Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
01-08-2006
*Olifanten op een web* van Mensje van Keulen
OLIFANTEN OP EEN WEB
Uitgeverij :ATLAS -Amsterdam -1997
'Omdat het hart de pen beweegt'. Beter had de inzet van dit boek niet uitgedrukt kunnen worden.
*** Olifanten op een web is geschreven naar aanleiding van de dood van haar moeder.In een mengeling van verslag, herinneringen en dagboeken schetst ze op intense wijze haar relatie met haar moeder , haar familie en haar verleden.Het resultaat is een universeel verhaal met een schat aan belevenissen dat zowel de grote liefde en verbondenheid als ook de tegenstellingen en spanningen tussen moeder en dochter verwoordt,omdat het gaat over iets waar we allemaal mee worstelen: familie, jeugd en gemiste kansen. Vanaf de eerste regel is de ontgoocheling na haar moeders plotselinge dood voelbaar. De dagen die volgen ... Terug in haar moeders huis. Door ramen kijken die ze vorige week nog gezeemd heeft. Spullen vol vingerafdrukken , te dichtbij om te bewaren... In dit autobiografische boek ,dat Mensje naar aanleiding van de dood van haar moeder schreef, is veel over haar jeugd, latere belevenissen en haar schrijverschap te vinden. Tot in de details leren we het gezin kennen, het wel en wee van de vele ooms en tantes, de anekdotes. Prachtig. Maar veel mooier nog zijn de beschrijvingen van haar moeder, die krachtige onbaatzuchtige vrouw, getekend door sop en poetsgerei, en het aardappelmesje dat 'door de jaren heen een klein web in haar duim had geëtst'.( ) Van Keulen veracht de dood: voor haar geen gezeur in de trant van ' je moet aanvaarden, respecteren, die hele zeik-rimram die elkaar tot troost toevoegen. Van Keulen daagt de man met de zeis uit, ze strijdt met hem( )Olifanten op een web is een heel warm boek, Om zo'n van liefde en respect overvloeiende verhouding met je moeder gehad te hebben is iets om jaloers op te zijn. Dat is lang niet iedereen gegeven.
Mensje van Keulen
: 1946
Mensje van Keulen wordt op 10 juni 1946 in Den Haag geboren. Haar eigenlijke naam is Mensje Francina van der Steen. Ze is de oudste uit een gezin van drie kinderen en is katholiek opgevoed. Na de middelbare school studeert ze aan verschillende Academies voor Beeldende Kunsten maar maakt deze studies nooit echt af. Tijdens dezelfde periode werkt zij enige tijd als een soort hulp in de huishouding in Engeland en later aan boord van een passagiersschip.
"De zee inlopen, dacht ie, niet m'n armen spreiden als het water m'n borst raakt, maar gewoon doorlopen. De eerste golf slaat over me heen. M'n hoofd komt even boven tot de tweede eroverheen gaat, en tenslotte spoelt de hele zee over me heen alsof ik er nooit liep."
In: Bleekers zomer.
Haar artistieke loopbaan begint in 1966 als ze als tekenares bij het studententijdschrift Propria Cures gaat werken. In 1967 vestigt ze zich definitief in Amsterdam en trouwt met de fotograaf Lon van Keulen. Van 1970 tot 1973 maakt zij ook deel uit van de redactie van Propria Cures, waarvoor ze al politieke en literaire cartoons tekende.
Haar eerste verhaal wordt in 1969 gepubliceerd in Hollands Maandblad. De van jongs af aan aanwezige lust tot tekenen en schilderen maakt in die jaren steeds vaker plaats voor het schrijven van korte verhalen. In 1972 debuteert ze met de roman Bleekers zomer; later dat jaar worden haar korte verhalen gebundeld in Allemaal tranen. Van 1973 tot 1981 maakt ze deel uit van de redactie van Maatstaf. In die periode schrijft ze de roman Van lieverlede en de schelmenballade De avonturen van Anna Molino. In de jaren zeventig geven haar boeken sterk blijk van een fascinatie voor verval en uitzichtloosheid. In 1982 verschijnt de roman Overspel en daarmee schrijft Van Keulen een roman waarin de verhaalontwikkeling voor het eerst meer aandacht krijgt. Ook in Engelbert (1987) geeft ze haar personages de mogelijkheid om hun deprimerende bestaan te ontvluchten. Vanaf 1985 schrijft Van Keulen ook kinderboeken, die variëren van bizar tot sinister. Het succes van de boeken en het plezier dat de schrijfster in het schrijven ervan schept, doen haar besluiten voorlopig alleen voor kinderen te schrijven. Het verschil tussen het schrijven van een kinderboek en een boek wat in principe voor volwassenen bedoeld is, omschrijft ze als volgt: "het schrijven van Tommie Station was veel leuker. Ik had er zelf lol in en zat soms echt te lachen. Er is niets autobiografisch aan Het schrijven van een kinderboek is niet per se makkelijker want je hebt allerlei beperkingen, maar het is emotioneel minder gecompliceerd."
