De naam van het "Blauwgrijs steenschildmos" (Parmalia saxatilis) doet vermoeden dat het op steen staat en dat doet het ook, maar epifytisch (op hout dus) staat het algemener! De naam is dus niet zo accuraat. Het is wel blauwgrijs met wat hoekige lobben en met pseudocyphellen (lijnvormige streepjes op het thallus). Maar heel typisch is wel de aanwezigheid van isidiën. Dit zijn nogal cilindrische verhevenheden op het midden van het lichenthallus met wat bruine tot zwarte puntjes. Hier ook in groep duidelijk te merken op het midden van het licheen. Het wordt het meest aangetroffen op en zure schors en daar is dus ook de eik bij waarop we het aantroffen.