We waren beter af met een regering van lopende zaken

In de 500 dagen met een regering van lopende zaken daalden de uitgaven, zakte het tekort sneller en stegen de belastingen minder dan onder de regering-Di Rupo. Moet er nog zand zijn?

Wij vieren dit jaar de 25ste verjaardag dat de PS onafgebroken het federale niveau bestiert. In 1988 ging men de pensioenen hervormen, het arbeiders- en bediendenstatuut gelijkschakelen, de overheidsuitgaven saneren, de belastingdruk verlagen,... Sindsdien lijkt er niet veel ten goede veranderd. Onze belastingdruk behoort tot de top in Europa, qua loonkost zijn we kampioen en de overheidsuitgaven stegen tot historische hoogten. Dit jaar gingen meer dan 4.000 bedrijven failliet, wat de teller sinds het aantreden van Di Rupo op 15.000 brengt. Sinds 2012 daalde het aantal jobs met 16.000 en zitten 200.000 Vlamingen - onder wie 40.000 jongeren - zonder werk.

Echt verwonderd dat de Europese Commissie ons land een ferme tik op de vingers gaf, waren we dus niet. Sociaaleconomisch is het een puinhoop. De regering volgt het afgesproken saneringstraject niet en de sociaaleconomische hervormingen zijn tragisch onvoldoende. Groot was onze verbazing over het antwoord van de regering op de kritiek: ‘t is allemaal de schuld van de N-VA. De 500 dagen van lopende zaken hadden blijkbaar een dermate grote invloed op onze staatsfinanciën, dat 25 jaar PS in het niets verzinkt. Als een ondernemer zo’n budgetanalyse voorgeschoteld krijgt, kan die maar één ding doen. Zijn rekenmachine bovenhalen en tellen. Dat hebben we dan ook maar gedaan

Belastingdruk

Toen de regeringsploeg van Di Rupo begon, bedroeg het overheidstekort 3,88% van het bbp. Dit jaar komt het uit op 2,67%, een vermindering met 1,21%. Maar in de 500 dagen lopende zaken, toen er met voorlopige twaalfden werd gewerkt, verkleinde het tekort met 1,74%. De uitgaven stegen onder Di Rupo dan weer van 49,84% naar 50,54%. Tijdens die befaamde 500 dagen daalden (!) de overheidsuitgaven met 0,14%. Onder Di Rupo steeg de totale belastingdruk van 43,45% van het bbp naar een astronomisch hoge 45,03%. Een toename van 1,58%. In de ruim 500 dagen steeg de belastingdruk weliswaar ook, maar slechts met 0,83%.

Onder Di Rupo steeg de belastingdruk dus dubbel zo hard als in lopende zaken. Nu zal men ons tegenwerpen dat het allemaal de schuld van de spilzieke gemeenten, gewesten en gemeenschappen is. Maar dat is buiten het Planbureau gerekend. Ruim 80% van de uitgavenstijging is de verantwoordelijkheid van de federale regering.

Roodkapje

Één conclusie dringt zich op. Onder Di Rupo stegen de overheidsuitgaven, en toch werd het tekort licht teruggedrongen. Hoe kan dat? Door een gigantische toename van de belastingen. Een ongeziene, maar stiekeme belastinglawine treft de middenklasse. De roerende voorheffing op het spaargeld nam met 66% toe, er kwamen btw-verhogingen, en de aftrekken op kinderopvang, giften, pensioensparen, hypotheek, bedrijfswagen, energiebesparende investeringen, dienstencheques en ga zo maar door, werden verminderd. Dat deze regering zich kapot bespaart is zo ver van de werkelijkheid dat Di Rupo en Roodkapje op weg naar grootmoeder elkaar intussen gekruist zijn. Deze regering belast de middenklasse en de economie kapot.

Dat is het rapport dat de federale regering kan voorleggen. Onder lopende zaken daalden de overheidsuitgaven, verminderde het overheidstekort sneller en namen de belastingen minder sterk toe. Oordeelt u zelf met wie we beter af waren: lopende zaken of de huidige achteruitlopende zaken?

Dat deze regering zich kapot bespaart is zo ver van de werkelijkheid dat Di Rupo en Roodkapje op weg naar grootmoeder elkaar intussen gekruist zijn.

 Bron: tijd.be

Luc Van der Kelen,
Politiek commentator van Het Laatste Nieuws, in De Morgen

Enkele uittreksels:

• “Laat ik zeggen dat ik een aantal waarden uit de tweede helft van de vorige eeuw mis. Een aantal waarden uit de eerste helft ik helemaal niet, maar zijn vandaag – helaas – weer helemaal terug. Ik heb het nu over politieke heldenverering. Over fatsoenlijke instellingen en heren – ik denk aan Voka of Karel Van Eetvelt – die kritiekloos achter een figuur als De wever aanlopen. Ik wordt niet goed van die De Wever-mania. Ze beangstigt me ook.”

• "Ooit heeft Verhofstadt (toen premier, nvdr.) Christian Van Thillo (CEO van de persgroep waartoe HLN behoort, nvdr.) gevraagd om mij kalt zu stellen. Als dat niet zou gebeuren, dan zou zijn bedrijf meteen ook de kous over de kop krijgen. Wel: Van Thillo heeft niet aan die druk toegegeven.”

• DM: Waarom was u zo’n groot probleem voor Open VLD ? (ten tijde van de paarse regering, nvdr.)
  VDK: “Ik had een paar kritische stukken geschreven. Verhofstadt was op dat vlak nog net iets minder erg dan De Gucht. Die is op een dag naar Van Thillo gereden om er mijn ontslag te bepleiten. (…) In ruil zou de partij ervoor zorgen dat Sporza er niet kwam. Sporza is er dus wel gekomen. En ik ben blijven zitten.”

