Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
17-04-2007
* Brooklyn dwaasheid * van PAUL AUSTER
Brooklyn dwaasheid -2005
Uitgeverij : De Arbeiderspers
vertaling van :
The Brooklyn Follies
283 bladzijden
ISBN 9029562919
Brooklyn dwaasheid
is een allegorie van het menselijk bestaan. Haat en liefde, dood en leven en alle denkbare karaktereigenschappen van de mens lichten op in dit verhaal, dat zich afspeelt rond Seventh Avenue in Brooklyn.
***
In Brooklyn dwaasheid laat Paul Auster ons kennismaken met verteller Nathan Glass; een man in de herfst van zijn leven, een uitgebluste verkoper van levensverzekeringen,herstellende van kanker en gebrouilleerd met zijn enige dochter. Laat ik eens een fantastische openingszin schrijven, moet de auteur gedacht hebben - anders was hij 'Brooklyn dwaasheid' niet begonnen met het statement: 'Ik was op zoek naar een plek om rustig dood te gaan.'
Brooklyn dwaasheid is de meest toegankelijke Auster totnogtoe. al heeft het boek ook iets van een haastig in elkaar gezette vingeroefening. De typische ingrediënten zijn alleszins aanwezig: er is een vloed aan intertekstuele verwijzingen, en we krijgen te maken met personages die zich bezighouden met ronduit zinloze projecten.
Op zoek naar een "plek om rustig dood te gaan", verhuist Nathan terug naar Brooklyn, de stad van zijn prille jeugd waar hij zijn echtscheiding overdenkt en begint te schrijven aan wat hij het Boek van de menselijke dwaasheid noemt. Hierin doet hij verslag van "elke blunder, iedere dwaasheid en iedere tekortkoming van zijn carrière als man". Het boek dat wij als lezer onder ogen krijgen lijkt het product te zijn van deze inspanningen. Het is een absurde roeping die we in andere vorm al kennen van het eerdere werk. De auteur heeft immers een patent op het introduceren van vrijwillige eenzaten die hun gebrek aan stabiliteit proberen te compenseren met het najagen van op voorhand gedoemde missies. Kort na zijn verhuizing ontmoet Nathan onverwacht zijn neef Tom Wood (de namen Wood en Nathan fungeren, zoals wel vaker in Austers werk, als verwijzing naar bepaalde eigenschappen van de mannen). Hij is de persoon waar het verhaal eigenlijk om draait, aldus Nathan. Tom, ooit briljant student Amerikaanse literatuur op weg naar een zonnige toekomst, werkt nu in een tweedehands boekhandel. Hier probeert hij boven de catalogi die hij samenstelt zijn mislukte academische carrière te verwerken. Dankzij Harry Brightman en zijn tweedehands boekhandel werd hij gered van zijn sociaal isolement De drie mannen (Nathan, Tom en Harry) vinden elkaar temidden van hun teleurstelling in het leven, en samen mijmeren ze over een plek "waar je kunt leven op je eigen voorwaarden", over "een innerlijke schuilplaats" en over een "hotel van het bestaan". Ze bewegen zich door hun bestaan als ballen in een flipperkast: zonder richting of zekerheid, slachtoffers van een wrede willekeur. Uitzichtloosheid en de zoektocht naar betekenis spelen in de roman een grote rol. Deze worden verbeeld door de drie mannen die ieder op hun eigen manier zoeken naar een plek in de wereld. Alle drie representeren ze ook een verschillend aspect in het leven van de man. Zo speelt bij Tom de mislukte carrière een rol, worstelt Nathan met ziekte en is Harry de homoseksuele ex-gevangene met een gouden hart. Bovendien worstelen ze alledrie met de liefde.
De verhouding tussen de mannen wordt dan echter verstoord door nog een plots opduikend familielid (de negenjarige Lucy), wat het verhaal een dynamische injectie toedient.
