Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
01-08-2006
*Olifanten op een web* van Mensje van Keulen
OLIFANTEN OP EEN WEB
Uitgeverij :ATLAS -Amsterdam -1997
'Omdat het hart de pen beweegt'. Beter had de inzet van dit boek niet uitgedrukt kunnen worden.
*** Olifanten op een web is geschreven naar aanleiding van de dood van haar moeder.In een mengeling van verslag, herinneringen en dagboeken schetst ze op intense wijze haar relatie met haar moeder , haar familie en haar verleden.Het resultaat is een universeel verhaal met een schat aan belevenissen dat zowel de grote liefde en verbondenheid als ook de tegenstellingen en spanningen tussen moeder en dochter verwoordt,omdat het gaat over iets waar we allemaal mee worstelen: familie, jeugd en gemiste kansen. Vanaf de eerste regel is de ontgoocheling na haar moeders plotselinge dood voelbaar. De dagen die volgen ... Terug in haar moeders huis. Door ramen kijken die ze vorige week nog gezeemd heeft. Spullen vol vingerafdrukken , te dichtbij om te bewaren... In dit autobiografische boek ,dat Mensje naar aanleiding van de dood van haar moeder schreef, is veel over haar jeugd, latere belevenissen en haar schrijverschap te vinden. Tot in de details leren we het gezin kennen, het wel en wee van de vele ooms en tantes, de anekdotes. Prachtig. Maar veel mooier nog zijn de beschrijvingen van haar moeder, die krachtige onbaatzuchtige vrouw, getekend door sop en poetsgerei, en het aardappelmesje dat 'door de jaren heen een klein web in haar duim had geëtst'.( ) Van Keulen veracht de dood: voor haar geen gezeur in de trant van ' je moet aanvaarden, respecteren, die hele zeik-rimram die elkaar tot troost toevoegen. Van Keulen daagt de man met de zeis uit, ze strijdt met hem( )Olifanten op een web is een heel warm boek, Om zo'n van liefde en respect overvloeiende verhouding met je moeder gehad te hebben is iets om jaloers op te zijn. Dat is lang niet iedereen gegeven.
Mensje van Keulen
: 1946
Mensje van Keulen wordt op 10 juni 1946 in Den Haag geboren. Haar eigenlijke naam is Mensje Francina van der Steen. Ze is de oudste uit een gezin van drie kinderen en is katholiek opgevoed. Na de middelbare school studeert ze aan verschillende Academies voor Beeldende Kunsten maar maakt deze studies nooit echt af. Tijdens dezelfde periode werkt zij enige tijd als een soort hulp in de huishouding in Engeland en later aan boord van een passagiersschip.
"De zee inlopen, dacht ie, niet m'n armen spreiden als het water m'n borst raakt, maar gewoon doorlopen. De eerste golf slaat over me heen. M'n hoofd komt even boven tot de tweede eroverheen gaat, en tenslotte spoelt de hele zee over me heen alsof ik er nooit liep."
In: Bleekers zomer.
Haar artistieke loopbaan begint in 1966 als ze als tekenares bij het studententijdschrift Propria Cures gaat werken. In 1967 vestigt ze zich definitief in Amsterdam en trouwt met de fotograaf Lon van Keulen. Van 1970 tot 1973 maakt zij ook deel uit van de redactie van Propria Cures, waarvoor ze al politieke en literaire cartoons tekende.
Haar eerste verhaal wordt in 1969 gepubliceerd in Hollands Maandblad. De van jongs af aan aanwezige lust tot tekenen en schilderen maakt in die jaren steeds vaker plaats voor het schrijven van korte verhalen. In 1972 debuteert ze met de roman Bleekers zomer; later dat jaar worden haar korte verhalen gebundeld in Allemaal tranen. Van 1973 tot 1981 maakt ze deel uit van de redactie van Maatstaf. In die periode schrijft ze de roman Van lieverlede en de schelmenballade De avonturen van Anna Molino. In de jaren zeventig geven haar boeken sterk blijk van een fascinatie voor verval en uitzichtloosheid. In 1982 verschijnt de roman Overspel en daarmee schrijft Van Keulen een roman waarin de verhaalontwikkeling voor het eerst meer aandacht krijgt. Ook in Engelbert (1987) geeft ze haar personages de mogelijkheid om hun deprimerende bestaan te ontvluchten. Vanaf 1985 schrijft Van Keulen ook kinderboeken, die variëren van bizar tot sinister. Het succes van de boeken en het plezier dat de schrijfster in het schrijven ervan schept, doen haar besluiten voorlopig alleen voor kinderen te schrijven. Het verschil tussen het schrijven van een kinderboek en een boek wat in principe voor volwassenen bedoeld is, omschrijft ze als volgt: "het schrijven van Tommie Station was veel leuker. Ik had er zelf lol in en zat soms echt te lachen. Er is niets autobiografisch aan Het schrijven van een kinderboek is niet per se makkelijker want je hebt allerlei beperkingen, maar het is emotioneel minder gecompliceerd."
In 1992 schrijft ze dan een boek over de schrijver Maarten 't Hart die zich zo nu en dan in vrouwenkleren hult (Geheime Dame). Twee jaar later verschijnt De rode strik en in 1997 publiceert ze haar herinneringen aan haar overleden moeder in Olifanten op een web.
"Op de ochtend van 21 september is de vrouw die het meest voor mij heeft betekend, gestorven."
In: Olifanten op een web.
"De zusters van mijn moeder waren echte volksvrouwen, sterke vrouwen die ongegeneerd hun man vervloekten"
In: Opzij, februari 1995
Thematiek en stijl
Van Keulens thematiek wordt, in ieder geval in haar vroegere werk, bepaald door de uitzichtloosheid en de miezerigheid van het kleinburgerlijk milieu: het bestaan van de gewone burgerman; iemand die eenzaam is, niet kan ontsnappen uit zijn dagelijks bestaan, en blijft steken in hopeloze relaties.
Thema en motieven uit een debuut zijn vaak terug te vinden in het latere werk van een auteur.
Thema van Van Keulens debuut Bleekers zomer is: het beklemmende karakter van het burgerlijk bestaan en de onmogelijkheid daaruit te ontsnappen.
Motieven in dit debuut zijn: de sleur van het leven, levensangst, heimwee naar de (onbezorgde) jeugd, constipatie, zwakte, verloedering, Amsterdam tegenover Den Haag.
Ze schenkt veel aandacht aan details, die voor het verhaal heel sfeerbepalend werken. Sommige critici zien in haar werk het naturalisme uit de 19de eeuw terug. Ze wordt door hen vergeleken met schrijvers uit die tijd als: Frans Coenen, Marcellus Emants en J. van Oudshoorn. Zelf ziet Mensje van Keulen haar manier van schrijven meer als een variant op dit negentiende-eeuwse naturalisme, het nieuwe realisme. Zij wil in tegenstelling tot het naturalisme ook geen boeken met een boodschap of strekking schrijven. Zij schrijft om het schrijven zelf. Mensje van Keulen, Mennie voor de vrienden en familie, schrijft op een nuchtere, sobere, zakelijke manier. Zo nu en dan gebruik makend van wat men wel spreektaal noemt (zei ie, dacht ie). Zij is ook een veelzijdig schrijfster; thuis in veel genres: poëzie, kinderboeken en romans.
BIBLIOGRAFIE : Verschenen bij Uitgeverij Atlas: Bleekers Zomer (roman; 1972) Allemaal tranen(verhalen; 1972) Pension -1974 Van Lieverlede(roman; 1975) Lotgevallen(balladen ; 1977) Trucjes (1977) onder het ps. Constant P. Cavalry) De avonturen van Anna Molino (schelmenballade; 1979) Uit de oude poepdoos 1980 (onder pseudoniem Josien Meloen) Overspel (roman;1982) De Ketting (verhalen; 1983) Tommie Station 1985 (k) (zilveren griffel) Je eerste jaar - 1986 Polle de orgeljongen - 1987 (k) Engelbert (roman; 1987) Vrienden van de maan - 1989 (k) (Nienke van Hichtumprijs) Van Aap tot Zet, gedichten - 1990 (k) De lach van Schreck (reisverhalen; 1991) Meneer Ratti - 1992 (k) Snottebel Lies, gedichten - 1994 (k) Geheime Dame (biografie over Maarten 't Hart als dame; 1992) De rode strik (roman; 1994) Pas op voor Bez - 1996 (k) Olifanten op een web (autobiografische roman; 1997) Het vroege werk (heruitgave van werk uit de jaren zeventig; 2000) Tien stoute katjes, aftelvers - 2000 (k) Donkere Dagen 2000 De gelukkige(roman; 2001) De dames en de bal - 2002 Het andere gezicht(verhalen; 2003) Het blauw van de Monnikskap 2003 Een opmerkelijk portret - 2003 Titus raakt zoek - 2004 (k) Alle dagen laat (dagboek, uitgegeven 2006)
Een fascinerende familiegeschiedenis met veel onuitgepakte verhuisdozen ... (...) een perfect geboetseerde, knappe, sluitende roman !"
***
Uit het paradijs begint met een visioen van tekenaar David Berk die op een nacht denkt dat hij zijn overleden moeder heeft gezien. Maar die is al dertig jaar dood. Ze verschijnt hem op een zandpad in de duinen, het wankele paradijs van zijn jeugd en biedt hem een lift aan in een Dyna Panhard 1952. Vanaf dat moment wordt Berk gekweld door herinneringen aan zijn moeder en de familie waarheen zij hem als negenjarige jongen voerde ; rijke Brusselse rubberfabrikanten bij wie ze niet welkom waren. Dat hij juist op dat moment aan haar denkt is niet toevallig, want zijn halfbroer, diens vrouw en hun kind logeren bij hem. Zijn halfbroer doet hem denken aan de familie waar hij, nadat zijn moeder scheidde van haar eerste man,terechtkwam. Deze streng katholieke Vlaamse familie Vervaecke ziet niet graag dat een van haar zonen verslingerd raakt aan een Nederlandse, reeds gehuwde vrouw met kind. De familie komt dan ook in opstand tegen deze binnendringster en probeert haar langzaam, maar zeker het familiehuis uit te treiteren. Het kind dat zij van Jef Vervaecke krijgt, is een troef tegen de familie. De familie faalt helemaal in haar streven als de pater familias de vrouw van zijn zoon ook tot zijn bijzit maakt. Er komt een kindje van, dat weggemoffeld moet worden, naar de nonnen of anderszins. Door de herinneringen aan zijn moeder gaat ook zijn halfbroer zijn geheugen oppoetsen. Daaruit blijkt dat beide zoons zeer verschillend naar het leven van hun moeder kijken David Berk ziet vooral de taaie strijd die zijn moeder doormaakte om zich geaccepteerd te weten binnen de familie Vervaecke. Dat het warme nest niet bestaat, ontdekt David Berk voor het eerst als zijn moeder zijn vader verlaat. Daardoor raakt hij letterlijk 'uit het paradijs'. Maar ook later in zijn leven komt het paradijs nooit meer terug. Wat doe je als je weet dat het paradijs niet bestaat. Je kunt vluchten in cynisme, je kunt alle remmen losgooien en maar raak leven, maar je kunt ook de weg van David Berk bewandelen. Relativerend en kritisch observerend neemt bij de wereld waar. Hij ziet de breukvlakken de beschaving. Hij ziet de onoprechtheid van mensen. Zijn leven is een spel, waarbij hij de rollen van anderen al doorziet. Dat is jammer, want zo blijf je altijd een buitenstaander. In meeslepende en vaak geestige scénes schets Nelleke Noordervliet het tragische lot van een vrouw en de gevolgen daarvan voor haar zoons en kleindochters.
