Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
"Een mooie droom waar iedereen wordt ingewiegd en elk apart uit wakker wordt."
*** Hersenschimmen vertelt het tragische verhaal van de gepensioneerde Nederlander Maarten Klein, die in Noord-Amerika van zijn oude dag aan het genieten is. Maar dan begint zijn verstand weg te lekken. Maarten raakt afwezig, heeft het gevoel te verdwalen, kan heden en verleden niet meer onderscheiden, verliest zijn greep op de taal en wil plotseling weer naar zijn werk. Kortom : Maarten lijdt aan hersenschimmen. Een veel voorkomend verschijnsel in Bernlefs boeken is het thema "vergeten". In 'Hersenschimmen' is het vergeten in de zin van verdwijnen: Het verleden van Maarten Klein (de hoofdpersoon) 'verdwijnt': hij kan het zich niet herinneren. Het boek 'Hersenschimmen' werd voor het eerst in 1984 uitgegeven en is Bernlefs populairste werk. 'Hersenschimmen' is een roman die wordt verteld vanuit het ik-perspectief. Het is soms moeilijk te volgen doordat Maartens gedachten een beetje verward zijn. Het thema is het al eerder genoemde 'vergeten', maar ook het beginnen van dementie. Het verhaal is geschreven vanuit de belevende ik-figuur. Je ziet alles door de ogen van Maarten. Het perspectief blijft de hele tijd hetzelfde, zodat je echt meemaakt hoe zijn geheugen langzaam aftakelt. In het begin heeft Maarten wel door dat hij (zijn geheugen) achteruit gaat, maar ziet ook in dat hij hier weinig aan kan doen. Naarmate het verhaal vordert, is hij zich steeds minder van dingen bewust, en realiseert zich dan ook niet (meer) dat er iets mis is met hem. De hoofdpersoon van het verhaal is Maarten Klein, 72 jaar. Hij is geboren in Alkmaar, maar woont al 15 jaar in Amerika. Hij werkte bij een visserijorganisatie, IMCO als notulist. Hij is inmiddels gepensioneerd. Maarten is een round character, omdat we steeds meer over hem te weten komen, ook over zijn verleden. Een ander, heel belangrijk persoon in het boek is Vera. Vera is de vrouw van Maarten, en ze moet hulpeloos toekijken hoe Maarten aan het dementeren is. Samen hebben ze twee kinderen: Kitty en Fred. (allebei typen, omdat dit het enige is wat we over ze te weten komen) Vera is ook een round character. Twee andere personages die in het boek beschreven worden zijn dokter Eardly, de huisarts die Maarten behandelt', en het probleem met medicijnen probeert op te lossen, en de gezinshulp; Phil Taylor. Af en toe verwart Maarten haar met (een vriendin van) zijn dochter, of zijn oude piano lerares. Deze twee personages zijn allebei flat characters, omdat dit alles is wat we over ze te weten komen. De beschreven tijd is acht dagen. Dit is opmerkelijk aangezien dementie normaal veel langer duurt om zulke drastische vormen aan te nemen als in het boek. Er zijn ook flash-backs in het verhaal verwerkt, want Maarten leeft (af en toe) in gedachte nog in het verleden Hersenschimmen is een hoogtepunt in de Nederlandse literatuur , een uiterst knap bouwwerk en een perfecte synthese van vorm en inhoud. Want terwijl Maarten Klein steeds verder afglijdt, vertoont ook de taal waarin het verhaal gegoten is steeds meer gaten en dwalingen Blijkbaar vindt de schrijver het menselijk geheugen een interessant fenomeen, want in zijn roman 'Eclips', die negen jaar na 'Hersenschimmen' verscheen, waagde Bernlef zich opnieuw aan een verhaal over een man die worstelt met geheugenproblemen. In 'Eclips' gaat het in tegenstelling tot 'Hersenschimmen' niet over het langzaam kwijtraken van het geheugen, maar juist om het hervinden van het verdwenen geheugen.