De dochter van Toms zus Lucy ,leidt Nathan en Tom van Brooklyn naar Vermont op een reis die hen beiden aanzet tot denken en hen inspireert hun leven te veranderen.. In het Austeriaanse universum is natuurlijk niets van lange duur en er komt dan ook snel een einde aan de door het kind op gang gebrachte ontwikkelingen. Auster schrijft vanuit één personage, in dit geval Nathan Glass, en dat komt soms gekunsteld over. Zo klinken zijn beweringen over het leven hier en daar als gemeenplaatsen en cliché's. De wendingen in het verhaal zijn ook allerminst verrassend, terwijl Auster juist om zulke verrassingen bekendstaat. Daarnaast zijn sommige stukken ronduit sentimenteel. Dit kan met opzet zijn gedaan omdat Nathan immers in de herfst van zijn leven verkeert en misschien een wat sentimentele kijk op de dingen heeft. Anders dan Austers vorige romans is Brooklyn dwaasheid een luchtige roman, een simpel verhaal qua opzet en stijl wat fans van het eerste uur deed verzuchten dat de meester het niet meer in zich had om nog eens uit te pakken met een kanjer van een literaire provocatie.
Brooklyn dwaasheid is zeker geen slechte roman, daartoe bieden de intrigerende wendingen en het verzorgde proza een garantie. Het is wél een roman die aanvoelt als een zoethoudertje om de fans te plezieren, fans die ongetwijfeld het geduld hadden opgebracht te wachten op een boek van het kaliber van Broze Stad of zijn meesterwerk Leviathan,
De roman wordt grotendeels ingenomen door een bij momenten behoorlijk onwaarschijnlijke plot: samen met twee andere verlopen figuren probeert Nathan het leven nog enige zin te geven met behulp van behoeftige kleine meisjes, kunstvervalsingen en literaire citaten. Dat zou op zich voldoende moeten zijn voor een beresterke roman, maar Austers ietwat routineuze behandeling van de eeuwige thema's ? die ook al net iets te vaak zijn thema's zijn geweest - overtuigt maar half. Strikt genomen is de lectuur van 'Brooklyn dwaasheid' geen tijdverlies, maar er komen tegenwoordig straffere teksten uit de hoofdstad van de wereld.
Paul Auster: -1947
De schrijver is geboren op 3 februari 1947 in Newark(-New Jersey) als zoon van Samuel en Queenie Auster. Hij liep er school aan Columbia Highschool en behaalde zijn B.A. Engels en Comparitieve literatuur aan Columbia University in 1969. In 1970 behaalde hij een M.A. in Comparitieve literatuur aan dezelfde universiteit., waarna hij een drietal jaren in Frankrijk ging wonen.om er vertalingen te maken van het werk van Sartre, Mallarmé en Simenon, en poezië en toneelwerken te schrijven Sinds zijn terugkeer naar New York in 1974 heeft hij zijn eigen gedichten, essays, romans en vertalingen van Franse schrijvers zoals Mallarmé en Joubert gepubliceerd. In oktober 1974 huwde hij met de romanschrijfster Lydia Davis , waarvan hij zich in 1978 liet scheidden. In 1981 treedt hij opnieuw in het huwelijk met de Noorse dichteres en auteur Siri Hustvedt waarmee hij zijn dochter Sophie kreeg.
Zijn eerste roman was een detectiveroman genaamd Squeeze Play en werd geschreven onder het pseudoniem Paul Benjamin (Benjamin is zijn tweede naam).
Auster bereikte bekendheid met een reeks van drie experimentele detectiveverhalen (City of Glass (1985), Ghosts (1986) en The Locked Room (1986)) die collectief als The New York Trilogy werd gepubliceerd ((1987)
Deze boeken zijn geen conventionele detectiveverhalen die rond een geheim en een reeks aanwijzingen worden georganiseerd. Eerder gebruikt hij de detectivevorm om existentiële kwesties en kwesties van identiteit te behandelen. Het onderzoek naar identiteit en persoonlijke betekenis is een rode draad in elk van de recentere publicaties van Auster geweest.
In de recentere werken van Auster is de rol van toeval en willekeurige gebeurtenissen erg belangrijk (The Music of Chance) en ook het verband tussen mensen en hun gezaghebbers en milieu (The Book Of Illusions, Leviathan). Door zijn rijke en onverwacht droomachtige proza, wordt Paul Auster beschouwd als één van de grootste levende schrijvers uit de V.S.
Herinnering is als een hond die gaat liggen waar hij wil.