Nelleke Noordervliet werd op 6 november 1945 geboren in Rotterdam.Ze deed na het gymnasium een studie Nederlands.aan de Universiteit van Leiden en de Universiteit van Utrecht. In haar studententijd schreef ze teksten voor het cabaret en voerde de redactie van school- en studentenkrant. Na haar kandidaatsexamen ging ze naar Amsterdam en werkte enige tijd bij een wetenschappelijke uitgeverij. Ze trouwde een chemicus, ging lesgeven aan de Werkplaats Kindergemeenschap in Bilthoven en nam haar studie weer op in Utrecht. Ze deed cum laude doctoraalexamen in 1983.met als specialisaties algemene literatuurwetenschap en theaterwetenschappen. Ze maakte samen met anderen een serie tv-programma's over poëzie. Haar twee kinderen werden geboren in 1973 en 1979. Ze werd politiek actief en was fractievoorzitter voor de PvdA in de gemeente Monster en in de Westlandraad. In 1987 debuteert ze met de gefingeerde autobiografie van Multatulis eerste echtgenote, Tine, of de dalen waar het leven woont. In 1998 volgt de roman Millimorti . In opdracht van de Stichting Steunfonds voor de Nederlandse Letteren schreef ze in 1990 een toneelstuk over Belle van Zuylen genaamd Belle en Benjamin. De Franse Revolutie is het decor van haar derde roman Het oog van de engel,(1991) die genomineerd wordt voor de AKO-Literatuurprijs 1992. Voor De naam van de vader (1998) ontvangt ze de Multatuliprijs.en een nominatie voor de Europese Literatuurprijs. Nelleke Noordervliet publiceert verder met enige regelmaat boekbesprekingen in Vrij Nederland. In 1997 verscheen haar roman Uit het paradijs (nominatie voor de Librisprijs 1998). Naast romans en toneelstukken publiceerde Noordervliet ook enkele historische boeken, zoals Op de zeef van de tijd: een geschiedenis van Nederland (2000) en Nederland in de Gouden Eeuw (2003). Ook schreef ze in 2001 een lang gedicht dat in boekvorm verscheen: Een vlaag van troost.
In 2002 verscheen er weer een roman van haar hand: Pelican Bay en in 2004 een luchtige uitgave Mevrouw Gigengack. Ze was gastschrijver aan de universiteiten van Groningen,Leiden, Delft en Berlijn en aan de Sorbonne te Parijs. Noordervliet publiceert verder met enige regelmaat columns, beschouwingen en (veelal historische) boekbesprekingen in dag- en weekbladen (de Volkskrant en Vrij Nederland). Ook is ze een regelmatige gast in radio- en televisieprogrammas, zoals in Zeeman met boeken In februari 2005 verscheen het succesvolle Altijd roomboter (nu al 28.000 exemplaren verkocht), waarin Nelleke Noordervliet in een mengeling van mémoire, geschiedschrijving, fictie en essay het portret van haar overgrootmoeder schetst.
Citaat :
'Ik vergeet soms of ik iets heb verzonnen, of het uit de bronnen heb gehaald.'
Review : " Pijnloze lectuur is dit nieuwe boek over zonde en noodlot allerminst ; maar precies omdat het zo verscheurend is en op zo'n ijzige manier emotioneeel , laat het je geen moment onberoerd ." - Standaard der Letteren.
Bibliografie :
Overzicht van haar boeken:
Tine of de dalen waar het leven woont (roman, 1987)
Millemorti (roman, 1989
De Buthe (novelle, 1991)
Het oog van de engel (roman, 1991)
Rivieren. Zilveren vissen. Wolken (toneel, 1992)
De naam van de vader (roman, 1993)
Uit het paradijs (roman, 1997)
Water en as (novelle, 1998)
Familie-album (novelle, boekenweekgeschenk)-1999
De pijl van de tijd (lezing over Louis Paul Boon)-1999
Een vlaag van troost (lang gedicht, 2001)
Pelican Bay (roman, 2002)
Mevrouw Gigengack (vertellingen, 2004) Een plaats voor de geestdrift (essays, 2004) Miss Blanche (Rotterdams leescadeau)-2004 Wie weet , meet niet (Vermeerlezing)-2004 Altijd roomboter (2005)(docu-fictie)Veeg teken (2006)
Oorspronkeliojke titel : " The Pied Piper " -1998 Uitgeverij : Hyperion - New-York Nederlandse uitgave :DE KINDERLOKKER-1999 Houten: -Van Holkema & Warendorf, 400pag., 21cm, ISBN 90-269-8182-1, vert.van: The Pied Piper (Hyperion Books, 1998), vert. uit het Engels door: Hugo en Nienke Kuipers, omslag: Sjef Nix.
"One hell of a writer. He grabs, he twists, he tightens the screws until you're drained by a superb read." Clive Cussler
*** Seattle - Een baby wordt uit haar wiegje ontvoerd , de oppas blijft bewusteloos achter .Al snel blijkt dat deze zaak niet op zichzelf staat; ook in andere steden zijn kinderen spoorloos verdwenen . Inspecteur Lou Boldt en politiepsychologe Daphne Matthews worden op de zaak gezet , maar zonder aanwijzigingen en zonder getuigen staan zij voor een bijna onmogelijke taak. Hoe verder ze komen met hun onderzoek , hoe verder weg de oplossing lijkt ; bewijsmateriaal verdwijnt , papierwerk raakt zoek en getuigen worden over het hoofd gezien. Dat kan maar één ding betekenen : de dader moet een informant binnen de politie hebben ...
** Pearson is een New York Times bestselling auteur.die zijn professionele loopbaan begon als zanger-songwriter in een rock-band The Rockbottom Remainders waarmee hij bijna tien jaar de baan opging van de ene club naar de andere . Toen heeft hij ook voor acht en een half jaar allerlei voor film geschreven, zonder veel succes en zich zo een weg zoekend om later romans te gaan schrijven. Bij de rockband werd hij bevriend met Dave Barry en ze gingen samenwerken aan een serie romans over Peter PAN . Peter and the Starcatchers (Disney Books, 2004) zou 47 weken lang op the New York Times bestsellerslijst voor kinderen prijken. Peter and The Shadow Thieves wordt in juli 2006 gepubliceerd. Hij is de eerste Amerikaan die beloond wordt met de " Raymond Chandler/Fulbright Fellowship voor dective-verhalen aan Oxford. Pearson is best bekend door zijn misdaadromans zoals Probable Cause, Beyond Recognition, The Pied Piper, en Cut and Run. Zijn roman the Diary of Ellen Rimbauer werd nummer één op de New York Times bestsellerlijst en werkt in 2003 bewerkt tot TV-film op ABC . Ridley leeft met zijn vrouw Marcelle en hun twee dochters afwisselend in St Louis, MO en Hailey , Idaho.
Reviews :
A rare humanism and attention to detail have marked Pearson's thrillers " -Publishers Weekly
"Ridley Pearson tells an irresistible tale." Los Angeles Times Book Review
"His characters are believable... enjoyable entertainment." Chicago Tribune
Bibliografie :
(1985) Never Look Back. New York: St. Martin's Press
(1986) Blood of the Albatross. New York: St. Martin's Press
(1987) The Seizing of Yankee Green Mall. New York: St. Martin's Press ((later verwerkt als Hidden Charges)
(1988) Undercurrents. New York: St. Martin's Press -De Maniak
(1990) Probable Cause. New York: St Martin's Press. - De Wreker
(1992) Hard Fall. New York: Delacorte Press.. - De Saboteur
(1993) The Angel Maker. New York: Delacorte Press. .- De Slachter
(1994) No Witnesses. New York: Hyperion. . - De Psychopaat
(1995) Chain of Evidence. New York: Hyperion.. - De Beul
(1997) Beyond Recognition. New York: Hyperion
(1998) The Pied Piper. New York: Hyperion.. -De Kinderlokker
(1999) The First Victim. New York: Hyperion. . -De Vrouwenhandelaar
(2000) Middle of Nowhere. New York: Hyperion.. -Mensenjacht
(2001) Parallel Lies. New York: Hyperion
(2002) The Art of Deception. New York: Hyperion
Dave Barry en Ridley Pearson : (2004). Peter and the Starcatchers, illus. Greg Call, New York: Disney Editions.
(2004) The Body of David Hayes. New York: Hyperion
(2005) Cut and Run. New York: Hyperion
(2005) The Kingdom Keepers. New York: Disney Editions
Oorspronkelijke titel : " Into the fire " -2000 Uitgeverij :Harper Collins, London 2000. - 483p. ISBN 0-00-651188-0. (Paperback) Nederlandse titel : " De Jungle ". Nederlandse uitgave : Luitingh-Sijthoff ISBN: 90-245-1986-1 Pandora & Poema Pockets.
***
Helen Hencks is mooi, jong en succesvol in haar werk als dealer bij een internationale investeringsbank in Londen. Toch hangt er een schaduwzijde over haar bestaan. Twintig jaar geleden werd haar vader, een bekend financier , beschuldigd van fraude en vervolgens verdween hij spoorloos. Nu, twintig jaar later, lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Als Helen erachter komt dat men haar ook een miljoenenfraude in de schoenen wil schuiven, besluit ze er spoorslags vandoor te gaan. Weg van de menselijke piranha's in de keiharde Londense City naar de even gevaarlijke jungle van Zuid-Amerika. "Killer Banker" Helen Jencks vlucht van de jungle van de Londense financiele wereld naar de drugsbaronnen in het land van de Inca's . Vastbesloten om haar vader te vinden en zo een antwoord te krijgen op de vragen die al jaren door haar hoofd spoken.. Daar zal ze Victor Maldonado opzoeken , de man die haar vader indertijd heeft geholpen een nieuw leven te beginnen. Maar terwijl het schandaal in Londen losbarst , ontdekt Helen dat Peru , hoe adembenemed ook een gevaarlijk land is en ze in feite " into the fire " gelopen is.Haar verleden achtervolgt haar en weldra zal ze dan ook op de vlucht slaan door Peru en naar Columbia, met de verlokkelijke touringgids Evan Conner,een vroegere S.A.S.soldaat , die er nu werkt voor de Britse geheime inlichtingendienst , . Hier alleen en na een afmattende strijd om te overleven zal Helen er in slagen de kwelduivels , die haar naar het leven staan het zwijgen op te leggen.
Linda Davies -1953
is de dochter van een Welsche vader en Deense moeder en is geboren in Newton Mearns, vlakbij Glasgow in Schotland. Linda's vader Glyn Davies was een emeritus professor aan de University of Wales , directeur van de Commercial Bank of Wales en tevens auteur van een 700 pagina's standaardwerk over the history of money
. Eén van haar oudere broers is ook professor in de economie aan Acadia University in Nova Scotia. Met deze background is het niet verwonderlijk dat Linda in Oxford, politiek, philosophy en economie ging studeren.Terwijl ze nog studeerde werkte ze voor Cherwell , het studentenblad als nieuws-redactrice en won de Philip Geddes prize als meestbelovende studentenjournaliste .Ze werd er opgeleid tot 'killer banker ', een naam die ze volledig waarmaakte in het Londense bankwezen. Linda Davies werkte zeven jaar voor banken in de City en Wall Street. Zij gaf haar topbaan op om fulltime te gaan schrijven.En met succes , haar debuutroman , de wereldwijde bestseller :" De Bank" , bezorgde haar de bijnaam ' de vrouwelijke John Grisham. ' Haar debuutroman werd met gejuich ontvangen als een zeldzame blik achter de schermen van de keiharde financiële wereld. Na dit succes volgden De Deal, De Jungle en De Vlakte. De Klip bevat eveneens veel bankierskennis, en speelt in het milieu van oud geld, schilderijen en monumentale verbouwingen.
Citaat : I didn't want to write about a parochial insider trading case. I wanted to show the links between governments and central banks and the City, and the role that the intelligence services now have in business and finance. The City is a perfect cover for spies."
" Het vroege werk " -1978 bevat volgend werk : - Jacht in de diepte - Geld speelt de grote rol- Wij hebben vleugels - Zuster ter zee - Het wilde feest- Spelen in het donker.
Uitgeverij : Em. Querido's Uitgeverij B.V.
" Blijf niet zitten waar je zit, laat je niet wijsmaken dat mensen in hokjes horen. "-Adriaan Van Der Veen.
*** Adriaan Van Der Veen is een van onze belangrijkste romanciers. Keer op keer heeft hij dat bewezen. Driemaal is hem er een prijs voor toegevallen: in 1953 de Van-der-Hoogtprijs voor Het wilde feest , in 1965 de Anna-Blamanprijs voor Een idealist en in 1976 de Vijverbergprijsvoor In liefdesnaam, dat in korte tijd zes drukken beleefde.Dat laatste is trouwens geen op zichzelf staand geval : ook de andere titels die op Adriaan van der Veens naam staan blijven in trek en moeten telkens worden herdrukt. Adriaan van der Veens vroege werk, van zijn eerste verhalen tot en met zijn roman Spelen in het donker verscheen in één kloek, maar toch handzaam deel. De inhoud : Geld speelt de grote rol ,verhalen uit de crisistijd, voorafgegaan door Jacht in de diepte , verhalen uit diezelfde tijd , maar vluchtend in droomwerelden ; Wij hebben vleugels , roman van loskomen uit het milieu ; Zuster ter zee , roman in de kantlijn van de tweede wereldoorlog ; Het wilde feest , in New York gesitueerde roman van het antisemitisme , en ten slotte Spelen in het donker , een eveneens in Amerika spelend verhaal van moeitevol slaken van knellende banden.