• “Onze samenleving, en zeker links, is te lang te laks geweest tegenover het gevaar van moslimfundamentalisme. We moeten ons hier actiever tegen wapenen, want het kan niet dat we teruggaan naar een samenleving waarin het normaal is dat we elkaar het hoofd inslaan.”

• “Met Jan Briers (Gouverneur van Oost-Vlaanderen) moeten we me dunkt niet te veel compassie hebben. Een gouverneur moet rampen oplossen. En dat is nu toevallig iets waar Briers niets van kent. Als je dan ook nog eens elke dag op tv wilt komen, dan moet je ook niet schrikken als de media zich kritisch tegenover jou opstellen.”

• Ik heb nooit geschreven dat de problemen van het onderwijs de schuld zijn van Pascal Smet (Minister van onderwijs in de Vlaamse regering, nvdr.). Het gaat hier over een politiek probleem. In het onderwijs krijg je niks veranderd omdat de N-VA het onderwijs wil smeden naar haar beeld en gelijkenis.”

• Ik ga het natuurlijk wel allemaal blijven volgen. En ik verdwijn ook niet helemaal uit de krant. Vanaf 1 september start ik met een wekelijkse pagina in Het Laatste Nieuws. Ik zal daar over politiek blijven schrijven, zij het op een wat meer beschouwende manier.”

geplaatst door Addertje  

Het venijn van de vierde macht

De pers wordt wel eens de vierde macht genoemd. En wie dacht dat Bart De Wever zich in de luwte zou kunnen voorbereiden op de moeder aller verkiezingen heeft het mis. Hoewel de meerderheid van de pers altijd al haar best heeft gedaan om De Wever en de N-VA stokken in de wielen te steken (de wagen bolt te goed) is ze nu al in een hogere versnelling geschakeld. En wees gerust, de Franstaligen laten zich niet onbetuigd!

Hoewel geen enkele Franstalige kiezer voor De Wever kan stemmen (tenzij ik iets heb gemist, of heeft het eerder met (Vlaamse) centen te maken, 't is maar een gok...?), toch wordt de politicus onder de taalgrens nu al afgemaakt. Al na 6 maanden Antwerps beleid achten sommige Franstalige journalisten zichzelf in staat om te besluiten 1. dat De Wever het niet kan, 2. dat hijzelf en zijn partij zijn uitgezongen en 3. dat hij mogelijk zelfs  zal crashen bij de volgende verkiezingen.

De pers gebruikt ook de peiling van VRT-De Standaard van vorig weekend als wapen voor het afschilderen van een "verzwakte" De Wever: tegenover de vorige peiling (september 2012) zakt de - inderdaad - N-VA 4%. Wat wijselijk wordt verzwegen: de N-VA scoort nog altijd een winst van bijna 4% sedert de “tsunami” die de partij veroorzaakte bij de verkiezingen in 2010. Van een tsunami is in de pers echter vandaag al lang geen sprake meer. Negatieve berichtgeving komt hen beter uit. Intellectuele eerlijkheid is ook in de journalistiek een zéér relatief begrip…

Le Vif plubliceert op zijn website vandaag twee artikelen waarvan de titels aan duidelijkheid niets te wensen overlaten:

Début de crash test pour la N-VA (van Thierry Fiorilli)

Anvers, cimetière des ambitions de De Wever (van Alain Mouton)

Een samengevatte vertaling van dit tweede artikel is terug te vinden op Knack.be onder de titel “Antwerpen, het Waterloo van Bart De Wever?”

Besluit:
Bart De Wever en de N-VA zullen de komende maanden, en dit tot aan de verkiezingen, niet hoeven te rekenen op enige mildheid, laat staan goodwill. Noch van de Vlaamse noch de Franstalige pers. Alleen al de forse headlines spreken boekdelen. Het venijn van de vierde macht.



Addertje

geplaatst door Addertje  

Voetbal en dubbele (politieke) agenda’s

Opwarming in de aanloop naar mei 2014

De Koninklijke Belgische Voetbalbond (KBVB) rijdt met zijn dubbele agenda ondubbelzinnig voor het Belgische establishment:

Addertje

geplaatst door Addertje  

Beslist het Herrenvolk?

De Brusselse regering besliste om een nieuwe nationale voetbaltempel te bouwen in Vlaanderen. Ze zijn immers eigenaar van een grote lap grond te Grimbergen die nu dienst doet als parking voor de Heizelsite. Daarenboven kadert deze beslissing in een globaal project waarbij ook een nieuw inkoopcentrum en woningen gebouwd worden. Maar deze liggen binnen de grenzen van het Brussels gewest. Wie dacht dat journalisten enige vraagtekens zouden plaatsen bij deze beslissing komt bedrogen uit. Reacties van politici en lezers waren er wel. Dat dit groots project ook een rechtstreekse concurrent wordt van UPlace zal zelfs sommige Vlamingen die lijden aan een selectief NIMBY syndroom goed uitkomen. 5 km verderaf van Leuven maakt blijkbaar een verschil.

Dat dergelijke unilaterale beslissing de wankele verhoudingen tussen Vlaanderen en Brussel opnieuw belast zal de Brusselse independentisten een zorg wezen. Wie er even bij stil staat kan toch niet anders dan deze besluitvorming bestempelen als een teken van arrogantie en expansiedrang? Is het misschien normaal dat één – dan nog hoofdstedelijk - gewest zomaar beslist waar de nationale voetbalploeg gehuisvest wordt. Of zal het Brussels gewest ervoor betalen, laat staan opdraaien voor de exploitatiekosten? Vanzelfsprekend niet; een Herrenvolk laat altijd zijn slaven opdraaien voor de kosten.

