Snoeien is een zeer belangrijke tuinhandeling voor bomen en heesters. Snoeien is een noodzaak! Goed snoeien bevordert de groei van de beplanting, zorgt er voor dat de vertakking gestimuleerd wordt en vooral ook dat een oudere boom of heester een tweede jeugd kent.
Snoeien bij de beplanting heeft tot doel de vertakking van de wortels en van de takken aan te moedigen. Het is trouwens de garantie dat de planten in je tuin opnieuw gaan groeien. De werkwijze verschilt al naargelang de soort van de plant, heester of boom.
Snoeien van bomen, planten en heesters gebeurt vanaf het planten van het jonge groen en gaat het hele leven door.
Snoeien doet je om de gezondheid van de plant, heester of boom tebewaren en om en elegante vorm te behouden. De beste periode om de snoei toe te passen is de periode waarin de vegetatie ontwaakt uit haar winterslaap in maart. Wanneer je echter in deze periode de heesters met lentebloesem zou snoeien, zouden de reeds gevormde bloemknopjes verdwijnen. Daarom is het beter te wachten tot ze bloeien alvorens in te grijpen.
Moet men nu veel bij snoeien of weinig? Alles hangt af van de kracht van de boom, plant of heester. Een korte snoei zal en sterke groei teweeg brengen, terwijl wanneer men een beetje bij snoeit de groei beperkt zal blijven. Zo zal een zwakke heester sterk gesnoeid worden en een groot en krachtige heester nauwelijks wordt ingekort.
Hoe snoeien? Snoei de tak steeds 4 tot 6 mm boven en goed zichtbare knop. Van daaruit zal een nieuwe vertakking ontstaan die gestimuleerd wordt door de snoei. Bij voorkeur bevindt de knop zich aan de buitenkant van de struik.
Gereedschappen: snoeimesje, snoeischaar, takkenschaar, rupsenschaar (snoeischaar vastgemaakt op een lange greep), handzaag, heggenschaar (info: ABC van het snoeien)
Tekening toont de zomersnoei van een 'geleide' abrikozenboom.
Vandaag pikken we in avant-première een film mee in het UGC op de Keyserlei te Antwerpen. "V for Vendetta" noemt het spektakel. Een film van James McTeigue met in de hoofdrollen de bevallige Natalie Portman stoere Hugo Weaving.
In een alternatieve realiteit hebben de Nazi's de oorlog gewonnen en gaat Groot-Brittannië gebukt onder een totalitair bewind. De jonge vrouw Evey wordt van de dood gered door een gemaskerde man, die door het leven gaat onder de naam V. V is charismatisch, een meester in list en bedrog en uiterst bedreven in de vechtkunst. En wat meer is: V voert een guerrillastrijd tegen het regime. Door het opblazen van twee belangrijke overheidsgebouwen en de overname van de staatszender ontketent hij een revolutie. Wanneer Evey de waarheid ontdekt over V's mysterieuze achtergrond wordt ze zijn onwaarschijnlijke bondgenoot in de strijd voor vrijheid en gerechtigheid
De Langdonken in Herselt is gelegen op de overgang van de zandige Kempen naar het lemige Hageland. Heide, hooilanden, wilgenstruwelen, elzenbroeken, bossen, akkers en houtwallen, dit alles kun je ontdekken in de Langdonken. Door de kalk in de bodem is de rijkdom aan planten en dieren in de Langdonken uniek. In de Langdonken vind je nog de Spaanse ruiter. Het is een paarsbloeiend plantje, een distelsoort die enkel groeit op de drassige veengronden. De Spaanse ruiter is een wettelijk beschermde plantensoort. De natuurliefhebber kan daar kiezen uit twee wandelafstanden, 4 km (rode paaltjes) of 9 km (groene paaltjes). Als je dit natuurreservaat wil bezoeken doe je er goed aan om waterdicht schoeisel of laarzen aan te trekken. Honden kunnen mee aan de leiband. Startplaats aan 'de schuur', de materiaalpost van Natuurpunt, gelegen aan de Donkstraat 52 te Herselt.