Adriaan van der Veen -1916-2003
Adriaan van der Veen werd op 16 december 1916 in Venray geboren. Toen hij bijna twee jaar was (september 1918) verhuisde het gezin naar Schiedam., waar hij zijn jeugdjaren doorbracht. Hij was de tweede zoon in een armoedig middenstandsgezin. Tijdens de crisisjaren was hij onder meer werkzaam in de boekhandel aldaar. Zijn werk werd beïnvloed door de crisisjaren in de jaren dertig. Adriaan van der Veen debuteerde in 'Groot Nederland' met het verhaal 'Klerkje in droomland'. Via Jan Greshoff kwam Adriaan van der Veen in de journalistiek. Hij werkte enkele jaren in Brussel als redacteur van het 'Hollandsch Weekblad' en als secretaris van Greshoff. Hij was ook mede-oprichter en redacteur van 'Werk' (1938) en van 'Criterium' (1947-1948' Adriaan van der Veen verhuisde in 1938 naar Den Haag, hier werd hij redacteur van 'Het Vaderland'. Begin 1940 vertrok hij als correspondent voor Het Vaderland naar Amerika, waar hij gedurende de tweede wereldoorlog verbleef. Hij studeerde anderhalf jaar Engelse taal en letteren aan Columbia University. en werkte bij een krant en later voor diverse Nederlandse voorlichtingsinstanties, o.a. bij Station WRUL, waar radio-uitzendingen naar bezet Nederland werden verzorgd. Hij was er redacteur van 'Knickerbocker weekly', een Nederlands-Engels tijdschrift uit New York Hij trouwde in Amerika met de Amerikaanse Jeanette. Hans Gomperts was getuige. Ze kregen in Amerika een zoon en terug in Nederland een dochter (Ariane). Jeanette overleed in 1973. In 1946 keerde hij terug en ging wonen in Den Haag. Daar was hij tot 1978 werkzaam als redacteur letteren bij de NRC.
Na zijn eerste proeven, de novellen 'Geld speelt de groote rol'(1938), 'Tusschen kantoor en archief' (1939) en de verrassende, surrealistische, 'Oefeningen' (1938) volgde een deels op dezelfde stof gebaseerde eerste roman 'Wij hebben vleugels' (1946), die de authenticiteit illustreert van een schrijverschap dat aan de banale, alledaagse, neerdrukkende realiteit poogt te ontkomen door het romantische verlangen en de droom en daar overtuigend in slaagt. Het blijft een van zijn beste boeken. Adriaan van der Veen was na de Tweede Wereldoorlog kort redacteur van 'Het Parool' en vanaf juli 1946 tot zijn pensionering in 1979 letterkundig redacteur van de 'NRC'. Van 1963 tot 1965 doceerde hij als 'visiting professor' Nederlandse literatuur aan het San Francisco State College. Veel succes oogstte hij met zijn romans, 'Zuster ter zee' (1949) en vooral 'Het wilde feest' (1952), waarvoor hem de Van der Hoogt-prijs werd toegekend.'Het wilde feest' geldt als zijn meestgelezen roman Het in Amerika spelende verhaal over de liefde tussen een niet-Joodse Hollandse jongeman en de Joodse emigrante Vera verbeeldt aangrijpend het probleem van het Joodse vraagstuk, voor wie het, als anti-semitisme of als verdraagzaamheid, een probleem is, maar ook symbool van wat er aan dierlijk driftleven in de mens aanwezig is. Dit boek werd gevolgd door enkele meer of minder geslaagde romans: Spelen in het donker (1955), Doen alsof (1960), De boze vrienden (1962) en De idealist (1965) Veel van zijn werk is autobiografisch, met name de drie autobiografische werken 'Kom mij niet te na', 'Vriendelijke vreemdeling' en 'Blijf niet zitten waar je zit'. Deze vormen een trilogie. Verder publiceerde de auteur ook nog in 'De Groene Amsterdammer', 'Elsevier', 'De Gids', 'De Vlaamse Gids', Times Literary Supplement', 'Atlantic Monthly'. Een terugkerend thema in zijn werk is de liefde in alle nuances, vrijheid en verantwoordelijkheid en de schuldvraag. Adriaan van der Veen schrijft het soort boeken dat je aan iedereen cadeau kunt doen. Ze zijn beschaafd, onderhoudend, salonfähig (in de latere komt wel wat seks voor, maar die wordt zo netjes beschreven dat niemand er echt aanstoot aan kan nemen) en ze gaan over onderwerpen waar iedereen over mee kan praten. Adriaan van der Veen overleed op 7 maart 2003 in Den Haag.
Literaire prijzen
: Van der Hoogt-prijs 1953 voor 'Het wilde feest'. De vertaling van 'Doen Alsof' werd door 'Books and Bookmen' tot de beste Europese roman in vertaling van 1963 verkozen Anna Blaman-prijs 1966 voor 'Een idealist' Vijverbergprijs 1976 voor 'In liefdesnaam'.
Citaten v. d schrijver :
'Om niet onder te gaan moeten de mensen elkaar steunen en met de handen op elkaars schouders de diepte van hun alleen zijn bezweren.
'Meeleven met anderen, hen gadeslaan, trachten te begrijpen, dat is het uitgangspunt van al mijn boeken."
Bibliografie :
Geld speelt de grote rol (1938) Oefeningen (1938) Tusschen kantoor en archief (1939) Idylle in New York (1942) Wij hebben vleugels (1946) Jacht in de diepte (1947) Portrait of a Dutch poet: J. Greshoff (1948) Zuster ter zee (1949) Het wilde feest (1952) Alibi voor het onvolkomen hart (1953) Spelen in het donker (1955) De man met de zilveren hoed (1957) Maurice Roelants (1960) Doen alsof (1960, herz. uitg. 1984) De boze vrienden (1962) Een idealist (1965) Kom mij niet te na (1968) Vriendelijke vreemdeling (1969) Blijf niet zitten waar je zit (1972) In liefdesnaam (1975) De geluksvogel (1977) Het vroege werk, 1946-1955 (1978) Niet meer bang zijn (1980) Zwijgen of spreken (1983) Onvoltooid verleden (1985) Alvena, Amerikaanse (1988) De lichte waanzin van liefde (1994)
Oorspronkelijke titel : " Behind the Scenes at the Museum." Uitgeverij . Doubleday -1995 Black Swan, London, United Kingdom Nederlandse uitgave: " Achter de schermen "- Uitgeverij Atlas. Pandora Pockets.
'In Atkinson's fiction the basic elements of family life are jumbled 'like a box of broken biscuits'.
*** In deze komische en tegelijkertijd aandoenlijke roman vertelt de hoofdpersoon Ruby Lennox op onverbloemde wijze over vier generaties vrouwen uit Yorkshire , een hele eeuw familie-leven - vanaf haar overgrootmoeders affaire met een Franse fotograaf , via haar moeders onvervulde dromen over de glamour van Hollywood tot haar zusjes poging de koningin tijdens haar kroning uit het voetlicht te manoeuvreren. Ruby neemt de lezer bij de hand en wandelt twee wereldoorlogen in en uit, langs economische depressies en door de tolerante jaren zestig, om uiteindelijk te eindigen met het heden. Met een feilloos gevoel voor timing worden daarbij een aantal grote geheimen onthuld. Een rijk en levendig portret van het hartzeer en het geluk van een familie.
Kate Atkinson -1951
De schrijfster is geboren in York en studeerde Engelse literatuur aan de universiteit van Dundee.Na haar graduaat in 1974 werkte ze verder aan een doctoraat in Amerikaanse literatuur. Later gaf ze les aan Dundee en begon met het schrijven van korte verhalen in 1981. Nadat ze in 1986 Woman's Own Short Story Competitie. won begon ze artikelen in vrouwen magazines te schrijven. Zij was tweede geworden voor Bridport Short Story Prize in 1990 en won in 1993 een Ian St James Award voor haar kort-verhaal "Karmic Mothers", dat later bewerkt werd voor de 'Tartan Shorts' series.van BBC 2 televisie. Haar eerste roman ,Behind the Scenes at the Museum, won de 1995 Whitbread Book of the Year award en versloeg daarmee :Salman Rushdie's The Moor's Last Sigh en Roy Jenkins' biografie Gladstone. Haar tweede roman :"Human Croquet",verscheen in 1997 en vertelde ons de belevenissen van de familie Fairfaxes. Ze schreef ook twee toneelstukken voor het Traverse Theatre in Edinburgh: Nice (1996), en Abandonment, dat in premiére ging op het Edinburgh Festival in augustus 2000. Op het ogenblik woont ze in Edinburgh en werkt er bij gelegenheid als medewerkster aan dagbladen en magazines. Haar boeken zijn exotisch en hebben een breed gevoel voor humor, waarvoor de term 'tragi-komedie' onvoldoende blijkt.
Reviews :
" Betoverend " - The Sunday Times
" Zelden zal een debuutroman zo enthousiast zijn onthaald "- Vrij Nederland.
" Atkinsons proza is in werkelijkheid vermomde poëzie .Eén van de mooiste romans die er in jaren is verschenen. -The Times.
Bibliografie :
Behind the Scenes at the Museum Doubleday, 1995 (Achter de schermen)
Human Croquet -Doubleday,1997 (Bladeren van licht )
Abandonment -Nick Hern Books, 2000
Emotionally Weird -Doubleday, 2000 (Geschift)
Not the End of the World -Doubleday, 2002 (De wereld vergaat niet )
Case Histories -Doubleday, 2004- ( Oude zaken) (genomineerd voor de Orange Prize voor fictie)
Oorspronkelijke titel : " Requiem for a Glass Heart "-1996 Uitgeverij : Doubleday -New York Nederlandse uitgave : REQUIEM VOOR EEN GLAZEN HART-1996 1999, Amsterdam: Luitingh-Sijthoff, Poema Pocket, 413pag., 18cm, ISBN 90-245-3722-3, 2e druk vert.van: Requiem for a Glass Heart (New York: Doubleday, 1996), vert.uit het Engels: Bob Snooijnk.
*** "Twee vrouwen trachten te overleven in een schaduwwereld van macht en geweld... "
Irina Ismailova , een Oosteuropese huurmoordenares , zit in de greep van een genadeloze Russische gangster , Kroetpatkin. Geen methode is hem te gortig om mensen te manipuleren. Een Amerikaanse DEA-undercoveragente wordt toegevoegd aan een internationaal team dat de opdracht heeft Kroetpatkin in te rekenen... Deze twee vrouwen krijgen met elkaar te maken bij een topontmoeting van Siciliaanse , Russische en Japanse drugsbaronnen. Zonder hun werkelijke identiteit bloot te geven en trouw blijvend aan zichzelf , trachten zij wanhopig te ontsnappen aan de duistere machten die hen in de greep houden ...
David Lindsey - 1944
De schrijver is een geboren Texaan ,die zijn jeugdjaren doorbracht op enkele mijlen van de Mexicaanse grens in Starr County. Zijn familie verhuide naar West Texas waar hij opgroeide tussen de olievelden en ranches van de Colorado River Valley ten noorden van San Angelo. Hij studeerde Engelse literatuur aan North Texas State University en was verscheidene jaren editor voor kleine uitgevers in Texas. In 1970 verhuisde hij naar Austin waar hij nog steeds woont. David Lindsey is tevens een gepassioneerde verzamelaar van boeken en heeft zijn eigen private bibliotheek naast zijn woning in Texas laten bouwen. A Cold Mind wordt erkend als "één van de beste suspense-romans aller tijden en "een klassieker in zijn genre ". Body of Truth dat in 1992 verscheen won de Germany's Bochumer Krimi Archiv award voor de beste suspense-roman van het jaar..