***
Allerzielen
is geen roman in de klassieke zin des woords. Het is geen boek dat een verhaal vertelt van a naar b, met een eind waarbij dankzij de plot de stukken als een kleine openbaring in elkaar vallen.
Allerzielen is meer een mijmerboek.
Arthur Daane heeft bij een vliegtuigongeluk zijn vrouw en zoon verloren en trekt nu met zijn filmcamera over de wereld, geobsedeerd door afscheid en verdwijnen, op zoek naar de anonimiteit. In Berlijn, bij uitstek een stad die door de historie bepaald is, voelt hij zich door nieuwe vrienden opgenomen met wie hij vrolijke discussies over de Duitse geschiedenis en de zin van het bestaan voert.. Als Arthur Daane in de winterse stad de jonge geschiedenisstudente Elik Oranje ontmoet,door wie hij bijzonder geintrigeerd raakt, krijgen alle abstracte gesprekken plotseling zeer concrete contouren. Zij wordt zijn sirene, een geheimzinnige vrouw die hij wel móet volgen.
Arthur Daane, de hoofdpersoon in Allerzielen, mijmert inderdaad over alles en iedereen: over Nederlanders en Duitsers, over oude en nieuwe Grieken, over Spanje en de Spanjaarden, over de planeet Mars en het universum, over de tijd die voorbijgaat en toch ook weer niet, en over alles dat gewoon hier blijft bestaan, terwijl je toch op reis bent en lijfelijk niet aanwezig bij de dingen die je zojuist hebt verlaten.Er is eigenlijk geen hooggestemd onderwerp of Arthur Daane mijmert er wel over. Nu is er op zichzelf niets tegen mijmeren zo lang er, om Reve te parafraseren, maar Gods zegen op rust. Zeker is wel dat Nooteboom er alles aan heeft gedaan om Gods zegen af te smeken, al was het alleen maar met de titel van zijn boek: Allerzielen.
Op zijn wandelingen stuit Daane af en toe op een zwerver of op een politieagente, maar dat lijkt nogal toevallig, want grote repercussies voor het verdere verloop van het verhaal lijken die ontmoetingen niet te hebben. Verder heeft Daane een platonische vriendin, die hem regelmatig vanuit Nederland opbelt om wijze raad te geven en dineert hij met Duitse vrienden in een Weinstube.
Vooral die tafelgesprekken met zijn vrienden worden op zo'n ijle Olympische hoogte gevoerd dat het je af en toe begint te duizelen. Het vervelende is alleen dat die gedachten altijd flarden blijven, dat zij nooit helemaal worden afgerond. . Dat is misschien bedoeld als een literaire handgreep, maar op den duur werkt het erg vermoeiend. Mogelijk heeft hij dit boek speciaal geschreven voor het Duitse publiek, dat nu eenmaal sneller is geïmponeerd door iemand die het universum in een groots gebaar wil omvatten. In ieder geval heeft Nooteboom zich hier precies gehouden aan het voorschrift van zijn grote Duitse fan Reich-Ranicki, die eens heeft gezegd - dat een modern roman die langer is dan vier honderd pagina's nooit een goede roman kan zijn. Allerzielen heeft 398 pagina's.
Wat heeft Nooteboom gewild? Een Europees boek schrijven? Een universeel boek schrijven? Inderdaad alles komt er in voor. Er is geen plek op aarde of de cameraman is er ooit wel eens geweest. Op al die plaatsen heeft hij foto's gemaakt - de gestolde werkelijkheid, zeggen wij poëtisch - en wijdt hij er melancholieke gedachten aan van het soort dat het toch vreemd is daar te zijn en tegelijkertijd hier.In feite is Allerzielen geen roman, maar meer een uitgerekt essay. Er komt veel filosofie in voor, althans geregeld vallen de namen van Hegel, Nietzsche en Heidegger, maar ook paradeert een stoet van klassieke Griekse Reuzen voorbij. Voor allen heeft Nooteboom wel een gedachte van halve pagina over. Een flard, over iets, over een naamloos ding, over iets onbenoembaars, dat toch zijn sporen nalaat in ons onbewuste. Daarnaast wordt in Allerzielen veel gediscussieerd over kunst, cultuur en wetenschap. Het is de geest van Goethe die hier wordt uitgedragen, al zou je ook van Goethe's spook kunnen spreken.
