Hij maakt graag dingen mooi, spaart vol vuur Swarovski kristal, geniet van de liefde, leeft bij voorkeur ˜in de stad", drinkt behoorlijk en geeft gemakkelijk geld uit.

Tor laat ook zijn dochter Torunn komen, van wier bestaan niemand op de hoogte was en die hij zelf ook nog maar één keer gezien heeft: Torunns moeder is destijds door zijn moeder afgekeurd als schoondochter en van de boerderij weggejaagd, maar hij vindt dat Torunn haar grootmoeder toch een keer moet zien voor ze doodgaat.

Met zeer gemengde gevoelens reizen de familieleden af naar de boerderij, waar ze gedwongen worden weer met elkaar te praten, zich in elkaars levens te verdiepen en, niet in de laatste plaats, samen onder één dak te leven.
Onderlinge tegenstellingen bloeien op en iedereen heeft moeite met het feit dat hij of zij opeens weer - of voor het eerst - een rol moet spelen in dit gezin, waarin wat niet gezegd wordt, vaak belangrijker is dan datgene dat wel hardop wordt uitgesproken.

Anne B. Ragde heeft Het leugenhuis prachtig opgebouwd. Een intro maakt de lezer benieuwd naar de persoon die vanuit het verleden beschreven wordt. Vervolgens introduceert ze de broers en hun leven. Dit doet ze indringend en beeldend. Hun dagelijkse leven en werk worden in kernachtige zinnen geschetst waardoor hoofdpersonen gestalte krijgen.

De oudste zoon Tor houdt varkens op de oude boerderij. Het is zijn lust en zijn leven. De schrijfster weet ongetwijfeld veel over deze dieren. Dat blijkt uit de informatie die ze geeft en de liefde waarmee ze schrijft. Dit geldt overigens niet alleen voor varkens maar ook voor de Noorse omgeving en de werkzaamheden van de andere broers en de dochter. Anne B. Ragde geeft zelf aan in interviews dat ze veel uit eigen ervaringen heeft geput.

Haar nauwkeurige en levendige beschrijvingen leveren krachtige beelden op. Vanaf het begin is de grote vraag wat er in deze familie is gebeurd. Waarom leeft de ene broer in Denemarken en komt de andere broer nooit thuis? Waardoor is verwijdering ontstaan? Langzaamaan licht Anne B. Ragde tipjes van sluiers op.

Tor kijkt vanuit zijn perspectief naar zijn moeder en naar het leven dat ze gezamenlijk leiden op de boerderij. De vader speelt nauwelijks een rol. Hij houdt zich erg afzijdig en wordt genegeerd. Zijn natje en zijn droogje krijgt hij en daarmee is alles gezegd. Hij lijkt op een huisdier dat eten vindt in een voederbak. De varkens leiden een meer liefdevol bestaan.

De Noorse titel Berlinerpoplene verwijst naar een boom die lange wortels heeft. Als je ze afsnijdt sterft de boom. Hetzelfde is bij families het geval. Ze zijn er, de wortels, en je ontkomt er niet aan. Tegenwoordig zien we steeds meer dat mensen liever met vrienden dingen ondernemen; dat is vrijblijvender. Familiebijeenkomsten zijn vaak beladen. Soms is er sprake van het heilige˜moeten." De verschillende rollen die mensen in families vertolken, maken het soms extra gecompliceerd. Maar de wortels zijn er.

Als Erlends vriend Krumme overkomt uit Kopenhagen om Kerstmis op de boerderij te vieren, is de chaos compleet.

De enige die het allemaal niets lijkt te kunnen schelen, is hun vader, die al die jaren in de schaduw van hun moeder en hun grootvader heeft geleefd en die daarom door zijn zonen wordt veracht. Maar als Anna overlijdt en de erfenis verdeeld moet worden, doet uitgerekend hun vader een onthulling die veel duidelijk maakt maar die tegelijkertijd hun hele bestaan op losse schroeven zet ...
Het Leugenhuis is het eerste deel van een trilogie en is ook bewerkt tot toneelstuk en een succesvolle televisieserie.
Het tweede en derde deel van deze trilogie, Eremittkrepsene (De heremietkreeften) en … ligge i gronne enger (Liggen in groene weiden) , bereikten in Noorwegen al net zo'n groot publiek.

Het boek is inmiddels aan vijftien landen verkocht, waaronder Engeland en Duitsland.

Anne Birkefeldt RADGE -1957

Anne B.Ragde ,werd in 1957 geboren in Hardanger, het fjordengebied van Noorwegen.
Ze wilde dierenarts worden, maar ze was niet goed genoeg in wiskunde. Daarom ging ze Engels, linguïstiek en fonetiek studeren, maar de liefde voor dieren bleef: 'Dieren zijn geweldig."
Na haar studie werkte ze als lector aan de universiteit en als tekstschrijver voor een reclamebureau; in haar vrije tijd schreef ze kinderboeken.
Nadat haar derde kinderboek was uitgegeven, besloot ze fulltime schrijfster te worden. Dat was jaren geleden, en sindsdien zijn er een groot aantal boeken van haar hand verschenen, in diverse genres, waaronder kinder- en jeugdboeken, humorboeken, korte verhalen en thrillers.
In de beginperiode, toen haar boeken nog niet zo goed verkochten, schreef ze vooral erotische verhalen voor mannenbladen.
Iets heel anders dan haar biografie van Nobelprijswinnares Sigrid Undset, waar ze in 2001 de prestigieuze Noorse Brageprijs voor ontving.
Haar grote doorbraak kwam met Het leugenhuis, dat in 2004 verscheen en meteen alle verkoopsrecords brak.

In Noorwegen is Ragde mateloos populair, in de eerste plaats door haar romans, maar ook door haar flamboyante persoonlijkheid; ze neemt geen blad voor de mond, is een boeiende verteller en heeft een vliegbrevet en schietvergunning - maar alleen om een geweer te mogen lenen als ze in haar eentje op stap gaat op Spitsbergen, om zich te beschermen tegen ijsberen.

De televisieserie Berlinerpoplene van de Noorse NRK, gebaseerd op het boek Het leugenhuis van Anne B. Ragde, , heeft op 22 september de prestigieuze Prix d'Italia in de wacht gesleept. De serie won in de categorie Beste tv-drama.