PieterVé zal vanaf vandaag in een wekelijkse item verslag uitbrengen van zijn peilen naar het motief, het doen en laten van Pedro's fietsonderneming. Later worden ook de route die gevolgd zal worden en de interessante plaatsen die 'op weg naar' worden bezocht in woord en beeld gebracht. PieterVé zal ook in de komende weken op virtiuele wijze de route rijden en commentaar geven over de gereden etappe. Vandaag stapt PieterVé met volgende vraag naar Pedro... " Wat bezielt jou om die lange en lastige fietstocht naar Santiago te ondernemen ?" "Er was eens een tijd Toen ik nog heel sportief (fysiek en mentaal) was lees jong -,liep ik met de gedachte rond om ooit een grote fietsonderneming uit te voeren. Lourdes, Rome, Wenen, Venetië, Compostella waren toen de vrije keuzemogelijkheden en voorop gezette doelstellingen. Door diverse omstandigheden is de uitvoering ervan nooit tot stand gekomen." "En dan nu, op je 'oude' dag ga je de uitdaging wel aan?" "Ik heb lang getwijfeld of het er ooit nog van komen zou. Uiteindelijk heb ik begin dit jaar (2006) beslist dat het een fietstocht naar Santiago de Compostella zal worden " " Wordt het dan een soort van boetedoening? " "Dat ik deze tocht nu onderneem in functie van de sport, als pelgrim uit devotie voor Sint Jacob of om andere geloofsredenen, of de combinatie van de drie, de prestatie blijft uiteindelijk dezelfde. De iets meer dan 2300 km over Belgische, Franse en Spaanse wegen moeten worden overwonnen, dat is een vaststaand feit! "
Kathedraal
" Maar uiteindelijk moet je toch een bepaalde motivatie hebben om die tocht tot een goed einde te brengen? " " Een vroegere (negatieve) gedachte dat ik nooit de 60 jaar zou halen heeft mij er eigenlijk toe aangezet een belofte te maken als wanneer ik de 60 wel haal de een of andere bedevaart zou gehouden worden. " " Dus toch een bedevaart, kan je dan niet beter te voet naar Scherpenheuvel gaan? " " Te voet naar Scherpenheuvel of bedoel je te voet naar Campostella? Neen, mijn besluit vast, met de 60 op mijn actief (eind 2008) doe ik een fiets-pelgrimstocht van Gierle naar Santiago de Compostella. Het sportieve aspect van de onderneming is dan uiteraard meegenomen. Wat ook voornamelijk telt is die ongebondenheid onderweg, niets moet alles kan en met één doel voor ogen, Santiago here we come. Onderweg ook al die bezienswaardigheden visueel meennemen en vastleggen met het digitaaltje. Een uitdaging is het zeker, maar zo af en toe heeft een mens die nieuwe uitdaging nodig, al leg ik deze uitdaging mij zelf op."
Sint Jacob - Jacobus - Saint Jacques
" En wanneer wordt het startschot gegeven Pedro? " " Startdatum is voorzien op 1 mei 2009. " " Dat is nog een tijd van kant... Pedro. Drie jaar voorbereiding, leg dat is even uit." " Drie jaar tijd om te trainen moet voldoende zijn. Uit ondervinding weet ik dat een getraind iemand verder komt dan iemand dat alles op zijn beloop laat en zegt van we zullen wel zien waar we uitkomen. Niet alleen mentaal maar ook fysiek wil ik er staan tegen 2009, het gaat daar op en neer moet je weten en met mijn huidige conditie geraak ik nog net over de brug van de autostrade..." " Onderneem je de toch helemaal in je eentje? " " Tot op heden sta ik alleen op het lijstje, ja. Maar je weet nooit dat ik tegen die tijd versterking krijg, al is het maar een week en worden het mischien nog wisselende metgezellen. Want ik ben toch zo'n kleine maand onderweg en Lewiske maakt zich nu al zorgen, bang dat ik ga vereenzamen zo op mijne alleen. " " Neem je een mascotte mee op je tocht? " " Het symbool van de tocht, een sint jacobsschelp, zal me vergezellen op mijn tocht. Waarschijnlijk ook een i-Pod met muziek van Dire Straits. " " Welke route ga je volgen? " " De tocht zal gereden worden volgens de oude St. Jacobs fietsroute, langs pelgrimswegen. De St. Jacobs-fietsroute zal mijn gids zijn, deel 1 tot in Tours, deel 2 helpt me tot aan de voet van de Pyreneeën en deel 3 tenslotte moet mij tot in Santiago leiden. " " Breng je daarna ook een boek of aparte weblog uit met je belevenissen? " " Neen, dat is zeker niet gepland maar men weet nooit. Alhoewel je zegt daar al zo iets. Bij mijn terugkomst mijn eigen verhaal schrijven, over de tocht en over de mensen die ik ontmoette op die zelfde weg. Kunnen vertellen en schrijven, illustreren met tal van fotos, mijn weblog aanvullen met anekdotes...Maar wat mij vooral boeit zijn de vele herinneringen die ik wil bewaren Weet je wat me nu al deugd doet? " " Ik zou het niet weten Pedro, vertel...." "Dat er nu al collega bloggers zijn die duimen en supporteren..., met nog 3 jaar voorbereiding te gaan..." (wordt vervolgd)
Het uiteindelijke doel: Santiago de Compostella (ES)
Flinke doorgedreven wandeling om de conditie aan te scherpen... De zuid-westgordel van Gierle biedt de wandelaar de mogelijkheid om te onthaasten midden bossen en velden...kabbelende beken, lange brede dreven, weiden, stallen en akkers...alleen in de verte het geruis van de wagens op de autostrade belemmert een totale stilte...diverse vogelsoorten trachten met hun gezang de storing te overroepen...