In 1992 schrijft ze dan een boek over de schrijver Maarten 't Hart die zich zo nu en dan in vrouwenkleren hult (Geheime Dame). Twee jaar later verschijnt De rode strik en in 1997 publiceert ze haar herinneringen aan haar overleden moeder in Olifanten op een web.
"Op de ochtend van 21 september is de vrouw die het meest voor mij heeft betekend, gestorven."
In: Olifanten op een web.
"De zusters van mijn moeder waren echte volksvrouwen, sterke vrouwen die ongegeneerd hun man vervloekten"
In: Opzij, februari 1995
Thematiek en stijl
Van Keulens thematiek wordt, in ieder geval in haar vroegere werk, bepaald door de uitzichtloosheid en de miezerigheid van het kleinburgerlijk milieu: het bestaan van de gewone burgerman; iemand die eenzaam is, niet kan ontsnappen uit zijn dagelijks bestaan, en blijft steken in hopeloze relaties.
Thema en motieven uit een debuut zijn vaak terug te vinden in het latere werk van een auteur.
Thema van Van Keulens debuut Bleekers zomer is: het beklemmende karakter van het burgerlijk bestaan en de onmogelijkheid daaruit te ontsnappen.
Motieven in dit debuut zijn: de sleur van het leven, levensangst, heimwee naar de (onbezorgde) jeugd, constipatie, zwakte, verloedering, Amsterdam tegenover Den Haag.
Ze schenkt veel aandacht aan details, die voor het verhaal heel sfeerbepalend werken. Sommige critici zien in haar werk het naturalisme uit de 19de eeuw terug. Ze wordt door hen vergeleken met schrijvers uit die tijd als: Frans Coenen, Marcellus Emants en J. van Oudshoorn. Zelf ziet Mensje van Keulen haar manier van schrijven meer als een variant op dit negentiende-eeuwse naturalisme, het nieuwe realisme. Zij wil in tegenstelling tot het naturalisme ook geen boeken met een boodschap of strekking schrijven. Zij schrijft om het schrijven zelf. Mensje van Keulen, Mennie voor de vrienden en familie, schrijft op een nuchtere, sobere, zakelijke manier. Zo nu en dan gebruik makend van wat men wel spreektaal noemt (zei ie, dacht ie). Zij is ook een veelzijdig schrijfster; thuis in veel genres: poëzie, kinderboeken en romans.
BIBLIOGRAFIE : Verschenen bij Uitgeverij Atlas: Bleekers Zomer (roman; 1972) Allemaal tranen(verhalen; 1972) Pension -1974 Van Lieverlede(roman; 1975) Lotgevallen(balladen ; 1977) Trucjes (1977) onder het ps. Constant P. Cavalry) De avonturen van Anna Molino (schelmenballade; 1979) Uit de oude poepdoos 1980 (onder pseudoniem Josien Meloen) Overspel (roman;1982) De Ketting (verhalen; 1983) Tommie Station 1985 (k) (zilveren griffel) Je eerste jaar - 1986 Polle de orgeljongen - 1987 (k) Engelbert (roman; 1987) Vrienden van de maan - 1989 (k) (Nienke van Hichtumprijs) Van Aap tot Zet, gedichten - 1990 (k) De lach van Schreck (reisverhalen; 1991) Meneer Ratti - 1992 (k) Snottebel Lies, gedichten - 1994 (k) Geheime Dame (biografie over Maarten 't Hart als dame; 1992) De rode strik (roman; 1994) Pas op voor Bez - 1996 (k) Olifanten op een web (autobiografische roman; 1997) Het vroege werk (heruitgave van werk uit de jaren zeventig; 2000) Tien stoute katjes, aftelvers - 2000 (k) Donkere Dagen 2000 De gelukkige(roman; 2001) De dames en de bal - 2002 Het andere gezicht(verhalen; 2003) Het blauw van de Monnikskap 2003 Een opmerkelijk portret - 2003 Titus raakt zoek - 2004 (k) Alle dagen laat (dagboek, uitgegeven 2006)
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