Reviews :
....Lindsey provides a profoundly affecting portrait of those whose lives are spent on the dark cusp between survival and annihilation." --Publishers Weekly (starred review)
"...a sophisticated thriller...with an artistic edge. Lindsey is as ripe for bestsellerdom as he is deserving of it. " --The Chicago Sun-Times "David Lindsey is an author with a solid track record. In Requiem For A Glass Heart he spins one of his most wrenching stories yet...readers should love it." --The Chicago Tribune
Bibliografie :
Stuart Haydon Series:
A Cold Mind 1983 - De virusmoorden Heat From Another Sun-1984 Spiral -1986 In the Lake of the Moon -1988 Body of Truth (1992)-Doodsverachting
Romans :
Black Gold/Red Death-1983 Mercy(1990). - Genadeslag An Absence of Light(1994)- Schaduwwereld Requiem for a Glass Heart(1996)- Requiem voor een glazen hart. The Color of Night (1999) De kleur van de nacht. Animosity,( 2001) The Rules of Silence (2003), The Face of the Assassin(2004)
*** Donna Brunos adoreert haar knappe , succesvolle man Georgio.Haar wereld stort in als hij tot achttien jaar gevangenisstraf wordt veroordeeld om zijn andeel in een gewapende roofoverval. Georgio zweert dat hij onschuldig is , dat iemand hem erin heeft laten lopen. Doodsbenauwd dat hij de verschrikkingen in een van de ergste gevangenissen van Engeland niet zal overleven , haalt hij Donna over hem te helpen ontsnappen... De uitvoering van dit vermetele plan voert Donna een duistere wereld binnen waarvan zij het bestaan niet vermoedde- een wereld van sex en bruut geweld. En hoe verder zij doordringt in de smerige achtergronden van Georgio's zakelijke ondernemingen , hoe meer zij gaat twijfelen aan de onschuld van haar geliefde echtgenoot... Ze ontdekt dat hij haar hun hele huwelijk lang bedrogen heeft en zelfs handelt in kinderporno.
Martina Cole -1958
Zij is eigenlijk een volbloed Ierse en de jongste dochter uit een gezin van vijf kinderen Haar vader kwam uit Dublin en haar moeder uit Cork. Haar beide ouders zijn overleden toen ze 21 was. Martina is opgegroeid in een van de slechtere wijken van Londen en ze weet door deze achtergrond hoe hard het leven in een Engelse achterbuurt kan zijn. Als negentienjarige alleenstaande moeder zonder opleiding had ze meerdere baantjes om haar kind te kunnen onderhouden. Cole heeft altijd heel hard gewerkt om toch iets van haar leven te maken. Ze beseft hoeveel geluk ze heeft gehad dat ze dankzij haar succesvolle carriere als schrijfster nu bijvoorbeeld de kans heeft om veel te kunnen reizen. Martina Cole woont in Essex, Engeland. Haar eerste succesvolle boek, Dangerous Lady, werd in 1992 uitgebracht. Dat had tien jaar eerder kunnen zijn het manuscript heeft al die tijd in een la gelegen, totdat Martina de moed opbracht om het bij een uitgeverij aan te bieden. De boeken van de voormalige verpleegster komen sindsdien onveranderlijk terecht op de bestsellerlijst van The Times, want ze worden door een zeer breed publiek gewaardeerd. Verder mag ze zich verheugen in veel belangstelling van politiemensen, maar ook het tegenovergestelde: haar boeken worden stukgelezen in de gevangenisbibliotheek. In sommige winkels zijn haar boeken overigens de 'meest gestolen' boeken. Ook geeft Martina Cole regelmatig workshops schrijven in gevangenissen hoewel ze hierin wel een strikte lijn trekt. Ze weigert les te geven aan verkrachters en pedofielen. Zelf zegt ze hierover:"Mensen die een bank beroven, kunnen net zo normaal zijn als jij en ik. Ze hebben alleen een bepaalde keuze gemaakt. Verkrachters en dergelijke figuren echter hebben geen ziel." Martina wil boeken schrijven over het waarom van de criminele loopbaan van mensen. Helaas is het vaak zo dat criminele mensen criminele kinderen krijgen. Aan de andere kant: vooral in Engeland heerst nog erg het 'klassenidee'. Als je voor een dubbeltje geboren bent, wordt je nooit een kwartje. Kom je dus uit een 'lagere klasse' dan ben je bijna gedoemd tot een minder leuk bestaan, al of niet gelardeerd met criminaliteit.
Waarop ze dus prompt bij tijd en wijle commentaar krijgt, omdat ze racistische opmerkingen zou maken. Die maakt zij niet zelf, dat is de manier waarop haar hoofdpersonen leven en denken. En ga maar eens zelf de Londense onderwereld in, dan kun je meemaken hoe de verschillende bevolkingsgroepen elkaar naar het leven staan.
Reviews :
Her gripping plots pack a mean emotional punch, and this latest is no exception Mail on Sunday
Oorspronkelijke titel : " The Icon " -2005 Uitgeverij : Harper Collins Nederlandse uitgave :"Het laatste sacrament " 2006, Areopagus / Vianen: ECI (licentie Utrecht: A.W. Bruna), vert.van: The Icon (2005), vert.uit het Engels: Rogier van Kappel
"Olson's able to say something serious about art, faith, and the ineffable while telling a fascinating tale."
***
Een mysterieus religieus kunstwerk vormt het middelpunt in een strijd tussen de Grieks-orthodoxe kerk, een van de meest vooraanstaande musea ter wereld en de georganiseerde misdaad. Volgens de overlevering heeft deze afbeelding van de Heilige Moeder van Katarini helende krachten... In de zomer van 1944 voeren Griekse verzetsstrijders een hevige strijd tegen de Duitse bezetters in de heuvels van Epiros. Tijdens een van de schermutselingen vat de plaatselijke kerk vlam en met de kerk dreigt ook het mysterieuze kunstwerk verloren te gaan dat zich erbinnen bevindt. Verscheidene mensen komen om in een poging de afbeelding van de Heilige Moeder van Katarini te redden, maar tevergeefs. De icoon, die volgens de overlevering de helende krachten van Jezus Christus zou bezitten, wordt niet meer teruggevonden. Maar ruim vijftig jaar later duikt het kunstwerk weer op... in de private kapel van het New York City -huis van een Zwitserse bankier , genaamd Kessler. In New York krijgt Matthew Spear , curator van het Metropolitan Museum of Art , de opdracht om de jonge erfgename Ana Kessler te helpen bij de verkoop van een mysterieuze Byzantijnse icoon.Het gaat om een afbeelding van de Heilige Moeder van Katarini ,die Ana geerfd heeft van haar mysterieuze grootvader, en waarvan wordt gezegd dat zij de helende krachten van Jezus Christus zou bezitten. Maar niet alleen het Metropolitan Museum of Art , waarbij Matthew als conservator in dienst is ,wil in bezit komen van het unieke kunstwerk. Ook de Grieks-orthodoxe kerk claimt het tijdens de Tweede Wereldoorlog uit Griekenland gestolen kunstwerk Als de Russische maffia eveneens plannen ontwikkeld om de icoon te bemachtigen, komen Matthew en Ana met hun rug tegen de muur te staan. Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat de strijd om de icoon in New York een apotheose vormt van een proces dat meer dan vijftig jaar geleden in Griekenland in gang werd gezet. Wie kunnen Matthew en Ana nog vertrouwen ? En wat is er waar van de mythe van de Heilige Moeder van Katarini ?
Oorspronkelijke titel : " End in Tears " -2005 Uitgeverij : Hutchinson Nederlandse uitgave : A.W. Bruna Uitgevers.
***
In Lotsverbintenis gooit een man een baksteen op een passerende auto. Met fatale gevolgen. De bestuurder van de auto erachter ontsnapt ternauwernood aan de dood. Maar niet voor lang.. Inspecteur Wexford wordt door deze moorden geconfronteerd met zijn eigen angsten. Hoe zou hij reageren als een van zijn dochters vermoord zou worden ? Door de moordzaken verslechtert de relatie tussen Wexford en zijn vrouw Dora. Als hij dan ook nog een journalist achter zich aan krijgt , heeft hij het helemaal gehad...
Ruth Barbara Rendell-1930
Ruth Barbara Rendell geboren in London op 17 februari 1930 als Ruth Grasemann is een Britse auteur van psychologische misdaadromans. Ruth Rendell, die de bijnaam "Queen of Crime" heeft, schrijft ook wel onder het pseudoniem Barbara Vine( die naam komt van haar eigen middennaam en de meisjesnaam van haar grootmoeder) Ze deed haar studies aan the County High School voor meisjes in Loughton Essex. Ze werkte aanvankelijk als journalist voordat ze in 1964 haar eerste roman From Doon With Death, schreef. Ze wordt vooral geroemd om haar taalgebruik en de diep uitgewerkte karakters.Ook zijn in haar boeken de sociale veranderingen te zien. Zo besteedt ze in haar recentere boeken aandacht aan de veranderde sociale status van vrouwen en huiselijk geweld. Veel van haar boeken zijn voor film en televisie verwerkt, zoals The Tree of Hands en de Pedro Almodovar film Live Flesh. De inspecteur Wexford series zijn succesvol voor televisie verwerkt met de Britse acteur George Baker as Inspector Wexford en Christopher Ravenscroft als detective Mike Burden. .Voor haar werk heeft ze veel prijzen gekregen:. *De Silver, Gold and Cartier Diamond Daggers van de Crime Mystery_Writers. *Drie Edgars van de Mystery Writers of America *The Arts Council National Book Awards * the Sunday Times Literary Award In 1997 kreeg ze de niet-erfbare titel barones Rendell of Babergh. Ze zit in het House of Lords namens de Labour Party.
Oorspronkelijke titel : Franklin -2000 Uitgeverij : Querido
" Het optimisme van een verschoppeling "
*** Door zijn moeder verstoten, door zijn vader vrijwel geheel genegeerd moet Franklin Lowendaal zich van kindsbeen af een eigen weg door het leven banen.Dat leidt hem via internaten en slordige huurkamers naar de wereld van zijn oom Charles en diens vriend Niel. Met zijn grote liefde Michelle probeert Franklin zich te ontrekken aan zijn verleden. Deze roman vertelt het verhaal van een verschoppeling, die ondanks zijn neiging alles kapot te maken toch door zijn grote fantasie, onaangepastheid en onverbeterlijke en vrolijke optimisme de moed erin weet te houden. De opening is sprookjesachtig en verrassend. De verteller creëert een omgeving die slechts minimaal aansluit bij de reële wereld. Slechts de verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog en het land van herkomst van Charles, Nederland, brengen de lezer terug naar de werkelijkheid. Tomas Lieske weet met zijn onmiskenbaar gevoel voor magie en mythische verbeelding de herkenbare werkelijkheid in een vreemd licht te plaatsen, zó dat er iets oplicht van de obsessies van zijn personages. Zijn boek mag zeker opmerkelijk genoemd worden en met de Libris Literatuurprijs 2001 heeft de roman Franklin de aandacht verkregen die hij verdient. Franklin is een roman met granieten karakters en exuberante gebeurtenissen. Het decor: Finland, de Russische pool en Den Haag tussen 1940 en 1980. De roman heeft echter een tijdloze sfeer. Het verhaal: twee lijnen. Charles Kinzensberg keert in 1951 met gevaarlijke vriend Niel uit Russische gevangenschap terug naar zijn familie en werkt zich door chantage rijk. Zus Christine slaat zoon Franklin half mank. Twee internaten verder huurt Franklin wat luizige kamers. Charles wordt even zijn suikeroom. Franklin, geniale tragicus, verwoest oom Charles' levenswerk, een chic restaurant, en wordt smerig teruggepakt. Een ongelukkige en een bijna gelukkige liefde verzachten het verhaal. De bij wijlen lelijke stijl en soms ongeloofwaardige details doen er weinig toe: de roman kent mooie details (Wassenaars dierenpark!), is meeslepend en het fantastische thema (wraak en overleven) is overtuigend vorm gegeven. Franklin speelt deels in Den Haag. Thomas Lieske werd in 1943 in Den Haag geboren.
Thomas Lieske-1943
Tomas Lieske (pseudoniem voor Ton van Drunen) bracht zijn jeugd door in het Haagse Bezuidenhout dat in 1945 door 56 Mitchell bommenwerpers werd platgegooid. Later ging hij Nederlands en Theaterwetenschappen studeren. Lieske debuteerde op 38-jarige leeftijd met poëzie in de literaire tijdschriften Tirade en De Revisor. Van 1987 tot 1996 was Lieske redacteur van Tirade en vanaf aanvang begon hij een poeziekroniek in dit tijdschrift. Deze essays komen terecht in de bundel Een hoofd in de toendra (1989). In 1987 verscheen zijn poëziedebuutbundel De ijsgeneraals en in de zomer van 1989 nam Lieske deel aan Poetry International. In 1992 komt zijn prozadebuut Oorlogstuinen uit, waarvoor hij de Geertjan Lubberhuizenprijs ontvangt. Zijn daarop volgende roman Nachtkwartier (1995)dong mee naar de Libris Literatuurprijs 1996. Deze roman is een geraffineerd mengsel van feiten, dromen, fantasieën, geschiedenis, oudtestamentische en mythische verhalen. In De achtste kamer (1997), een bundel verhalen en persoonlijk getinte beschouwingen, zette hij op originele wijze uiteen hoe zijn literatuur geworteld is in de werkelijkheid. In 2001 wint Tomas Lieske de Libris Literatuurprijs voor zijn roman Franklin.
