Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
08-10-2007
* Betrayal * van Karin Alvtegen
"BETRAYAL"- Verraad
Uitgave : Canongate Books 2005
Paperback : 304 pag.
ISBN: 1841957097
Winner of Goldpocket 2004!
Nominated for the premier crime writing award in Scandinavia - "The Glass Key 2003"!
Nominated for the Best Swedish Crime novel 2003!
NEDERLANDSE uitgave : De Geus
***
Karin Alvtegens psychologische thriller " Betrayal " is een echte page-turner geworden..Al na de eerste twintig bladzijden wordt het je bijna onmogelijk hem nog neer te leggen. Het is één van die boeken die je best leest, naast een warm haardvuur en met een lekker drankje binnen handbereik . De Zweedse schrijfster publiceerde in 2000 , haar prijswinnende roman:" Missing ", die met meerdere awards bekroond werd, maar haar opvolger zou haar zeker de naam van de "Scandinavia's Queen of Crime " bezorgen. Betrayal werd uitgeroepen tot beste Noorse misdaadroman van 2004 en is nadien een bestseller doorheen Europa geworden.
Eva,een voor alles en iedereen zorgdragende en succesrijke vrouw is reeds vijftien jaar gehuwd met Henrik ,een thuiswerkende schrijver en vader van haar zoontje Axel.Tot Henrik op zekere dag eindelijk de moed vindt haar te zeggen , dat hij hun relatie wil beeindigen,omdat hij " er geen plezier meer aan beleeft ".
Eva's geordende wereldje draait in het honderd.
In een ander deel van Stockholm waakt Jonas,een vijfentwintigjarige postbode, bij het ziekbed van zijn oudere vriendin, Anna,die reeds twee en een half jaar in coma ligt als gevolg van een mysterieus zwemongeval. Jonas, wiens jeugd gekenmerkt werd door verraad ,ontmoet de ontredderde Eva toevallig in een bar .Het valt op hoe Eva op Anna gelijkt en hiermee slingert Alvtegen's plot zich als een slang door de private levens van individuen begeesterd door obsessie. Maar verraad kan meerdere vormen aannemen, echt en ingebeeld , en in de roman van Alvtegen worden hun effecten op de verradenen meesterlijk beschreven.Jonas's mentale conditie bvb , is direct traceerbaar uit zijn verleden - zijn vader was meermaals ontrouw aan zijn moeder en hijzelf was hierbij als medeplichtige betrokken.
Aan de ander kant , ziet Eva de breuk van haar huwelijk niet enkel als verraad aan haarzelf , maar ook aan haar zoon Axel , en aan alle generaties koppels in haar familie met langdurige verbindingen. En het eindigt daarbij niet. Verraad in één of andere vorm duikt telkens weer op en wordt een catalysator voor een reeks van gebeurtenissen in de roman.
In feite , bloeien behalve Eva's , zelfverloochende liefde voor haar zoon , weinig mooie relaties op in " Betrayal ". Misschien is dit voor een deel te wijten aan onze gestresseerde moderne levenswijze.Eva is zo druk bezig een " super-mom " te zijn voor haar zoontje , dat ze haar echtgenoot verwaarloosd. Haar gedachten worden zelfs op de meest kritische ogenblikken toegespitst op dingen als onbetaalde rekeningen, de loodgieter bellen , iets dringend te herstellen enz. Henrik , voor zijn part, ziet Eva als " een onstuimige stoomlocomotief ", die hem van zijn mannelijkheid beroofd heeft door zich met alles zelf te willen bemoeien.Hij vindt troost in de armen van Linda ,de onderwijzeres van zijn zoontje. En wat , Jonas betreft , hij wordt het slachtoffer van zijn eigen eenzaamheid.Vervreemd van zijn familie , slijt hij zijn dagen in een klein appartementje , in het hart van een grote en onpersoonlijke metropolis met als enige gezel , zijn comateuze vriendin. Eén van Alvtegen 's effectieve deviezen is om letterlijk in de gedachten van haar karakters binnen te dringen en dan dezelfde scéne vanuit verschillende perspectieven te beschrijven.Het wonderlijke daaraan is dat het nooit herhalend overkomt.In feite bouwt het de suspense mee op omdat het de actie geleidelijk ontvouwd. De structuur van de roman weerspiegelt daarom de lezerservaring : de lezer krijgt langzaam de verhalenpuzzle in elkaar doordat hij uit verschillende hoeken indrukken en informatie toegespeeld krijgt. Meer nog , de sarcastische trekjes van de personages geven een vrolijker tintje aan het eerder zwartgallige verhaal.