Nootebooms prozawerk behoort voor wat literaire zeggingskracht, reikwijdte en oorspronkelijkheid betreft tot het beste wat de afgelopen vijftig jaar in Nederland is voortgebracht.Nooteboom is internationaal de meest gelezen Nederlandse romancier. Daarnaast schrijft hij ook gedichten en reisverhalen. Vooral in Duitsland en Spanje staat Nooteboom in hoog aanzien.
Cees Nooteboom:1933
Op 31 juli 1933 werd Cornelis Johannes Jacobus Maria Nooteboom geboren te Den Haag. In 1944, als Cees Nooteboom elf is, overlijdt zijn vader tijdens een Engels bombardement. De jonge Nooteboom bezoekt nadien enkele kloosterscholen, maar wordt tot vier keer toe van school gestuurd. Nadien neemt hij kantoorwerk aan in Hilversum. Als hij in 1953 wordt afgekeurd voor militaire dienst, begint Nooteboom door Europa te zwerven, een ervaring die hij zal gebruiken voor zijn novelle Philip en de anderen die in 1955 uitkomt en bekroond wordt met de Anne Frankprijs.De toegankelijke stijl staat in groot contrast met de romans die Nooteboom daarna publiceert. Werkelijkheid en fictie lopen in:" Een lied vanschijn en wezen" (1981) en "De ridder is gestorven "(1963) meer en meer door elkaar, in een taalspel dat zich wel laat lezen maar niet licht laat navertellen. In zijn meest bekende romans" Rituelen "(1980) en "Allerzielen "(1998) is de stijl toegankelijker maar ook in die romans is de diepgravende intellectuele manier van schrijven van Nooteboom in elke zin terug te vinden.
In 1956 verschijnt zijn poëziedebuut ;De doden zoeken een huis . Voor deze dichtbundel ontving hij een reisbeurs van de Nederlandse regering. De drie passies van Nooteboom zaten er dus al vroeg in: dichten, reizen en romanschrijven. Hij debuteert als journalist met een stuk in Het Parool over de Hongaarse opstand. Vanaf 1957 schrijft Nooteboom voor Elsevier en de Volkskrant. In 1968 wordt hij reisredacteur bij het tijdschrift Avenue waarvoor hij in de volgende jaren reizen naar Afrika, Azië, Zuid-Amerika en Australië maakt. In 1963 worden zijn reisverhalen gebundeld onder de titel Een middag in Bruay, in 1965 gevolgd door het goed ontvangen Een nacht in Tunesië. Zijn vele omzwervingen zorgen ervoor dat de literaire bewegingen in de Nederlandse literatuur aan Nooteboom voorbij lijken te gaan, ook al publiceert hij in tijdschriften als De Gids, Tirade, Maatstaf en Bzzlletin.
In de jaren zestig en zeventig wordt hij vaak bekroond: in 1960 krijgt hij de Visser Neerlandiaprijs voor het toneelstuk:" De zwanen van de Theems", in 1963 de Lucy B. en C.W. van der Hoogprijs voor zijn roman :"De ridder is gestorven", in 1978 de Jan Campertprijs voor de dichtbundel Open als een schelp, dicht als een steen.
Veel literaire bewondering is er ook voor zijn vertaalwerk van schrijvers als Enzensberger, Pavese, Neruda en Hughes. Daarnaast vertaalt en schrijft Nooteboom ook liedteksten, voor onder andere Liesbeth List. Met het verschijnen van de roman :"Rituelen" in 1980 wordt Nootebooms literaire roem definitief. De roman wordt in 1981 bekroond met de Bordewijkprijs en een jaar later met de Pegasusprijs van de Mobil Oil Company voor de beste niet-Amerikaanse roman. Het markeert het begin van Nootebooms steile opmars in het buitenland. In Nederland wint hij in 1985 nog de Multatuli-prijs voor :In Nederland en in 1992 de Constantijn Huygensprijs voor zijn gehele oeuvre. Maar veel talrijker zijn de prijzen en onderscheidingen die hem in het buitenland ten deel vallen. In 1993 krijgt hij de Europese Aristeionprijs voor:" Het volgendeverhaal "en in 2002 de Hansische Goethe-Preis voor zijn gehele oeuvre. In 1991 ontvangt hij het Franse Légion d'honneur en wordt hij benoemd als lid van de Akademie der Künste Berlin.