Het juryrapport vermeldde: De jury was bijzonder onder de indruk van de literaire durf van Lieske, van zijn stilistische brille en zijn brutale geestigheid; stilistisch machtsvertoon blijkt verrassend te kunnen samengaan met zachtheid en lichtheid. Maar niet alleen als talig kunststuk is deze roman indrukwekkend, ook als de verbeelding van een visie op de wereld die niets geruststellends heeft. De lezer krijgt iets te zien waar hij liever de ogen vanaf zou wenden, indien hij kon.
Van het prijzengeld verbleef Lieske een jaar in Parijs en hier schreef hij zijn nieuwste roman Gran Café Boulevard (2003). Net zoals Tomas Lieske reeds in zijn vorige romans liet zien is hij een schrijver die verder gaat dan jeugdherinneringen of relaties in nuchter Nederlands te beschrijven. Niet alleen zijn fantasie, maar ook vleugjes magie maken zijn verhalen zeer on-Nederlands.
Bibliografie :
- De ijsgeneraals -1987 - poëziebundel - Een hoofd in de toendra - 1989 - essays - Een tijger onderweg -1989 -poëzie - Oorlogstuinen -1992 - prozadebuut - Nachtkwartier -1995 - roman - Gods eigen kleinzoon -1996- verhaal - De achtste kamer -1997 - verhalen - Franklin - 2000 - roman - Stripping en andere sterke verhalen -2002 - poëzie - Gran Café Boulevard - 2003 - roman - Mijn soevereine liefde - 2004 - novelle
Oorspronkelijke titel :" Sömnlös,"- 2000 Uitgeverij : AB Wahlström & Widstrand Nederlandse uitgave : Uitgeverij De Geus Vertaling Janny Middelbeek-Oortgiesen 2001.
" Slapeloos " legt je niet weg. Je leest door omdat je wilt weten hoe het afloopt. En omdat de hoofdpersoon je interesseert ."
***
Savanna Brandt, 36 jaar, lijdt aan slapeloosheid. Al ruim twee maanden heeft ze nauwelijks geslapen en haar wereld begint uiteen te vallen. Savannas sociale leven staat op een laag pitje. Ze rouwt nog altijd over de dood van haar zesjarige zoontje Martin, dat vijf jaar geleden overleed. s Nachts, terwijl ze achter haar computer werkt aan haar proefschrift over een Britse schrijfster, komen er vreemde e-mails binnen, liefdesbrieven.De afzender schijnt niet alleen te weten waar Savanna woont en werkt , hij kent ook beangstigende details uit haar leven. Er is iemand die haar bedreigt en met minachting over vrouwen schrijft. Savanna weet niet wie de afzender is, noch waarom hij of zij het op haar gemunt heeft. Maar het is haar wel duidelijk dat de afzender haar verleden kent
Barbara Voors - 1967
De in Stockholm geboren schrijfster is half-Zweeds en half-Hollands van oorsprong .Ze groeide op in Iran, waar haar familie ontsnapte tijdens de Iranse revolutie in 1979 , en kwam eerst op elfjarige leeftijd naar ZWEDEN terug. Tot 1997 werkte ze als journaliste voor kerkelijke hulporganisaties in Zimbabwe en Mozambique. Toen ze tweeentwintig werd maakte ze haar debuut met de roman Älskade du (You, My Love), een verhaal over de eerste onmogelijke liefde.Daarna volgde Akvarium (Aquarium), waarin ze herinneringen ophaalt aan haar geliefde Iran. In 1993 schreef ze :Tillit till dig (Trust in You), waarin een liefdeskoppel twijfels heeft over hun liefdesleven. Syster min (Zusje van me) is de roman waarin ze erin slaagt twee genres : de klassieke roman en de thriller te combineren. In Sömnlös (Insomnia), lijdt het hoofdpersonage aan slapeloosheid en wordt bestookt met anonieme e-mail brieven en nooit eindigende bedreigingen. Haar meest recente roman:" Smultronbett "(Strawberry Bite) , vertelt ons hoe een vrouw in ongenade valt. Verder schreef Voors ook nog een reisverhaal ;'När elefanter dansar ' (When Elephants Dance), Hierin vertelt ze haar belevenissen van haar trektocht door Tanzania., over hulp, democratizering , malaria etc.
"I was able to combine literature with my great and never-ceasing interest: developing countries (a dry word with an immense context: faith in the equal value of human-beings and fundamental dignity).
Naast het schrijven van boeken hield Voors zich ook bezig als medewerkster en schrijfster voor ontwikkelingsorganisaties zoals the Swedish UN association en het Ministerie van Buitenlandse Zaken.
Bibliografie :
Älskade du,1990 Akvarium, 1991 Tillit till dig, 1993 (vertaald als vertrouwen in jou) Fredrikas fräkneunion,1994 (kinderboek) När elefanter dansar ,1994, (reisverslag) Syster min, 1997 (vertaald als Zusje van me) Sömnlös, 2000 (vertaald als Slapeloos) Smultronbett,2003 (vertaald als De aarbeibeet) Mina döttrars systrar, 2004 (vertaald als De zussen van mijn dochters)
"Een verbazingwekkend boek - onvergetelijk en indrukwekkend."
*** Het moest zijn intuïtie zijn geweest , hij was nog niet toe aan de dood, en daarom had hij zich eruit weten te redden, dat leek hem normaal, alleen wilde hij weten hoe het er was toegegaan, wat hij gedaan had om voor die afloop te zorgen, want die kennis, dacht hij , zou hem vaker van pas komen...
Aram Tifo , de schrijver van het boek ' Kind in de oorlog', krijgt op latere leeftijd onverwacht bezoek van een jonge vrouw, Carlotca Loht. Zij wil hem overhalen om een film met haar te maken over zijn verleden.Zij blijken al gauw meer gemeenschappelijk te hebben dan hem lief is. Hij weet echter niet waarom hij zich aan zo'n avontuur zou wagen. Maar dan wordt er een aanslag op hem gepleegd ...
Jona Oberski : - 1938
Jona Oberski werd op 20 maart 1938 in Amsterdam geboren als enig kind van joodse ouders.Zijn ouders overleven de oorlog niet en Jona groeit op in een pleeggezin.Jona Oberski behaalde in 1956 zijn diploma gymnasium -B en ging daarna wis-en natuurkunde studeren aan de Universiteit van Amsterdam(van 1956 tot 1964).Hij werkt vanaf 1962 op het Nationaal Instituut voor Kernfysica en Hogere Energiefysica in Amsterdam. Jona Oberski volgde in 1976-1977 een poëzieworkshop bij de dichteres Judith Herzberg. Zij moedigde hem aan om ook proza te gaan schrijven.Hij schreef toen in een week of zes " Kinderjaren ", inmiddels vele malen herdrukt en in bijna twintig landen uitgebracht. Kinderjaren is het ontroerende verhaal over een joods jongetje dat drie jaar is als de oorlog uitbreekt.Hij wordt met zijn ouders opgepakt en via Westerbork op transport gesteld naar het concentratiekamp Bergen-Belsen.Na de bevrijding in 1945 keert het jongetje terug in Amsterdam.Hij is dan wees en zeven jaar oud.Maar al lang geen jongetje meer. "Kinderjaren" werd in 1992-93 verfilmd. Het betrof een Italiaans/Frans/Hongaarse productie o.l.v. de Italiaanse regisseur Roberto Faenza. De film is voornamelijk in Bulgarije opgenomen en kwam uit onder de titel :" Jonah who lived in the wale ." Faenza wilde een verhaal maken over een jongetje dat terecht komt in een voor hem onbegrijpelijke wereld en niet de 'zoveelste oorlogsfilm'. Hij zei dat iets dergelijks ook nu kan gebeuren en verwees daarbij naar Bosnië. Jona Oberski is na 'Kinderjaren' wel blijven schrijven, maar in eerste instantie uitsluitend voor zichzelf - om zijn gedachten te ordenen. Pas in 1995 kwam er een volgende novelle van hem uit : ' De ongenode gast'. Hierin beschrijft hij de twijfels van een schrijver die beroemd geworden is door één boek. Jona Oberski schreef in 1985/1986 een serie columns voor het Amsterdams universiteitsblad ' Folia Civitatis ', verder publiceerde hij in 'Tirade'.
Oorspronkelijke titel : "An Instance of the Fingerpost "-1997 Nederlandse titel :" Het goud van de waarheid " Nederlandse uitgave : Ambo/ Anthos.
"Pears is a delightful writer, with a light, ironic touch."
*** Oxford in de zeventiende eeuw.; tijd en plaats van grote intellectuele , religieuze en politieke beroering. In het Oxford van 1663 grijpen ambitieuze wetenschappers nieuwe kansen en wagen ze zich al experimenterend op onbekend terrein. Te midden van deze grote intellectuele, religieuze en politieke beroering wordt dr. Robert Grove, lid van New College, dood aangetroffen.. Sarah Blundy, een mooie maar arme jonge vrouw wordt aangewezen als schuldige Vier getuigen komen aan het woord over de mysterieuze omstandigheden waarmee de dood van Grove is omgeven. Alle vier hebben ze hun redenen om selectief met de feiten om te gaan. Marco da Cola ,een Venetiaanse arts, die de eer de uitvinder van de bloedtransfusie te zijn moet bevechten ; Jack Prestcott , die vastbesloten is zijn vader te wreken, die van verraad aan de koning wordt verdacht; John Wallis , theoloog,wiskundige en cryptograaf , maar bovenal een aartsintrigant ; en tenslotte Anthony Wood , een vooraanstaande geschiedschrijver. Elk van deze hoofdpersonen vertelt zijn versie van het gebeurde, maar er is er maar één die de onvoorstelbare waarheid vertelt. Iain Pears verweeft in zijn boek fictieve en echte historische gebeurtenissen en figuren tot een zeer realistisch beeld van het onrustige Engeland na de Engelse Burgeroorlog. Het Goud van de Waarheid is een intrigerende zoektocht naar wat er zich werkelijk afspeelde in de lente van 1663. De lezer moet zelf detective spelen en proberen de waarheid te achterhalen door de verschillende getuigenissen tegen elkaar af te wegen en de vingerwijzingen te volgen.
Als bij een onderzoek van welke aard ook het inzicht niet wil doorbreken, tonen cruciale vingerwijzingen de enige en onschendbare weg waarlangs het vraagstuk beslist kan worden Soms worden deze vingerwijzingen zelfs gevonden in het materiaal dat al is opgetekend. (Francis Bacon)
IAIN PEARS : -1955
De schrijver is geboren in Coventry .Hij kreeg zijn opleiding aan Wadham College, Oxford en was werkzaam als journalist, kunsthistoricus en televisieconsultant. Hij is auteur van de lovend ontvangen literaire thriller Hetgoud van de waarheid en van een serie eveneens goed gerecenseerde detectives die zich afspelen in de Italiaanse kunstwereld. Iain Pears won the Getty Scholarship van Yale University en werkte verder voor Reuters in Rome. He is de auteur van The History of Modern Painting en de literaire thriller:"An Instance at theFingerpost." Hij woont met zijn vrouw en zoon in Oxford.
Oorspronkelijke titel : " The eye in the door " -1993 Uitgeverij : Dutton -New York Viking Nederlandse titel :" Het oog in de deur." Nederlandse uitgave: Uitgeverij De Geus.
'The Somme is like the Holocaust. It revealed things about mankind that we cannot come to terms with and cannot forget. It can never become the past'.
