Deze dag is de eerste dag van de rest van ons leven! En als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Disclaimer: alle overeenkomsten met bestaande toestanden of personen zijn louter toevallig!
19-07-2013
Ontmoeting
En daar zat ik dan, genietend van mijn koffie onderwijl de krant doornemend, op het terras aan de markt. Een man kwam aan mijn tafeltje staan en vroeg of de stoel tegenover mij vrij was. Ja, dat was hij. De man vroeg hoe het met mij was, vond dat ik er goed uit zag. En zo begon een gesprek dat 2-3 uur zou duren terwijl 2-3 wijntjes werden gedronken. We praatten als oude vrienden die elkaar een tijd niet hadden gezien, en uiteindelijk was dat ook zo. Over eventueel plaatsgevonden crisissituaties, dolksteken of ander onheil werd aan weerskanten met geen woord gerept.
De ex-BesteVriend was joviaal zoals ik hem vroeger gekend heb. Hij vroeg hoe mijn kinderen het stellen en praatte honderduit over zijn lief, waar hij duidelijk stekezot van is. Waar ze zoal samen naartoe waren gegaan (het koffiehuis hier beneden, nieuwe kleren gekocht in Kortrijk, het park in het dorp waar zijn vrouw begraven is, oude vrienden van hem bezocht, enz.). Zij heeft duidelijk mijn plaats (en meer) ingenomen. Dat wist ik al, het werd me nu door hem zelf bevestigd. Hij rookte veel, maar dat kon hem niet schelen, leefde maar een keer, zei hij lachend. Hij vertelde iets over zijn lief dat een klein alarmbelletje deed rinkelen: ze zou eens flauw gevallen zijn na het roken van een joint te vroeg in de morgen... zou hij mee blowen? Hoogst waarschijnlijk wel. Jongen toch...
Zijn houding naar mij toe op de oude tram enkele weken geleden, dat bleek een uitnodiging om terug te komen en ook begeleider te worden zoals hij; ik zou dat dus verkeerd geïnterpreteerd hebben . Tot tweemaal toe beloofde hij mij op FaceBook te deblokkeren zodat ik zijn berichten opnieuw kon lezen. Ja, hij maakte met zijn lief al veel toekomstplannen, maar er rezen tot hier toe nog veel praktische problemen. Die zouden in de loop van de tijd wel opgelost worden. We stapten samen naar huis. Bij het afscheid bleef het bij een vaag tot-de-volgende-keer.
Ik wist niet goed wat ik er moest van denken. De negativiteit tussen ons leek verdwenen en dat is een serieus pak van mijn hart! Neen, zoals het vroeger was tussen ons, zo kan het nooit meer worden. Enerzijds is er natuurlijk zijn lief, maar anderzijds zijn er te diepe wonden geslagen die littekens hebben nagelaten. Maar gewoon bij gelegenheid eens nog eens bijpraten bleek tot de mogelijkheden te behoren.
En toch had ik het gevoel dat er iets niet klopte. Maar wat? Tot hier toe heeft hij me ook nog niet gedeblokkeerd op FB. Vergeten? Van gedacht veranderd? Of zijn er andere oorzaken?
BlancheFleur.
Reacties op bericht (1)
20-07-2013
Hey Blanche
Vergeven maar niet vergeten of zoiets ;-)
Goeie Gentse fieste
liefs
Loes
20-07-2013 om 14:03
geschreven door Loewiesa
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