De Plattebeek en de Oude dijkloop, slingerend door het landschap...
Stal, wachtend op de lente...en de pony's
"Bles" groet de wandelaar, bemerk op de achtergrond de autostrade die het landschap verstoort en het bosrijke gebied doormidden klieft...
Eén van de vele 'stille' kruispunten op de wandeling... naaldbomen, vogels, zand en de pic-nic-tafel...
Het jaar 1948 in woord en beeld, een jaar geplukt uit een eeuw in beeld...
Meer foto's en info uit 1948: klik op het plaatje
1948 (Alone again naturally)
(Gerard Cox)
Buiten huilt de wind om 't huis
Maar de kachel staat te snorren op vier
Er hangt een lapje voor de brievenbus
En in de tochtigste kieren zit papier
Wij waren heel erg arm en niemand hield van ons
Maar we hadden thee en nog geen tv
Maar wel radio en lange vingers
We gingen nog in bad, haartjes nat
Nog even op, totdat vader zei: "Vooruit, naar bed"
Dan kregen we een kruik mee
Gezichten op 't behang
Maar niet echt van binnen bang
Toen was geluk heel gewoon
Buiten huilt de wind om 't huis
Maar moeder breit een warme sjaal
En het ganzebord op tafel
stond er de volgende moregen nog helemaal
Ook gingen wij naar 't bos
Daar zijn we toen verdwaald
Van de wag geraakt, carriere gemaakt
Heel die pannekoekensmaak vergeten
En Nederland herrees onder Drees
Fanny Blankers Koen die won vier maal goud in Londen
Als je jokte was dat zonde
De legpuzzle kwam klaar
In het derde vredesjaar
Toen was geluk heel gewoon
Die schooltas bleek het eerste teken
Dat de zaak wal was bekeken
Voor zover je zonder plechtsbesef
Je leven leed, je leven leed
Buiten huilt de wind om 't huis
Maar binnen stond de kolenkit paraat
En de stoep waarop geknikkerd werd
Was het belangrijste stukje van de straat
En Nederland was groot en niemand ging nog dood
En gezelligheid kende nauw'lijks tijd
Bij waxinelichtjes van Verkade
refr.
Moto Guzzi Dondolino 500 bouwjaar 1948 Voor de officiële 'Guzzi-site' klik op de moto.
Emerson 581 A 1948 Wil je meer weten... ...klik de radio aan.
Vandaag aangesloten bij het Vlaams Compostelagenootschap. Mentale voorbereiding voor de fietstrip naar Compostella en daar bij het genootschap vind je alles zo niet veel wat je nodig hebt voor de voorbereiding en de uitvoering. Het genootschap richt zich zowel tot wie vandaag opnieuw naar Santiago trekt, te voet, per fiets of hoe dan ook, als tot wie zich wil verdiepen in de geschiedenis van de pelgrimstocht met al zijn aspecten. Het Compostelagenootschap schrijft het volgende op hun homepage, ik citeer: " Het Compostelagenootschap is een culturele vereniging die open staat voor alle soorten van motivatie: van religieus-meditatief tot sportief-recreatief. Het richt zich in de eerste plaats tot de individuele Santiagoganger. Samen met vele andere Santiagoverenigingen in Europa willen we de oude Jacobswegen in Europa opnieuw tot leven wekken. We geloven immers dat pelgrimeren zowel een weg naar binnen als naar buiten is: een weg om zichzelf beter te ontdekken en een weg om mensen dichter bij elkaar te brengen." Bij een tocht naar Santiago heeft men natuurlijk een hele boel vragen. Het genootschap helpt met de voorbereiding, geeft antwoord op je vragen, het is geen reisagentschap en geeft dus geen kant en klare paketten. Hun ervaring en die van hun leden helpen de nieuwe pelgrim bij het samenstellen van de tocht...