In 1992 wordt hij onderscheiden met het Grootkruis van Verdienste vanwege zijn bijdrage aan de Duits-Nederlandse culturele betrekkingen. In 1997 wordt hij in de Verenigde Staten benoemd tot Honorary member of the Modern Language Association. In 1998 ontvangt hij het eredoctoraat in de letteren van de Katholieke Universiteit Brussel. In 2004 krijgt hij in eigen land de belangrijke P.C. Hooftprijs, in Oostenrijk de 'Österreichische Staatspreis für europäische Literatur 2003' en in Italië de Premio Europeo di Poesia.
Tegenwoordig maakt het Nederlandse publiek ook maar een relatief klein deel uit van zijn lezers. Zijn werk wordt nu meestal snel vertaald naar het Duitse taalgebied, waar zijn naam bijna nog bekender is als in Nederland, naar het Engelse taalgebied waar zijn roem stijgt en zelfs naar het Spaanse of het Turkse taalgebied.
Maar het belangrijkste is nog wel dat Nooteboom door zijn gestaag stijgende verkopen aandacht heeft kunnen vragen voor de boeiende thematieken die hij aansnijd. Over zijn roman Allerzielen (1998) zegt hij bijvoorbeeld: "Het thema van het boek is dat van de dingen die verdwijnen en ook onherroepelijk verdwijnen [] Die dingen die ook bij het leven horen en waar je het nooit over hebt".
Nooteboom woont afwisselend in Amsterdam, Menorca en Berlijn, waar hij in 1989 de val van de Muur meemaakt. In 1986-1987 verbleef hij in Californië als gastdocent in Berkeley.
Bibliografie .
Werken:
Philip en de anderen (1955) De doden zoeken een huis (1956) De verliefde gevangene (1958) De zwanen van de Theems (1959) Koude gedichten (1959) Het zwarte gedicht (1960) De ridder is gestorven (1963) Een middag in Bruay (1963) Gesloten gedichten (1964) Een nacht in Tunesië (1965) De Parijse beroerte (1968) Een ochtend in Bahia (1968) Gemaakte gedichten (1970) Een avond in Isfahan (1978) Open als een schelp, dicht als een steen (1978) Nooit gebouwd Nederland (1980) Rituelen (1980) Een lied van schijn en wezen (1981) Voorbije passages (1981) Aas (1982) Gyges en Kandaules (1982) Mokusei! (1982) Waar je gevallen bent, blijf je (1983) In Nederland (1984) Vuurtijd-ijstijd. Gedichten 1955-1983 (1984) De zucht naar het Westen (1985) Het Spaanse van Spanje (1986) De brief (1988) De wereld een reiziger (1989) Het gezicht van het oog (1989) Berlijnse notities (1990) Het volgende verhaal (1991) Vreemd water (1991) De omweg naar Santiago (1992) De koning van Suriname (1993) De ontvoering van Europa (1993) Zelfportret van een ander (1993) Van de lente de dauw (1995) De filosoof zonder ogen (1997) Allerzielen (1998) Terugkeer naar Berlijn (1998) Zo kon het zijn (1999) Bitterzoet (2000) Voltooid vergeten tijd (2000) Paradijs Verloren(2004)
Would you invite a serial killer into your home? If you have a computer and a modem, you may have already opened the door
F2F is a chillingly credible thriller set at the leading edge of computer technology,where tomorrow's dreams could be today's nightmare.
***
'Je leven is in gevaar. Terwijl je dit leest, ben je binnen het bereik van een moordenaar. De dood staat achter je, onhoorbaar en onzichtbaar. Op ieder moment kun je zijn koude adem in je nek voelen, wanneer hij zijn arm uitstrekt om je op je schouder te tikken...'