Waar men in de media evenmin veel aandacht aan schenkt: deze tempel moet ook de thuishaven worden voor grootse muziekevenementen, daarom voorziet men een overkapping. Maar dat is zo duur dat men de oppervlakte beperkte waardoor de atletiekpiste (voor de memorial Vandamme) geschrapt werd. Benieuwd of binnenkort dezelfde Vlaamse politici met een NIMBY syndroom ook hun stem zullen laten horen om het Brussels patriottisme te temperen. In elk geval zal het stadion niet dienen ter ondersteuning van enig Vlaams patriottisme, want het armlastig Brussel weigerde zopas nog om het partijcongres van N-VA te herbergen op de Heizel. Wie herinnert zich nog dat Brussel weigerde om een afdeling van de Vlaamse Vlerick-school te huisvesten in het leegstaande Beursgebouw? Vlamingen zijn in Brussel niet welkom, maar anti-Vlaamse Brusselse Heren mogen in Grimbergen hun goesting doen? Is dat de bedoeling van de metropolitane gemeenschap die ook de traditionele Vlaamse partijen goedkeurden? Meer lusten voor het Herrenvolk en meer lasten voor de slaafjes?

Dat N-VA nogal terughoudend reageert valt te begrijpen. Het is niet het moment om door een weigering bijkomende munitie te geven aan Kompany en Co; de jokers van het Belgisch establishment. Toch is deze beslissing niet goed te praten. Waarom moet België een nationale voetbaltempel hebben als andere succesvoller landen, zoals Duitsland en Nederland, er geen hebben. Zijn we te rijk. Heeft Brussel geld te veel of is het megalomanie op kosten van derden? Voor die paar matchen per jaar doet een verstandig mens toch geen zotte kosten? Er is nochtans een waardig alternatief: bouw een nieuw stadion in de grootste stad van Vlaanderen, zodat Antwerpen zijn voetbalambities kan waarmaken en waar tegelijk de nationale ploeg zijn thuismatchen kan spelen. Tenslotte is het toch Vlaanderen (rechtstreeks EN via het federale budget) dat het meest zal betalen voor de bouw en exploitatie van een nieuwe voetbaltempel. Welkom, Vincent Kompany, ’t Stad is dan inderdaad ook van jullie!

Pjotr op anders-nieuws-extra

(eigen markeringen)

geplaatst door Addertje  

Vlaamse pers bant kritische lezer/kiezer in aanloop naar de verkiezingen

_{Is het u ook al opgevallen dat de digitale media steeds meer de mogelijkheid voor lezers om op artikels te reageren van het internet verbandt ? De lezer wordt met andere woorden monddood gemaakt. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat achter deze maatregel enige manipulatie schuilgaat in de aanloop naar de verkiezingen van mei volgend jaar. Het publiek moet dom worden gehouden en zal de komende maanden moeten slikken wat de Vlaamse pers voorkauwt. Met zo weinig mogelijk kritische geluiden of zelfs tegenspraak. Ik had het op mijn blog al eerder over dit muilkorven van de lezers.}

_{Onafgezien van de soms ruwe reacties (maar dan is er de moderator om in te grijpen) was bij de meerderheid van de lezers de strekking in de opinies ondubbelzinnig: zij zijn de traditionele partijen en het wanbeleid (zowel sociaal-economisch als communautair) van deze Franstalige belastingregering al lang grondig beu. Zij uitten op de krantenfora systematisch hun ongenoegen betuigden tegelijk hun steun voor Bart De Wever en de N-VA. Ze geven die partij op die manier tenminste het voordeel van de twijfel. Op die manier willen zij en masse sensibiliseren voor een “nieuwe Vlaamse politiek”, wars van Franstalige inmenging. Confederalisme quoi.}

_{De laatste maanden is de mogelijkheid voor de lezers om op artikels te reageren door verschillende media stopgezet, waaronder:}

• _{Gazet van Antwerpen (gva.be)}

• _{De Standaard (standaard.be) ("en stoemelings" afgeschaft bij start nieuwe website)}

• _{de redactie.be (zij houden de schijn hoog door onder de opiniebijdragen een tool te plaatsen om te reageren, maar die is niet actief)}

• _{Het Nieuwsblad (nieuwsblad.be) biedt nog slechts een selectieve mogelijkheid om te reageren. Reageren is wel nog mogelijk op artikels die politiek minder relevant lijken of op artikels die een welbepaalde partij in een minder positief daglicht kunnen stellen. Opvallend is ook dat zelfs de strekking van de reacties lijkt te zijn gekeerd. Toeval ? Een voorbeeld van vandaag: “N-VA-schepen: Frituur Grote Markt in plaats van Grand Place graag” (lezer kan wel reageren) en “Karel De Gucht ongenadig voor Bart De Wever” (lezer kan niet reageren)}

_{Bieden nog wel de mogelijkheid om te reageren op hun website: De Tijd, Knack, Het Laatste Nieuws. De vraag is voor hoelang nog}

<sub>In de Franstalige pers daarentegen blijft de free speech alsnog gewaarborgd. Dit lijkt mijn vermoeden te bevestigen dat er meer aan de hand is dan enkel het weren van “groffe” commentaren van lezers op de websites.

Maar geef toe, het establishment moet nu echt wel alles in het werk stellen want het “hogere belang” staat op het spel staat.</sub>

_Addertje

geplaatst door Addertje  

Hierna volgen enkele uittreksels uit de ontluisterende analyse van professor Bart Maddens naar aanleiding van de studie van Dave Sinardet, net als Maddens politoloog.

Een nieuwe staatshervorming in 2033 ?

