Hoe zou het nog met de B-partijen zijn?

Peter Frans Anthonissen,
Communicatiegoeroe en reputatiedeskundige

Enkele uittreksels van het interview in het magazine Doorbraak:

• Over de Belgische regeringen: “In landen als Frankrijk, Duitsland of Groot-Brittanië komen linkse partijen aan de macht als (centrum-)rechts slijtageverschijnselen begint te vertonen en omgekeerd. Hier wordt amper of niet afgewisseld in het beleid. Mede door de tweedeling van het land zijn hier – zeker als de grootste uit het land en dus ook Vlaanderen niet meedoet – coalities nodig met zoveel partijen dat de ene regering amper lijkt te verschillen van de overige. In Vlaanderen bestaat sterk de indruk dat alles in België wordt gebetonneerd door de Franstalige overzijde. Partijen die (bijna) steeds deel uitmaken van die eeuwigdurende coalities, verliezen daarom veel aan aantrekkingskracht bij de kiezer.”

• Over CD&V: “Slechts drie jaar geleden was CD&V nog de grootste van Vlaanderen, nu komt ze een straatlengte achter N-VA, levert ze geen Belgische premier meer en vragen mensen zich af of ze nog wel echt weegt op de koers van de federale regering. (…) De zesde staatshervorming haalt absoluut niet het beoogde tempo. Deze zomer moest de zaak zowat rond zijn. Het zal minstens een jaar langer duren en daarna volgen jaren van uitvoering.”

• Over de Sp.a: “Die partij bestaat enerzijds uit vertegenwoordigers van het klassieke partijpolitieke machtsapparaat, die taaie erfenis van een eigenlijk al voorbij verleden. Daar staan de loftsocialisten tegenover, de Freya’s, de Steves, de Patricken, de Kerbachen. Patrick Janssens weigerde zich in zijn campagne socialistisch te noemen en gebruikte de naam van zijn partij amper. Ik kan daar zelfs begrip voor opbrengen.
  De kaarten voor een socialistische partij in Vlaanderen liggen dan ook slecht. Enerzijs heb je het stampubliek van arbeiders, 9-to-5-bedienden, werklozen en rode ambtenaren. In een welvarend Vlaanderen neemt dat kiespotentieel af en daarenboven werd dat klassieke kiespubliek in de jaren 1980 en ’90 weggezogen door het Vlaamse Blok. De sp.a doet amper moeite om die zogenaamde “bange blanke man” terug te winnen.”

• Over de Open VLD: “Verhofstadt werd de uitvoerder van een onverantwoorde PS-sinterklaaspolitiek. Zet het maar op een rijtje: een slecht paars regeringsrapport, Verhofdstadt die nog altijd de sterke man achter de schermen lijkt te zijn maar helemaal geen liberaal verhaal meer laat horen, zwak politiek personeel – dikwijls telgen uit politieke dynastieën die vooral moeten uitpakken met hun familienaam – deelname aan een belastingregering geleid door een PS’er en een beukende oppositiepartij die een verhaal brengt waarin ondernemend werkend en sparend Vlaanderen zich wel herkent. Veel slechter kunnen de kaarten niet liggen.”

geplaatst door Addertje  

We waren beter af met een regering van lopende zaken

In de 500 dagen met een regering van lopende zaken daalden de uitgaven, zakte het tekort sneller en stegen de belastingen minder dan onder de regering-Di Rupo. Moet er nog zand zijn?

Wij vieren dit jaar de 25ste verjaardag dat de PS onafgebroken het federale niveau bestiert. In 1988 ging men de pensioenen hervormen, het arbeiders- en bediendenstatuut gelijkschakelen, de overheidsuitgaven saneren, de belastingdruk verlagen,... Sindsdien lijkt er niet veel ten goede veranderd. Onze belastingdruk behoort tot de top in Europa, qua loonkost zijn we kampioen en de overheidsuitgaven stegen tot historische hoogten. Dit jaar gingen meer dan 4.000 bedrijven failliet, wat de teller sinds het aantreden van Di Rupo op 15.000 brengt. Sinds 2012 daalde het aantal jobs met 16.000 en zitten 200.000 Vlamingen - onder wie 40.000 jongeren - zonder werk.

Echt verwonderd dat de Europese Commissie ons land een ferme tik op de vingers gaf, waren we dus niet. Sociaaleconomisch is het een puinhoop. De regering volgt het afgesproken saneringstraject niet en de sociaaleconomische hervormingen zijn tragisch onvoldoende. Groot was onze verbazing over het antwoord van de regering op de kritiek: ‘t is allemaal de schuld van de N-VA. De 500 dagen van lopende zaken hadden blijkbaar een dermate grote invloed op onze staatsfinanciën, dat 25 jaar PS in het niets verzinkt. Als een ondernemer zo’n budgetanalyse voorgeschoteld krijgt, kan die maar één ding doen. Zijn rekenmachine bovenhalen en tellen. Dat hebben we dan ook maar gedaan

Belastingdruk

Toen de regeringsploeg van Di Rupo begon, bedroeg het overheidstekort 3,88% van het bbp. Dit jaar komt het uit op 2,67%, een vermindering met 1,21%. Maar in de 500 dagen lopende zaken, toen er met voorlopige twaalfden werd gewerkt, verkleinde het tekort met 1,74%. De uitgaven stegen onder Di Rupo dan weer van 49,84% naar 50,54%. Tijdens die befaamde 500 dagen daalden (!) de overheidsuitgaven met 0,14%. Onder Di Rupo steeg de totale belastingdruk van 43,45% van het bbp naar een astronomisch hoge 45,03%. Een toename van 1,58%. In de ruim 500 dagen steeg de belastingdruk weliswaar ook, maar slechts met 0,83%.