Alvtegen's roman gaat zowel over relaties- verleden ,heden en toekomst -als over wat nu gebeurt.Meer psychologisch drama dan moord mysterie vertelt het ons wat individuen zoal beleven onder grote emotionele druk.Toegegeven dat het psychologisch niet echt doortastend is toch blijft " Betrayal " overtuigend genoeg om je tot de laatste bladzijden te blijven boeien.
Karin Alvtegen werd in 1965 geboren in Stockholm. Ze is een nichtje van Astrid Lindgren. Ze groeide op in een kleine stad genaamd Huskvarna. Haar ouders waren allebei leraar en ze had twee broers. waarvan de oudste broer Magnus in 1993 verongelukte tijdens een bergtocht. Toen haar broer verongelukte was ze in de negende maand van de zwangerschap van haar tweede kind. Ze probeerde overeind te blijven. Maar binnenin groeide duisternis. Ze werd steeds rustelozer en banger. Het lukte haar om haar gevoelens voor familie en vrienden verborgen te houden. Maar daarvoor betaalde ze een prijs. Ze vluchtte als het ware voor haar gevoelens. Maar de angst werd groter en groter. Hoe kon ze haar kinderen nog beschermen als er altijd iets ergs zou kunnen gebeuren?. Op een bepaald moment zakte ze in elkaar op de keukenvloer. Ze dacht dat ze een hartaanval had gehad, maar de medici constateerden dat ze gezond was.
'Iemand heeft eens gezegd dat heftige paniekaanvallen betekenen dat de ziel moet overgeven. Dat was wat ik voelde', aldus Karin Alvtegen. Toen ze eenmaal de deur naar haar innerlijke duisternis geopend had, was er geen weg terug. Ze werkte zes maanden niet, durfde zelfs de deur niet uit. Op een morgen werd ze wakker met het begin van een verhaal in haar hoofd. Ze stelde zich iemand voor die in dezelfde omstandigheden verkeerde als zijzelf, maar deze persoon wilde het patroon doorbreken.. Peter Brolin was geboren (hoofdpersoon uit Schuld). Op diezelfde dag schreef ze het eerste hoofdstuk, hoewel ze dat toen nog niet besefte. Hoe het verhaal zou aflopen, dat wist ze nog niet. Ze had het gevoel alsof ze een geheime kamer binnen zichzelf ontdekt had. . Ze schreef vijf weken lang. Achteraf bleek dat ze in deze tijd bijna het hele boek heeft geschreven. Ze moest doorzetten van zichzelf en wist daarna wat ze het liefst wilde: SCHRIJVEN. Dit gevoel heeft haar het geloof in de toekomst en levensvreugde teruggegeven.
'Het leven geeft geen garantie', zegt Karin Alvtegen. 'Het enige dat we zeker weten is dat je nooit zeker weet wat je te wachten staat. Er kunnen zich calamiteiten voordoen, evenals kansen. Daarom is het belangrijk datgene te doen waarbij je een goed gevoel hebt.' Soms wordt ze s morgens wakker en is verbaasd over het feit dat ze een schrijfster is. Ze vindt het een luxe dat ze haar eigen kleine wereld kan en mag scheppen.
Het meest belangrijke voor Karin Alvtegen is het bedenken van een spannende hoofdpersoon. Ze heeft in haar boeken veel loosers geschapen. Dit zijn mensen die om de een of andere reden het spoor bijster zijn geraakt.. Bij het schrijven neemt ze zichzelf als maatstaf : Wat zou ikzelf graag lezen?' Het is noodzakelijk dat ze de moordenaar geheel begrijpt. Waarom komt hij tot een daad? Wat zijn zijn beweegredenen of achtergronden?' Lessen in schrijven heeft ze nooit gevolgd. In de eerste plaats schrijft ze voor zichzelf. 'Als ik zou nadenken over wat de lezer wil, dan zou het niet lukken.' Ze heeft niet de illusie dat ze met haar boeken de wereld kan veranderen, maar als ze kan overdragen dat empathie en respect belangrijk zijn in een mensenleven, dan is ze erg tevreden.
Karin Alvtegen is in haar land een gevierd auteur van misdaadromans. Maar ook in andere landen is ze ontdekt. Haar boeken zijn vertaald in vele talen. Twee van haar boeken worden verfilmd en de Schotse T.V. gaat een serie maken. De Franse Elle heeft 'Saknad' uitgeroepen tot het beste boek van het jaar. Karin Alvtegen is gelukkig. . Schrijven heeft haar uit een depressie gered.
Dag,laat dit nu een van mijn favoriete schrijfsters zijn,heb alle titels gelezen behalve deze dan.Bedankt voor de bespreking,ik ga op boekenjacht.Groeten robert
10-10-2007 om 02:36
geschreven door peeters robert
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
