Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
27-09-2008
* Suezkade * van Jan Siebelink
SUEZKADE
van Jan Siebelink
Uitgever :
De Bezige Bij Publicatiedatum 09-2008
ISBN/ISBN13 9789023428800
*****
Een allesomvattend boek over een verlopen docentschap en een fatale liefde
"Onder mijn pen zit mijn schuldgevoel " - Jan Siebelink.
***
Onlangs verscheen de nieuwe roman van Jan Siebelink, Suezkade. In de periode dat Jan Siebelink avond aan avond op pad was om over Knielen op een bed violen te spreken, ontstond er in de vroegste uren van de ochtend een ander boek. Een boek even noodzakelijk als de roman over de kwekerij, en dat het andere deel van zijn autobiografie bestrijkt
Deze nieuwe roman heet Suezkade en speelt zich vrijwel geheel in Den Haag. af.
Het Gymnasium Haganum vervult een belangrijke rol. Siebelink situeerde eerder een aantal van zijn romans in Den Haag. Zo spelen "Vera" er en grote delen van "Engelen van het duister."
Suezkade gaat over een schatrijke jongen die geheel alleen op de wereld staat. Waarschijnlijk is hij wees, maar dat weet hij niet eens zeker. Hij heeft een oudtante die aan de Suezkade woont. "Ik zou het huis zo aan kunnen wijzen, het ligt in de bocht waar de Suezkade de Laan van Meerdervoort kruist," zegt de schrijver.
De hoofdpersoon uit Suezkade heeft ondanks zijn rijkdom de behoefte om iets te doen. In Parijs leest hij in een Nederlandse krant een advertentie voor herintreders in het onderwijs. Zo wordt hij ten slotte leraar Frans aan het Descartesgymnasium in Den Haag.
Siebelink: ,,Dat gymnasium is in werkelijkheid Gymnasium Haganum aan de Laan van Meerdervoort. Maar er lopen ook herinneringen aan mijn eigen school uit Ede, waar ik voor de klas heb gestaan, doorheen.
De kersverse leraar Frans valt aanvankelijk nogal op. Hij doet het goed in zijn nieuwe omgeving, maar langzamerhand raakt hij geheel vervreemd. Hij komt in een geïsoleerde positie terecht en moet op den duur het onderspit delven. Ook ontwikkelt er zich een romance tussen de leraar en een jong Marokkaans meisje dat hij als brugklasser ziet binnenkomen en dan door de jaren heen volgt. Het is een liefde, haast Siebelink zich eraan toe te voegen, die overigens niet geconsumeerd zal worden.
Siebelinks band met Den Haag gaat terug tot de jeugd van zijn vrouw. Siebelink groeide zelf op in Velp. Maar Gerda Hoogstraten, zijn vrouw, is afkomstig uit de familie van de gelijknamige boekhandel aan het Noordeinde. Vera wordt beschouwd als een echte Haagse roman. Die was voor een groot deel gesitueerd in het Valkenboskwartier, Engelen van het duister in de Stationsbuurt.
Siebelink schreef Suezkade tijdens de drukte die het succes van Knielen op een bed violen met zich meebracht. Het motief van de eenling die in afzondering wordt gedwongen, zoals de vader in zijn jongste roman, is er ook sterk aanwezig.
Hoofdpersoon in Suezkade is de drieëntwintigjarige Marc Cordesius, werkzaam aan het Haagse gymnasium Descartes, waar hij al vanaf de eerste dag een hartstochtelijke liefde voor de jonge leerlinge Najoua voelt. Cordesius is een innemende, dandyeske verschijning, die direct het vertrouwen van de rector weet te winnen en naar verloop van tijd verwerft hij een eigen lokaal. Het is een haast paradijselijke enclave waar, tegen de moderne onderwijsontwikkelingen in, nog plaats is voor grammatica en literatuur. Suezkade is een allesomvattend boek over een verlopen docentschap en een fatale liefde.
De pers overSuezkade:
"Suezkade kan onmiddellijk worden gecanoniseerd als een van de schitterendste schoolromans in het Nederlands taalgebied." - De Groene
"Een verfijnde en meeslepende roman.(..) Een echte Siebelink, vanwege de elegante en gevoelige stijl waarin hij het inferno van de school en de romantische neergang van zijn held beschrijft." - Trouw
Jan Siebelink : -1938
*** Jan Siebelink, die in 1975 debuteerde en sindsdien dertig boeken publiceerde, heeft in één klap de status van publiekslieveling verworven.
Jan Siebelink. -Voor velen is hij vooral de auteur van Knielen op een bed violen (2005), zijn roman over de godsdienstwaanzinnige vader die zijn jeugd overschaduwt. Het verhaal bereikte een ongekend groot en divers publiek, en leverde hem de AKO Literatuurprijs op
Op 13 februari 1938 geboren te Velp, in de Hertogstraat 15.verhuisde na een jaar naar de Bergstraat waar zijn vader een kleine bloemisterij begon. Zijn vader had zich aangesloten bij een streng orthodoxe groepering. Jan werd onderwijzer en studeerde in zijn vrije tijd Franse taal-en letterkunde.
