse hitlijsten en bereiken niet meer uitsluitend een volwassen publiek.
Levenslied in India Niet alleen in Nederland wordt muziek over het leven gemaakt. Een ander goed voorbeeld van dit genre vinden we in India, waar de Bollywoodmuziek razend populair is. Bollywoodmuziek komt uit Indiase films, Bollywoodfilms genoemd. (een samentrekking van Hollywood en Bombay, de voormalige naam van Mumbai). Bollywoodfilms zijn het best te vergelijken met de musical: in elke Bollywoodfilm zit minstens een nummer met zang en dans, en sommige films bestaan volledig uit songs. De liedjes uit deze films worden filmi muziek genoemd. De meeste acteurs zingen deze liedjes niet zelf, maar playbacken deze. Playback is tot een kunst verheven.
Liefde De teksten van muziek uit Bollywoodfilms gaan, net als bij het Nederlandse levenslied, vaak over de liefde. Een fragment van een lied uit de film Hero (1983, beroemde tekstschrijver Anand Bakshi):
We zijn slechts een dag of twee gescheiden Hoe ga ik dit jarenlang volhouden? De dood komt niet, maar waarom komen de herinneringen aan jou wel? O, dit lange gescheiden zijn!
Bollywood muziek leeft onder Hindoestaanse jongeren in Nederland. Verschillende bandjes treden wekelijks op met de liedjes uit de Bollywood films. Deze bandjes zingen in het Hindi, een taal die veel Hindoestaanse jongeren wel begrijpen maar zelf niet spreken.
Laten wij zacht zijn voor elkander, kind - want, o de maatloze verlatenheden, die over onze moegezworven leden onder de sterren waaie’in de oude wind.
O, laten wij maar zacht zijn, en maar niet het trotse hoge woord van liefde spreken, want hoeveel harten moesten daarom breken onder den wind in hulpeloos verdriet.
Wij zijn maar als de blaren in den wind ritselend langs de zoom van oude wouden, en alles is onzeker, en hoe zouden wij weten wat alleen de wint weet, kind -
En laten wij omdat wij eenzaam zijn nu onze hoofden bij elkander neigen, en wijl wij same’ in ‘t oude waaien zwijgen binnen een laatste droom gemeenzaam zijn.
Veel liefde ging verloren in den wind, en wat de wind wil zullen wij nooit weten; en daarom – voor we elkander weer vergeten - laten wij zacht zijn voor elkander, kind.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