Bart Maddens
Hoogleraar politieke wetenschappen KULeuven

• Een nieuwe studie van professor Dave Sinardet ontkracht het beeld dat Vlaamse politie hoge communautaire eisen hebben en Franstalige politici niet. (…) De breuklijn tussen de staatshervormers en de demandeurs de rien heeft zich verlegd. Dat was aanvankelijk grotendeels een communautaire breuklijn : de Vlamingen vroegen veel, de Franstaligen niets. Maar langs Vlaamse kant zijn de traditionele partijen van kamp veranderd. Het gevolg is dat de kloof nu loopt tussen de zogenaamde V-partijen (N-VA, Vlaams Belang en LDD) en al de rest. Op basis van een anonieme bevraging van parlementsleden toonde hij (Sinardet) aan dat de vraag naar een zeer verregaande staatshervorming vooral leeft bij N-VA en Vlaams Belang, terwijl de andere partijen meer neigen naar het communautaire status quo.

• Tot eind vorig jaar waren er nog redenen om te denken dat CD&V met één been in het V-kamp stond. Vooral Kris Peeters toonde zich maar een koele minnaar van de zesde staatshervorming. Zijn honger naar een Copernicaanse omwenteling leek nog lang niet gestild. Er werd zelfs gespeculeerd over een geheim akkoord tussen hem en Bart De Wever. In januari maakte CD&V echter een einde aan die speculaties. De partij zegt nu duidelijk geen vragende partij te zijn voor een nieuwe staatshervorming tijdens de volgende legislatuur. Sindsdien staan de V-partijen helemaal geïsoleerd en gaapt er een quasi onoverbrugbare kloof tussen de radicale hervormers en de voorstanders van het institutionele status quo.

• Vandaag beweert CD&V dat er met de zesde staatshervorming uitvoering is gegeven aan de vijf resoluties van 1999 (zie hierover bijvoorbeeld de blog van Eric Van Rompuy op 27 januari). Dit klopt natuurlijk niet. Deze staatshervorming is maar klein bier in vergelijking met wat in de resoluties werd gevraagd. Het Vlaams Parlement eiste onder meer de volledige overheveling van de personenbelasting en de ziekteverzekering. Sterker nog, de zesde staatshervorming staat in bepaalde opzichten haaks op de vijf resoluties. Daarin werd gepleit voor een meer ondergeschikt statuut voor Brussel, terwijl het Brussels Gewest nu juist enorm wordt versterkt, zowel financieel als institutioneel.

• Als het van Wouter Beke afhangt komt de zevende staatshervorming er over twintig jaar, in 2033. Dit lijkt me eerlijk gezegd een behoorlijk realistische timing. De kans dat de N-VA incontournable wordt in 2014 is klein, en daarna is het momentum van die partij wellicht voorbij. De traditionele partijen zeggen nu al dat ze zich van 2014 tot 2019 vooral zullen toeleggen op de uitvoering van de huidige staatshervorming. Het is goed mogelijk dat het denkwerk over een nieuwe staatshervorming pas echt op dreef zal komen tijdens de daaropvolgende legislatuur, van 2019 tot 2024.

• Het is pas na de verkiezingen van 2024 dat er enige sense of urgency zal ontstaan rond de staatshervorming. Rond 2024 komt een einde aan de overgangsperiode in de financieringswet waarbij de solidariteitsbijdrage aan het Waals en Brussels Gewest nominaal constant blijft. Daarna begint een periode van tien jaar, tot 2034, waarbij die solidariteitsbijdrage geleidelijk aan daalt naar 80%. Het lijkt waarschijnlijk dat de Franstaligen vanaf 2024 zullen aansturen op een verlenging van die overgangsperiode.

• Maar wat voor staatshervorming zal dat dan zijn ? (…) Het onderzoek van Dave Sinardet toont aan dat het animo nu al niet zo groot is bij de traditionele partijen om de autonomie van de deelstaten fors uit te breiden. Wie weet gaat de slinger tegen 2033 helemaal de andere richting uit en zullen de gevestigde partijen eerder aansturen op een versterking van het Belgische niveau.

• Maar is het ooit anders geweest ? Als de traditionele partijen in het verleden bevoegdheden hebben overgeheveld naar Vlaanderen, dan was dat niet zozeer uit overtuiging, maar wel omdat ze onder druk stonden van de Vlaams-nationale partijen. Het was de opmars van de Volksunie in de jaren zestig die aan de basis lag van de staatshervormingen in de jaren zeventig en tachtig. Vanaf de jaren negentig stelden de traditionele partijen zich Vlaamsgezind op om zoveel mogelijk brokstukken van diezelfde Volksunie te kunnen binnenrijven. En als de zesde staatshervorming België verder uitkleedt, dan is dat enkel en alleen omdat de onderhandelaars de hete adem van de N-VA in de nek voelden.

Bron: de redactie.be

geplaatst door Addertje  

«Peilingen hebben nooit voorspellende waarde»

Filip van Laenen

«Peilingen hebben nooit voorspellende waarde», zo verkondigde VRT-journalist Ivan de Vadder nog eens voor alle zekerheid verleden week op Twitter. Het is waarschijnlijk daarom dat niet alleen De Standaard–VRT maar ook La Libre Belgique 24 mei uitkozen om nog eens de resultaten van een peiling te publiceren, precies één jaar en één dag voor de volgende Europese verkiezingen.

Het begint stilaan een gewoonte te worden dat aan Vlaamse zijde vooral ingezoomd wordt op het resultaat van de N-VA. Dat heeft natuurlijk zijn verklaring: de partij domineert op dit ogenblik het politieke landschap. Naargelang de eigen politieke voorkeur hoopt/vreest men dan ook in 2014 een verderzetting van de gele vloedgolf van 2010 in Vlaanderen.