Deze plant, waarvan verscheidene soorten bestaan, is afkomstig uit Zuid-Afrika. De Clivia heeft een donkergroen, riemvormig lang blad en trossen met prachtige, trompetvormige, oranje en gele bloemen die groeien aan 30 tot 40 com hoge bloeistengels. De plant heeft het liefst een temperatuur tussen de 20 en 24 °C, 's nachts tussen 10 en 14°C, in de winter tussen 8 en 10°C. De plant wordt niet graag verplaatst en houdt van een lichte plaats volop zonlicht en ook wat schaduw. In de lente en zomer gelijkmatig vochtig houden, in de herfst en in de winter minder water geven. Tijdens de bloei- en groeiperiode éénmaal per maand mest voor bloeiende kamerplanten geven. Opgelet: water dat onderin de pot blijft staan zorgt voor wortelrot! Snoei de bloemstengel na het uitbloeien. Let vooral op wol- en schildluis. (info: plantencursus)
Om de conditie nog wat aan te scherpen hebben we vandaag een fikse wandeling van 14 km gemaakt rond Meerhout. Gewandeld door de agrarische vallei van de Grote Nete. De Nete kronkelt daar nog vrij (onbedijkt) tussen de velden. Vertrek op de markt van Meerhout met de Sint-Trudokerk als uitgangspunt. Op ons wandelpad komen we tal van bezienswaardigheden tegen...de Monnikenhoeve daterend uit 1718, de watermolen van Meerhout uit 1678, de Prinskensmolen die van 1500 tot 1820 eigendom was van de Prinsen van Oranje, de windmolen van Zittaart is een houten standaardmolen die in 1720 door de abdij van Averbode werd gebouwd en in 1943 overgebracht werd naar Zittaart.
Vier maanden fietsinactiviteit en wat concluderen we? Dat het verval enorm groot is! Reeds na 15 km zat ik al met 'dikke' benen. Mede door de koude wind werd de eersteling van het seizoen een ware kalvarietocht. Maar we hebben door gebeten en de spits is er af. Nu geleidelijk aan opbouwen en eer we een paar maand verder zijn voelen we de trappers niet meer. De opbouw voor de trip naar Compostella is hiermede van start gegaan...
De Looypaal of vossepaal in Vosselaar, een eeuwenoude arduinen scheidingspaal op de grens met Beerse, Turnhout en Vosselaar.