Onder Di Rupo steeg de belastingdruk dus dubbel zo hard als in lopende zaken. Nu zal men ons tegenwerpen dat het allemaal de schuld van de spilzieke gemeenten, gewesten en gemeenschappen is. Maar dat is buiten het Planbureau gerekend. Ruim 80% van de uitgavenstijging is de verantwoordelijkheid van de federale regering.

Roodkapje

Één conclusie dringt zich op. Onder Di Rupo stegen de overheidsuitgaven, en toch werd het tekort licht teruggedrongen. Hoe kan dat? Door een gigantische toename van de belastingen. Een ongeziene, maar stiekeme belastinglawine treft de middenklasse. De roerende voorheffing op het spaargeld nam met 66% toe, er kwamen btw-verhogingen, en de aftrekken op kinderopvang, giften, pensioensparen, hypotheek, bedrijfswagen, energiebesparende investeringen, dienstencheques en ga zo maar door, werden verminderd. Dat deze regering zich kapot bespaart is zo ver van de werkelijkheid dat Di Rupo en Roodkapje op weg naar grootmoeder elkaar intussen gekruist zijn. Deze regering belast de middenklasse en de economie kapot.

Dat is het rapport dat de federale regering kan voorleggen. Onder lopende zaken daalden de overheidsuitgaven, verminderde het overheidstekort sneller en namen de belastingen minder sterk toe. Oordeelt u zelf met wie we beter af waren: lopende zaken of de huidige achteruitlopende zaken?

Dat deze regering zich kapot bespaart is zo ver van de werkelijkheid dat Di Rupo en Roodkapje op weg naar grootmoeder elkaar intussen gekruist zijn.

 Bron: tijd.be

Luc Van der Kelen,
Politiek commentator van Het Laatste Nieuws, in De Morgen

Enkele uittreksels:

• “Laat ik zeggen dat ik een aantal waarden uit de tweede helft van de vorige eeuw mis. Een aantal waarden uit de eerste helft ik helemaal niet, maar zijn vandaag – helaas – weer helemaal terug. Ik heb het nu over politieke heldenverering. Over fatsoenlijke instellingen en heren – ik denk aan Voka of Karel Van Eetvelt – die kritiekloos achter een figuur als De wever aanlopen. Ik wordt niet goed van die De Wever-mania. Ze beangstigt me ook.”

• "Ooit heeft Verhofstadt (toen premier, nvdr.) Christian Van Thillo (CEO van de persgroep waartoe HLN behoort, nvdr.) gevraagd om mij kalt zu stellen. Als dat niet zou gebeuren, dan zou zijn bedrijf meteen ook de kous over de kop krijgen. Wel: Van Thillo heeft niet aan die druk toegegeven.”

• DM: Waarom was u zo’n groot probleem voor Open VLD ? (ten tijde van de paarse regering, nvdr.)
  VDK: “Ik had een paar kritische stukken geschreven. Verhofstadt was op dat vlak nog net iets minder erg dan De Gucht. Die is op een dag naar Van Thillo gereden om er mijn ontslag te bepleiten. (…) In ruil zou de partij ervoor zorgen dat Sporza er niet kwam. Sporza is er dus wel gekomen. En ik ben blijven zitten.”

• “Onze samenleving, en zeker links, is te lang te laks geweest tegenover het gevaar van moslimfundamentalisme. We moeten ons hier actiever tegen wapenen, want het kan niet dat we teruggaan naar een samenleving waarin het normaal is dat we elkaar het hoofd inslaan.”

• “Met Jan Briers (Gouverneur van Oost-Vlaanderen) moeten we me dunkt niet te veel compassie hebben. Een gouverneur moet rampen oplossen. En dat is nu toevallig iets waar Briers niets van kent. Als je dan ook nog eens elke dag op tv wilt komen, dan moet je ook niet schrikken als de media zich kritisch tegenover jou opstellen.”

• Ik heb nooit geschreven dat de problemen van het onderwijs de schuld zijn van Pascal Smet (Minister van onderwijs in de Vlaamse regering, nvdr.). Het gaat hier over een politiek probleem. In het onderwijs krijg je niks veranderd omdat de N-VA het onderwijs wil smeden naar haar beeld en gelijkenis.”

• Ik ga het natuurlijk wel allemaal blijven volgen. En ik verdwijn ook niet helemaal uit de krant. Vanaf 1 september start ik met een wekelijkse pagina in Het Laatste Nieuws. Ik zal daar over politiek blijven schrijven, zij het op een wat meer beschouwende manier.”

geplaatst door Addertje