Wat die vloedgolf betreft lijkt het erop dat de N-VA-motor op dit ogenblik een beetje sputtert, of toch in de peilingen. De partij blijft afgetekend de grootste –ongeveer tweemaal zo groot als eerste achtervolger CD&V– maar de neergang tegenover eerdere peilingen valt niet meer te ontkennen. Partijvoorzitter Bart de Wever heeft dan ook gelijk dat de resultaten van deze peilingen de partij eindelijk terug met de voeten op de grond zet, want we herinneren ons nog de beruchte veertig procent van Geert Bourgeois. Maar we kunnen anderzijds een vergelijking met LDD moeilijk van ons afslaan. Die partij piekte ook in de peilingen tussen twee verkiezingen door, om vervolgens in mekaar te zakken en vandaag op sterven na dood verklaard te zijn. De komende maanden is het voor de partij dan ook van cruciaal belang te stabiliseren op een voldoende hoog niveau. Anders dreigt het gevaar de stempel van verliezer opgedrukt te krijgen, en dat is zelden een goed uitgangspunt om de verkiezingen tegemoet te gaan.

Doen de concurrenten het dan zoveel beter? Bij CD&V vindt men van zichzelf dat men goed bezig is dankzij Operatie Innesto. Het is echter twijfelachtig of die operatie ook echt aanslaat bij het bredere publiek. Neem nu het beruchte voorstel over de inkorting van de zomervakantie: die ging eerst gereduceerd worden van negen naar zes weken, maar anderzijds gecompenseerd door meer vakantiedagen tijdens het schooljaar, om uiteindelijk misschien alleen maar te gelden voor de lagere school. We willen niet zeggen dat men hier vliegen probeert te vangen met azijn, maar met wat flauw suikerwater dat dan nog eens homeopathisch verdund werd zal men er niet geraken. De partij blijft dan ook hangen op haar resultaat van 2010, rond de 16%. Dat is een pak onder het resultaat van de provincieraadsverkiezingen van verleden jaar, een resultaat waar ze zelf zo graag naar verwijst om haar «heropstanding» te bewijzen.

Ook bij de sp.a loopt het niet lekker. De partij blijft op een historisch laag resultaat, wat dus een verdere verzwakking ten opzichte van 2010 inhoudt. De nieuwe beginselverklaring, nochtans in de media druk besproken (en bewierookt), helpt daar ook al niet veel. Of is het misschien net dat: druk besproken in de media, maar voor de modale Vlaming eigenlijk niet eens half relevant? En het is maar de vraag of bijvoorbeeld de hardnekkige verdediging van de garantie van spaarboekjes boven de 100.000 euro door partijvoorzitter Bruno Tobback al veel relevanter is voor diezelfde modale Vlaming…

Nog een partij op de sukkel: de Open Vld, al veert de partij deze keer gemiddeld gezien een beetje op tegenover de desastreuze resultaten van pakweg een jaar geleden. Maar de partij blijft flirten met de psychologische drempel van de tien procent, en vooral: de partij eindigde ex æquo met Vlaams Belang bij La Libre Belgique en virtueel ex æquo bij De Standaard–VRT. Je vraagt je af hoe partijvoorzitster Gwendolyn Rutten vervolgens zo zelfzeker kan komen verklaren dat de Vlaming duidelijk nog niet met de verkiezingen bezig is, terwijl haar resultaat aantoont dat zij eigenlijk geen flauw vermoeden heeft van wat er zich werkelijk in het hoofd van diezelfde Vlaming afspeelt. Ik voorzie hoe dan ook niet veel verbetering voor de Open Vld zolang Gwendolyn Rutten daar de dienst blijft uitmaken.

Ook Vlaams Belang blijft zwalpen rond of nu net boven de tien procent. Net zoals Open Vld is de partij bezig aan een voorzichtige remonte. De partij kan zich vooral optrekken aan de 12,9% bij La Libre Belgique, het beste resultaat in meer dan twee jaar en zelfs een lichte verbetering tegenover 2010. Maar ook bij het Vlaams Belang maakt één goede peiling de heropstanding nog niet, net zoals één zwaluw de lente niet maakt.

Bron: Inflandersfields.eu

geplaatst door Addertje  

"Misschien moet ik ook eens overwegen om de kranten buiten te gooien"

geplaatst door Addertje  

Of, waarom Franstaligen en Vlamingen elkaar niet (meer) begrijpen

Is het te verwonderen dat Franstaligen en Vlamingen elkaar hoe langer hoe minder begrijpen ? Het  heeft duidelijk niet (enkel) met de taal te maken.

Bij het lezen van enkele krantentitels dit weekend dacht ik spontaan aan het surrealisme van René Magritte: “Ceci n’est pas une pipe” ("Dit hier is geen pijp"). ’t Hangt er inderdaad maar van af hoe je een en ander bekijkt.

Drie voorbeelden:

• Het spaarboekje (hoewel beide berichten gebaseerd zijn op hetzelfde interview van Minister Geens met DS)

- In de Nederlandstalige kranten lezen we het onheilspellend bericht:

“Fiscaal voordeel spaarboekje in gevaar”

         - In de Franstalige kranten klinkt het heel wat optimischer:

“Le plan Geens pour relancer le bon de caisse”

 (Het plan Geens om de kasbon te stimuleren)

• De financiën van de politieke partijen (hoewel de verschillende info gebaseerd is op dezelfde bron)

- Aan Vlaamse kant weet de pers te melden: “N-VA is de rijkste partij”

- Bij de Franstaligen wordt dat plots: “Le PS, le parti le plus riche” (De PS, de rijkste partij)

• De treinramp van de voorbije week (hoewel telkens over dezelfde treinramp wordt bericht)

- De Vlaamse media spreekt/schrijft steeds over de treinramp in “Wetteren”

- De Franstaligen hebben het systematisch over de treinramp in “Schellebelle”

Deze drie voorbeelden enkel om te illustreren dat aan beide zijden van de taalgrens de pers sommige feiten en gegevens op een (totaal) andere manier voorstelt voor de lezer/kijker. Op die manier levert de media (gewild of ongewild) een forse bijdrage tot het alsmaar meer uit elkaar groeien van de twee landsgedeelten en de misverstanden tussen beide. 