De Duivelskuil in Vlimmeren, natuurgebied 17 ha groot. Op open plaatsen en langs de randen van de naaldhoutaanplantingen vind je nog struikheide. Ook moerasbos, ven, gagelstrueel en natte graslanden tref je hier aan. De oude kleiput is door de jaren heen geëvolueerd tot een natuurlijk ogend ven met veenmos, zonnedauw...het ven evolueert stilaan naar een hoogveen. Amfibieën zoals de bruine en de groene kikker, alpenwater- en kamsalamander zijn in de duivelskuil thuis. De duivelskuil is belangrijk als broedplaats voor roofvogels als de buizerd en de torenvalk. (foto's: PedroÓ)
is de hoofdstad van Ecuadoren van de Ecuadoriaanse provincie Pachincha. De stad ligt twintig kilometer ten zuiden van de evenaar, op de westelijke helling van de Pachincha, een actieve vulkaan het Andesgebergte. De stad heeft een gemiddelde hoogte van 2.850 meter boven zeeniveau. Volgens de laatste telling (2004) wordt de stad bevolkt door ruim 1,8 miljoen mensen. Daarmee is het de tweede stad van het land, na Guayaquil. Quito heeft een historisch centrum dat na dat van Havana op Cuba het grootste is van Latijns-Amerika 1978 werd het centrum op de werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst. Doordat het stadscentrum geplaagd werd door ernstige criminaliteit, dreigde UNESCO die plaatsing echter ongedaan te maken. Door een grootscheeps beveiligingsoffensief aan het begin van het millennium kon die dreiging gekeerd worden. De ligging van Quito is tamelijk uniek: vlak tegen de evenaar aan, op zeer grote hoogte en omgeven door 14 deels actieve vulkanen. Deze ligging trekt de aandacht van toeristen, maar het brengt ook gevaren met zich mee voor de miljoenenstad. Quito wordt met enige regelmaat getroffen door aardbevingen en asregens. Als gevolg daarvan is het oude centrum minstens vier keer herbouwd geworden. In september2002 vond de laatste grote vulkaanuitbarsting plaats: de vulkaan de Reventador, die 20 jaar rustig was gebleven, kwam tot uitbarsting. De noodtoestand moest worden uitgeroepen in de stad, die volledig door as bedekt werd. Zelfs de meer dan 1.000 kilometer verderop gelegen Galápagos-eilanden kregen met de vallende as te maken.(info: wikipedia)
(meer info: klik op de foto)
Bienvenidos! ZOOM FASHION HOUSE se cambió de casa
Het was dus daar, in hartje Quito, in de het eetcafé-bar-galerie La Naranjilla Mecanica dat ik Nicole R. ontmoette. Een zeer pientere Nederlands jonge dame van 26, met een vooruitziende kijk en een neusje voor zaken doen Na haar VWO-studies ging Nicole verder studeren in Rotterdam en Madrid waar ze het diploma van International Management en Commercieel Economie behaalde. Haar stages liep ze in Israël en Quito. Na haar studies wou ze persé één jaar rondtrekken in Ecuador. In Quito is ze blijven hangen en niet zonder reden Tussendoor ging ze nog wat studeren maar vooral door haar klare kijk in big business ontdekte Nicole het gat in de Ecuadoriaanse markt, fashion in combinatie met eetcafé-bar. Het gevolg hiervan is dat Nicole steeds in Quito verblijft en zo nu en dan nog eens naar Rijswijk afreist. Haar ZOOM FASHION HOUSE werd geopend op 6 februari 2004. Niet zonder slag of stoot heeft ze een tweede fashionboetiek geopend in Guayaquil. Evenmin was iedere inwoner bereid haar te helpen, gelukkig was er Etiel, haar vriend, die haar kon helpen om het Ecuadoriaanse blok te omzeilen. Doorzetting, vernuft en kennis van zaken brengt mee dat Nicole haar derde fashionboetiek weldra wordt geopend in Ceunca V oor de geïntresseerden, de boetieks zijn dagelijks open van 12 tot 00 uur. Je vindt daar een aanbod van kleding en accessoires, een combinatie van Nederlandse merken en Ecuadoriaanse designs
Gisteren tussen 12 en 14 uur hebben de kinderen van de plaatselijke school alhier onder begeleiding van de leerkrachten 'Goria' gezongen. Goria verwijst naar de patroonheilige van de schoolgaande jeugd en de zangers: Gregorius I, kerkleraar en paus van 590 tot 604. In de eerste helft van de 9de eeuw werd in Rome zijn naamfeest bepaald op 12 maart. De viering van dit feest verspreidde zich snel over de hele christelijke wereld, maar verdween dan weer aan het eind van de 19de eeuw, behalve in de streek van Gierle en Schoonbroek (Retie). In Gierle trekken de kinderen getooid met papieren bloemen en palmtakjes na de plechtige mis door de straten van het dorp. Van deur tot deur wordt dan 'Goria' gezongen. De kinderen krijgen geld of eieren. Eieren worden dan aan de volgende deur verkocht zodat op het einde alleen nog geld wordt overgehouden. Dit geld wordt verdeeld onder de zangers en het adoptiekind van de school...
" Zoete Jezus uitverkoren. In een stal zijt Gij geboren. Van een zuivere maget klaar. Gij begint een noot te kraken. Die zeer bitter U zal smaken Binnen drij en dertig jaar."