*** Deze meesterlijke roman schildert de hysterie die in 1918 aan het Engelse thuisfront ontstaat. In het voorjaar van 1918 dreigen de geallieerden de slag om het westelijk front te verliezen. In de paniek die ontstaat, wordt krampachtig naar zondebokken gezocht. Meer bepaald pacifisten en homoseksuelen moeten het ontgelden. Luitenant Prior , die sinds hij aan het front de oogbal van een gesneuvelde kameraad in zijn hand heeft gehouden aan een oorlogstrauma lijdt, wordt ingezet tegen zijn vroegere pacifistische vrienden... Luitenant Prior werkt bij de inlichtingendienst en wordt erop uitgestuurd om een van zijn vroegere vrienden, de pacifiste Beattie Roper te ondervragen. Ze zit in de gevangenis, beschuldigd van een moordaanslag op de Britse premier. Priors meerderen hopen dat Roper hen naar zijn belangrijkste pacifistische jeugdvriend zal leiden. Prior raakt in conflict met zichzelf en wordt heen en weer geslingerd tussen loyaliteit voor zijn jeugdvrienden en solidariteit met zijn voormalige kameraden in de loopgraven. Dit is het tweede deel van Pat Barkers trilogie voor de Eerste Wereldoorlog. Al haar boeken hebben een vorm van menselijk falen als onderwerp: verkrachting, moord en vooral ook oorlog.
Pat Barker : -1943
Pat Barker,is geboren op 8 mei 1943 in Thornaby-on-Tees,in Yorkshire, England en werd er grootgebracht bij haar grootouders. Zij studeerde geschiedenis, economie en politieke wetenschappen in Londen.Daarna gaf ze geschiedenisles aan een middelbare school in het noordoosten van Engeland. In 1970, na de geboorte van haar eerste kind (een zoon), gaf ze deze baan op. Vier jaar later werd haar dochter geboren. In 1982 debuteerde ze met Union Street (in het Nederlands onder dezelfde titel verschenen),en werd aangemoedigd door de romanschrijfster Angela Carter om als schrijfster door te gaan. Haar roman kreeg zeer lovende kritieken op basis waarvan ze in 1983 verkozen werd tot een van de twintig beste jonge Britse schrijvers. De uit Yorkshire afkomstige Pat Barker begon haar carrière dus met geëngageerd-feministische boeken als Union Street (1982) en Blow Your House Down (1984), over Noord-Engelse vrouwen uit de lagere klasse die temidden van economische ellende hun vitaliteit bewaren. In de eerste helft van de jaren 90 liet ze zich door de verhalen van haar grootvader inspireren tot een trilogie over de Eerste Wereldoorlog waarin ze fictieve personages mengde met historische figuren als de dichters Siegfried Sassoon en Wilfred Owen. De eigenlijke hoofdpersonen van Regeneration (1991), The Eye in the Door (1993) en The Ghost Road (1995) zijn de (historische) dokter William Rivers, die zijn in de loopgraven verknipte patiënten met de modernste psychologische technieken genas om ze daarna weer terug naar het front te sturen, en de 'working-class hero' Billy Prior. Met behulp van veel dialogen en dagboek fragmenten geeft Barker een memorabel beeld van de verschrikkingen van de oorlog en van de gevolgen ervan voor de Britse (klassen)maatschappij. Van Regeneration werd in 1997 een film gemaakt met Jonathan Pryce en James Wilby in de hoofdrollen. The Eye in the Door (1993), de tweede roman van de triologie, won the Guardian Fiction Prize,en The Ghost Road (1995),de laatste roman van de serie, won the Booker Prize for Fiction. Another World (1998), is alhoewel alles zich afspeelt in het huidige Newcastle,overschaduwd door de herinneringen van een oude man die vocht in de Eerste Wereldoorlog. Pat Barker's boeken hebben nooit de indruk gemakkelijk te lezen, omdat ze steeds weer controverse en taboe-onderwerpen , zoals prostitutie, homosexialiteit, kinderverkrachting, geesteszieken ,oorlog en moord door minderjarigen als onderwerp hebben. Pat Barker leeft met haar echtgenoot en twee kinderen in Durham.
Prijzen en awards:
1983 Fawcett Society Book Prize voor "Union Street" 1993 Guardian Fiction Prize voor "The Eye in the Door" 1994 Northern Electric Special Arts Prize voor "The Eye in the Door" 1995 Booker Prize for Fiction voor "The Ghost Road" 1996 Booksellers' Association Author of the Year Award 2000 CBE
*Het beloofde land/ In Afrika * van : ADRIAAN VAN DIS.
" Twee meeslepende boeken met reisverhalen in één verzamelbundel : Het beloofde land & In Afrika - 1996 Uitgeverij : Meulenhoff -Amsterdam.
"Taal is voor Van Dis een soort snoepgoed,hij zuigt op de woorden tot ze de kleur krijgen die hij wil. "
*** Het beloofde land : Samen met een oude vriendin reisde Van Dis door de Karoo, de verlaten hoogvlakte in het midden van de Kaapprovincie. Hier wonen de conservatieve Boeren die het hart van de Afrikaanse samenleving vormen. In Het beloofde land portretteert Van Dis op aangrijpende en vermakelijke wijze deze in isolement levende mensen, en laat daarbij een onbekende kant van Zuid-Afrika zien. Het beloofde land bevat schitterend geschreven reisverhalen over de fascinerende ontdekkingstocht van de schrijver door Zuid-Afrika. In Afrika : In het buurland Mozambique belandt Van Dis bij toeval in de oorlog. De schrijver doet op boeiende wijze verslag van zijn reis door Mozambique, een land verscheurd door burgeroorlog. Eenmaal geconfronteerd met de dood en met de misdaden van de bandieten stort hij zich in een aantal avonturen om zo het verhaal van deze vergeten oorlog te kunnen schrijven. In Afrika is een van zijn ontroerendste en spannendste boeken.
Adriaan van Dis :1946
Op maandag 16 december 1946 kwam Adriaan van Dis in het Noord-Hollandse Bergen ter wereld. Hij was de eerste -en enige- zoon van Victor Justin Mulder (1915-1957) en Maria van Dis (1910) die elkaar in Nederlands-Indië (het tegenwoordige Indonesië) hadden leren kennen. Maria van Dis moet iets speciaals voor de vijf jaar jongere Justin gevoeld hebben, want tijdens het wachten op repatriëring ontstond er een liefdesrelatie, waaruit Adriaan uiteindelijk werd geboren. Eerder was Moeder Van Dis op achtienjarige leeftijd reeds getrouwd geweest met .een inlandse jongen, een hoge KNIL-militair die ze tijdens een KMA-feestje in Breda had leren kennen. Het kersverse echtpaar vertrok naar Nederlands-Indië, waar hun drie dochters ter wereld kwamen. Pas na de oorlog vernam Maria van Dis dat haar man in 1944 op brute wijze was geëxecuteerd.. Zelf belandde ze met haar dochters in diverse jappenkampen .In september 1948 kreeg het gezin een onderkomen toegewezen in een voormalig Duits kindertehuis aan de Verspijckweg 3B te Bergen aan Zee. Het waren tamelijk verwarrende jaren voor Adriaan. In het huis was namelijk alles Indië wat de klok sloeg. De bewoners waren allemaal afkomstig uit Nederlands-Indië, waar ze de Tweede Wereldoorlog hadden meegemaakt. Adriaan daarentegen was de enige die na de oorlog in Nederland was geboren. Van Dis besloot op zijn achttiende levensjaar met de naam van zijn moeder door het leven te gaan. Het gevoel anders te zijn dan zijn medemens maakte Adriaan tot een eenzaam jongetje dat uren kon zwerven door een leeg duinlandschap. Adriaans fantasiewereld was eigenlijk een soort overlevingsmechanisme, omdat hij zich in de nabijheid van zijn fictieve creaturen veilig voelde voor de frequente driftbuien van zijn vader. Victor Justin Mulder was een onberekenbare man met losse handen. Regelmatig ging hij gebukt onder woedeaanvallen die hoogstwaarschijnlijk voortkwamen uit een oorlogstrauma. Om de zeeën van vrije tijd nuttig te besteden, stortte Victor Justin Mulder zich vol overgave op de opvoeding van zijn enige zoon. Hij vatte het plan op hem op uitzonderlijk jonge leeftijd lezen en schrijven bij te brengen. Met de liniaal in de aanslag ramde hij de letters erin bij de peuter die op vierjarige leeftijd de techniek inderdaad onder de knie had. Om ook op school niet meteen als buitenbeentje door de mand te vallen, besloot Adriaan zich aan de regels te houden. Hij paste zich aan en veinsde dat hij geen woord kon lezen.. En dat voorwenden voerde Adriaan zo ver door dat hij van de weeromstuit dyslectisch werd, een euveltje waar hij zijn verdere leven nooit meer vanaf is gekomen. Na het behalen van zijn diploma HBS-A ging Van Dis in 1967 Nederlands studeren aan de universiteit van Amsterdam Bevlogen door de muze schreef Van Dis allerlei gedichten en verhalen, die hij in latere jaren typeerde als een grote klaagzang van een ongelukkige jongen die het in de grote stad niet kon vinden en zich mee liet slepen door allerlei slechtigheden. Om op andere gedachten te komen ondernam Van Dis in 1969 een lange reis richting India. Zijn doel was om in een andere cultuur interessante mensen te ontmoeten, maar gedurende de tocht hield hij zich toch weer uitsluitend met zijn eigen problemen en onzekerheden bezig. Na negen maanden trektocht door onder meer Israël, Zuid-Turkije en Iran strandde Van Dis bij de grens van Afghanistan, waar een amoebedysenterie hem parten speelde. Na deze korte onderbreking hervatte Van Dis zijn opleiding. In 1970 behaalde hij zijn diploma MO-A, twee jaar later volgde MO-B. Hij studeerde cum laude af en besteedde in zijn scriptie Neerlandistiek aandacht aan de kleur zwart in de middeleeuwse literatuur. Ondanks de goede studieresultaten zag Van Dis zijn opleiding toch als een vergissing. Hij had destijds voor de studie Nederlands gekozen, omdat hij er geen wiskunde voor nodig had. Een baan als leraar in het onderwijs ambieerde hij echter niet. 'Om zijn volwassenheid zo lang mogelijk uit te stellen,' zoals Van Dis zichzelf ironiseerde, besloot hij er een studie achteraan te knopen. Zijn oog viel ditmaal op het Afrikaans.Sinds de dood van zijn vader en daarmee het wegvallen van Indië uit zijn leven, had Van Dis een sterke hang naar het exotische. Hij hoopte dat een academische studie Nederlandse en Zuid-Afrikaanse taal- en letterkunde die neiging zou kunnen bevredigen Gedurende het studiejaar 1973-1974 bezocht hij voor scriptieonderzoek Zuid-Afrika, waar hij intensief contact had met Afrikaanstalige schrijvers als André Brink en de dichter W.E.G. Louw, hoogleraar aan de universiteit van Stellenbosch. In 1978 studeerde Van Dis -wederom cum laude- af. In die tijd was Van Dis al jaren bevriend met Breytenbach. Tijdens zijn studie MO-B had hij kennis gemaakt met het werk van Breytenbach en de poëzie van N.P. van Wyk Louw. Een persoonlijke ontmoeting met Breytenbach volgde begin jaren zeventig.. Op verzoek van uitgever Rob van Gennep vertaalde Van Dis samen met Jan Louter een aantal korte verhalen van Breytenbach, wat resulteerde in de bundel De boom achter de maan (1974). In de zomer van 1975 werd Breytenbach gearresteerd tijdens een illegaal bezoek aan zijn geboorteland. Hij werd veroordeeld tot negen jaar cel, waarvan hij er ruim zeven uit zat. Zowel tijdens als na zijn gevangenschap vertaalde Van Dis -alleen of in samenwerking met anderen- nog een aantal van Breytenbachs werken, zoals Een seizoen in het paradijs (1980), Skryt. Om 'n sinkende skip blou te verf (1983) en Landschappen van onze tijd, vermaakt aan een beminde (1995).Journalist. Hij zond een artikel over de bundel Skryt, die bekroond was met de Lucie B. en C.W. van der Hoogtprijs van de Maatschappij der Nederlandse letterkunde, naar NRC Handelsblad. Dit artikel en een aantal andere bijdragen leverde Van Dis in 1974 een contract op als medewerker bij het Cultureel Supplement van NRC Handelsblad. Vier jaar later werd hij chef van het Zaterdagsbijvoegsel. In 1982 verruilde hij deze positie voor die van redacteur features, een bezigheid die hij tot 1985 uitoefende.. Het schrijven van krantenartikelen ging hem weliswaar prima af, maar de specifieke stijl waarin een journalistieke bijdrage gegoten moest worden viel hem zwaar. Hij moest zich aan de feiten houden, terwijl hij liever over een zekere mate van vrijheid zou willen beschikken. In De Tijd (13-6-1986) zei hij hierover: "Een van de wetten in de journalistiek waaraan je je toch enigszins moet zien te houden is, dathet allemaal een beetje waar is wat je opschrijft. Maar ik wil buiten de feiten kunnen treden. Mooier schrijven, zorgvuldiger en afgeronder." Ten tijde van zijn loopbaan bij NRC Handelsblad was Van Dis ook presentator van het televisieprogramma 'Hier is...Adriaan van Dis'.Van Dis wisselde met de gasten over verschillende onderwerpen van gedachten, uiteenlopend van zijn of haar wereldbeeld tot de inhoud van een geschreven boek. Na een uitzending van 'Hier is...Adriaan van Dis' kwam het regelmatig voor dat Nederland massaal naar de boekhandel stroomde om het werk van een gast uit het programma aan te schaffen.De uitgeverswereld stond versteld van de enorme impact van de talkshow en probeerde er van alles aan te doen om juist hun schrijvers bij Van Dis in het programma te krijgen .'Het Van Dis-effect', zoals deze impact werd genoemd, werkte echter niet altijd. Niemand weet precies welke mechanismen er in werking traden, maar vermoedelijk had het te maken met een wisselwerking tussen presentator en gast. Korte tijd nadat hij in 1983 voor het eerst op de beeldbuis kwam, debuteerde hij met zijn novelle Nathan Sid. Van Dis durfde de stap zich aan literatuur te wagen nooit te zetten, maar toen uitgeverij Meulenhoff hem benaderde om de losse verhalen over Nathan Sid te herschrijven tot een samenhangend geheel, ging hij overstag. De novelle bevat in een notendop de thema's die Van Dis' oeuvre uiteindelijk zouden gaan kenmerken. Onderwerpen als Nederlands-Indië, de Tweede Wereldoorlog, de relatie vader-zoon, de zoektocht of queeste (naar iemands identiteit of naar de waarheid achter de leugen) en de rol van de eeuwige buitenstaander komen ook in latere boeken van Van Dis' hand aan bod. Het heeft Van Dis altijd een beetje dwars gezeten dat mensen de hoge oplagecijfers van zijn boeken in verband brachten met zijn televisiebekendheid .Pas nadat Van Dis meerdere titels op zijn naam had staan, nam de associatie met zijn televisiebekendheid geleidelijk af en gingen recensenten zijn werken uitsluitend op hun literaire kwaliteiten bespreken. Reeds vanaf zijn debuut verwerkt Adriaan van Dis persoonsgebonden elementen in zijn boeken.Voorbeelden van werken die veel raakvlakken vertonen met de werkelijkheid buiten het boek, zijn bijvoorbeeld Nathan Sid en Indische Tuinen. Adriaan van Dis is immers net als Nathan een buitenechtelijk kind dat na de oorlog aan de Nederlandse kust is opgegroeid in een multicultureel gezin. Van Dis heeft verder met Nathan gemeen dat ook hij een Spartaanse opvoeding heeft genoten én ook dyslectisch is. Tot slot had Van Dis evenals Nathan een ziekelijke vader die op relatief jonge leeftijd is gestorven.Ondanks het feit dat veel van Van Dis' werken dus duidelijke raakvlakken vertonen met de wereld buiten het boek, zijn de boeken geen regelrechte afspiegeling van de werkelijkheid zelf. Van Dis schrijft namelijk geen autobiografieën in de strikte zin van het woord, want in al zijn boeken blijft de fictie de boventoon voeren. Omdat hij mooier, zorgvuldiger en afgeronder wilde gaan schrijven, zegde hij zijn baan bij NRC Handelsblad op. Hij verkoos destijds dus de literaire vrijheid boven de journalistieke wetten, maar zei de journalistiek nooit geheel vaarwel. Door de jaren heen kreeg Van Dis menige onderscheiding voor zijn werk. Zo ontving hij in 1984 voor Nathan Sid Het Gouden Ezelsoor, de prijs voor het best verkochte debuut, en in 1986 de Nipkowschijf voor zijn programma 'Hier is...Adriaan van Dis' dat in 1985 als beste televisieprogramma uit de bus kwam. In 1995 volgden nominaties voor de AKO-Prijs en de Libris Literatuurprijs. Datzelfde jaar ontving hij tevens De Gouden Uil en de Trouw Publieksprijs voor Indische Duinen. In 1997 viel hem een onderscheiding tot officier in de Orde van Oranje-Nassau ten beurt.
Bibliografie :
1983 Nathan Sid, roman 1986 De rat van Arras 1986 De vraatzuchtige spreekt 1986 Casablanca.Schetsen en verhalen 1986Tropenjaren 1986 Brieven zonder grieven, speech 1987 Een barbaar in China. Een reis door Centraal-Azië 1987 Zoen 1988 Een keuze uit mijn vrolijke doodsgedachten, in: Mens en gevoelens 1988 Komedie om geld . 1988 Zilver of Het verlies van de onschuld, roman 1989 Een uur in de wind. Een komedie om geld en Tropenjaren 1990 Het beloofde land, reisverhaal 1991 In Afrika, reisverhaal 1992 De man uit het Noorden, in: De Gids 1992 Waar twee olifanten vechten. Mozambique in oorlog, reisverhaal 1993 Classics 1994 Indische duinen, roman 1996 Palmwijn, novelle 1997 Totok, poëzie met collages van arald Vlugt 1998 O wye en droewe land, honderd-en-een gedichten uit de Afrikaanse poëzie, gekozen door Robert Dorsman en Adriaan van Dis 1998 Een deken van herinnering, gevolgd door het gedicht De laatste wereldvrede, toespraak voorafgaandaan de dodenherdenking 1998 1999 Dubbelliefde, geschiedenis van een jongeman, roman 2000 De mooiste koninginnen verhalen, verhalen over koninginnen en prinsessen van Adriaan van Dis ... en Darryl Pinckney 2000 Op oorlogspad in Japan, novelle
Oorspronkelijke titel :" Desire " -1993 Nederlandse titel : " Als bloesem in de storm " Uitgeverij : Bantam Books , New York Oorspr. Nederlandse uitg.: Houten : Van Reemst, 1996 De Boekerij -Amsterdam-1997
" Om heerlijk bij weg te dromen "
*** Eigenlijk wil de mooie, onstuimige Lady Clare helemaal niet trouwen. Ze is alleen maar geinteresseerd in het maken van nieuwe parfums. Maar na de dood van haar vader beseft Clare dat ze een echtgenoot moet vinden als ze haar erfenis, haar geliefde eiland Desire , wil behouden. Om verrassingen te voorkomen heeft Clare haar voogd een lijstje gestuurd met eisen waaraan haar toekomstige bruidegom moet voldoen. Maar één blik op de ruige vreemdeling die voor haar staat en Clare weet dat ze is bedrogen.Gareth van Wyckmere is precies het tegenovergestelde van wat ze van een echtgenoot verwacht. Hij is vreselijk arrogant, veel te aantrekkelijk en in zijn ogen smeult een broeierig vuur ... Bloesem in de storm is een onweerstaanbaar historische roman waarin romantiek en avontuur beide om de hoofdrol strijden.
Amanda Quick -1948 ook bekend als Jayne Ann Krentz , Jayne Castle.
Schrijfster Amanda Quick heeft over de hele wereld veel enthousiaste en trouwe fans.Elke nieuwe titel die van haar hand verschijnt , verovert direct een plaats hoog op de bestsellerslijsten. Van haar romans zijn bijna 30 miljoen exemplaren in omloop. Boeken van Amanda Quick staan garant voor veel humor, hartstocht, een vleugje mysterie en heerlijk scherpe dialogen. De schrijfster woont met haar man Frank in the Pacific Northwest .
*Het J.Edgar Hoover dossier* van: ANTHONY SUMMERS.
Oorspronkelijke titel : " Official and Confidential "-1993 The Secret Life of J. Edgar Hoover. Oorspronkelijke uitgave : G.P. Putnam's Sons , New York Nederlandse uitgave: M & P Uitgeverij bv 6000 AL Weert.
" Wie zo de manipulaties in dit boek doorleest , lopen als vanzelf de rillingen over de rug , " - Het Parool.
*** Het J.Edgar Hoover dossier, door de Ierse journalist en auteur Anthony Summers, is het eerste boek dat het publiek en privé-leven van deze 'Amerikaanse held' genadeloos blootlegt. Summers interviewde meer dan 800 mensen die op enigerlei wijze in contact stonden met Hoover. Bovendien was hij dank zij de ' Freedom of Information Act ' in staat duizenden nooit eerder vrijgegeven stukken te bestuderen en te gebruiken. Op basis van deze informatie creërde hij een portret van een legendarische figuur die met zijn onbeschaamde gedrag het publieke vertrouwen gewetenloos misbruikte. J. Edgar Hoover die 48 jaar lang directeur was van de Federal Bureau of Investigation (FBI), was een van de machtigste mensen die de Amerikaanse geschiedenis ooit gekend heeft. Algemeen was bekend dat je beter geen kritiek op de FBI kon leveren. Deed je dat wel, dan kreeg je de FBI-agenten op je dak, werd je doopceel gelicht en je loyaliteit jegens de Verenigde Staten openlijk in twijfel getrokken. Voordat Hoover stierf, zorgde hij ervoor de sporen van zijn eigen verleden zorgvuldig uit te wissen. Na zijn verscheiden in 1972 bleven vele mythen rond Hoover voortleven en de spaarzame publikaties over hem en de FBI vonden gretig aftrek. Tot ergernis van de auteur, die meer pretenties had dan alleen Hoovers privé-leven te onthullen, werd uit zijn boek Official and Confidential alleen zijn aantijging dat Hoover een homoseksuele travestiet was, door alle media geciteerd. Nu bestond al langer het vermoeden dat Hoover, een notoire homohater, zelf homoseksueel was. Summers doet verslag van een betrouwbaar ooggetuigeverslag over Hoover die als vrouw verkleed, deelneemt aan orgieën in het Plaza-Hotel in New York. De maffia, die volgens Summers op de hoogte was van Hoovers seksleven, zou die wetenschap hebben gebruikt om de FBI op afstand te houden. Het zou de reden zijn dat Hoover lange tijd ontkende dat in Amerika de maffia bestond. Summers boek heeft meer te vertellen. Hij schrijft de geschiedenis van de FBI, de rol van Hoover en de relatie die hij met verschillende presidenten onderhield. De cruciale vraag waarom Hoover het bijna veertig jaar kon uithouden als directeur van de FBI en in deze hoedanigheid zeven presidenten kon verslijten, krijgt veel aandacht. In dat opzicht is dit boek een zinvolle aanvulling op wat er tot nog toe van de FBI onder Hoover bekend was. Dat de auteur het jammer vindt dat zijn sensationele onthullingen te veel aandacht kregen, mag met een korrel zout genomen worden. Het heeft hem geen windeieren gelegd.
J.Edgar Hoover misbruikte de FBI-faciliteiten voor eigen doeleinden en nam smeergelden aan van bevriende oliemagnaten. J.Edgar Hoover negeerde een waarschuwing over de aanval op Pearl Harbour in 1941. J.Edgar Hoover gebruikte zijn informatie over de "rokkenjager" John F.Kennedy - hij bezat diverse geluidsopnamen waarop de seksuele uitspattingen van de president te horen waren - om Lyndon B. Johnson tot vice-president te laten benoemen. Ook voorkwam hij hiermee zijn ontslag tijdens de Kennedyperiode.
J.Edgar Hoover ondermijnde het onderzoek naar de moord op J.F.Kennedy . Summers legt in dit boek een netwerk bloot dat een schrijnend licht werpt op de moord op John F. Kennedy.
Anthony Summers : 1942
De Ierse auteur en biograaf is geboren in 1942. Nadat hij zijn opleiding voltooide aan Oxford University , begon hij zijn carriére als verslaggever voor Granada TV's "World in Action "programma en werkte hij later als journalist voor de British Broadcasting Corporation (BBC). Als senior filmproducer zou hij voor de Britse topprogramma's "24 Hours" en "Panorama," verslag uitbrengen over de V.S., de Vietnam oorlog en het Midden-Oosten.Hij produceerde documentaires over de cultuur in Vietnam, over de Palestijnen, drugtrafiek, de aanslag op Kennedy en de val van de laatste Russische keizerlijke familie. Summers heeft meerdere boeken geschreven over verscheidene historische figuren als Nicholas II, John F. Kennedy, J. Edgar Hoover en Richard Nixon
: Summers heeft uitvoerig geschreven over de aanslag op John F.Kennedy. Hij verwierp categoriek de bevindingen van de "Warren"-commissie en beweerde dat Kennedy vermoord werd door samenzwering van rechtse groeperingen waarvan Johnny Roselli, Carlos Marcello, Santos Trafficante, David Ferrie, Gerry Patrick Hemming, Guy Bannister, Sam Giancana en E.Howard Hunt. misschien deel uitmaakten. Vier van zijn boeken zijn omgewerkt tot succesrijke televisie-documentaires., waaronder Goddess , over het leven van Marilyn Monroe. Honeytrap werd bewerkt tot de speelfim "Scandal," met John Hurt.in de hoofdrol. Verder was Anthony Summers ook medewerker aan VanityFair magazine.
