Hoodoo is de benaming voor een natuurfenomeen, dat vooral in Bryce Canyon National Park te zien is. Het zijn hoge verticale zuilen van zand en calcium carbonaat. In het zandmengsel zitten verschillende mineralen, zoals geel en rood ijzer, die voor prachtige kleuren zorgen. De hoodoos zijn gevormd uit een relatief zachte, halfharde rotssoort.
Dit gebied was tussen de 65 en 40 miljoen jaar geleden een verzameling van zoetwatermeren. Rivieren voerden uit de omliggende hooglanden ijzer en kalkhoudend sediment naar de meren. Door de bezinking van mineralen gedurende miljoenen jaren ontstond er een rose-rode formatie, die door wetenschappers wordt betiteld met de naam Claronformatie. Doordat het gebied ,dat ook deel uitmaakt van het Coloradoplateau , omhoog geduwd werd ontstonden er trapvormige plateaus. Erosie door water zorgt er voor dat de zachte lagen verdwijnen en de hoodoos hun huidige vormen krijgen. Dit proces van erosie gaat nog steeds door en daardoor worden de hoodoos ook steeds smaller tot ze uiteindelijk afbreken.
In het park worden ook nog regelmatig fossielen van dinosaurussen aangetroffen, dieren die miljoenen jaren geleden in dit gebied vertoefden.

Als ik een keuze moet maken welke canyon ik de mooiste vind, dan gaat mijn voorkeur uit naar deze canyon.

Facultatief konden wij tijdens deze excursiereis een vlucht met de helikopter boven de Grand Canyon boeken en dat hebben we ons niet laten ontgaan. Tenslotte kom je hier toch maar eens in je leven, nietwaar ?
Het had trouwens meer voeten in de aarde dan we van tevoren konden bedenken.
Aangekomen bij het heliplatform, waar een viertal heli's stonden, werden we bij de balie ingecheckt en ......gewogen!  Naderhand bleek waarvoor dat nodig was. In de heli namen namelijk vier personen plaats en deze werden naar gewicht ingedeeld. Mijn vrouw kreeg daardoor een daalders plekje naast de piloot, terwijl nog twee medepassagiers en ik in de ruimte achter de piloot moesten plaatsnemen, ieder op zijn door de piloot aangewezen plaats. Op die manier werd er dus een evenwicht geschapen in de heli.

Nu is vliegen ons niet vreemd, maar in een heli hadden we dus nog nooit gezeten en dat alleen is al een belevenis. We waren een behoorlijk eind verwijderd van de Grand Canyon en het duurde dus even voordat we boven de canyon kwamen en konden we genieten van het uitzicht. Vroeger werd er ook dóór de canyon gevlogen, maar dat mag tegenwoordig niet meer.
Vanuit de cabine heb ik alles gefilmd en mijn vrouw maakte vanaf haar plaats foto's. Pas als je deze canyon vanuit de lucht ziet valt je de grootsheid van dit natuurwonder op,

Zoals op bijgaande foto is te zien is de canyon aan de bovenkant vlak als een hoogvlakte en dat verwacht je niet als je beneden bent. Het zwarte randje rechts heb ik laten zitten, want dat is namelijk de rand van het raampje waardoor mijn vrouw fotografeerde.

De Grand Canyon is een zeer brede en diepe kloof in het noorden van de Amerikaanse staat Arizona, niet ver van de gokstad Las Vegas. In de loop van miljoenen jaren heeft het water van de Coloradorivier deze kloof in de bodem ingeslepen. Deze extreme erosie werd mede mogelijk, doordat het gebied, waarin de kloof ligt steeds verder omhoog kwam. Even een paar getallen, die de grootsheid van de Grand Canyon illustreren. De canyon is ongeveer 435 km. lang (vergelijk de afstand tussen Amsterdam en Parijs)  en variëert in breedte tussen 15 en 29 km. De grootste diepte is 1600 meter!

De wanden van de canyon zijn roodachtig gestreept, waardoor de verschillende bodemlagen goed zijn te zien.
De eerste Europeaan die deze canyon in 1540 zag , was een Spanjaard luisterend naar de naam Garcia López de Cárdenas, die dit gebied in dat jaar verkende. Lang voor die tijd werd de canyon al bewoond door Indianen, die hun nederzettingen in de wanden van de canyon bouwden. Momenteel schijnen er nog steeds zo'n 500 Indianen te leven.

Het Grand Canyon National Park  was een van de eerste nationale parken in de USA, dat in president Roosevelt een groot voorvechter vond voor het behoud van dit gebied. Helaas bezochten wij deze canyon op het midden van de dag, wat voor het fotograferen en filmen minder gunstig was, want juist tegen zonsondergang schijnen er prachtige kleurschakeringen te zijn. Wij waren hier met een reisgezelschap en dan heb je je te houden aan de planning van de reisleider.

Wel hebben mijn vrouw en ik nog een helikoptervlucht boven de Grand Canyon gemaakt en ik kan je wel vertellen, dat dit een belevenis is, die wij niet graag hadden willen missen. Daarover later meer .