Een psychopatisch computergenie, dat zich 'Sneeuwvlok' noemt, heeft zich toegang verschaft tot de persoonlijke gegevens van andere Internet-gebruikers.Maar als 'Sneeuwvlok' onopgemerkt inlogt op de computer van Kate Levin, weet hij nog niet dat hij te maken krijgt met een waardige tegenstander. Kate's ex-echtgenoot, Ellis Hoile, is als geen ander thuis in de wereld van computerbestanden.Hij is een man met een obsessie, en de enige die in staat is de moordenaar te traceren in het labyrint van het Internet. Pas als Ellis beseft hoe groot het gevaar is waar Kate zich in bevindt, ontstaat er een meedogenloze strijd tussen twee briljante geesten die uitmondt in een schokkende climax... "F 2 F " is van begin tot eind een race op de electronische snelweg. Men kan zich goed voorstellen dat dit in de nabije toekomst echt mogelijk wordt of , erger nog , misschien zelfs nu al is.
Phillip Finch
,
een ex-journalist, schreef een aantal veelgeprezen trhillers, waaronder "Sugarland" en "Paradise Junction". Met de thriller "F2F" vestigde hij definitief zijn naam. Finch woont in Howard, Kansas.
" The Shadowman " ( London: Little, Brown&Comp.1995)vertaler : Ineke van den Elskamp
***
Berlijn, 1943. Slechts enkelen zagen ooit zijn gezicht, niemand kende zijn ware naam.Fluisterend sprak men over ' Der Schattenmann' , de gevreesde en gehate "jager" die ondergedoken joden opspoorde. Altijd was hij erbij , in de duisternis, als ze je kwamen halen ... En hij zou er zijn, grijnzend, als ze je wegvoerden naar de kampen...
Miami Beach , heden . Simon Winter- rechercheur Moordzaken in ruste- staat op het punt met een welgemikt pistoolschot een eind te maken aan zijn eenzame laatste levensjaren. Maar een klop op zijn deur doet zijn leven een onverwachte wending nemen: trillend staat daar Sophie Millstein, zijn oude joodse buurvrouw. Zij heeft Der Schattenmann gezien, zonet nog, en nu zal hij haar doden. Net zoals hij al die anderen heeft vermoord, in Berlijn, toen de nazi's aan de macht waren... De volgende dag wordt Sophie gevonden, gewurgd, haar ogen verstard in doodsangst. Voor de politie is het een gewone roofmoord, in Miami dagelijkse realiteit.Maar Simon Winter kent de verschrikkelijke waarheid : Der Schattenmann is terug !
En dit haast onzichtbare, anonieme beest slaat keer op keer toe en vermoordt stelselmatig de laatste overlevenden van de holocaust. En nu - jaren na zijn pensioen - gaat Winter weer de straat op: in de jacht op deze jager die martelt uit machtswellust, die moordt om zichzelf en zijn verleden voor altijd verborgen te houden...
John Katzenbach -1950
De schrijver is geboren in Princeton, New Jersey op 23 juni 1950.Van kindsbeen af wilde de kleine John schrijver worden, hij hield van boeken en sport.Door toedoen van zijn moeder, een praktiserende analytica kwam hij reeds op jeugdige leeftijd in aanraking met de psychoanalyse. Het grootse deel van zijn vakkennis van " recht en straf " verwierf hij als rechtbankjournalist van de 'The Miami Herald ' en ' Miami News' voor hij begon aan zijn carriére als schrijver. De mengeling van grondig onderzoek op de misdaadplaats en een gefundeerde physologische analyse van de misdadiger zijn kenmerkend voor zijn romans, waarvan er ook vele werden verfilmd , zoals " JUST CAUSE " met Sean Connery.. Inmiddels heeft hij diverse Edgar nominaties op zijn naam staan. Hij woont in het westen van Massachusetts.waar hij zich nog steeds aan sport(baseball) en politiek interresseert , maar ook aan honden .
