Gisteren, tijdens een kleine reünie van neven en nichten, schoot ik dit portretje van een meisje, dat de aanwezigen bediende met hapjes. Hoe een snapshot toch een leuk portretje oplevert!
Al turend naar een foto uit mijn archief van een orchidee, zag ik er ineens een vogel in. Slechts een paar ogen ontbraken ............... Gek, dat je soms iets ziet in een afbeelding, wat je eerder niet is opgevallen.
Het beeld 'Christus Koning' dat aan de zijkant van de kerk tegenover de Rijksuniversiteit was geplaatst, is gemaakt door Jan Eloy Brom. Na de sloop van de kerk werd dit beeld overgebracht naar de R.K. begraafplaats in de stad Groningen
Over Jan Eloy Brom:
Joannes Gerardus Josephus Eligius (Jan Eloy) Brom (Utrecht, 23 augustus 1891 - aldaar, 14 februari 1954) volgde opleidingen aan de polytechnische School of Arts in Londen, de Koninklijke Pruisische tekenacademie in Hanau en de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. In 1928 werd hij conservator van het Aartsbisschoppelijk Museum (het huidige Museum Catharijneconvent). Hij maakte in 1947 in opdracht van koningin Wilhelmina een erezwaard voor generaal Dwight D. Eisenhower. Hij won de gouden erering in Duitsland (1953), de hoogste onderscheiding voor edelsmeedkunst.
Bijgaande afbeelding van de thans verdwenen St. Martinuskerk aan de Broerstraat in Groningen trof ik aan in de archieven van Groningen,
De Sint Martinuskerk was de eerste Katholieke parochiekerk na het schuilkerk-tijdperk in de stad Groningen. Het gebouw was de oude kloosterkerk van de paters Franciscanen, die hun klooster in 1580 hadden moeten verlaten. De parochie had de kerk in gebruik vanaf 1836. Als rond 1890 de bouwkundige staat van de oude middeleeuwse kerk dusdanig slecht blijkt dat nieuwbouw eigenlijk goedkoper is, wordt aan P.J.H. Cuypers opdracht gegeven om een nieuw kerkgebouw te ontwerpen. Cuypers levert op de fundamenten van de middeleeuwse voorganger een grootse kruiskerk, zonder toren maar met een forse dakruiter op de viering. Bij het oprichten van het bisdom Groningen in 1956 wordt deze kerk verheven tot kathedraal, een functie die zij behoudt tot de sluiting in 1970. Formeel was de kerk kathedraal tot 1982, waarna bij pauselijk besluit de zetel werd overgedragen aan de Sint Jozefkerk aan de Radesingel,
waarover later meer.
Naar aanleiding van het verheffen tot kathedraal wordt het interieur van de kerk rond 1960 gemoderniseerd en grotendeels ontdaan van zijn neogotische inrichting; in de koorafsluiting toen moderne, kleurrijke, glas-in-loodramen geplaatst.
De kerk bezat een tweeklaviers orgel van de bouwer Maarschalkerweerd te Utrecht. Het pijpwerk van dit instrument is bewaard gebleven en bevindt zich nu in de St. Martinskirche te Beckum (Duitsland).
Na het sluiten van de kerk is nog sprake geweest om het gebouw te behouden en om te bouwen tot universiteitsbibliotheek, maar in 1982 viel ze toch onder de slopershamer. Een gedenksteen bij de ingang van de moderne universiteitsbibliotheek die verrees op deze gewijde grond is het enige dat nog verwijst naar de Sint Martinuskerk van Groningen.
Een oom van mij woont al decennia in Californië, maar wat hij daar vooral mist zijn de Hollandse luchten, zo vertelde hij mij tijdens een bezoek aan hem. Ik moet hem gelijk geven!
Vandaag geëxperimenteerd met een foto van een kastanjeboom in bloei. Het is wel grappig wat voor effecten je kunt bereiken met PSP. Het zou een motief voor een behangetje kunnen zijn.
Tijdens het opruimen van mijn bureau kwam ik nog een oude ansichtkaart tegen van de Oosterstraat in Groningen. Ik vermoed dat deze prent uit de beginjaren van de 20e eeuw stamt. Opvallend is dat in die tijd nog koeien in de binnenstad liepen. Dat fotograferen nog geen alledaags gebeuren was, blijkt wel uit de personen, die naar 'het vogeltje' kijken!
Midwolde is een wegdorp dat in de Middeleeuwen ontstond op een zandrug ten westen van de stad Groningen.
De Hervormde kerk is een beukige kerk met een smal, recht gesloten koor en een slanke, ongelede toren met zadeldak. Het schip en het laagste deel van de toren dateren van de tweede helft van de twaalfde eeuw. Aan de noordzijde zijn drie rondboogvensters aangebracht.
In de dertiende eeuw werd het koor aan de kerk gebouwd. De rechte koorsluiting kwam in de veertiende of vijftiende eeuw tot stand en in dezelfde tijd werd ook de toren verhoogd.
Het interieur en inventaris van de kerk zijn zeer rijk te noemen en zijn grotendeels vervaardigd in opdracht van de bewoners van het nabijgelegen landgoed De Nienoord. Het belangrijkste hiervan is de marmeren graftombe die werd ontworpen door Rombout Verhulst in opdracht van Anna van Ewsum (overleden in 1714), die samen met haar eerste man Carel Hieronymus van In- en Kniphuisen (overleden in 1664) en haar tweede man Georg Willem van In- en Kniphuisen (overleden in 1709) in de tombe is gelegd.
Tot de inventaris behoren verder een eikenhouten portaal en een herenbank uit circa 1660 en een fraai gesneden preekstoel uit 1711. Deze werd gemaakt door stadsbouwmeester Allert Meijer die ook de kansels van Uithuizen en Uithuizermeeden ontwierp. Jan de Rijk verzorgde hierbij het houtsnijwerk.
Bron:
Monumenten in Nederland, Groningen (1998). Waanders Uitgevers, Zwolle;
Familiehotel Paterswolde, gelegen aan de rand van het Kluivingsbos nabij het Paterswoldsemeer.
Geopend in 1888. Het jaar ervoor had een aantal vooraanstaande personen uit Drenthe en met name Groningen de N.V. Hotel en Herstellingsoord Paterswolde opgericht. Aanvankelijk was 't Familiehotel op het (dag)toerisme vanuit de stad Groningen ingesteld. Omstreeks 1910 werd het bekende paviljoen aan het meer gebouwd dat in de ontwikkeling van de horecagelegenheid van belang was. Na een moeilijke periode voor het Paterswoldsemeer in de jaren '50 en '60 ging het hotel zich op het faciliteren van zakelijke en andere bijeenkomsten richten. Met een groot, gefaseerd uitbreidingsplan werd tevens het pensionkarakter definitief vaarwel gezegd en ontstond een modern hotel dat het hele jaar door voor (vakantie)overnachtigingen beschikbaar was. In de jaren '80 volgden verdere vernieuwingen. Ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan kreeg 't Familiehotel in 1988 het predicaat hofleverancier. Het behoort thans tot de Fletcher Hotelgroup.