Besluit:

Addertje

geplaatst door Addertje  

geplaatst door Addertje  

De Vlaamse pers en de traditionele partijen hebben één zaak gemeen:
Hun dubbele agenda

Man, man, man, het Vlaamse journalistenclubje staat weer in rep en roer. Nu weer naar aanleiding van de treinramp in Wetteren. Het is pijnlijk vast te stellen hoe deze ramp wordt aangegrepen, om niet te zeggen misbruikt, voor politieke motieven. In tempore non suspecto was er van het clubje niemand te bespeuren om de politieke verantwoordelijken die het huidige rampenbeleid destijds hebben uitgestippeld aan te klagen. We verwijzen in dit verband naar de uitspraak van Luc Rombout, Rampencoördinator van de NAVO aan het eind van deze bijdrage.

Net zoals de karabiniers van Offenbach komt het journalistenregiment ook nu weer te laat, als het kalf verdronken is. Nu schreeuwen ze om ter hards, gaan ze voor de beste scoop in hun krant, uiteraard op de eerste pagina. Waar zaten die arrogante hypocriete grote lichten om vóór deze ramp te komen uitleggen wat de tekortkomingen van het rampenplan zijn ? Bovendien weten zij blijkbaar hoe het dan wel moet.

Enkele voorbeelden van de denigrerende en laffe manier waarop dezer dagen de Vlaamse journalisten reageren:

De Standaard (Guy Tegenbosch): “Dit kan toch echt niet. Stuur verdorie meteen de beste experts van het land – niet van Oost-Vlaanderen – naar Wetteren!”

Wel mijnheer Tegenbosch, waarom schrijft u - pas - vandaag dat het rampenplan en de teams niet of niet genoeg voorbereid zijn op chemische rampen. Waarom deed u dat – samen met uw spitsbroeders – niet eerder ? Jullie zijn uitstekend in het aanklagen van zaken… achteraf.

De Morgen: ‘Moeten politiek geparachuteerde creaturen hulpdiensten coördineren?’

Tiens, na de hetze die dit dagblad voerde tegen de kandidatuur van Jan Briers als gouverneur stelt zij zich vandaag plots een vraag waar zij blijkbaar nooit eerder was opgekomen.

Het Laatste Nieuws: ‘Treinongeval is nog iets anders dan het organiseren van een reeks concerten’. Tja wat moeten we daarmee… deze sneer naar Briers. Hadden ze dan beter een journalist genomen ? Die kan het in elk geval na de feiten wel uitstekend uitleggen.

De Vlaamse journalisten zijn misschien experten, maar dan wel in zaken die ze voor de lezer, de luisteraar en de kijker heel goed verborgen kunnen houden. Ze zijn echter geen expert in objectieve informatie-garing en –verspreiding en nog minder in ernstige onderzoeksjournalistiek.

Het feit dat in volle rampencrisis, op het hoofd van de slachtoffers, de zwarte piet al wordt bovengehaald doet sterk vermoeden dat hier een dubbele agenda wordt gehanteerd. Een politieke agenda. En deze is dezelfde als die van de traditionele partijen. Nu, de politique politicienne van deze laatsten is ons voldoende bekend. Voor een “onafhankelijke” pers is dit echter ongehoord. Maar zolang dit gebeurt met het oog op het “hogere belang” zal evenmin de Raad voor de Journalistiek (=onafhankelijke instelling voor zelfregulering van de media) daar een punt van maken.

Hoe positief Bart Brinckman (De Standaard) het deze week in Terzake ook probeerde voor te stellen: de Vlaamse pers is ernstig ziek.


Addertje

geplaatst door Addertje  

Het staatsmanschap van Di Rupo en zijn Vlaamse medeplichtigen

• Dat de Belgische begroting bij ongewijzigd beleid de neiging heeft te ontsporen, is te wijten aan de vanzelf stijgende sociale uitgaven en aan de reflex van de regering om continu naar eenmalige maatregelen te grijpen om het tekort in een bepaald jaar te verminderen.

• De kreet “we besparen ons kapot” is in een Belgische context totaal uit de lucht gegrepen. Zolang gelijk welke regering er niet in slaagt de uitgaven onder controle te krijgen, blijft de Belgische economie ertoe veroordeeld gebukt te gaan onder een zware belastingdruk. Er vormt zich intussen steeds meer bewijsmateriaal dat de hoge kostenstructuur onze internationale concurrentiepositie en ons groeipotentieel op lange termijn ernstig ondermijnt.

• Kortom de regering-Di Rupo raakte niet verder dan het minimaal vereiste knip- en plakwerk, en schoof het moeilijke begrotingswerk grotendeels voor zich uit. Ze tekent dan ook voor de zoveelste verloren legislatuur voor de Belgisch staatskas.

(Daan Killemaes, adjunct-hoofdredacteur, in Trends)

geplaatst door Addertje  

Politici met humor

geplaatst door Addertje  

Free speech ? Sorry, nu even niet (tot mei 2014 ?)