De Hobokense Polder is zo wat het laatste stuk natuur aan de Antwerpse Zuidkant. Het is gelegen tussen de Schelde, de dichtbevolkte uitlopers van het stad, de kern van Hoboken en de industrieterreinen. In de jaren zestig werden de polders opgehoogd, nuis het er heerlijk wandelen in de "new nature". Door de eeuwen heen werden deze gronden ingepolderd voor gebruik als weide en akkerland. In de 20ste eeuw deed de industrie haar intrede en grote stukken van de Hobokense polder werden ingepalmd door de petromeumindustrie. De resterende poldergronden werden ongelijkmatig opgehoogd met diverse grondsoorten, afkomstig van de aanleg van de ring rond Antwerpen en de Kennedytunnel. Er werd in de Hobokense Polder intensief onderzoek verricht naar vogels, zoogdieren, amfibieën en bepaalde groepen van insekten.Omdat de avifauna het best onderzocht werd, zal hierop de nadruk worden gelegd.Toch eerst iets over de andere diergroepen. De gekende aanwezige zoogdieren zijn o.a. Konijn, Bunzing, Wezel, Bruine rat, Muskusrat en tal van muizen en spitsmuizen.Over het voorkomen van vleermuizen bestaan weinig gegevens. Eén opname duidde enkel op de Gewone dwergvleermuis. Het gebied is door zijn waterrijk karakter belangrijk voor meerdere amfibiesoorten (Groen kikker, Bruine kikker, Gewone pad, Alpenwatersalamander en Kleine watersalamander).Tot eind jaren 80 was ook de Levendbarende hagedis aanwezig, maar deze werd nadien niet meer waargenomen. Fazant is een predator voor deze soort. Het natuurgebied is heel het jaar toegankelijk. In regenperiodes zijn laarzen of waterdichte schoenen onontbeerlijk. Er zijn twee wandeltrajecten van 8 of 12 km. Parking en startplaats aan 'De Schorren', Scheldelei, Hoboken. (info: natuurpunt.be)
Broekskotvijver (foto: natuurpunt.be - klik op de foto voor meer info)
In de ban van het voorjaar... Eindelijk een beetje lente in de tuin...
(foto: PedroÓ) Wat groeit er in mijn kuipje..? Eindelijk hebben ze de bevroren aardkorst doorboort... De zon helpt een (straal)hand om de bloem te openen...
De natuur slaapt... Baby nijlpaard overvallen door strenge nachtvorst... Moeder nijlpaard kijkt wanhopig toe van op de oever...
(foto: PedroÓ) Het Nijlpaard is het meest gevaarlijke dier in heel Afrika. Per jaar vallen er meer doden als gevolg van Nijlpaardbeten dan van welk ander dier dan ook. De belangrijkste oorzaak is dat een Nijlpaard zijn territorium verdedigd. Elke indringer wordt door hem aangevallen. Aangezien Nijlpaarden ca. 6 minuten onderwater kunnen blijven worden mensen in voorbijvarende kano's of bootjes vaak verrast door de bovenkomende Hippo. Met zijn grote bek hapt hij in alles wat hij dan ziet. Ook gaat het Nijlpaard 's-nachts op het land 'grazen', als je hem dan tegen komt schrikt hij en spurt zo snel mogelijk terug naar het veilige water. Sta je op zijn pad dan walst hij gewoon over je heen! (info tekst: marcidelange.nl)
Back to my roots... Als lid van Natuurpunt wil ik even volgende wandeling in de kijker stellen... Het Mechels Broek te Bonheiden, op een boogscheut van Mechelen centrum. Aan het einde van de Jaren zestig werden twee grote zandwinningputten gegraven voor de aanleg van de E19 van Antwerpen naar Brussel. Deze putten zijn nu twee grote en diepe vijvers. De grootste van de twee is bekend als de recreatievijver omdat hij deel uitmaakt van het recreatiecentrum De Nekker. De kleinste, de reservaatvijver, ligt in het huidige natuurgebied en is erg in trek bij heel veel watervogels als rust- en eetplaats. In het voorjaar zie je dat blauwborsten, rietzangers, winterrallen, zomertalingen en nog vele andere prachtige en veeleisende vogels het Mechels Broek uitkiezen om hun gezinnetje uit te breiden. In het najaar blijven visarenden, kiekendieven en heel veel kleinere vogels wat hangen om uit te rusten van de grote trek die ze ondernemen. De winter is dus weer ideaal om grote groepen eenden te zien, waaronder de smient zeker een blikvanger is. De vele sloten die vroeger door de landbouwers gegraven werden zijn samen met de bomputten uit de Tweede Wereldoorlog een ideale leefplaats voor groene kikker, alpenwatersalamander en kleine watersalamander. Zij leven daar in goed gezelschap van stekelbaarzen. (Info: natuurpunt.be)
(Foto) Hier moet je binnen een paar maanden de planten zien en horen groeien
Vrijdag, regenen, regenen nu ja dat kwam eigenlijk goed van pas.