*** Geen badpakken, dunne panty's of mouwloze jurken. Geen radio,televisie of bibliotheeklidmaatschap. Niet zingen, niet dansen, of zelfs maar een man een hand geven. Dat is de dagelijkse werkelijkheid waarin Rachel Benjamin, de oudste dochter van een chassidische rabbijn, opgroeit. Maar Rachel's intelligentie, nieuwsgierigheid en verlangen brengen haar ertoe telkens weer de strenge wetten die haar vader strikt naleeft te ontduiken. Prachtig gedetailleerd portret van een jonge vrouw die tegen haar aard in gedwongen wordt zich te gedragen alsof ze in de zestiende eeuw leeft. In zijn beklemmende roman "THE CHOSEN" beschreef Chaim Potok reeds de orthodox-joodse gemeenschap.Nu laat Pearl Abraham als eerste schrijfster deze wereld zien vanuit een vrouwelijk perspectief. Het verhaal speelt zich af in deze tijd in een chassidische gemeenschap in Ashley. Ashley is een plaatsje waar vooral mensen van de viznitz wonen, een andere joodse gemeenschap. De chassidische Joden zijn er in de minderheid. Rachel Benjamin is de dochter van een rabbi in Ashley. Ze wordt streng joods opgevoed. Ze mag eigenlijk alleen Yiddisch praten thuis en geen engelse boeken lezen. Samen met haar zusje Leah leest ze stiekem toch engelse boeken van Charlotte Bronte,Barbara Cartland etc. die ze in de winkel kopen van oppasgeld. Na een paar maanden zo aan boeken te komen zijn hun ouders een keer weg en dan proberen ze lid te worden van de bibliotheek. Maar pa komt onverwachts thuis en ze worden gesnapt. Er volgt natuurlijk een lange lange preek en ze worden nogmaals gewaarschuwd. Dat is natuurlijk balen maar Rachel blijft stiekem lezen.
Als Rachel zeventien is geworden vinden haar ouders het tijd om te trouwen. Uiteindelijk vinden ze een jongen, Israel. Rachel vindt hem best aardig maar het is natuurlijk niet de man van haar leven, ze trouwt meer met hem omdat ze dan uit huis kan dan omdat ze hem zo leuk vindt. Het is een echte braverik en hij wordt door haar vader gebruikt als middel om Rachel een echte fatsoenlijke vrouw te maken. Natuurlijk heeft Rachel er snel genoeg van en als ze de kans krijgt vlucht ze een keer weg, waarop de scheiding volgt
Dit moet wel spanningen opleveren. Je huwelijk wordt geregeld tegen je zeventiende jaar. Na de sluiting mag je je hoofd kaal scheren, een pruik en hoofddoek dragen en enkele passen achter je man aanlopen. Houdt zo'n huwelijk stand? Lezers verwonderen er zich dikwijls over waar de identiteit van de schrijfster eindigt en waar de hoofdpersoon Rachel Benjamin begint. Volgens Abraham is haar protagonist in vele opzichten zoals zijzelf ,maar.Rachel is zeer impulsief en dat ben ik niet , zegt zij.
De auteur schreef een knappe roman die veel lezers verdient. Velen zullen zich herkennen in de beschreven mensen die leven op de grens van twee werelden.
Pearl Abraham : 1960
Pearl Abraham , is als derde kind uit een gezin van negen geboren in (Israël, 1960) en verhuisde op jonge leeftijd met haar familie meerdere keren van Jeruzalem naar New York. Ze groeide op in een orthodox-joods gezin,-haar vader is een chassidische rabbijn.,maar besloot na de middelbare school te gaan studeren en uit de chassidische gemeenschap te treden. In haar debuutroman Vreugde der wet beschreef ze de chassidische wereld voor het eerst vanuit een vrouwelijk perspectief. Er werden wereldwijd miljoenen exemplaren van verkocht. Door het vele reizen is de chassidische gemeenschap en leven dat ze in haar jeugd meemaakte minder streng als het wordt weergegeven in haar debuutroman : " The RomanceReader".
Zij geeft nu een cursus in creatief schrijven.. Hoewel ze zich nu ver van haar chassidische verleden verwijdert heeft , blijft ze nog contact houden met haar familie.Zij maakt geen deel uit van enige georganiseerde tak van judaïsme, maar ze voelt nog steeds, wat zij noemt " het interne ritme van de Chassidische cultuur ".Zonsondergangen op vrijdagavond, samen met sommige godsdienstige dagen in het jaar betekenen nog altijd iets speciaals voor haar.
Voor Meulenhoff stelde Pearl Abraham de verhalenbundel Een sterke vrouw, wie zal haar vinden samen, die eveneens een bestseller werd. Pearl Abraham woont in New York en doceert aan New York University..
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
Allerzielen(1998)
Would you invite a serial killer into your home? If you have a computer and a modem, you may have already opened the door