Bibliografie :
The File on the Tsar (1976) The Kennedy Conspiracy (1980) Goddess: The Secret Lives of Marilyn Monroe (1985) Honeytrap (1988) The Secret Life of J. Edgar Hoover (1993) Not in Your Lifetime (1998) The Arrogance of Power:The Secret World of Richard Nixon (2000) Sinatra: The Life (2005).
*Gemaskerde betovering*Vlammen in de nacht * van VICTORIA HOLT
Oorspronkelijke titel : " The mask of enchantress "-1980 " The secret woman "-1969 Nederlandse uitgave: Van Holkema &Warendorf -Bussem Standaard Uitgeverij -Antwerpen.
*** Gemaskerde betovering: Suewellyn Mateland leeft gelukkig met haar ouders op een eiland in de Stille Zuidzee, tot haar onaangename halfzuster Susannah uit Engeland overkomt. Suewellyn is toevallig in Australië als de vulkaan op het eiland uitbarst en iedereen omkomt, ook haar ouders en Susannah. In Sydney ziet iemand haar voor Susannah aan , en daardoor komt Suewellyn op het ongelooflijke idee in Susannah's plaats naar Engeland te gaan en haar erfenis op te eisen: Mateland Castle en de bijhorende landgoederen ....
Vlammen in de nacht : Voor Anna Brett breekt een moeilijke tijd aan als haar tante Charlotte, bij wie ze is opgegroeid komt te overlijden. Ze is verliefd op kapitein Redvers Stretton, maar hij is voor haar onbereikbaar. Samen met Redvers gaat ze als gouvernante van zijn zoon naar het tropische eiland Coralle .Ze is daar duidelijk niet welkom en de dreiging van het mystieke eiland wordt steeds sterker , vooral wanneer 's nachts tijdens de rituele dansen de vlammen hoog oplaaien ....
Victoria Holt : 1906-1993 ook bekend als : Philippa Carr, and Jean Plaidy.
Eleanor Alice Burford Hibbert,bij de lezers beter gekend onder haar pseudoniem Victoria Holt werd op 1 sept.1906 geboren in Londen, Engeland., als dochter van een aan literatuurverslaafde koopman. Alhoewel zij reeds op jonge leeftijd met schrijven begon wordt er tot 1949 geen enkel boek van haar gepubliceerd .Haar eerste historische roman schreef ze onder het pseudonym van Jean Plaidy.Het werd geen onmiddellijk succes maar met elk opvolgend boek groeide haar lezersaantal gestadig mee. Tot er opeens een Amerikaanse uitgever geloofde dat er in haar een bestseller-autor schuilde .Zij kreeg van hem een contract en de opdracht om een roman te schrijven die romantiek , duistere gothieke elementen en suspens combineerde.Het resultaat was MISTRESS OF MELLYN , meteen een succes. In de late jaren 1920, of begin jaren '30 zou ze met haar jeugdvriend John Hibbert getrouwd zijn.en gingen in een kleine mansarde-woning wonen onder de daken van Londen.In 1947 kon ze haar eerste roman "Beyond the blue mountains" verkopen, die in 1949 ,onder haar schuilnaam Jean Plaidy aan het publiek werd voorgesteld.Daarna volgden historische romans over de verschillende stadiums van de Engelse geschiedenis zoals bvb : het Tudor-/Stuart konflikt, Konigin Victoria, Queen Elizabeth, of ook nog het leven van Hendrik VIII.. Ze werkte vanaf nu verder aan twee historische fictie -romans per jaar onder de naam Jean Plaidy en schreef elk jaar een romantische suspense-roman als Victoria Holt. In 1972 begon ze aan "The Miracle of St.Bruno's", een 17-delige familiesaga, die zich uitstrekt van 1520 tot 1945 en in Engeland onder de serie-titel ""Daughters of England" verscheen ( niet te verwarren met haar gelijknamige roman).Hiermee was haar succes niet meer te stuiten. Alhoewel ze meer dan 200 romans schreef , die in meer dan 20 talen vertaald zijn is er vandaag nog zeer weinig over haar privé-leven bekend. Op 18 januari 1993 stierf de geliefde schrijfster tijdens een zeecruise tussen Athene en Port Said , Egypte. Victoria Holt is de auteur van meer dan 25 bestsellers en ontving hiervoor in 1989 " the Golden Treasure Award of Romance Writers of America " In Chicago werd haar de titel "The Queen of Romantic Suspense" verleent.
* Gangreen I -Black Venus *-Gangreen II -De goede moordenaar van JEF GEERAERTS.
Gangreen I - "Black Venus " -1967 Gangreen II - De goede moordenaar- 1972 Uitgeverij : A. Manteau nv. Antwerpen-Amsterdam.
" Dit proza stroomt lijk lava ,stoort zich niet aan conventionele zinsbouw , het rukt genadeloos verder bladzijden lang, met hier en daar een leesteken. Multatuli heeft onze taal behandeld lijk een harp, bij Geeraerts wordt het elektronische muziek."
*** Black Venus : - de ophefmakende roman over de blanke koloniaal en zijn verhouding tot de gekleurde, gekoloniseerde vrouwen in het primitieve Kongo. Een romantische lofzang op de levensdrift en het authentieke van de woeste en ongerepte natuur.Een orgastische uitbarsting van ongebreidelde erotiek, maar ook van geweld in zijn bruutste en gruwelijkste gedaante. De goede moordenaar : - het verhaal van een verzwegen tijdvak in de geschiedenis van het Belgische kolonialisme ; het tijdvak van de bloedige stammenoorlogen, waar de auteur als enige blanke daadwerkelijk bij betrokken was. Slechts na een grote innerlijke strijd vond Jef Geeraerts de moed deze beschamende periode uit zijn Afrikaanse leven bloot te leggen. De geromantiseerde belevenissen, vulkanisch poëtisch in taal en gevoelens , zijn een wonderlijk mengsel van liefdesroman en oorlogsgeschiedenis.
Jef Geeraerts - 1930
De schrijver wordt als enig kind van Frans Geeraerts, zeeman, garagehouder en taxichauffeur en Anna Van Der Heiden , eigenares modezaak te Antwerpen geboren op 23 februari 1930. Hij volgt eerst de Gemeentelijke Jongensschool, maar in 1938 gaat hij naar het (deftiger) Onze Lieve Vrouwecollege. Hij groeit, mede door het strenge, beschermde milieu, op als en in zichzelf gekeerd jongetje.dat enkel zichzelf kan zijn bij zijn grootvader (Janus) en in de natuur in Brecht, waar ze in 1941 een landgoed hadden gekocht. Zijn middelbare opleiding (Grieks-Latijnse humaniora) kreeg hij bij de Jezuïeten. In 1948 gaat hij een vervolgopleiding doen aan de Koloniale School in Politieke en Administratieve Wetenschappen. Van 1952 tot 1954 vervult hij zijn dienstplicht als reserve-officier in Duitsland. Jef Geeraerts trouwt in 1954. Zij krijgen drie kinderen. Van 1954 tot 1960 verbleef hij als bestuursambtenaar (assistent-gewestbeheerder van het gewest Bumba ,in het toenmalige Belgisch Kongo. Van 1959 tot 1960 voerde hij als vrijwilliger het bevel over een speciale compagnie ter pacificatie van een opstandig gebied in Katanga. Na zijn terugkeer schreef hij zijn autobiografische Gangreen-tetralogie waarmee hij veel beroering verwekte. Gangreen I , Black Venus werd kort na verschijning (1968) door de Belgische overheid in beslag genoemen. Voor hetzelfde boek ontving Geeraerts echter in 1969 de Driejaarlijkse staatsprijs voor verhalend proza. De auteur werd bejubeld maar ook verguisd en beschuldigingen van 'misselijkmakend kolonialisme', fascisme en pornografie bleven niet uit. Jef Geeraerts pleit voor een begrip van de literaturr als zijnde een individuele creatie die de schrijver in staat stelt zich van trauma's te bevrijden. Terug in België kan hij (zes jaar) leven van zijn wachtgeld. Zonodig springen zijn rijke ouders financieel bij. In 1962 gaat hij Germaanse filologie studeren aan de Vrije Universiteit. Na zijn studie heeft hij drie dagen lesgegeven. Dat was voldoende om te weten dat dit niets voor hem was.Hij vertaalt, schrijft en werkt dan maar voor tijdschriften.Hij schreef reisverslagen die later gebundeld werden in 'Reizen met J.Geeraerts' (1974).Hij was medewerker van ' Elseviers Weekblad' en redacteur van ' Nieuw Vlaams Tijdschrift . Verder maakte hij interviews voor bijv. 'Panorama', 'Exclusief' en 'Nieuw Wereldtijdschrift'. Vijftien van deze interviews werden gebundeld in 'Gesprekken' (1987) Geweld, liefde en seks spelen een belangrijke rol in zijn werk. Een terugkerend thema is de tegenstelling tussen vitalisme, natuur, avontuur aan de ene kant en burgerlijkheid en cultuur aan de andere kant. Jef Geeraerts schrijft zijn verhalen in de ik-vorm en gebruikt enige tijd nauwelijks hoofdletters of leestekens (bijv. in 'Goud'). In 1978 trouwde Jef Geeraerts met Eleonore. Van 1979 tot 1994 schreef Jef Geeraerts voornamelijk misdaadromans, met als hoofdfiguren Vincke en Verstuyft. Hij noemt zichzelf geen schrijver maar in de eerste plaats een journalist. Met andere woorden , zijn teksten handelen over situaties die hij door en door kent, over streken waar hij lang genoeg heeft verbleven om er zich goed te voelen, over dingen die hij aan de lijve ondervonden heeft. .Ik zou mezelf een journalist willen noemen die de nodige zorg besteedt aan taal, toon en stijl, meer niet., zegt hij.De enige plausibele reden die hij voor deze houding kan aanvoeren is dat hij nieuwsgierig is als een merel en dat hij geen greintje verbeelding bezit.
Ik voel me alleen maar echt goed wanneer ik m'n camera-oog kan gebruiken in ongewone omstandigheden, ver van huis, tussen mensen die een andere taal spreken, een andere cultuur hebben, anders denken, anders eten, drinken en bewegen, in landen waar de lucht ijler is of zwoeler, de wouden groter, de bergen hoger, de dieren wilder, de vrouwen anders maar even fascinerend
Bibliografie :
Ik ben maar een neger (1962) Schroot (1963) Zonder clan (1965) Het verhaal van Matsombo (1966) De troglodieten (verhalen) (1966) Gangreen 1: Black Venus (1968) Indian Summer (verhalen) (1969) Gangreen 2: De Goede Moordenaar (1972) De fotograaf (1972) Verhalen (1973) Reizen met J. Geeraerts (1974) Gangreen 3: Het Teken van de Hond (1975) Kongo en daarna (verhalen) (1975) Dood in Bourgondië (1976) Gangreen 4: Het Zevende Zegel (1977) De zaak Jespers (1978) Kodiak .58 (1979) De Coltmoorden (1980) Jagen (1981) Diamant (1982) Drugs (1983) De trap (1984) De zaak Alzheimer (1985) Marcellus (1985) Het Sigmaplan (1986) Romeinse suite (1987) Zand (1988) Schieten(1988) Sanpaku (1989) Het huis genaamd 'Les Hêtres' (verhalen) (1989) Double-face (1990) Z 17 (1991) Het Rashomon-complex (1992) Achttien verhalen (1992) De Cu Chi case (1993) De nachtvogels (1994) Goud (1995) De PG (1998) De Ambassadeur (2000) Dossier K. (2002)
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
OLIFANTEN OP EEN WEB 
Oorspronkelijke titel : " Requiem for a Glass Heart "-1996
Oorspronkelijke titel : " The mask of enchantress "-1980