De hoofdpersonen in Siebelinks boeken zijn neurotische figuren die voortdurend op zoek zijn naar verlossing. De sfeer in de boeken van Siebelink is meestal beklemmend en heeft sterke verwantschap met de Franse
decadente literatuur.
De kwekerij van Siebelinks vader wordt in veel werk o.a. De herfst zal schitterend zijn en En joeg de vossen door het staande koren als een soort Arcadië voorgesteld - en zijn vader als 'de tuinman van dit aardse paradijs'.
Siebelink volgde de MULO en daarna de Rijkskweekschool. Hij moest zijn militaire dienstplicht vervullen en tekende twee jaar bij. Tijdens de opleiding in Breda
tot reserve-officier bij de luchtmacht studeerde hij voor de akte Frans Deze studie zette hij na zijn diensttijd voort en haalde de akten A en B, waarna hij aan een doctoraalstudie in Leiden begon. In 1972 sluit hij zijn studie met goed gevolg af en is dan inmiddels werkzaam aan het Marnix-college te Ede.Tijdens zijn studie komt hij in aanraking met J.K. Huysmans, een decadente negentiende-eeuwse schrijver die tot de kringen van Zola behoorde. Siebelink is zo gegrepen door het boek A rebours, dat hij besluit het te vertalen. Het verschijnt in 1977 onder de titel Tegen de keer en krijgt daarna een cultstatus. Hij huwde met de lerares - en later vertaalster Gerda van der Haas. Siebelink werd leraar frans eerst in Dieren en daarna in 1969 aan het Marnix College in Ede Herinneringen aan zijn docentschap aan het gymnasium in Ede zijn verbeeld in de verhalenbundel :Laatste schooldag , dat inmiddels 12 drukken beleefde.
In 1975
debuteerde Jan Siebelink met de verhalenbundel "Nachtschade", waarin het veelgeprezen 'Witte chrysanten' en het belangrijkste thema angst is. Geïnspireerd door de Franse letteren publiceert hij vervolgens zijn eerste roman: "'Een lust voor het oog"' (1977). Het boek werd een sleutelroman Het speelt zich af in de onderwijswereld en bevat surrealistische elementen. Thema's als verval, dood en religie domineren in deze roman. Daarnaast levert Siebelinks onderwijskundige ervaring ook de nodige romanstof op. In 1980 brak Siebelink definitief door met : "De herfst zal schitterend zijn"
Siebelink schreef naast romans
en verhalen ook essays over Franse schrijvers voor de Haagse Post en Vrij Nederland. Deze artikelen zijn gebundeld in De reptielse geest (1981) en De prins van nachtelijke Parijs(1985).
schreef Siebelink ook non-fictie: Pijn is genot (1992), waarin wielrenners als Erik Breukink en Johan van der Velde als devote avonturiers worden neergezet. Siebelink beschouwt deze bundel bijna als een reeks zelfportretten. In Mijn leven met Tikker beschrijft Siebelink het leven van zijn geliefde windhond Tikker, die hem en zijn gezin meer dan veertien jaar vergezelde (1999).
Bibliografie :
Nachtschade (1975) Een lust voor het oog (1977) J.K. Huysmans, Tegen de keer (1977) Weerloos (1978) Oponthoud (1979) De herfst zal schitterend zijn (1980) De reptielse geest (1981) En joeg de vossen door het staande koren (1982) Arnhem. Beeld en verbeelding (1983) Koning Cophetua en het bedelmeisje (1983) De hof van onrust (1984) De prins van nachtelijk Parijs (1985) Ereprijs (1986) Met afgewend hoofd (1986) Schaduwen in de middag (1987) De overkant van de rivier (1990) Hartje zomer en andere verhalen (1991) Pijn is genot (1992) Met een half oog (1992) Verdwaald gezin (1993) Laatste schooldag (1994) Dorpsstraat Ons Dorp (1995) Vera (1997) Daar gaat de zon nooit onder (1998) Schuldige hond (1998) De bloemen van Oscar Kristelijn (1998) Bergweg 17, Bosweg 19 (1999) Mijn leven met Tikker (1999) Engelen van het duister (2001) Margaretha (2002) Knielen op een bed violen (2005) Eerlijke mannen op de fiets(2005) Suezkade (2008)
Reacties op bericht (1)
28-09-2008
literaire neergang
Is het toevallig dat Siebelink in zijn nieuwste roman hetzelfde thema aansnijdt als Wiener? Wat is dat toch met de moderne Nederlandse literatuur?
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