De temperatuur haalde net de 8°C niet maar ik vond het toch een ideaal moment om een border aan te leggen in onze tuin. Een border van 8 m² met daarin 32 planten van verschillende grootte en omvang. Ook van verschillende kleur, wat later een mooi en heerlijk ruikend kleurpalet moet geven aan de tuin.
Negen soorten bloemen waarvan elk drie stuks en als special, de Blauwe Alpendistel (zie ook mijn log dd waarvan er vijf stuks werden aangeplant. Alleen de wortels of knollen. Dus de plant moet zelf zijn weg zoeken
Delphinium of Ridderspoor. Rechtop groeiende bloemaren, tot 80 cm groot.
Gypsophila Paniculata. Gipskruid, bekende borderplant met grote, sterk vertakte bloemstengels. Bloeit met letterlijk duizenden bloemetjes.
Gentiaan. Uit China stamt deze zodenvormende soort. De kruipende stengels hebben smalle, lancetvormige bladeren. In de (na)zomer bloeit hij prachtig met koningsblauwe, trechtervormige bloemen.
Phlox Bright Eyes. Floxen zijn heel gemakkelijke en rijkbloeiende borderplanten die in elke tuingrond prima bloeien. De grote bloemtrossen met lilablauwe bloempjes geuren heerlijk, vandaar dat ze vroeger wel zomerseringen werden genoemd.
Solidago. De Gulden Roede, Guldenroede kondigt het einde van de zomer aan. Op zich is dit geen goed nieuws natuurlijk, maar voor onze bijen en vele andere insecten heeft deze geelbloeiende vaste plant een heel wat positievere boodschap. De eerste bloempjes ervan luiden immers een nectarfeest in dat meerdere weken zal duren.
Astilbe Peach Blossom. Spierstruik, Astilbe is een gemakkelijke plant. Je ziet deze vaste plant dan ook veel in tuinen. Een vochthoudende, humusrijke grond is een belangrijke voorwaarde om langdurig te kunnen pronken met prachtspiraea.
Echinacea Purpurea. Rudbeckia, populaire borderplant met een geneeskrachtige werking. De wortels en bladeren worden in homeopatische middelen verwerkt. Ze bloeien zonder problemen en zijn uitstekende snijbloemen.
Centaurea Macrocephala. Korenbloem, goede langbloeiende snijbloem. De opvallende distelachtige bloeiwijze blijven in de zomer wekenlang goed. Ze trekken bijen en vlinders aan.
Chrisanthemum. Dwergmargriet, grootbloemige margriet, maar nu gekweekt als laagblijvende variëteit. Voor terras- en balkonbakken, maar bloeit natuurlijk even rijk in de border en rotstuin. Regelmatig de uitgebloeide bloemen verwijderen.
Alpendistel "Blue Star". Schitterende, weelderig bloeiende alpenplant met wondermooie, zilverblauwe bloemen. Een voorkeur voor een grondsoort heeft deze soort niet. De bloemen zijn ook in droogboeketten bijzonder geliefd.
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
Vier maanden fietsinactiviteit en wat concluderen we? Dat het verval enorm groot is! Reeds na 15 km zat ik al met 'dikke' benen. Mede door de koude wind werd de eersteling van het seizoen een ware kalvarietocht. Maar we hebben door gebeten en de spits is er af. Nu geleidelijk aan opbouwen en eer we een paar maand verder zijn voelen we de trappers niet meer. De opbouw voor de trip naar Compostella is hiermede van start gegaan...
Quito
De Hobokense Polder is zo wat het laatste stuk natuur aan de Antwerpse Zuidkant. Het is gelegen tussen de Schelde, de dichtbevolkte uitlopers van het stad, de kern van Hoboken en de industrieterreinen. In de jaren zestig werden de polders opgehoogd, nuis het er heerlijk wandelen in de "new nature".
