Deze dag is de eerste dag van de rest van ons leven! En als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Disclaimer: alle overeenkomsten met bestaande toestanden of personen zijn louter toevallig!
09-07-2013
Tramke...
Enkele weken, nu al maanden, geleden engageerde ik me om samen met de nu ex-BesteVriend een van de oude trams van deze stad, waarmee we zijn opgegroeid, te onderhouden. De al te gortige houding van hem naar mij toe, later, bracht me er toe mijn ontslag in te dienen voor dat onderhoud. Ik vond het immers onmogelijk om nog samen te werken met een man die me op FB in een openbaar bericht voor de ganse wereld gek verklaard heeft.
Ondertussen heb ik ander vrijwilligerswerk gevonden dat me evenveel, zo niet meer voldoening geeft, dus dat zit snor. Maar zondag zag ik totaal onverwacht, terwijl ik huiswaarts wandelde na een aperitiefje op de markt na de mis, ineens dat tramke, ons tramke, het tramke dat me als kind zo veel jaren van huis naar school gebracht heeft en terug, dat tramke dat ik met zoveel liefde mee wou helpen netjes houden, ineens over de brug rijden vlak bij waar ik woon. Spontaan enthousiasme, spontaan opwellend gevoel van geluk, spontaan stak ik mijn hand op en wuifde naar.... de ex-BesteVriend die begeleider was op die tram.
De gestes die hij naar me deed en de op dat ogenblik voor mij niet te verstane woorden die ik hem naar mijn hoofd zag slingeren maar niet kon begrijpen door het lawaai van het verkeer en het snelle voorbij rijden van de tram, het werd me te veel. Het geheel was immers alles behalve positief. Ik stapte gewoon verder naar huis, reageerde op dat ogenblik niet. Een uur later stuurde ik hem wel een mail. Dat het zo niet verder kon. Dat ik niet kan leven met zoveel negativiteit tussen hem en mij. Dat ik met hem eens wou afspreken om alles eens uit te praten. Niet om de draad weer op te nemen want dat is niet meer mogelijk maar om die negativiteit tussen ons uit te vegen en zodoende rustig verder te leven, elk ons eigen leven. Want we wonen op nog geen vijf minuten gaans van elkaar en het zou beter zijn in vrede naast elkaar te leven dan met zoveel onvrede tussen ons met alle gevolgen van dien, zoals het er nu aan toe gaat. Maar tot hiertoe heeft hij die mail niet beantwoord. Zegt weer veel over hem. Kijk, ik kan veel verdragen en ik kan veel vergeven, maar ik ben geen dweil!
Ik denk dat het grote probleem is dat ik geen weg weet met de pijn in mij. Pijn door de wonden die hij sloeg. Pijn omdat ik niet alleen werd afgewezen maar als vuil werd buiten geschopt en verguisd werd, uitgerekend door de man die ik zo graag zag. De natrappen. Het misbruiken van mijn vertrouwen. Pijn. De psycholoog heeft mooi spreken als hij stelt dat ik de ex-BesteVriend vriendelijk mag groeten en ondertussen mijn eigen weg moet gaan. Dat is theorie! Dat neemt de pijn niet weg! En ik kàn hem niet groeten!
"Via-via" kwam ik te weten dat de ex-BV met zijn lief deze middag naar het dorpje is gereden waar zijn vrouw begraven ligt. Er werden foto's genomen in het park aldaar. De "via-via" liet weten dat de foto's op niets trokken, dat de mijne veel mooier waren. Dank u. Maar het reet de wonde weer open. Soms zou een mens beter niets meer weten, voor zijn eigen gemoedsrust.
Morgen mag ik weer gaan helpen in de kloostertuin. De verantwoordelijke pater mailde naast enkele instructies dat hij dankbaar was voor mijn hulp. Die spontane en welgemeende woorden voelden aan als een hemelse balsem op de brandende wonden in mijn ziel. Iemand apprecieert wat ik doe. Even troost.
Geef de tijd tijd om alle wonden te helen, schreef iemand ooit. Tijd is relatief. En ondertussen glijdt ons leven voorbij. Ik houd de woorden van die andere pater dagelijks in gedachten: "Als je iemand al je liefde geeft, maar die man kwetst je in die liefde, ga dan een andere richting uit. Blijf van hem houden, blijf voor hem bidden, maar laat je in die liefde niet meer kwetsen." Elke dag opnieuw probeer ik het, pater Koen, elke dag opnieuw.
BlancheFleur.
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