J. Bernlef : 1937 pseudoniem van Hendrik Jan Marsman.
***
Marsman (J. Bernlef) is geboren op 14 januari 1937 in St. Pancras, Noordholland. Na zijn jeugd in de hoofdstad gewoond te hebben verhuist hij in 1949 naar Haarlem. Vijf jaar later gaat hij weer terug naar Amsterdam, waar hij de HBS afmaakt. Op die school wordt hij door zijn leraar Nederlands geinspireerd om te gaan schrijven. Na zijn studie gaat hij in dienst waar hij zijn debuut als schrijver maakt. Na zijn dienstijd gaat hij op aandringen van zijn moeder naar het buitenland. Zodoende belandt hij in Zweden, een land dat een grote betekenis krijgt voor hem. In de jaren '58 - '60 is hij veel in Zweden (hij werkt er in een hotel) en hij begint er te schrijven. In Zweden gebruikt hij ook voor het eerst de naam J. Bernlef. Op 23-jarige leeftijd trouwt hij met Eva Hoornik, familie van schrijver Ed. Hoornik. Hij schrijft Stenen Spoelen en Kokkels, voor beide werken krijgt hij de Reina Prinsen Geerligsprijs (1959). Samen met G. Brands en K. Schippers richt hij het tijdschrift Barbarber op. Voor zijn dichtbundel Morene (1961) krijgt hij in 1962 de Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam. Zijn beroep als schrijver/dichter wordt in 1965 definitief. Zijn beroep omvat voor hem ook het vertalen van Zweeds naar Nederlands en het schrijven van kritieken . Vanaf 1970 is Bernlef betrokken bij het toneel en worden er enkele toneelstukken van hem opgevoerd (Sterf de moord 1973, In verwachting 1974). In 1977 is hij een van de oprichters van het tijdschrift Raster. Hij publiceert nog enige romans: Sneeuw (1973), Meeuwen (1975), De Man in het Midden (1977), Onder IJsbergen (1981) en Hersenschimmen (1984). Voor zijn totale oeuvre krijgt Bernlef in 1984 de Constantijn Huygensprijs. In 1993 wint Bernlef de PC Hooft prijs voor zijn proza, terwijl hij zichzelf vooral als dichter ziet.
BIBLIOGRAFIE :
1963 Onder de bomen (verhalen) 1965 Wat zij bedoelen (met K. Schippers
, interviews) 1965 Stukjes en beetjes (roman) 1966 De schoenen van de dirigent (poëzie) 1966 Paspoort in duplo (roman) 1967 De schaduw van een vlek (verhalen) 1967 Een cheque voor de tandarts (met K. Schippers, documentaire) 1968 Bermtoerisme (poëzie) 1969 De verdwijning van Kim Miller (verhalen) 1970 Wie a zegt (essays) 1970 Hoe wit kijkt een eskimo (poëzie) 1971 Het verlof (roman) 1971 Rondom een gat (een winterboek) 1972 De maker (roman) 1972 Grensgeval (poëzie) 1973 Sneeuw (roman) 1974 Brits (poëzie) 1975 Meeuwen (roman) 1976 De man in het midden (roman) 1976 Zwijgende man (poëzie) 1977 Gedichten 1960-1977 1978 Anekdotes uit een zijstraat (verhalen) 1979 Stilleven (poëzie) 1979 Nachtrit (toneel) 1980 De ruïnebouwer (verslag en schouwspel) 1980 De kunst van het verliezen (poëzie) 1981 Onder ijsbergen (roman) 1982 Alles teruggevonden/niets bewaard (poëzie) 1984 Hersenschimmen (roman) 1985 Verschrijvingen (prozagedichten) 1986 Wolftoon (poëzie) 1987 Publiek geheim (roman) 1987 Drie eilanden (roman) 1988 Gedichten 1970-1980 1988 Geestgronden (poëzie) 1989 Vallende ster (novelle) 1990 De noodzakelijke engel (poëzie) 1990 Doorgaande reizigers (verhalen) 1991 Verborgen helden (bloemlezing) 1991 Ontroeringen (essays) 1992 De witte stad (roman) 1993 Niemand wint (poëzie) 1993 Eclips (roman) 1994 Vreemde wil (poëzie) 1995 Alfabet op de rug gezien (poëzievertalingen) 1995 Cellojaren (verhalen) 1997 Achter de rug. Gedichten 1960-1990 1997 Verloren zoon (roman) 1997 Schijngestalten (bevat tevens Hersenschimmen, Vallende ster en Eclips) 1998 De losse pols (essays) 1998 Aambeeld (poëzie) 1999 Meneer Toto-tolk, ter gelegenheid van de jaarwisseling 1998-1999 1999 Haalt de jazz de eenentwintigste eeuw? 1999 Tindeman's Dilemma, verhalen
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