De macht van de sociale media kan moeilijk worden onderschat. Ook online reacties van lezers op elektronische kranten behoren daartoe. De invloed van de lezer op andere lezers via online reacties is niet te onderschatten. Sommige kranten proberen dezer dagen zo geruisloos mogelijk de free speech echter aan banden leggen. De start van een weloverwogen strategie ?

Is het ook u al opgevallen dat lezers van elektronische media, vooral dan de Vlaamse kranten, hoe langer hoe minder de mogelijkheid krijgen om online te reageren op artikels ? Zou het toeval zijn dat, in de aanloop naar de (groot)moeder aller verkiezingen van 2014, de Belgisch gezinde en doorgaans links georiënteerde media,  maatregelen neemt om de lezer online monddood te maken ? Al dan niet “en stoemelings” ? Vooral dan als het over politiek gelieerde onderwerpen gaat ? Zou het kunnen dat de “traditionele” media de “partners in crime” van de traditionele partijen zullen zijn in de aanloop naar mei 2014 ? 

Doel: 1. Blok vormen tegen de N-VA, de partij die voor verandering gaat, voor confederalisme ? 2014 wordt immers het momentum voor deze partij. Want daarna volgt een periode van vijf jaar zonder verkiezingen. 2. Het "klootjesvolk" dom houden tot na de verkiezingen. 

Zien wij spoken ? Wij durven het betwijfelen. In dit onland kan men zich aan alles verwachten. Wie soms zijn oog laat vallen op de online reacties van lezers kan moeilijk ontkennen dat het merendeel ervan anti-Belgisch is en tegen de linkse kerk en de traditionele partijen in het algemeen is gericht. Toegeven, het niveau van bepaalde reacties is bedroevend laag. Enig niveau is een must. De moderator van de krant kan echter aan de hand van objectieve criteria ingrijpen. Maar om dan maar het kind met het badwater weg te gooien is bedenkelijk.

Naar onze bescheiden mening bestaat toeval in deze niet. Waarom ? Er staat in 2014 (te) veel op het spel voor het establishment. Nu al wordt een en ander in gereedheid gebracht om het status-quo na 2014 te behouden. En een meerderheid van de Vlaamse pers is maar al te graag bereid zich voor die kar te laten spannen. In naam van de tolerantie ? 

Er wachten ons zeer boeiende maanden in de aanloop naar 2014.

Addertje

De Standaard Online vernieuwt (28/4/2013) 

geplaatst door Addertje  

“Werkloze leden brengen het meest op voor de vakbond”

Bart De Wever
Voorzitter N-VA en burgemeester van Antwerpen

(...) "Dat leidt tot een heel rare situatie dat één derde van alle leden van een vakbond geen werk hebben. Nochtans is dat een werknemersorganisatie. Maar een derde heeft geen werk, en dat zijn de interessantste leden, want die brengen het meest op voor de vakbond.

Dat leidt ertoe dat als je met een Belgische vakbond gaat onderhandelen, het belang van de passieven dikwijls vooropstaat. Als je met een Duitse vakbond onderhandelt, gaat het maar over één ding: behoud van jobs, creatie van jobs.

Dan zie je dat je belangrijke sociaal-economische hervormingen in Duitsland met de vakbonden onderhandeld krijgt, uitgevoerd krijgt, Duitsland zeer competitief is, terwijl hier het sociaal overleg gewoon één groot blokkeringsmechanisme is geworden, je krijgt niets hervormd, en het grote deficit wordt naar de staat doorgeschoven, en onze staatsschuld stapelt zich op, en dat wordt als een molensteen rond de volgende generatie gehangen.

Dat is het probleem aan dit systeem: dit is sociaal corporatisme, dat heeft met het middenveld op zichzelf niets te maken. (...)

Ik ben absoluut voor middenveld. Ik ben geen socialist, ik geloof niet in de staat die alles moet beheren. Ik geloof ook niet in het individu dat alles voor zichzelf moet regelen, zoals Thatcher, of zoals Verhofstadt ooit, toen hij nog liberaal was. Wij zijn communautaristen, wij geloven echt wel in spontane verbanden die mensen maken om hun belangen te verdedigen: ziekenfondsen, vakbonden, ik heb daar geen moeite mee."

Bart De Wever, in het Terzake (VRT)

geplaatst door Addertje  

“Veel analyses over N-VA zijn emotioneel en vooringenomen, zonder veel intellectuele eerlijkheid”

Carl Devos, politoloog aan de Gentse universiteit

• Over de federale begroting
  “Al sinds de begrotingscontrole van enkele weken geleden was het duidelijk dat de PS het voorziene tempo de komende jaren niet wou volhouden. Toen was er nog breed verzet tegen het vieren van de teugels. Vandaag is dat consensus geworden. Exit de 2,15 % voor 2013. Nu worden ook de plannen voor 2014 en 2015 bijgesteld. Opvallend: de liberalen boden geen weerstand. Want de beslissing is met dubbel krijt geschreven, een landelijk stijlkenmerk.”

• Over het Vlaams onderwijs
  “Aanleiding van 'de commotie van de week' was de steun die de N-VA-onderwijsspecialist (Kris Van Dijck) in De Tijd uitsprak voor de onderwijshervormingen van minister Smet. In het bijzonder diens heel terechte nuance dat een grote hervorming er niet meer komt. Daarmee zei Kris Van Dijck niets nieuws en niets anders dan wat velen denken maar niet durven zeggen. Maar de oude lont vatte alweer vuur en N-VA was weer verkeerd begrepen.”

• Over de Vlaamse ambtenaren en het Nederlands
  “Veel analyses over N-VA zijn emotioneel en vooringenomen, zonder veel intellectuele eerlijkheid. Het twitterincident - Vlaamse ambtenaren mogen dat alleen in het Nederlands doen - geeft het aan. Velen zagen er de hand van Bourgeois in, terwijl die er niets mee te maken heeft. Al steunt hij die algemene lijn, zoals ook de niet-N-VA'ers in de regering. De partij wordt daarbij zelf slachtoffer van haar sterkste wapen: perceptiemanagement. Zoals op de praalwagens van carnaval in Aalst. Maar in Aalst waren het deze week de Vlaamse kameraden die van elkaar een karikatuur maakten."

• Over Aalst, de Sp.a en het bestuursakkoord
  “De sp.a heeft zich in Aalst in de miserie gemanoeuvreerd. (…) Na eerdere snelle uithalen van Van den Bossche, Termont en Bruno Tobback (die het over 'onzin' had), zonder recht op verdediging van de lokale schepenen, haalden Bonte en vooral Landuyt de vernietigende bazooka boven. Of ze het enkel over de kladversie - een of meerdere? - hadden, dan wel over het uiteindelijke (aangepaste) bestuursakkoord, was niet altijd duidelijk. Ook niet of dat er nog toe deed.

Dat wél duidelijk maken kan vervelend worden. Dan moeten al die felle critici misschien zeggen: 'sorry, maar we hadden het enkel over de kladversie, geen probleem met de eindversie.' Daarmee moeten ze zichzelf wat belachelijk maken. Eerst zo hard schieten vanuit de heup, dan pas kijken, is dom.

Als de kritiek op het uiteindelijke bestuursakkoord blijft gelden, kunnen sp.a'ers toch moeilijk in die coalitie blijven zitten. Dan moet de sp.a uit de meerderheid stappen, met bijhorende scheuring in Aalst, en pleegt ze maanden nadat het bestuur aan de slag ging woordbreuk. Een afgang. Bedrogen door haar eigen leden. Opstappen is een blamage, blijven zitten ook, tenzij er een andere blamage komt, namelijk toegeven dat de kritiek onterecht was. Dat wat in het akkoord staat uiteindelijk wel aanvaardbaar is, wegens toch niet zo rechts.

geplaatst door Addertje  

"Gent, de hoofdstad van de verdraagzaamheid en de progressiviteit"

Alex Agnew, stand-up comedian

• "Mag ik, als abonnee van De Morgen, hier even mijn gal spuwen op mijn krant ? Als het in De Morgen over Antwerpen gaat, dan is het bijna altijd in negatieve zin. Soms denk ik: zitten er daar op uw redactie wel Antwerpenaren ? Zitten daar ook mensen die zien dat er in deze stad ook veel positieve dingen op het vlak van vreemdelingenbeleid gebeuren ?
  Onlangs was het weer prijs, bij Hugo Camps. Naar aanleiding van de begrafenis van het woord allochtoon schreef hij een lofzang op Gent, een toonbeeld van progressiviteit en verdraagzaamheid. Dat uiteraard allemaal in scherpe tegenstelling tot Antwerpen, waar we bij wijze van spreken de swastika's uit het raam hangen, in bruine uniformen door de straten marcheren en alles wat een andere kleur heeft in elkaar kloppen. Excuseer, maar ik krijg het daarvan. Als comedian kom ik zo'n beetje overal in Vlaanderen. Ik kan u verzekeren, het is in Antwerpen niet beter of slechter dan ergens anders. Overal waar ik een aangebrande grap vertel, heb je idioten die er de joke niet van inzien en goedkeurend gaan applaudiseren. Dat maak ik overal mee, zélfs in Gent, de hoofdstad van de verdraagzaamheid en de progressiviteit, de plek waar, als ik het mij goed herinner, alle romazigeuners geweldig hard welkom zijn en niemand klaagt over veel te luidruchtige Gentse Feesten."
  
  

geplaatst door Addertje  

Normvervaging: Bij de traditionele partijen: Neen. Bij de N-VA: Ja !

geplaatst door Addertje  

Aalsterse SP.A-schepenen zijn kritiek uit Brussel (terecht) kotsbeu

Het lijkt er op dat de berichtgeving van vandaag over het bestuursakkoord in Aalst weinig te maken heeft met ernstige journalistiek maar des te meer met stemmingmakerij en partijpolitieke spelletjes vanwege een bepaalde pers.

Alleszins een perfect getimed maneuver van Termont en Van den Bossche, zo net aan de vooravond van plaatselijke verkiezingen voor een nieuw Aalsters Sp.a-bestuur. Kunnen we hier spreken van beïnvloeding of gaat het platweg om manipulatie ?

Ann Van de Steen, Sp.a-schepen van Openbare Werken in Aalst, is de kritiek vanuit Brussel kotsbeu. "Freya kent de contouren van het bestuursakkoord zeer goed. Wat nu in de media verschijnt, is bijna allemaal eerder gezegd of uit de context gerukt. Waarom moet ze nu van haar stoel vallen? Vanwaar de heisa? Freya moet stoppen met twitteren en mij vaker opbellen" stelt de schepen.

De situatie in Aalst toont nog maar eens aan dat bij de top in de rode burcht al decennialang het “eigen-volk-eerst”-principe wordt toegepast. Dat komt onmiskenbaar tot uiting in de gemeenten waar rood niet meer (alleen) aan de macht is maar waar N-VA het hart van de kiezer heeft veroverd. Het meest sprekende voorbeeld is uiteraard Antwerpen.

Voor de caviaarsocialisten is er enkel sprake van democratie zolang zij aan de macht zijn en de anderen hun mening en ideeën delen. Zij gaan voor een warme samenleving, toch ? Kortom, links heeft een ernstig probleem met democratie, zelfs binnen de eigen partij.

Addertje